Jak rozpętałem III Wojnę Światową

Costly · Wysłany: 12-05-2010, 13:36 **Jak rozpętałem III Wojnę Światową - Postaci**

W tym temacie umieszczamy opisy postaci i organizacji, których używać będziemy w trzecim wojennym queście MAC.

Każdy gracz umieści tutaj w obrębie jednego postu opis swojej postaci, a także innych organizacji, NPC czy struktur, które zamierza z sobą wiązać. Gdy szukać będziemy informacji o danym graczu, to wszystkie je znajdziemy w obrębie jednego postu, w ten sposób sytuacja dla graczy będzie ułatwiona.

Jeżeli ktoś używa swojej "standardowej" multiświatowej postaci w queście, to wystarczy zamieścić informację z odnośnikiem do jej opisu. Jeżeli jednak zamierza używać też lokacji czy NPC, którzy opisani zostali w odpowiednich tematach, to także informację o tym powinien zamieścić. W ten sposób będziemy mieli jasność kto używa czego i wszystkie informacje będą zbilansowane - oszczędzajmy sobie kłopotów, to ma być w końcu zabawa.

Proszę pamiętać o trzymaniu się jednego postu dla gracza - jeżeli konieczne jest dodanie czegoś, to po prostu używamy edycji.

Costly · Wysłany: 12-05-2010, 15:34

Shō Kamihiro

Lider Partii Zjednoczonych Gór, honorowy prezydent Stowarzyszenia Wolnych Narodów, członek Komisji Praw Człowieka w Radzie Gospodarczej i Społecznej ONZ, a także laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 2009 roku.

48 letni Azjata. Ma siwe włosy, mimo młodego wieku. Potężnie zbudowany, bardzo wysoki, obdarzony twarzą pokerzysty i dużą sprawnością fizyczną.

Młodość:

Od najmłodszych lat Kamihiro żył w wyjątkowo upolitycznionym środowisku. Jego rodzina, mieszkająca w Okinawie, to potomkowie ostatniego władcy Królestwa Riuku, króla Shō Taia. Ojciec Kamihiro, Shin Shō, na gruncie powszechnego rozczarowania efektami ponownej aneksji wysp Riuku do Japonii założył Partię Zjednoczonych Gór, która propagowała związki wysp Riuku z Chinami. W praktyce doktryna Partii dążyła do niepodległości Okinawy i ponownego stworzenia Królestwa Riuku, a związek z Chinami widziała jako krok w tą stronę. Partia była bardzo popularna pośród mieszkańców Okinawy, głównie za sprawą wyjątkowej charyzmy przewodniczącego, który perfekcyjnie mieszał swoją ideologię z zabiegami socjotechnicznymi.

Od najmłodszych lat Kamihiro dorastał pod silnym wpływem ojca i ideologii jego partii, szykując się do przejęcia roli opiekuna w przyszłości. Jednak spora część życia spędził poza Okinawą - w trosce o jak najlepsze wykształcenie syna Shin zapewnił mu szansę na edukację za granicą. W ten sposób w młodym wieku Kamihiro opuścił Japonię, aby studiować najpierw na Uniwersytecie Yale, a następnie na Uniwersytecie Paryskim. Wykazał się on w tym czasie niezwykłymi osiągnięciami, znajdując dla siebie miejsce w galerii najlepszym absolwentów obu uczelni. Kamihiro chciał kontynuować edukacje, jednak plany te przerwała nagła wiadomość o śmierci ojca, która sprawiła, że wrócił on do Okinawy.

Kariera polityczna, początki:

Śmierć ojca była dla niego równocześnie początkiem kariery politycznej. Shō Shin zginął zamordowany przez członków nacjonalistycznego Japońskiego ugrupowania. Sprawcy zostali ukarani z całą surowością, jednak Kamihiro nigdy nie przestał winić Japonii za śmierć ojca.

Po powrocie do Okinawy Kamihiro przejął rolę lidera Partii Zjednoczonych Gór i funkcję tą sprawuje do dziś. Od samego początku wykazał się na nowym stanowisku wielką aktywnością, promując niezależność wysp Riuku od Japonii przy dużym poparciu samych mieszkańców Okinawy. Paradoksalnie, śmierć Shina była tym czynnikiem, który najmocniej wpłynął na popularność Partii pośród mieszkańców Wysp Riuku - lud z nienawiścią przyjął morderstwo charyzmatycznego potomka Króli przez Japońskich radykałów.

Podobnie jak jego ojciec, Kamihiro okazał się urodzonym przywódcą, szybko osiągając ogromną popularność w swoim regionie. Dużą pomocą w tym było wsparcie Chin. Oficjalnie żaden głos poparcia z strony Chin na temat odłączenia Okinawy od Japonii nie wypłynął, jednak w praktyce aktywność Partii Zjednoczonych Gór mogła być prowadzona na wielką skalę dzięki ich nieoficjalnemu wsparciu. Chiny wszystkiemu temu oficjalnie zaprzeczały.

