[Yumegari]

O tak, "Sierotka Marysia" to był horror, pamiętam że kompletnie nikt nie chciał tego czytać. Aż w końcu pani nauczycielka zrobiła mini-sondę w klasie: "Jak ci się podobała lektura?" Ja odpowiedziałam szczerze, ale część osób próbowała się podlizać... Do tej pory wsponinam tą książkę z niechęcią. A w podstawówce rządziły "Dzieci z Bulerbyn" i "W pustyni i w puszczy"! ;)

[wiluS]

Dla mnie lista lektor szkolnych to czasami droga przez mękę. O ile Koziołki matołki i inne 'obrazkowe' historyjki były łatwo przyswajalne to z cegieł powieści historycznych mogę zacząć budować jakiś mały most. Pośród wymagań niewiele dziel zaciekawiło mnie na ówczesnym poziomie. Pamiętam że całkiem przyjemnie pracowało mi się z romantykami. Może dlatego że ich ideologia ma coś wspólnego z moją osobą. Może był to swego rodzaju powiew świeżości i oryginalności. W związku z tym miałem nadzieje na zajęcia w profilu raczej filozoficznym niż twarde trzymanie sie materiału. Pod tym względem po raz kolejny moja polonistka pokazała swoją przyziemność i konserwatyzm. Przyjemnie czytało się "Pana Tadeusza", "zbrodnie i kare" oraz "antygone". Zdecydowanie złe wspominam trudne a przede wszystkim nudnawe kawałki Kordiana, dziadów, nad Niemnem, chwały zwyciężonych i dżumy. Nie czuje sie tego klimatu i o ile wartości zawarte są ponadczasowe to o napojach energetycznych pomagających w doczytani ich do końca chce się jak najszybciej zapomnieć.
Lista lektor jest w pewien sposób ograniczona. Nie możemy np z przyjemnością analizować portretu psychologicznego ulubionej postaci z literatury fantasy. Dawanie dzieciom lema tez nie jest dobrym pomysłem. O ile są to utwory wartościowe to trzeba przyznać że dość specyficzne i "ciężkie". Już sie nie mogę doczekać młodej polski:D