[Loko]

Przeszedłem Borderlands drugi raz, tym razem w singlu. Gra trochę straciła na uroku gdy żaden przeciwnik nie jest już wyzwaniem, coraz trudniej wbić także następny level. Pozostaje tylko pomoc kumplom ze słabszymi postaciami i poszukiwanie coraz to nowego i lepszego sprzętu.

[Issina]

Ja niestety nie mam czasu zbytnio grac w Borderlands'a...
12h, 21 lvl (czuje, jakbym byla z 3 lvle w plecy =/)
a co gorsza, to ostatnio dostaje takie misje, ze caly zapas amunicji idzie (nie liczac faktu, ze headshoty zaliczam przez strzelanie w szyje przeciwnika, ale nvm >.>)
Zawsze zapominam dokupic na poczatku mapy z tych automatow,
ale za tp opanowałam już sprint przez cała mape, bez utraty zycia :P

[0rdi]

Pro Evolution Soccer 10.
Wymiot totalny(że pozytywnie). Jak nie grałem w footballówki od PES06 i FIFA08, tak ta gra niszczy każdego przeciwnika na tym rynku. Grywalność, fizyka piłkarzy, tryby gry, grafika- wszystko na najwyższym poziomie. Nic tylko jak polecić na długie weekendy ze znajomymi przy np PS3 czy PC w trybie multi.

[OverLord_Zenon]

Borderlands to świetna rozrywka. Bardzo dobry gameplay. Ponoć w grudniu ma wyjść dodatek. Wyspa doktora Neda czy jakoś tak. Ma się strzelać do zombiaków. Fajnie.

[Grisznak]

Lightning Warrior Raidy II: Temple of Desire - O pierwszej części tej oryginalnej gry lesbo jrpg sporo pisałem na Inner World, w dziale jej poświęconym - http://www.innerworld.pl/main.php?dzial=1186 Anglojęzyczna wersja drugiej części wychodzi w grudniu, ale już teraz postanowiłem sprawdzić, co takiego znajdzie się w tej grze, jakie będą zmiany a co pozostanie takim, jakim było. Poniższy tekst pisany był na bazie oryginalnej wersji językowej, toteż jest efektem moich zmagań zarówno z grą jak i z krzaczkami.

Fabularnie - Raidy przybywa do jakiegoś miasta, w którego okolicy grasuje gang porywaczek kobiet. Po spędzeniu nocy w hotelu, nasza bohaterka ratuje przed porwaniem miejscową pokojówkę. Wyprawa do gospody pozwala dowiedzieć się nieco więcej o kłopotach mieszkańców tych stron. Jak na obrończynię uciśnionych przystało, Raidy wyrusza do znajdującej się w okolicy posiadłości, aby uratować porwane dziewczyny. Jej życie (i cnota) jest od tej pory w rękach gracza.

Pierwszy rzut oka na mapę świata pozwala zauważyć istotne zmiany - o ile w części pierwszej biegaliśmy wyłącznie po wieży, tak teraz, poza eksplorowaną posiadłością, możemy odwiedzać sklepy, gospodę, kowala. Wszędzie oczywiście pracują wyłącznie kawaii panienki, a jakże. Nie jest tego wiele, ale dobrze, że wreszcie można dokupywać ekwipunek, a nie liczyć wyłącznie na to, co się znalazło po drodze. Zwłaszcza, że zmniejszono ilość wypadających z wrogów i znajdujących się w skrzyniach przedmiotów. Mamy też więcej pól w menu przedmiotów i ekwipunku, co zwiastuje bogatszy asortyment.

Co do zasadniczego miejsca gry - wprowadzono jedną, ale za to baaaardzo ważną zmianę. Mapa odkrywa się wraz z przemierzanym obszarem, irytujące bieganie w jej poszukiwaniu, które potrafiło w części pierwszej doprowadzić gracza do białej gorączki, tutaj nam nie grozi. Poza tym większej liczby zmian nie stwierdzono, sterowanie jest nadal identyczne, walki toczą się tak samo. Może to moje odczucie, ale wrogowie wydają się mocniejsi. Oczywiście, są walki z bossami (póki co doszedłem do pierwszej), a w razie przegrania panie fundują naszej bohaterce trening sado maso. Nihil novi... Przy okazji, kto by się spodziewał, że wśród naszych wrogów znajdzie się pszczółka Maja?