W roku 1998 nastąpił przełom w karierze Shō Kamihiro - było nim założenie Stowarzyszenia Wolnych Narodów.

Kariera polityczna, Stowarzyszenie Wolnych Narodów:

Stowarzyszenie Wolnych Narodów powstało z inicjatywy Kamihiro, w założeniu miało ono jednoczyć mniejszości narodowe w walce o niezależność. Już w roku założenia, 1998, do Stowarzyszenia należał szereg organizacji z całego świata, które walczyły o uznanie swoich praw.

W chwili obecnej do stowarzyszenia należy 46 organizacji, które reprezentują interesy 43 różnych mniejszości narodowych - między innymi Katalończyków, Palestyńczyków, Bastków, Walijczyków czy oczywiście Okinawczyków. SWN dąży do nagłaśniania interesów mniejszości narodowych na forum międzynarodowym, wspierania ich dążeń separatystycznych, ale także promowania pokojowej drogi do tego, surowo krytykując terroryzm i otwarte akcje zbrojne. Dzięki dużemu wsparciu finansowemu zapewnianemu przez rodzinę Shō SWN prowadzi akcje propagandowe na całym świecie. Pod względem liczby placówek i współpracujących z Stowarzyszeniem wolontariuszy organizacja ta dorównuje rozmiarom strukturom takim jak Greenpeace. Jednak prawdziwym królestwem SWN jest internet - organizacja jest promowana niezwykle intensywnie online, docierając z swoimi artykułami i przesłaniami na największe portale, nagłaśniając przed opinią publiczną interesy mniejszości narodowych.

Organizacja ta cieszy się dużym uznaniem na forum międzynarodowym dzięki zdecydowanym i skutecznym akcjom przeciw terroryzmowi. Liczy się, że od początku aktywności organizacji tej na Bliskim Wschodzie liczba ataków terrorystycznych w obszarze zmalała o ponad 35 %. Ile zasług w tym przypisać można faktycznie SWN to kwestia kontrowersyjna, aczkolwiek samo Stowarzyszenie bez kozery przypisuje sobie większość zasług. W chwili obecnej spośród 46 organizacji należących do Stowarzyszenia aż 21 działa na terenie Bliskiego Wschodu.

Od 2004 roku Kamihiro oficjalnie nie przewodzi Stowarzyszeniu, a robi to jego młodszy brat, Shō Fujimoto. Kamihiro zachował jednak tytuł honorowego prezydenta Stowarzyszenia i tajemnicą poliszynela jest, że ciągle ma realną władzę nad nim.

Kontrowersje wokół Stowarzyszenia Wolnych Narodów:

- SWN od lat milczy w sprawie Tybetu. Spekuluje się, że wynika to z silnych związków rodziny Shō z Chinami.

- SWN często jest elementem słynnych "Wojen na Słowa" pomiędzy USA, a Shō Kamihiro.

- Niektórym organizacjom wchodzącym w skład Stowarzyszenia Wolnych Narodów przypisuje się powiązania z działalnością terrorystyczną w przeszłości (dotyczy to głównie organizacji Wolny Karen, działając na terenie Karenu w Birmie).

- Organizacja jest laureatem bardzo kontrowersyjnej Pokojowej Nagrody Nobla w 2009 roku, za zasługi w walce z terroryzmem.

Kariera polityczna po 2004 roku:

Po ustąpieniu z roli Prezydenta Stowarzyszenia Wolnych Narodów w 2005 roku Kamihiro został wybrany przez Zgromadzenie Ogólne ONZ do Rady Gospodarczej i Społecznej. Nie byłoby to możliwe bez poparcia Japonii i wielkim zaskoczeniem dla opinii publicznej było uzyskanie takowego przez członka rodziny Shō. W powszechnej opinii - słusznej zresztą - rząd Japonii i Kamihiro szczerze się nienawidzili. Jednak poparcie jakie Partia Zjednoczonych Gór uzyskiwała w Okinawie było alarmujące, krok ten można uznać za próbę ocieplenia stosunków na linii lud Okinawy - Japonia. Został on wybrany ponownie członkiem Rady w 2008 roku, obecnie działa w Komisji Praw Człowieka.

W tym okresie najmocniej zarysował się konflikt na linii Shō Kamihiro - USA. Od początku swojej aktywności politycznej Kamihiro atakował ostro USA za obecność ich baz wojskowych w Okinawie, nazywając to "przemilczaną okupacją". Najróżniejsze starcia na tej linii są powszechne, jednak odbyły się dwie wyjątkowo głośne medialnie "bitwy" na tym polu.

Pierwsza miała miejsca po tym, gdy Stowarzyszenie Wolnych Narodów wysłało list otwarty do Zgromadzenia Ogólnego ONZ, w którym proponowano zmianę polityki ONZ co do kwestii narodowości, aby organizacja ta mogła wywierać większy wpływ na kraje członkowskie co do respektowania praw mniejszości narodowych (tajemnicą poliszynela było, że list ten był wymierzony w Rosję). Dość niespodziewanie list ten surowo potępiła administracja USA. W komentarzach telewizyjnych do tego listu pojawił się komentarz prezydenta USA, który powiedział, że dążenia narodowościowe Stowarzyszenia Wolnych Narodów prowadzą do wyniszczania idei państwowości, a co za tym idzie atakują tak naprawdę same narodowości.

