[Naja]

A mi się Bleach bardzo podoba. Może dlatego, że to moje pierwzse anime i mam do niego pewien sentyment (mimo że jeszcze nie skończyłam - zostało mi jakieś 39). Muzyka dobra, postacie, kreska - też. Najbardziej lubię chyba Uraharę :) Nie wiem czemu, ale przypomina mi Johnny'ego Deppa (i czasem Jacka Sparrowa ^^). Wiem, fabuła trochę wolno się ciągnie, ale mimo wszystko lubię oglądać Bleacha.

[wa-totem]

Whooa.

Panie i panowie, nadciąga koniec ery - sądząc po opiniach byłych widzów, dziwne że dopiero teraz.

27 marca Bleach zostanie zdjęty z anteny.

News na ANN.

[cesarz vedry]

LoL, jakoś dziwnie się czuję jak tasiemiec, który leci od zawsze kiedy pamiętam, nagle się skończy. A akurat się ciekawie zrobiło w anime :p.

Już nie będą zamierzać wskrzesić bleach jako anime ? Z tego co się orientuje manga będzie miała drugi arc po aizenie ;p.

[Smk]

[wa-totem]

[Tren]

[Auka]

Szczerze mówiąc wolałbym żeby to Naruto się skończyło. Bleach przynajmniej nie wygląda jakby był rysowany w Paintcie.

[shugohakke]

Za to od końca pierwszego arca wyróżnia się brakiem fabuły.

[Auka]

Naruto jest nie wiele lepsze pod tym względem, nawet jeśli czasem zdarzy się jakaś przerwa pomiędzy fillerami to akcja ciągnie się jak w DBZ. Cóż, płakać po żadnym z nich nie zamierzam.

[shugohakke]

Ależ ja o mangach mówię, to że anime takich serii są zwyczajnie przegadanymi klipami to każdy chyba widzi.

[wa-totem]

[Bezimienny]

[nosek]

wszystko jest mozliwe

[alosza]

Blicz jest od dłuższego czasu przekoszmarny. Tak bardzo, że nawet nie chciało mi się go krytykować. Nie było o czym mówić. Last chapter coś tam się wydarzyło niebliczowego, więc robię wyjątek niniejszym postem. Zresztą jeszcze Craft mi zalinkował offscreen - a propos nie wiem czego - urywki z bliczowych lat sprzed 2-3 lat i sobie przypomniałem zajawkę.

Blicza tardziłem swego czasu prawdziwie. Dlaczego po niego sięgnąłem po raz pierwszy? Bo na mój lemingowy umysł zadziałała autorytatywnie reklama tego tytułu na rozkładówce dodatku telewizyjnego w Gazecie Wyborczej. Przypominając sobie Dragonball i Czarodziejkę z Księżyca, miejsce publikacji było dla mnie tak bardzo... tak bardzo... tak bardzo WTF, że postanowiłem sięgnąć.

Początkowo spodziewałem się czegoś na kształt Saint Seiya i się z tym godziłem. Wjazd do villainbazy i oczekiwanie na kolejne zwycięskie potyczki z pompowanymi postaciami. Okazało się, że Blicz postaowił być bardziej skomplikowany, czym wielce u mnie zapunktował. Plot twist z Aizenem był niesamowity. Właściwie długo był wszystko dobrze. Kiedy przestało?

Chyba od Hueco Mundo. W ogóle zenitem mangi było pojawienie się dwóch przeciwstawnych grup hybryd: arrancarów z jednej i vaizardów z drugiej. Zwłaszcza ci drudzy, który tworzyli ponadprzeciętny klimat, owiani byli aurą tajemnicy. Kubo dobrze dozował informacje na ich temat. Skserowany w każdym elemencie, łącznie z magicznymi fasolkami, wjazd Ulquiorry i Yammiego był, pomimo tej wtórności, też dobry. Stylizowany na emo Espada pokazał się jako istotna postać, a do tego pod koniec sceny pokazano na próbkę możliwości Youruichi i Urahary. Jeszcze zresztą niepokojący i wówczas nieoczywisty wątek z inner hollowem u Ichigo. Teraz mi się śmiać chce, kiedy pomyślę, że prawdziie się bałem, że Ichigo może stać się villainem w tej mandze.

