[Asthariel]

GTA : Vice City. Naprawdę świetna giera, świetna muzyka, klimat... Niestety, na razie strzelam focha, bo jestem lekko oburzony, gdy zmusza się mnie do przechodzenia misji 15 raz, a i tak mi się nie udaje...

[Niejadalna.]

The Simpsons Game PS3 ^^ Tylko wkurza mnie to że przeszłam grę dopiero w 22% i nie wiem co dalej ://

[Mitsurugi]

Pogrywam sobie w przygodówkę Fahrenheit - Indigo Prophecy. Fajny klimat, historia poprowadzona na zmianę z perspektywy mordercy i pani detektyw. Dobra fabuła, choć koszmarna grafika.

Assassin's Creed 2. No cóż, na razie dużo nie pograłem, bo mam mało czasu. Ale wydaje się o niebo lepsza o pierwszej części, która była grą mocno monotonną, z paroma innowacjami. No ale zobaczymy jak będzie dalej.

No i już jutro wreszcie odpalę Bayonettę :D :D. Długo na nią czekałem, a muszę ją przejść do końca Świat. Po Świętach wysyłam konsolę do Niemiec, do serwisu, bo mi chyba wejście HDMI padło w konsoli. Jak go podłączam to nie mam obrazu tylko rozmytą ferie barw fioletowo-niebiesko-zieloną. Tzn. gram sobie przez component, więc nadal mam HD 1080p, ale jednak kabel HDMI to mniej roboty przy podłączaniu. Ech, a szkoda.

[Mitsurugi]

Bayonetta- OMG! Ta gra jest mega, mega! No po prostu taki ma klimat, że nie mogę oderwać się od gry. Oczywiście to wciąż slasher w stylu DMC, ale ilość zawartego tam parodyjnego, czarnego humoru, czystej rozrywki, sztampowych tekstów, przemocy i wstawek komediowych wciąż mnie przekonuje, że tą grę musiał tworzyć Quentin Tarrantino :). Muzyka (super, od razu kojarzy się z Tarrantino albo Baccano!), dialogi i sama bohaterka rządzą. No i chłopaki od projekcji poziomów odwalili kawał dobrej roboty. Już samo rozpoczęcie, Tutorial, umożliwia nam niezłą przejażdżkę. I jedno jest, panowie, pewne. W żadnej grze i anime jakie widziałem, nie było seksowniejszej bohaterki. Ilość seksapilu Bayonetty starczyła by na kilka innych kobitek :D. W każdym razie na grę wyczekiwałem długo i na razie mnie nie zawodzi. Nie dziwią mnie wysokie oceny w Internecie. Zdecydowanie plasuje się w kategorii "najdziwaczniej pozytywnie zakręcone gry świata". No i wysoki poziom czerpania przyjemności z rozrywki. Grafika zdecydowanie nie jest jakaś powalająca, ale jest wystarczająco śliczna by móc zachwycać się czymś od czasu do czasu. Prawie identyczna jak w DMC4.

Świetne sekwencje, filmiki i przerywniki. Znakomite projekty przeciwników, mini-bossowie są fajowi. No i bronie: Guny na butach i w dłoniach, miecze, topory, a nawet puzon działający jak bazooka. Do tego wielkie kozaczki i smok z włosów bohaterki. A jako, że cały strój Bayonetty jest zrobiony z jej długich, magicznych, czarnych loków, to przy silnych kombosach, bohaterka pozostaje prawie naga. No i combosy są świetne, animacja i zaprojektowane ruchy Bayonetty są śliczne. Każdy ruch to płynność, kobiecość i kocia gracja. A combosów jest mnóstwo, znacznie więcej niż w DMC, przypomina to bardziej Ninja Gaiden 2. Ale w przeciwnieństwie do NG są znacznie prostsze w użyciu. No, ja wracam do gry, bo jeszcze wiele przede mną. Widać, że grę projektowali głównie Japończycy :D :D. Oni po prostu są w takich grach najlepsi.

Eurogamer ** 9 / 10
Official Xbox Magazine ** 9 / 10
Edge Magazine UK 10 / 10
Games Master UK 93 / 100

[BoneGhoul]

Ja jakoś bez zmian - od dekady Starcraft, w oczekiwaniu na Starcraft II :-)

[Keii]

Mitsurugi, daj znać kiedy przejdziesz Bayonettę, bo co prawda grę preorderowałem i z zakupu nie zrezygnuję (demo utwierdziło mnie w przekonaniu, że właśnie takiego tytułu szukałem), ale jestem bardzo ciekawy na ile godzin starcza.