W odpowiedzi na to Kamihiro wygłosił w mediach opinię, iż "Państwa złożone z wyrzutków i uciekinierów, które nie widzą czym tak naprawdę jest narodowość nie powinny o niej mówić". Co prawda nie wskazał konkretnie o kim mówi, ani nie powiązał swoich słów z wypowiedzią prezydenta USA, ale był to oczywisty atak na niego. Sprawa została wyjątkowo nagłośniona przez media Amerykańskie i wywołała prawdziwą burzę w społeczeństwie USA. Od tej pory media w USA nie ustają w krytykowaniu działań rodziny Shō.

Druga wielka bitwa medialna odbyła się w 2009 roku, gdy za zasługi w walce z terroryzmem i promowanie pokojowego działania mniejszości narodowych Pokojową Nagrodę Nobla otrzymało Stowarzyszenie Wolnych Narodów, a także Shō Kamihiro, jako założyciel organizacji.

Prezydent USA, Barrack Obama, publicznie podważył zasługi SWN w tym polu i nazwał tą nagrodę najbardziej kontrowersyjną w historii.

Shō Kamihiro skomentował to krótko: "Nadanie tej nagrody Prezydentowi Obamie byłoby jeszcze bardziej kontrowersyjne". (Ten Nobel mi w zasadzie niepotrzebny, ale po prostu musiałem w to kopnąć ;p;p - dop. Costly ;p)

Shō Kamihiro prywatnie:

Kamihiro ożenił się w wieku 34 lat z rodowitą mieszkanką Okinawy, ma trzy córki i jednego syna. W polityce wspiera go młodszy brat, Fujimoto, którego charakteryzują podobne cnoty jak ojca i brata, choć jest on postacią zdecydowanie spokojniejszą i mniej kontrowersyjną.

Polityczne cele Kamihiro traktuje jako swoje cele życiowe. Żyje w poczuciu konieczności wykonania misji, oswobodzenie Okinawy traktuje jako rzecz ważniejszą niż własne życie. Jest nieugiętym idealistą, szczerze wierzącym w głoszone przez siebie poglądu, przekonanym, że to co robi jest dobre dla mieszkańców wysp Riuku, a także dla innych mniejszości którym pomaga w ramach Stowarzyszenia Wolnych Narodów.

Nie toleruje alkoholu i innych używek, tak u siebie, jak i w swoim otoczeniu. Poświęca prawie cały swój czas na pracę i wymaga tego od swojego otoczenia. Jest w swoich wypowiedziach brutalnie szczery i dosłowny, nie kłamie, zawsze wierzy w to, co głosi, choć czasami mógłby się silić na trochę większą subtelność przy mówieniu prawdy.

Nie opuszcza go nigdy osobista uraza do Japonii, którą obwinia za śmierć ojca. Traktuje bez litości swoich wrogów, choć jednocześnie stara się postępować zgodnie z własnym honorem. Jest człowiekiem szorstkim i stanowczym, ale też zawsze uczciwym.

Dla ułatwienia - totalne przeciwieństwo mojego "Costly'ego" z MAC

Cele:

Jeden - oswobodzenie Okinawy i powołanie ponownie Królestwa Riuku. Jednak w tej chwili kluczowym dla niego jest odseparowanie Okinawy od Japonii i uzyskanie protekcji ze strony Chin, a wcześniej usunięcie sił zbrojnych USA z terenów Okinawy.

Fei Wang Reed · Wysłany: 14-05-2010, 00:32

To ja zabawię się trochę w przeciwieństwo Costly'ego. Będą grać sobą. Ma to polegać na tym, że wszystkie wydarzenia będę obserwował tak, jakbym to robił w rzeczywistości, czyli tego i owego dowiadywał się z telewizji, internetu i gazet (odnośnie światowych i krajowych wydarzeń). Jak się łatwo domyślić nie będę miał żadnego realnego wpływu na poczynania Polski - tzn. moja postać nie będzie miała. Ja natomiast, jako pociągający za sznurki piszący te słowa, będę opisywał reakcje Polski na ogólnoświatowe wydarzenia, jak konsekwencje zależności, które się w niej ujawnią. Nie znaczy to, że uzurpuję sobie prawo do kierowania Polską - po prostu postaram się tak opisać Polskę, jakby questowe wydarzenia miały miejsce w rzeczywistości. (Wiem, że jest to z założenia niewykonalne, i to nie tylko w 100%, ale przynajmniej się postaram. ;) ). Do tego dokładam to, co w Polsce ma się wydarzyć/dzieje się obecnie, a więc np. nie omieszkam zahaczyć o wybory prezydenckie, w końcu rzecz istotną.

