[Nanami]

Jako że skończyłam sobie oglądać Ghost Hunt to że manga skończona, to koniecznie postanowiłam przeczytać co było dalej (bo anime z mangą mniej więcej tak samo lecą fabularnie). I... jej, jaka szkoda, że oni nie postanowili jednak tego ostatniego arc'u upchnąć choćby w jeden film dodatkowy. Myślę, że zmieściliby się, a byłoby bardzo ciekawie. Bo zaprawdę, w momencie skończenia anime został tylko jeden nowy wątek fabularny, który w sumie dawał odpowiedzi na większość pytań i niedopowiedzeń. Między innymi jak to było możliwe, że Mai widywała uśmiechniętego Naru w swoich snach i w ogóle kim jest Naru. I że to wcale nie jest takie ot sobie polowanie na duchy, tylko ma to jakiś cel. No po prostu... szkodaaaa.

Spoiler: pokaż / ukryj

Trochę w mandze rozwleczony ten ostatni wątek i tak czytałam i w pewnym momencie myślę... czy to w ogóle po angielsku jest? Jakiś dziwny. I nagle ni z pietruszki zmiana klimatu i o! Naru cały czas szukał brata, który został zamordowany gdzieś w Japonii. I ten wątek dzieci w szkole... strasznie poplątany i rozwleczony, trochę niepotrzebnie, mogli skrócić. Ale mimo wszystko podobał mi się! No i wreszcie rozwiązanie zagadki Naru i pozbieranie wszystkich wskazówek z poprzednich rozdziałów. I biedna Mai, ale ją bracia zrobili! To nie uśmiechający się, miły w głębi duszy Naru, tylko jego zmarły brat bliźniak Gene jej pomagał. Yaaay~! Ale Mai jest naprawdę urocza, choć często miałam ją ochotę ubić za nie dzielenie się z resztą ważnymi uwagami ze swoich snów.

No i zdecydowanie bardziej podoba mi się kreska w anime. W mandze Naru, a zwłaszcza Mai, wyglądają dziwnie... Ale nie ma to jak fabuła na bazie nowelki Fuyumi Ono mrrrrr.

EDIT: O, nie wiedziałam, że powstaje sequel pod tytułem Akumu no Sumu Ie. Yaaay!

[shugohakke]

[Tren]

[shugohakke]

[Tren]

[shugohakke]

Aha myślałem, że będzie opisane bardziej z perspektywy Misaki w późniejszych chapterach. Ja wiem, że to w mandze nie ma magii i o to się właśnie czepiam. Skoro uniwersum opisuje świat magii i technologii to dziwnie wygląda historia w której jeden z tych fragmentów nie tyle nie jest eksponowany, co właściwie nie istnieje.

[Tren]

Manga Railguna jest właśnie dla osób które chciały koncentracji na Science Side. Od mieszania magii i technologii jest główna seria.

[shugohakke]

Czytając Railguna poznałem Misaki... Mam nadzieję, że pokazując jej umiejętności autor zataja wiele słabości, bo, jak wszechmocność Acceleratora mogłem jeszcze zdzierżyć, to powerlevel panny Shokuhou wydaje się być tak nieziemsko poj..., że brak mi słów.

Cóż... Indexowy świat zbalansoanymi mocami chyba nigdy się nie wyróżniał.

[Daerian]

[Tren]

[shugohakke]

[Tren]

[shugohakke]

[Daerian]

Shugo, jej moc jest dość typowa i jak większość "mind control" może się przenosić na kilka klasycznych sposobów, które dość jasno wynikają z tego, jak jej używa:
- słuch
- wzrok
- telepatia (mała szansa, gdyż wydaje komendy na głos)
z których wszystkie mogą być zablokowane.

Dodatkowo, najprawdopodobniej wpływa na fale mózgowe, ponieważ kontrola elektryczności Misaki czyni ją niewrażliwą na efekty mind control. W skrócie - tona możliwości zabezpieczenia się.

No i jej zdolność nie chroni przed celnym strzałem ze snajperki/rzuconym zza winkla nożem/robotem bojowym/wdepnięciem na zostawioną pod jej wycieraczką miną claymore.

[kokodin]

Przerobiłem sobie wczoraj na nowo całą zawartość Gunma Last Order na świeżo. Szczerze mówiąc sporo już zapomniałem, więc było warto. Ale jedno mnie dziwi, dlaczego praktycznie wszystkie 115 chapterów przed historyjką Figure+Ido to jeden wielki tournament. Powiem więcej, początkowo czas płynie szybko, ale pod koniec jest to jakieś 10 rozdziałów opisujących jeden dzień! Tak jakby prędkość obserwacji widza spowolniła, lub raczej czytający przyspieszył :3 Mniejsza o to.

Spoiler: pokaż / ukryj

Zott się skończył, Ality niema, ziemia ocalona, Erika gdzieś tam czeka a my dostajemy side story opisujące powrót Ido na wysypisko.

Szczerze mówiąc widzimy znaczne spowolnienie, ale i powrót jakiejś ciekawszej fabuły. Szkoda tylko, że bez udziału głównej bohaterki, której kocia osobowość przyćmiła nawet octopus face.
Nie będę usatysfakcjonowany, gdyby po tym łuczku nie nastał łuczek o powrocie na marsa :]