Edit:
Po dłuższej zabawie z Uncharted 2 stwierdzam, że gra naprawdę robi wrażenie. Walka w dalszym ciągu średnio mi się podoba, ale grafika, parkour i przede wszystkim genialne dialogi nadrabiają to z nawiązką.
A dziś nabyłem inFamous, jest następne w kolejce.

[Altruista]

Właśnie przeszedłem Dragon Age a moje wrażanie o niej są takie: kurcze, gra jest niesamowita! Wymiata dosłownie. Bohaterzy super zrobieni - ostatnią grą rpg w której były tak dopracowane relacje między bohaterami był Torment. Nie spodziewałem się, że po Planescape Torment spotkam jeszcze coś takiego ;p
A o Bohaterach trochę napisze. Podczas przygody spotkałem takie osoby:

Alistair - Krzyzowieć, najbliższy przyjaciel z którym mozna pogadać o wszystkim nawet o seksie.

Moriggan - Mag, dawno tak sarkastycznej babki w grach nie spotkałem.

Sten - Surowy małomówny wojownik, którego przede wszystkim interesują czyny nie słowa. Strasznie nieufny

Leilana - Kobieta bard, która swoimi pieśniami urozmaica nam podróże.

Zevren - Biseksualny zabójca, który prawie przez cała grę podrywa głównego bohatera.

Ogrhem - Krasnoludki awanturnik a do tego alkocholik. Czesto opowiada dosć rubaszne dowcipy.

Wynne - Mag, starsza pani która by chętnie matkowała każdemu. Bardzo troskliwa osoba.

Pies- nazwałem go Ares, taki wierny towarzysz.

Ja grę polecam, tylko żeby w nią pograć to niestety trzeba mieć dobrego kompa.

Właśnie przeszedłem Dragon Age a moje wrażanie o niej są takie: kurcze, gra jest niesamowita! Wymiata dosłownie. Bohaterzy super zrobieni - ostatnią grą rpg w której były tak dopracowane relacje między bohaterami był Torment. Nie spodziewałem się, że po Planescape Torment spotkam jeszcze coś takiego ;p
A o Bohaterach trochę napisze. Podczas przygody spotkałem takie osoby:

Alistair - Krzyzowieć, najbliższy przyjaciel z którym mozna pogadać o wszystkim nawet o seksie.

Moriggan - Mag, dawno tak sarkastycznej babki w grach nie spotkałem.

Sten - Surowy małomówny wojownik, którego przede wszystkim interesują czyny nie słowa. Strasznie nieufny

Leilana - Kobieta bard, która swoimi pieśniami urozmaica nam podróże.

Zevren - Biseksualny zabójca, który prawie przez cała grę podrywa głównego bohatera.

Ogrhem - Krasnoludki awanturnik a do tego alkocholik. Czesto opowiada dosć rubaszne dowcipy.

Wynne - Mag, starsza pani która by chętnie matkowała każdemu. Bardzo troskliwa osoba.

Pies- nazwałem go Ares, taki wierny towarzysz.

Ja grę polecam, tylko żeby w nią pograć to niestety trzeba mieć dobrego kompa.

[Fei Wang Reed]

A ja właśnie przeszedłem King's Bounty: Wojownicza Księżniczka na niemożliwym poziomie (jak widać wcale nie był taki niemożliwy). Bardzo miło spędziłem z nią czas. Standardowo grałem wojownikiem, a do ostatecznej potyczki z Baalem przystępowałem z:
- 225 Arcymagami,
- 251 Konnymi,
- 282 Rycerzami,
- 256 Paladynami,
- 126 Gryfami Królewskimi (na 150 możliwych).
Zestaw inkwizytora dawał wszystkim ludziom +3 morale (Gryfy miały +2). 39 ataku, 44 obrony i 16 intelektu (66 many i 108 Szału). Co ciekawe o zaklęciach wędrowca przypomniałem sobie na dwie bitwy przed końcem gry... Walka była łatwiejsza niż przypuszczałem - Paladyni i Rycerze szybko rozwiązali sprawę (dodatkowe czary ochronne, jak Boska Zbroja, Tarcza rzucana przez Arcymagów i Kamienna Skóra sprawiały, że Baal zadawał tym jednostkom obrażenia rzędu 600-800, przy około 15k moich obrażeń; sam Baal miał 272k HP).