Dokładniejszej formy nie jestem w stanie teraz przedstawić, ponieważ konkretnego planu nie mam. Zapewne powstanie w odpowiednim momencie, czyli na bieżąco. ;)

Caladan · Wysłany: 15-05-2010, 13:03

Narazie skupię się na NPC, którzy są w większości zapisani w odpowiednim temacie
-Scyllana Arbaddor
-Rastlin Altathask
-Dowódca Elitarnych Draxów, który pojawił się w Queście Faerun. Jak znajdę jego imię w tamtym gąszczupostów wpiszę go do NPC.
- NellaYallaghar
-Fist(naukowiec), który opiekowałsię bazą badawczą
- Spec od elektroniki, inżynieri, hakerstwa i snajperka(NPC w trakcie tworzenia)

Jasbandar Rao- Caladan pod przykrywką
Jas jest jednym z najbogatszych ludzi na ziemi. Jego firma "Eternal" jest czołową światową spółką sprzedającą stal. Jas również jest akcjonariuszem Reliance Industries, oraz właścicielem Nevorld zajmującą się nowymi technologiami i przemysłem komputeryzacyjnym. W roku 2007 roku po śpiączce po wypadku samochodowym doznał olśnienia i stworzył on partię konserwatywno-liberalną "Ku przyszłości", która zdobyła 2010 roku większość głosów i od tamtej pory rządzi krajem jako premier Indii. Na samym początku swoich rządów doprowadził do porozumienia w sprawie Kaszmiru pomiędzy Pakistanem i Indiami. Kaszmir stał się wolnym autonomiczne terenem, który jest pod ochroną Pakistanu i Indii. W umowie zawarto również walkę przeciwko terroryzmowi etc.

Jas ma 44 lata i jego rodzina pochodzi z jednej z najbogatszych rodzin w Indiach. Często robi bankiety charatywne, mające na celu zebrania pięniedzy dla potrzebujących. Lubi grać golfa, a z wykształcenia jest ekonomistą. Skończył Uniwersytet w New Delhi.

Cele Państwa:
Walka z biedą
Unowocześnienie państwa(Fist czym innym będzie zajęty)
Usamodzielnienie energetyczne
Wysłanie misji na Księżyc etc;)
Walka z Terroryzmem
Poprawianie stosunków z sąsiadami i potęgami światowymi
Szukanie nowych dostaw surowców w celu zwiększenia boomu gospodarczego
Ochrona interesów państwa
Neutralność wobec konfliktów, kóre nie są związane z zagrożeniem kraju
Zmniejszenie głowic atomowych państw mających do nich dostęp.

Cele Caladana:
Starożytne artefakty, któte będą użyte jedynie do obrony

Altruista · Gość

Davor Mihailovic

Pisarz Science Fiction, działacz charytatywny i pokojowy jeden z założycieli międzynarodowej organizacji charytatywnej Altruizm. Honorowy członek SFWA, pięciokrotny zdobywca nagrody Hugo. Trzykrotnie uznany w swoim kraju za najpopularniejszego Serba. Jeden z najbardziej znanych obrońców praw człowieka i środowiska.

Wiek/Rysopis

41 lat, wysoki, o delikatnej posturze. Davor ma zielone oczy i ciemne, blond włosy. Twarz jego można by nawet uznać za przystojną.

Historia

Davor Mihailovic urodził się w 1969 roku w Temerinie. W 1971 roku rodzina Davora ze względu na wojnę domową postanowiła opuścić kraj i udać się na emigrację do Francji. W Paryżu Davor rozpoczął swoją naukę. Ukończył tamtejszą szkolę podstawową, a później liceum z wyróżnieniem. W 1985 roku po dwóch letnich kursach (o kierunku matematyczno-fizycznym)udało mu się dostać na École Normale Supérieure. W 1987 roku zadebiutował opowiadaniem Science Fiction "Kocioł Bałkański 2544". Za to opowiadanie uczelnia postanowiła trzykrotnie zwiększyć kwotę jego stypendium. Warto tu też wspomnieć, że jego talent literacki dostrzegły wtedy wydawnictwa naukowe współpracujące z Grandes écoles. W 1993 roku dzięki pomocy jednego z wydawnictw napisał książkę pod pseudonimem Harry Angel "Planetarna Genetyka" która rozsławiła go na cały Paryż. Książka sprzedała się w ponad 50 tys egzemplarzach.
Dwie następne książki "Zielona Empatia" i "Magnat Posejdona" przyniosły mu pieniądze oraz sławę na całym świecie. Ówczesna wielka pisarka Ursula Kroeber Le Guin okrzyknęła Harrego Angela cudownym dzieckiem Science Fiction, Stanisław Lem za to tak powiedział o Angelu"Jeśli naprawdę istnieją pozaziemskie, inteligentne i wysoko rozwinięte formy życia to na pewno by czytały książki Harrego Angela. W 2000 roku Mihailovic wspólnie z Zinadine Zidanem założył organizacje Altruism.
Davor za swoje książki był pięciokrotnie nagradzany nagrodą Hugo. Odebrał także z rąk Prezydenta Francji Jacques Chiraca w 2002 roku najwyższe odznaczenie za wkład w rozwój literatury na świecie.
Davor Mihailovic obecnie ma na swoim koncie dwadzieścia książek, które sprzedały się w ponad dwudziestu milionach egzemplarzy.

