[Nanami]

Wygląda na lekko puszysta :) Jeśli faktycznie ma parę zbędnych kilogramów to dobrze będzie ją odchudzić, ma w sobie zdecydowanie sporo z owczarka niemieckiego, a te niestety często mają problem ze stawami... Poza tym jest śliczna, bardzo podobna do mojej suczy. I też ma siwy lekko pyszczek! A mojej za tydzień z hakiem stuknie 6 latek...

[Kikimora]

Mój grubasek. Niegrzeczny jak sto diabłów, chytry i przebiegły, nie lubi mnie i tylko mnie w całej rodzinie. Mimo to kocham go, bo pyszczek ma słodki, nie marudzi, jak jest głodny, miękki, ciepły, ma puszysty ogon niczym Horo, choć kiedyś mówiliśmy, że mamy smolistego lisa. xd
Zje wszystko, nawet ogórki kiszone. Nie pogardzi alkoholem ( zbity kieliszek, pies pod stołem, wiem, że nie zdrowe dla niego, ale sam sprząta ;p ). Jest na prawdę perfidny. Gdy widzi, że ktoś zwróci na niego uwagę, dajmy na to turysta z dzieckiem, przeciętny, jak zawołam, to ten turysta TEŻ MUSI go zawołać. Pies - nie wierza stereo, idzie do turysty, w dodatku udaje, że mnie nie słyszy. Ale jakikolwiek by nie był i tak go nikomu nie oddam. <33

[Altruista]

http://img23.imageshack.us/i/zdjcia0017h.jpg/ - kot ciotki, taki łobuz. Jak mnie widzi to zawsze siada koło mnie, albo za mną łazi.

http://img23.imageshack.us/i/zdjcia0017h.jpg/ - kot ciotki, taki łobuz. Jak mnie widzi to zawsze siada koło mnie, albo za mną łazi.

[Meido]

Łapa AKA Cholerny Futrzak
Wredne, kapryśne, leniwe, autentycznie groźnie, słodkie, mruczące stworzenie. Chyba płci żeńskiej. Gardzi karmą dla kotów, za to uwielbia kawę, makaron i obierki z ziemniaków. Lubi spać w różnych dziwnych miejscach, jak np. próg czy betoniarka. Otaku z krwi i kości - zawsze ogląda ze mną anime, a szczególnie upodobała sobie ostatnio Umineko no Naku Koro ni (wydaje mi się, że Kanon ją denerwuje; ucieka, gdy pojawia się na ekranie). Nie wraca na noc i przysparza swoje właścicielki o załamanie nerwowe (na pewno ją coś rozjechało! Albo jaki pies ją złapał!). Na zdjęciu podczas posiłku, do połowy w wiadrze z obierkami, lustruje pokój swym demonicznym spojrzeniem.

[aneta11111]

hmmm w sumie pare dni temu zostaly oddane w dobre ręce ale jeszcze uważam, ze są moje:) Piękna puchata niewiasta i krotkowłosy młodzian:)

btw taaak to pudelko po tyskim xD zrobilam im tam lózeczko. A i buty taty xD

A tak poza nimi to mam jeszcze 3 koty(dlatego musialam odac te małe:/). Zaden z moich pupilów nie ma imienia. Nawet nie wiem dlaczego:P ale maja rożne charakterki:D Najstarsza kotka to taka przylepka:p Nastepnie jest kot który sprawia wrażenie "przepraszam ze zyje". I na koncu najciekawsze- księżniczka mojego taty. Nienawidzi mojej mamy, zawsze na nią syczy:P potrafi polozyc sie na srodku pokoju a jak ktos chce przejsc ona zaczyna sie denerwowac i wydawac swoisty dzwiek jakim jest "phhhh". Tata nauczyl ja "szczekac" i robic fikołki^^

[ka_tka]

Odkurzam stary wątek (i jeszcze starsze konto na forum, khy...), bowiem tu także muszę się pochwalić moją rozrastającą się w niekontrolowanym tempie rodziną, taka ze mnie dumna kocia mama! :) Kotami, niestety, opiekuję się głównie sama, jako że głównie sama z nimi mieszkam, ale jakoś dajemy radę (co prawda w pobliskiej lecznicy znają mnie już jako tę młodą kociarę-panikarę, ktora wzywa weterynarza do co drugiego kichnięcia, tłumacząc to niechybną domową epidemią :P)!