Chyba zacznę grać Paladynem.

[0rdi]

Czas na Medieval 2 Total War.
Strategia umieszczająca nas w ~1000 roku. Wybieramy jedno z państw i podbijamy wszystko co się da naokoło.

Póki co wciągnięty na max. Polecam : )

[Grisznak]

Sengoku Rance - grałem w życiu w setki o ile nie tysiące gier strategicznych, najróżniejszego sortu, od archaicznego RISKa na ZX Spectrum, Operation Whirlwind na C 64 i masę gier na PC, od Centuriona i Harpoon po Comand and Conquer: Generals, ale takiej gry jeszcze nie widziałem...

Sengoku Rance rozgrywa się w Japonii (powiedzmy...), w okresie "Sengoku" (1493-1573). Kraj podzielony jest na dziesiątki prowincji władanych przez rody, zaś szogunat Aszikagów zaczyna dochodzić do znaczenia. Ród Oda, którego ziemie rozrywa wojna domowa, wzywa na pomoc słynnego wojownika i wodza spoza Japonii, tytułowego Rance. Nie wiedzą, że poza zdolnościami wojennymi, Rance słynie z czego innego - z niepohamowanej chuci mianowicie, zaś na przejęcie dowodzenia nad wojskami Oda zgodził się dopiero, gdy obiecano mu, że z każdą księżniczką podbitego kraju będzie mógł zrobić co chce.

Główny bohater jest takim głupim bucem i macho do sześcianu, jakim tylko europejski rycerz może być. Mimo to, ma jedną rzecz, która w moich oczach daje mu przewagę nad skośnookimi - na widok mocno nieletnich panienek stwierdza, żeby przyszył do niego gdy podrosną. Japończyk zapewne zareagowałby dokładnie na odwrót. Zresztą, jego podejście do pewnych zwyczajów i zachowań japońskich jest przyczyną wielu wesołych sytuacji.

Ale do rzeczy - dostajemy pod kontrolę jedną z prowincji i mamy za zadanie wychędoż... znaczy się podbić całą Japonię. Każda prowincja składa się z kilku miast i stolicy, dopiero zajęcie wszystkich daje nam władzę nad danym terytorium. Bitwy toczymy w trybie turowym, jednostki po kolei wymieniają ciosy (przy czym mamy limit czasu, jeśli się w nim nie zmieścimy, bitwę przegrywamy). Poza bitwami i podbojami militarnymi, musimy wykazać się odrobiną zmysłu dyplomatycznego, a tam gdzie nie pomogą miecz i dyplomacja, zawsze może przydać się "hyper weapon" (jak bohater nazywa swoją najważniejszą część).

Sengoku Rance jest pełne absurdalnego humoru (niezbyt wysokich lotów, ale śmiesznego), niektóre nacje pokazano całkiem ciekawie (jest nawet królestwo Tanuków - aż się boję co będzie, jeśli je podbiję), ma bardzo ładną grafikę. Interakcje z innymi postaciami są dobrze rozwinięte i póki co, wad nie znalazłem. Poziom trudności wydaje się zadowalający.

Screeny:
1
2
3
4

Sengoku Rance - grałem w życiu w setki o ile nie tysiące gier strategicznych, najróżniejszego sortu, od archaicznego RISKa na ZX Spectrum, Operation Whirlwind na C 64 i masę gier na PC, od Centuriona i Harpoon po Comand and Conquer: Generals, ale takiej gry jeszcze nie widziałem...

Sengoku Rance rozgrywa się w Japonii (powiedzmy...), w okresie "Sengoku" (1493-1573). Kraj podzielony jest na dziesiątki prowincji władanych przez rody, zaś szogunat Aszikagów zaczyna dochodzić do znaczenia. Ród Oda, którego ziemie rozrywa wojna domowa, wzywa na pomoc słynnego wojownika i wodza spoza Japonii, tytułowego Rance. Nie wiedzą, że poza zdolnościami wojennymi, Rance słynie z czego innego - z niepohamowanej chuci mianowicie, zaś na przejęcie dowodzenia nad wojskami Oda zgodził się dopiero, gdy obiecano mu, że z każdą księżniczką podbitego kraju będzie mógł zrobić co chce.