Cechy Charakteru oraz działalność na świecie

Davor Mihailovic jest dość impulsywną osobą. Znany jest z tego, że mówi to co myśli i nigdy nic nie ukrywa. Przyznanie pokojowej nagrody nobla w 2009 roku Shō Kamihiro określił jako "agonię światowej inteligencji". Krytykował też dość mocno USA za interwencję wojskową w Iraku. Wielokrotnie pisał też do władz Rosyjskich i Chińskich o poszanowanie praw człowieka. Często też krytykował obecnego prezydenta Serbii Zlatana Ibrahimovica za złe rządzenie i niszczenie kraju. W 2006 roku z przedstawicielami rożnych środowisk zorganizował światową konferencję, której tematem były zanieczyszczenia mórz i oceanów. Zorganizował tez szereg innych konferencji i spotkań dzięki którym na arenie międzynarodowej dał się poznać jako twardy obrońca środowiska
Davor Mihailović jest kawalerem, a gdy kiedyś, jakiś dziennikarz zapytał go o stan cywilny to odpowiedział mu, że nie poślubi nigdy kobiety głupszej od siebie. Organizacja Altruizm, której jest współzałożycielem i na której konto łoży wielkie pieniądze zajmuje się na terenie Europy zbiórką pieniędzy na dofinansowywanie szpitali, szkół, hospicjów, schronisk dla bezdomnych. Organizacja często też organizuje wycieczki dla dzieci z najbiedniejszych rodzin. Ogólnie mówi się, że Altruizm ochroni i otoczy opieką każdego będącego w potrzebie.
Główna siedziba Altruizmu jest w Paryżu, ale kolejne siedziby znajdują się także w Anglii, Belgradzie, Groznym, Madrycie, Warszawie, Pradze. Obecnie trwają prace nad otwarciem nowego biura w Mediolanie.

Cele

Doprowadzenie do pokoju na świecie i wyciągniecie z długów Serbii. Marzy o tym by w jego kraju ogarniętym wielokrotnie wojnami domowymi mógł zapanować raz na zawsze pokój.

kic · Wysłany: 17-05-2010, 01:47

prof. David Raindi:

Naukowiec, fizyk, astrolog, genetyk i specjalisty w dziedzinie fizyki jądrowej. Fanatyk i okultysta. Jest praktykującym scjentologiem, a w życiu kieruje się zasadami scjentyzmu i własnej, chorej definicji altruizmu.

Cechy zewnętrzne:
Leciwa osoba w jesieni swego życia. Wąskiej i niskiej postury. Lekko zgięta poza sugeruję zaczątek problemów pogłębiającej się kifozy. Kształt głowy przypominający lekko trójkątny, z ostrym podbródkiem. Nosi bujną, roztrzepaną siwą fryzurą, z zachodzącą coraz to głębiej łysiną. Ma piwne oczy, zmarszczki oraz lekko krzywy nos. Długie kościane palce podkreślają jeszcze bardziej upiorną postawę bohatera. Swoją osobą Profesor Raindi wzbudza szacunek wśród swojego towarzystwa oraz strach pomiędzy rywalami.

Charakter:
Pierwsze wrażenie tym razem nie jest aż tak mylące. David nie wiele różni się od stereotypu fanatycznego doktora, na którego wskazuje jego wygląd. Jednak mimo wszystko profesor skrywa głębszą paletę emocji oraz poglądów. Jest pełen zapału i pogody ducha. Potrafi chwalić innych za sukcesy, jak i ganić za ich brak. Choć Raindi wymaga mniej od otoczenia niż od siebie, nieraz już jego podopieczni nie potrafili wytrwać tempa narzucanego przez profesora i opuszczali jego laboratorium, głosząc później złe opinie na jego temat. Profesor jednak nigdy nie przejmował się sławą. Zawsze przekładał wyniki badań nade wszystko. Prościej rzec ujmując wyznawał zasadę "po trupach do celu". Jednak mimo wszystko kierował się często pozytywnymi pobudkami. Dążył do zbudowania lepszego świata dzięki nauce.

Historia:
Raindi pochodził z biednej rodziny w Australii. Jego ojciec był miejscowym lekarzem, a z zamiłowania chemikiem i fizykiem. Natomiast matka była matematyczką oraz pasjonatką astronomii. Mimo tego rodzina Raindi była biedna. Od dzieciństwa profesor wykazywał niezwykłe zdolności. Poziom lekcji jakie prowadzono w szkołach były jednak zbyt niski dla Davida. Dlatego też bohater nigdy nie zwracał na nie uwagi, dostawał słabe stopnie oraz często opuszczał lekcje. W wieku 7 lat życie młodego Davida uległo radykalnej zmianie, gdy został wzięty przez jednego ze sławnych i bogatych naukowców jako uczeń. Był to znajomy rodziny. Rodzice po początkowych obawach zgodzili się oddać syna pod opiekę profesora. Od tamtego czasu David i jego rodzice spędzali wspólnie tylko weekendy. Bohater przeżył wtedy załamanie światopoglądów. Wówczas wklarowała się mu wizja dążenia do lepszego jutra. Marzyła się mu utopia, świat w którym ludzie nie byli biedni, gdzie standard życia i dobra ekskluzywne stały się powszechniejsze. Aby już nikt nie musiał z tego powodu być rozdzielany.