Grafika jest w zasadzie identyczna, choć poprawiono jakość scen i wprowadzono drobne elementy animacji - chociaż póki co nie jestem w stanie stwierdzić, w jakim procencie. Wydłużono za to scenki i to znacząco - ta po przegranej z panią od sznurków trwała dłużej niż finałowa w pierwszej części. Ciekaw jestem, czy to zasada - mam nadzieję, że i owszem, bo w pierwszej scenki po walkach do najdłuższych nie należały. Muzycznie nadal jest dość średnio, melodyjka w tle raczej odstrasza. Głosy za to podłożono lepiej, przynajmniej na mój gust - choć Raidy nadal zdarza się piszczeć w zgoła mało wojowniczy sposób. W intro mamy za to piosenkę - obejrzeć/posłuchać można na naszym kanale YT - http://www.youtube.com/watch?v=n6_MUyHSwQo&start=0

Oczywiście, gdy pojawi się wersja zrozumiała, postaram się napisać normalną recenzję, wzbogaconą o to, czego w przypadku japońszczyzny pojąć nie byłem w stanie, choćby tak istotną rzecz jak niuanse fabuły...

Lightning Warrior Raidy II: Temple of Desire - O pierwszej części tej oryginalnej gry lesbo jrpg sporo pisałem na Inner World, w dziale jej poświęconym - http://www.innerworld.pl/main.php?dzial=1186 Anglojęzyczna wersja drugiej części wychodzi w grudniu, ale już teraz postanowiłem sprawdzić, co takiego znajdzie się w tej grze, jakie będą zmiany a co pozostanie takim, jakim było. Poniższy tekst pisany był na bazie oryginalnej wersji językowej, toteż jest efektem moich zmagań zarówno z grą jak i z krzaczkami.

Fabularnie - Raidy przybywa do jakiegoś miasta, w którego okolicy grasuje gang porywaczek kobiet. Po spędzeniu nocy w hotelu, nasza bohaterka ratuje przed porwaniem miejscową pokojówkę. Wyprawa do gospody pozwala dowiedzieć się nieco więcej o kłopotach mieszkańców tych stron. Jak na obrończynię uciśnionych przystało, Raidy wyrusza do znajdującej się w okolicy posiadłości, aby uratować porwane dziewczyny. Jej życie (i cnota) jest od tej pory w rękach gracza.

Pierwszy rzut oka na mapę świata pozwala zauważyć istotne zmiany - o ile w części pierwszej biegaliśmy wyłącznie po wieży, tak teraz, poza eksplorowaną posiadłością, możemy odwiedzać sklepy, gospodę, kowala. Wszędzie oczywiście pracują wyłącznie kawaii panienki, a jakże. Nie jest tego wiele, ale dobrze, że wreszcie można dokupywać ekwipunek, a nie liczyć wyłącznie na to, co się znalazło po drodze. Zwłaszcza, że zmniejszono ilość wypadających z wrogów i znajdujących się w skrzyniach przedmiotów. Mamy też więcej pól w menu przedmiotów i ekwipunku, co zwiastuje bogatszy asortyment.

Co do zasadniczego miejsca gry - wprowadzono jedną, ale za to baaaardzo ważną zmianę. Mapa odkrywa się wraz z przemierzanym obszarem, irytujące bieganie w jej poszukiwaniu, które potrafiło w części pierwszej doprowadzić gracza do białej gorączki, tutaj nam nie grozi. Poza tym większej liczby zmian nie stwierdzono, sterowanie jest nadal identyczne, walki toczą się tak samo. Może to moje odczucie, ale wrogowie wydają się mocniejsi. Oczywiście, są walki z bossami (póki co doszedłem do pierwszej), a w razie przegrania panie fundują naszej bohaterce trening sado maso. Nihil novi... Przy okazji, kto by się spodziewał, że wśród naszych wrogów znajdzie się pszczółka Maja?

Grafika jest w zasadzie identyczna, choć poprawiono jakość scen i wprowadzono drobne elementy animacji - chociaż póki co nie jestem w stanie stwierdzić, w jakim procencie. Wydłużono za to scenki i to znacząco - ta po przegranej z panią od sznurków trwała dłużej niż finałowa w pierwszej części. Ciekaw jestem, czy to zasada - mam nadzieję, że i owszem, bo w pierwszej scenki po walkach do najdłuższych nie należały. Muzycznie nadal jest dość średnio, melodyjka w tle raczej odstrasza. Głosy za to podłożono lepiej, przynajmniej na mój gust - choć Raidy nadal zdarza się piszczeć w zgoła mało wojowniczy sposób. W intro mamy za to piosenkę - obejrzeć/posłuchać można na naszym kanale YT - http://www.youtube.com/watch?v=n6_MUyHSwQo&start=0

Oczywiście, gdy pojawi się wersja zrozumiała, postaram się napisać normalną recenzję, wzbogaconą o to, czego w przypadku japońszczyzny pojąć nie byłem w stanie, choćby tak istotną rzecz jak niuanse fabuły...

[Altruista]

http://www.youtube.com/watch?v=Kifk7zMj7ug&translated=1 - w to się męczę. Gierka swego czasu była hiciorem. Ehh aż mi się lata młodości przypomniały.

http://www.youtube.com/watch?v=Kifk7zMj7ug&translated=1 - w to się męczę. Gierka swego czasu była hiciorem. Ehh aż mi się lata młodości przypomniały.