Główny bohater jest takim głupim bucem i macho do sześcianu, jakim tylko europejski rycerz może być. Mimo to, ma jedną rzecz, która w moich oczach daje mu przewagę nad skośnookimi - na widok mocno nieletnich panienek stwierdza, żeby przyszył do niego gdy podrosną. Japończyk zapewne zareagowałby dokładnie na odwrót. Zresztą, jego podejście do pewnych zwyczajów i zachowań japońskich jest przyczyną wielu wesołych sytuacji.

Ale do rzeczy - dostajemy pod kontrolę jedną z prowincji i mamy za zadanie wychędoż... znaczy się podbić całą Japonię. Każda prowincja składa się z kilku miast i stolicy, dopiero zajęcie wszystkich daje nam władzę nad danym terytorium. Bitwy toczymy w trybie turowym, jednostki po kolei wymieniają ciosy (przy czym mamy limit czasu, jeśli się w nim nie zmieścimy, bitwę przegrywamy). Poza bitwami i podbojami militarnymi, musimy wykazać się odrobiną zmysłu dyplomatycznego, a tam gdzie nie pomogą miecz i dyplomacja, zawsze może przydać się "hyper weapon" (jak bohater nazywa swoją najważniejszą część).

Sengoku Rance jest pełne absurdalnego humoru (niezbyt wysokich lotów, ale śmiesznego), niektóre nacje pokazano całkiem ciekawie (jest nawet królestwo Tanuków - aż się boję co będzie, jeśli je podbiję), ma bardzo ładną grafikę. Interakcje z innymi postaciami są dobrze rozwinięte i póki co, wad nie znalazłem. Poziom trudności wydaje się zadowalający.

Screeny:
1
2
3
4

[OverLord_Zenon]

Wygląda CUT... znaczy prześmiesznie i interesująco zarazem.

Zmoderowano. Przypominam, że na forum obowiązuje zakaz używania wulgaryzmów.
IKa

Od kiedy to słowo jedwabiście służy za przekleństwo?
Ale jak to mówią mod ma zawsze rację zwłaszcza jak jak nie ma racji.

[Altruista]

Po tych Screenach to ja bym w życiu nie powiedział, ze to strategia.

Po tych Screenach to ja bym w życiu nie powiedział, ze to strategia.

[Caladan]

Sympatycznie prezentuje sie, a przypomina Heroes połączonych z Totalami, albo Theocracy.

[Grisznak]

Wiecie, Żółci takie "strategie" tłuką masowo, tylko mało co jest dostępne po naszemu. W przyszłym roku Mangagamer ma wydać anglojęzyczną wersję Koihime Musou. Jeśli ktoś widfział anime, też może mieć kłopot z uwierzeniem w to, że powstało na bazie gry strategiczne (a zarazem o niebo bardziej HC niż grzeczne na jej tle anime).

Natomiast kwestie historyczne w Sengoku Rance to taki kogel mogel, że szkoda gadać. Oda Nobunaga jest chorowity i słaby, wspiera religię, zaś Ieysu Tokugawa jest Tanukiem... Jest także demon Franciszek Ksawery (tak nazywał się pierwszy mnich katolicki przybyły do Japonii).

Wiecie, Żółci takie "strategie" tłuką masowo, tylko mało co jest dostępne po naszemu. W przyszłym roku Mangagamer ma wydać anglojęzyczną wersję Koihime Musou. Jeśli ktoś widfział anime, też może mieć kłopot z uwierzeniem w to, że powstało na bazie gry strategiczne (a zarazem o niebo bardziej HC niż grzeczne na jej tle anime).

Natomiast kwestie historyczne w Sengoku Rance to taki kogel mogel, że szkoda gadać. Oda Nobunaga jest chorowity i słaby, wspiera religię, zaś Ieysu Tokugawa jest Tanukiem... Jest także demon Franciszek Ksawery (tak nazywał się pierwszy mnich katolicki przybyły do Japonii).

[Asthariel]

Devil May Cry 4. Działa zaskakująco płynnie na moim 4letnim złomie. Na minimalnych detalach, ale i tak wygląda na tyle ładnie, ze nie wiem, jak by było na wyższych. żadnych zaciachów, miła siekanina, z przymrużeniem oka.