Oto moja kolekcja kotów mniej lub bardziej niezwykłych, a więc kotów zarówno pełnowartościowych ;) jak i tych nieco niepełnosprawnych:


1. Kota - lat 12, traum życiowych niewiele - innymi słowy zamieszkuje nasze kanapy od zawsze, a trafiła na nie w dzieciństwie z innego, równie przyjemnego domu. W tej chwili starsza i dość aspołeczna pani, we własnym mniemaniu królowa stada na zasadzie a-spróbuj-mnie-któreś-dotknąć. Przyjaźni z przybranym rodzeństwem raczej już nie będzie. Prawdopodobnie już tu gościła, ale to było (jeśli było) tak dawno, że wybaczcie niepamięć :)



2. Kusy - domowa przybłęda, najprawdopodobniej kot powypadkowy jeszcze przed ostatecznym zagubieniem - z ogona pozostał mu mały kikutek (wg weterynarza na skutek profesjonalnej amputacji), a tylnymi łapkami nieco dziwnie przebiera :) poza tym ostoja cierpliwości, mądrości życiowej i miłości, a jednoczesnie odkrywca i podróżnik (co niestety poskutkowało w koncu przetransportowaniem go z domu z ogródkiem do miejskiego mieszkania, bo ulica + 'życzliwi' sąsiedzi i ich trutki na szczury...). Niecałe dwa lata temu oceniony na jakieś 5 lat, ale ostatnio coś nam się zaczął starzeć, więc trzeba to będzie skorygować :)



3. Łapek - udomowiona (choć czasem mamy wątpliwości, czy to aby nie dziki symulant, który podpatrzył co robić, żeby go karmili :P) przybłęda, również powypadkowy - ma źle zrośniętą kość łopatkową, przez co jednej z łapek nie prostuje ani nie używa - innymi słowy - jego trójnogi tupot słychać z daleka :) To dość stare zdjęcie, na którym widać jeszcze odparzenia (czy co to tam było) pod pachą - dziś już zarośnięte futerkiem, a sam kocur jest (niestety, ale walczę z tym) cięższy o dobrych parę kilo. Łapek to najcwańsze zwierzę, o jakim słyszałam - zanim zamieszkał ze mną, nie dał mi się dotknąć, zaś natychmiast po pierwszym podanym przeze mnie posiłku (udał że) pokochał mnie bezgranicznie. To on musi spać najbardziej wtulony, moje kolana to jego miejsce, a jeśli tylko z jakiegoś powodu zacznę mu poświęcać mniej czasu i uwagi, zwraca ją na siebie dostając zapalenia pęcherza :D co odkryte zostało niestety po pół roku badania na wszelkie możliwe sposoby i stosowania wszystkich możliwych leków = umoczenia w niedopieszczonym kocie niezłej sumy pieniędzy...



4. Ryba i Kropka - na dzień dzisiejszy trzymiesięczne. Córeczki jednej z dokarmianych dzikusek, która urodziła je w garażu i bez zbędnych emocji oddała ludziom na wychowanie, ostentacyjnie wtykając całą trójkę kociąt pod maski samochodów wybranych przez nią opiekunów. Kiedy trafiły w nasze ręce były wielkości dłoni i trzeba im było butelką podawać kaszkę dla niemowląt :) ich braciszek miał szczęście urodzić się piękny i puchaty, więc bez problemu znalazł dom, dziewczyny ostatecznie wylądowały w moim mieszkaniu i wkrótce niewiele z niego pozostanie... Na zdjęciu z Kusym, który (podobnie jak Łapek, acz na większą skalę) zastępuje im mamę pod względem miziania językiem po karku i udostępniania bruszka, na którym można znaleźć cyca. Tak, Kusy to facet, mnie też ta sytuacja dziwi i rozśmiesza :P

[pestis]

Jeeej jakie słodziaki. Urocza gromadka :].

[Asthariel]

Eh, jak ja chciałbym, mieć tyle kotów w domu.
12latka? Przez mój dom przewinęło się już z 10 kotów, i niestety żaden nie przeżył dłużej niż 4 lata (mieszkam na wsi, czyli czasem trafi się koci Deathmatch).

[Melmothia]

Jakie piękne stadko (z najpiękniejszą Kotą na czele)!

[Nanami]

Skoro już tak kocio... Ja ostatnio miałam okazję dorwać dwa koty u rodzinki. Jedna to już stara i gruba dama zwana Piwcią. Rozłożyła się na dywaniku na środku maleńkiego WC, prychając, sówkując i dziamgając pod nosem. Oczywiście trzeba było skapitulować XD A drugi to 8 miesięczne rude cudo zwane Rudzikiem, na przechowaniu u wujostwa. Bawiło się, mruczało, ciekawskie, myziaste, małe ADHD... czy można chcieć czegoś od kota więcej? Nic nie odstresowuje bardziej, niż koci 'traktorek'.

Można. W końcu kocim ideałem jest Moka ♥

[Salva]

Mam nadzieję, że masz więcej rudego cuda! Śliczny jest!

Ja chwilowo mam dość kotów, mały rudzielec mnie codziennie wykańcza. A szkolenie nam trochę nie idzie, może spróbuję z klikerem?

[Nanami]

Nie mam, to właściwie jedyne zdjecie, jakie zrobiłam. Od kuzyna mam jeszcze dwa starsze tylko: 1 i 2

A żeby nie zrobiło się zbyt kocio, to ot tak w ramach wrzucę ile futra można wytrymować z owczarka. Pozuje moja 7 letnia sucz.

[Momoko]

[BoginiMarzeń]

Mam w domu dwie kotki i dwa psy ( w tym jednego yorka :P )

[Ysengrinn]

Moja horda - owczarek szkocki, wilczur skotnicki i dwa wyroby psopodobne.