W późniejszym okresie profesor David ukończył szereg sławnych uczelni w USA i Europie. Podróżował wiele u boku swego mistrza nauk i rozwijał się pod każdym względem. W wieku 18 lat rozpoczął intensywnie naukę nad wykorzystaniem siły atomów. Bomba atomowa, elektrownie jądrowa, zderzenia cząsteczkowe, próżnia, czarna dziura i prędkość nadświetlna. Skupił się również nad zasadami metafizyki oraz fizyki kwantowej. Wtedy to zaczął postrzegać wszechświat jako rodzinę, a obce cywilizację, w które głęboko wierzył, jako braci. W wolnych chwilach Raindi zainteresował się polityką i ekonomią. W wieku 22 lat zaczął studiować kolejny kierunek, właśnie z ekonomią związany.

Przez swoje życie David wydał wiele ciekawych książek opisujących jego odkrycia, idee oraz poglądy religijno-filozoficzne. Został też nagrodzony wieloma nagrodami. Jednak jak do tej pory nigdy nie udało mu się zdobyć tej najbardziej komercyjnej - nagrody Nobla.

W latach '70 prof. David Raindi przybył do Nowej Zelandii, która zaoferowała mu jedno z najnowocześniejszych laboratoriów świata. To tutaj profesor postanowił się zaszyć i pracować dalej nad własnymi badaniami. Tutaj też odkrył swoje nowe zamiłowanie - genetykę, która wpłynęła znacząco na sławę prof. Raindi.

Gdy świat wszedł w XXI w. profesor Raindi znów postarał się o zdobycie nagrodę Nobla dzięki swoim dotychczasowym odkryciom. Jednak im dłużej czas płynął, tym większa rosła irytująca i nieznośna stawała się porażka. Ostatnimi laty fizyka zdominowana została przez Azjatów, a w szczególności Japończyków. Raindi powoli zaczynał tracić nad sobą panowanie. Wtedy postanowił celować na inną dziedzinę. Wydał książkę promującą ekologiczny i zarazem tani sposób na życie. Tam zawarł swoje przemyślenia o wykorzystaniu mocy elektrowni atomowych i innych zdobyczy technik fizyki jądrowej, która pozwoliłaby naprawić planetę oraz poprawić standard życia. Zaczął też aktywnie wspierać instytucje ekologiczne, w których to promował własne sposoby na efektowny, ale i nieszkodliwy sposób wykorzystania energii jądrowej. Dzięki czemu prof. David Raindi został nominowany do pokojowej nagrody Nobla. Z powodu małej konkurencji, duma Raindi'ego zaczęła rosnąć. Czuł się już wygranym. Ku jego głębokiemu rozczarowaniu to Kamihiro Shō został laureatem pokojowej nagrody Nobla. Od tamtego czasu Raindi nie przepada za Azjatami, a w szczególności za Kamihiro Shō, na którym poprzysiągł zemstę.

Cele:

- Odkryć możliwości techniki oraz mocy, którą dzięki niej można pozyskać.
- Rozwinąć ekonomię światową dzięki nauce tak, aby wszystkim żyło się lepiej.
- Nawiązać kontakt z obcą cywilizacją oraz wspólnie dążyć do rozwoju nauki.
- Zniszczyć wszystkie przeciwności stające na drodze do sukcesu.
- Odgryźć się na Shō Kamihiro.

Sir Steven Fox:

Polityk, premier Nowej Zelandii, lider rządzącej Partii Narodowej, honorowy posiadacz Brytyjskiego Orderu Podwiązki, absolwent Uniwersytetu Cambridge.

Wygląd:
Dżentelmen w średnim wieku. Arystokrata z klasą. Wysoki, szczupły, przystojny i pełen dumy mężczyzna. Brunet o owalnym kształcie twarzy, z wąsami oraz o ostrym spojrzeniu szmaragdowych oczu.

Charakter:
Pyszny i dumny arystokrata z popędami totalitarnymi. Osoba o bardzo ograniczonej ufności. Jest przebiegły i sarkastyczny. Człowiek o tysiącu twarzy. Potrafi jednak panować nad słowami i zawsze stara się przyjąć optymalną postawę do danej sytuacji. Fox jest osobą wyrafinowaną, bezwzględnie wykorzystująca błędy innych. Z założenia otacza się lojalnymi ludźmi, których stara się trzymać krótko. Zawsze przygotowuję sobie plan działania i nienawidzi jak coś dzieję się nie po jego myśli. Powściągliwy w słowach. Przed podejmowaniem ryzykownych działań, pierw z oddali przygląda się i ocenia sytuację.