[Keii]

Modern Warfare 2 ukończone, a teraz zabrałem się za flashowe demo gry o różowym prawniku. Polecam wszystkim fanom Wrighta i Edgewortha.

[RepliForce]

Kingdom Hearts 358/02 Days <żeby mi nikt z forum WTTD nie mówił, że Vanitas i Xehnort to ta sama osoba> oraz (już może dziś) zabawy soul edgem czyli Soul Calibur 2

[Asthariel]

Po 4 latach, udało mi się pokonać alternatywnego bossa w PoP:WW na hardzie. Wreszcie czuję się spełniony jako gracz. Teraz próbuję się wciągnąć w FEAR (3 misja), i gram Niemcami (Bismarckiem) w Civ4, na poziomie Cesarz (czyli... trudno już jest). Może uda mi się wygrac kulturowo...

[Vodh]

Overlord, Overlord II i Overlord: Raising Hell na Steamie za niecałe trzy dychy (w przeliczeniu, u mnie było Ł6.25) okazały się pokusą nie do odparcia, w związku z czym nadgryzłem właśnie pierwszą część podczas okienka i zapowiada się bardzo fajnie ;D

[Grisznak]

Chaos;Head skończone... Mimo wszystko, gra znakomita i zdecydowanie warta poświęconego jej czasu. Moja recenzja - tutaj.

Chaos;Head skończone... Mimo wszystko, gra znakomita i zdecydowanie warta poświęconego jej czasu. Moja recenzja - tutaj.

[Dred]

W czesie oczekiwania na GaCka, postanowiłem poszukać jakiegoś ciekawego jRPGa. No i znalazłem.

Dark Law: Meaning of Death, z roku 1997 na Super Famicoma. Jedna z ostatnich gier wydanych na tą platformę.

Bardzo ciekawa pozycja wśród "prostoliniowych" rpgów z KKW. Zacząć należy, że na początku rozgrywki przydzielamy dodatkowe punkty przy statystykach postaci, jak w Baldurach czy innych zachodnich pozycjach. "Wbudowane" imiona postaci są intrygujące - Green, Yellow, Red -, dlatego zdecydowałem się nie stworzenie własnych.

Inna ciekawa rzecz - NARRATOR! Który odgrywa dużą rolę, skrzętnie i często opisuje przedmioty, teren otaczający, postaci, z którymi rozmawiamy, itp.

Po samych miastach poruszać się normanie nie da. Do odpowiednich miejsc wchodzimy poprzez polecenia na ekranie, poza tym, wewnątrz budynków mamy ekran w pierszej osobie, jak w Might and Magic, czy Ultimie. Polecenia wybierane są na ekranie..

Joby. Nie takie, jak w Fajnalach, ale takie normalne. Możesz zostać między innymi poetą, złodziejem, handlarzem i... Dostajesz z tego kasę!

Drużynę swoją nie poznajesz w trakcie przygody, lecz odrazu możesz ją "nająć" w Pubie. W tym samym budynku jest możliwość dostania regularnych questów, których wykonanie swoją drogą nie jest konieczne, ale można dzięki nim nabić expa i kasę.

W dungeonach, czy w innych "nie miastowych" teranach, łazimy "po normalnemu", tak jak w Chrono Triggerze, wszystkich członków drużyny widać na ekranie (widok z lotu ptaka). Wrogowie pojawiają się z nienacka, zwykle walka poprzedzona jest narratorskim opisem, bądź też po zwróceniu większej uwagi na dany obiekt.

System walki przypomina ten z Hirołsów, bądź (jak zauważył autor artykułu na Wiki angielskiej) z Treasure Hunter G (taktyczny rpg, Square, 1996, SFC). Każda z postaci ma określone pole manewru po planszy, przy bliskim kontakcie z potworem, może go zaatakować. Oczywiście, wszystko po "turowemu".

Pierwsze wrażenia (grałem ledwie pół godziny): najprawdopodobniej grze jest zdecydowanie najbliżej zachodnim RPGom, a zarazem tradycyjnej formie gatunku - kartka, długopis, kości, plansza (D&D).

[Keii]

Pograłem ponad godzinę w Machinarium i jestem wręcz zauroczony. Przygodówka point'n'click w starym stylu, okraszona licznymi zagadkami logicznymi. Właściwie najbardziej przypomina mi toto Neverhooda, chociaż klimat samej gry jest zupełnie inny.
A główny bohater, Robocik, jest przeuroczy :D

[Lam-chan]

A więc, obecnie gram w Discipline, Princess Waltz, tryb Last Stand w DoW2 oraz genialnego Dragon Age, który jest absolutnie grą roku :)

[demiCanadian]