Historia:
Steven pochodzi z arystokrackiej rodziny z Wielkiej Brytanii. Jego ojciec, znany ekonomista i polityk przeniósł się do Nowej Zelandii, szukając natchnienia w tym kraju. To tutaj w 1964 urodził się Steven. Jednak w wieku 5 lat został wysłany do Wielkiej Brytanii, gdzie spędził swoje lata młodości, poświęcając się nauce i zapoznając się z arystokrackim stylem życia. Ojciec systematycznie odwiedzał syna. Już w dzieciństwie Steven poznał profesora Davida Raindi, do którego bardzo się przywiązał. W wieku 16 lat rozpoczął naukę na Uniwersytecie Cambridge, gdzie spędził ponad dekadę, studiując różne kierunki. Już podczas swoich lat studiowania na uczelni, Steven czynnie udzielał się na arenie politycznym, politycznym i ekonomicznym. Po zakończeniu nauki, Steven przejął obowiązki naczelnika Banku Anglii i stał się najmłodszym strażnikiem brytyjskiego funta. W trakcie burzliwej kariery Foxa kraj przeszedł parę ważnych reform finansowych. Dzięki swoim osiągnięciom Steven został oficjalnie odznaczony przez Królową Elżbietę II Orderem Podwiązki.

W 2000r. na prośbę ojca Steven wrócił do Nowej Zelandii. Do kraju, który przeszedł ogromne zmiany za czasów panowania ojca bohatera, lidera zreformowanej Partii Narodowej. Nowa ojczyzna zrobiła na Stevenie duże wrażenie. Po licznych reformach, Nowa Zelandia wzmocniła swoją gospodarkę, walutę oraz wzrósł ogólny standard życia. W końcu po długiej przerwie, Steven miał również okazję spotkać prof. Raindi i poznać go jako naukowca. Podczas podróży po kraju profesor pokazał Foxowi Juniorowi imponujące laboratorium genetyczne w Christchurch, obserwatorium astronomiczne i dział astrofizyki w Auckland oraz laboratorium fizyki jądrowej w Wellington.

Rok później na łożu śmierci John Fox przekazał Stevenowi swoją spuściznę oczekując po synu wielkich rzeczy. Niedługo po tym John Fox zmarł. Steven postanowił przejąć przywództwo w Partii Narodowej. Dzięki swoim korzeniom, znajomościach i zdolnościach młody Fox szybko zyskał poparcie wśród ludzi. Starym założycielom ugrupowania nie było to do śmiechu. Na szczęście Steven miał już doświadczenie z takimi ludźmi.

Nowa Zelandia cieszyła się wielkim poparciem międzynarodowym. Została obdarowana specjalną protekcją Wielkiej Brytanii. Dobry kontakt z Anglią wiązała się również z silnym wsparciem Unii Europejskiej. Nawet Australia czuła respekt przed tym prężnie rozwijającym się krajem. Steven nawiązał również silniejszą współprace z ONZ, a w ostatnich latach Nowa Zelandia dołączyła nawet do G20.

Obecnie Steven prowadzi głównie grę ekonomiczną, niechętnie ingerując w największe afery międzynarodowe. Jednak pod naciskiem profesora ostatnimi czasy coraz głośniej zaczął ingerować w aferę związaną z Okinawą. Steven postanowił swoją osobą wesprzeć USA, nawołując przy tym do merytorycznej dyskusji. W jednym z wywiadów w USA pod prowokacją dziennikarzy rzekł "Polityka coraz częściej jest próżnością propagandy. Obecnie potrzeba nam odpowiedzialnych, międzynarodowych debaty - nie bezpodstawnych, dziecinnych oskarżeń". Inny sławnym incydentem związany z Nową Zelandią miał miejsce w czerwcu 2008r. kiedy po ostrej krytyce i prześmiewczym tonie dziennikarzy australijskich, którzy stwierdzili, że "do podbicia tego zakątka świata wystarczyłby jeden z lepiej zorganizowanych gangów motocyklowych z Sydney", odbyła się głośna debata w Australii o wolności słowa, prawach i kulturze dziennikarskiej. Natomiast winni dziennikarze zostali usunięci ze stanowisk. Sama Nowa Zelandia oficjalnie nie odniosła się w ogóle do tego przypadku. Za to rząd wykorzystał tą sytuację do reformy służb wojskowych, zwiększając środki budżetowe przekazane na ten cel.

Cele:
- Wzmocnić Nową Zelandię na arenie międzynarodowej.
- Zwiększyć standardów życia w swojej nowej ojczyźnie.
- Wprowadzić i udowodnić wartość monarchii, jako najlepszego ustroju państwa.
- Zachować względną neutralność między największymi potęgami świata i zyskać na tym jak najwięcej.

Realia Nowej Zelandii:
Pod koniec 1936 roku powstała protoplasta Nowo Zelandzkiej Partii Narodowej. Dzięki zaangażowaniu politycznemu PN szybko zyskało poparcie ludzi. Dwa lata po jej utworzeniu PN stała się główną opozycją rządzących. W '42 roku PN zyskała na silę podczas, gdy rząd tracił w oczach narodu, a kolejne dwa lata później Partia Narodowa przejęła władzę w państwie. Po większych i mniejszych upadkach PN traciła parę razy poparcie narodu, na rzecz innych ugrupowań. Ostatecznie jednak odzyskała je w 1965, kiedy znany polityk z Anglii, John Fox został nowym liderem Partii Narodowej. Do 1970 zakończono budowę trzech sławnych trzech laboratoriów w Nowej Zelandii. W tym samym roku sprowadzono również wielu wybitnych naukowców do kraju. Dwa lata później, w '72 roku doszło do osławionej epidemii szalonych owiec. W jej trakcie zdechło ponad 70% populacji owiec na świecie. Najmniejsze straty poniosły państwa wyspiarskie, w tym najbardziej licząca się Australia (55%) oraz Nowa Zelandia (20%). Pod koniec '73 odnotowano pierwszy w historii przypadek klonowania. Owca imieniem Dolly stała się narodowym symbolem Nowej Zelandii, gdzie doszło do sklonowania zwierzęcia. W przeciągu kolejnych pięciu lat Nowa Zelandia stała się owczym mocarstwem, przechowując 75% populacji wszystkich owiec, 15% przypadało na Australie, a pozostałe 10% na resztę świata. Dzięki temu zmonopolizowany rynek bawełny przyniósł Nowej Zelandii wiele korzyści, z zacieśnieniem stosunków handlowych z Chinami na czele. W 2000 roku Nowa Zelandia dołączona została do G20, a jej pozycja na arenie międzynarodowej stawała się coraz bardziej zauważalna. Obecnie Nowa Zelandia jest znanym krajem, wśród państw Wspólnoty Narodowej. Między innymi dzięki temu głos NZ liczy się również w ONZ, ma również poparcie UE oraz pozytywne stosunki z Chinami i USA. Dzisiaj stolica Nowej Zelandii zdobi słynny monument, znajdujący się na przeciw budynku rządu.

Sasayaki · Wysłany: 18-05-2010, 18:38

Nie będę udawać że wiem jak w Chinach jest teraz, albo że znam się na polityce, dlatego macie tu moją interpretację Chin. Krótko: cesarstwo!

Shentong Qiao

Siedemdziesięciosiedmioletni cesarz Chin. W państwie pełni funkcję głównie reprezentacyjną. W kontaktach dyplomatycznych zwykle wyręczają go wnuczki. Jego celem jest przemienienie Chin w kraj spokoju i dobrobytu. Wspiera rozwój nauki i techniki.

Tao Zi(ja) i Shi Liu(Ichi)

26 i 22 letnie wnuczki cesarza. Wykształcone, każda zna przynajmniej pięć języków obcych. Są pełnomocniczkami cesarza za granicą.

W queście będę się głównie zajmować udzielaniem wsparcia i zaopatrzenia. Dlatego skupię się na kontaktach dyplomatycznych.

Na razie tyle, muszę się jeszcze skonsultować z siostrzyczkiem.

Lila · Wysłany: 21-05-2010, 13:56

Moja postać jest z Irlandii, ale to pewnie większość z was już wie z innego tematu.

Nazywa się Lia Campbell i pochodzi z małej, nadmorskiej miejscowości. Aktualnie ma dziewiętnaście lat i ukończyła pierwszy rok studiów w Dublinie na kierunku Biomedycyny i Nanotechnologii. Niestety, z powodów finansowych i braku możliwości opłaty czesnego musiała zrezygnować z kontynuacji nauki na uniwersytecie. Jej podanie o stypendium naukowe zostało odrzucone bez głębszych wyjaśnień.

Od najmłodszych lat interesowała się kulturą Japonii, co za tym idzie również Anime i Mangą. Jej największym marzeniem jest wyjazd do Japonii na który niestety nigdy nie było jej stać.

Lia ma ośmioro rodzeństwa, w domu nigdy nie starczało pieniędzy na wszystkie zachcianki, wręcz ledwo udawało się wiązać koniec z końcem. Lia szybko musiała dorosnąć by mogła zaopiekować się sobą i rodzeństwem. Swoją pierwsza pracę w pobliskim sklepie zaczęła już w wieku dwunastu lat. Nie ma dla niej rzeczy której by się nie podjęła ani pracy, której nie przyjęła by z otwartymi rękoma. Nie boi się wyzwań i chciała by przeżyć jeszcze nie jedną przygodę w swoim życiu.

Aktualnie wróciła do swojego miasteczka, stara się znaleźć jakąś prace, by pomóc rodzicom w utrzymaniu domu.

PS:
Realia Irlandii są raczej niezmienione a moja postać raczej nie ma zbyt wiele do powiedzenia jeśli chodzi o politykę czy rozwój państwa.