Generalnie: tuż przez Hueco Mundo wszystko było zbilansowane i harmonijne. Dozowano nam informacje i pokaz siły na temat wielu grup postaci i każda z nich z osobna byłą interesująca:
- kapitanowie;
- espada;
- vaizardzi;
- wierchuszka aizenowa;
- Urahara crew;
- dywizja 0;
- Ichigo crew, co do których miałem nadzieję, że realnie zaistnieją jako wojownicy;
- tatuśkowie.

Najwięcej, powtarzam, obiecywałem sobie po Vaizardach.

Wojna kompletnie się nie udała.

[Craftsmen]

alosza, kompletnie nie

Nie że się nie zgadzam tylko nie masz racji :P

Bleach od początku był fatalny. Tylko że wszystkie jego słabostki były przykryte faktem, że autor wkładał więcej pracy w całość i ta całość była bardziej przemyślana, dlatego problemy nie kłuły w oczy od razu w tak oczywisty sposób. Te same jednak problemy które istniały już wtedy przyczyniły się do upadku formy później, bo Bleach to manga nie zmieniająca się, nie ewoluująca, nie ryzykująca a więc nie zmierzająca gdziekolwiek, bez pomysłu. I to właśnie w czasie tak opiewanego SS arcu te wszystkie braki uderzyły z całą mocą i dla mnie wtedy stało się jasne, że z tej mąki chleba nie będzie. Jedyne jednak, co uratowało wtedy mangę i dlaczego się tak dobrze to wspomina to:
1. Struktura fabuły. Nie była jeszcze AŻ tak rozjechana jaki jest obecnie i jak była w Hueco Mondo
2. Orygilnaność. Kubo nie reycklingował (jeszcze) tych samych motywów, całość była jeszcze świeża. Można było liczyć, że wątki i kwestie niewyjaśnione wyjaśnione zostaną później.
3. Ton: był poważniejszy niż w innych shoenanch

Ogólnie więc: efekt nowości.

I to wszystko. Jednocześnie to, co zamordowało Blicza było już wtedy obecne dokładnie w takich samych proporcjach jak dzisiaj, czyli:
A ) Za dużo postaci którym poświęca się za dużo uwagi
B ) niemiłosierne przeciąganie
C ) walki prowadzące donikąd i zaburzające stukturę fabuły
D ) walki dane tylko po to by były
E ) wpakowywanie całych serii walk pod rząd, każda bardziej finalna i epicka niż poprzednia, ale bez podbudowy fabularnej w ramach tego samego arcu
F ) Olewanie settingu: nie tylko kwestie takie jak o co kaman z Soul Society, te były ledwo zasygnalizowane, ale też fakt, że nic tu się nie trzyma kupy, a wątki wyjaśniające coś zaraz zostają zapomniane albo prowadzą donikąd.
G ) brak systemu pozwaląjcego taktycznie ogarnąć walkę, sprowadzanie jej do widowiska bez punktów odniesienia, ergo: ploty z tyłka i połer upy z tyłka
H ) niesamowita repetetywność, wszystko ma taki sam schemat
G ) nieczytelne powody działania postaci
I ) robienie wrażenia większej historii niż chce się opowiedzieć
J) elementy bardzo istotne dla fabuły zrzucane na spadochronie w sotatniej chwili bez jakiegoś foreshadowingu czy czegokolwiek takiego
K) jeśli już foreshadowing zastosowany to wygląda on jak asspull, bo nie był odpowiednio zasygnalizowany ani wpleciony w fabułę
L) brak podbudowy pod plot twisty, zresztą potem plot twisty wo ogóle zginęły
M ) brak środka ciężkości tak fabuły jak i character arców, to manga o wszystkim i o niczym, postacie pojawiają się tylko po to by się pojawić i dostają na siłe jakąś historyjkę (czasem)
N) każda historyjka pojawia się bez powiązania z poprzednią, choć mogło się wydawać do Hueco Mondo że jest inaczej, w sumie to wina tego, że wszystko jest niemiłosiernie rozciągnięte i wpada na siebie, nie tylko tego, że całość jest uboga w fabułę
O) to po prostu seria pojedynków, z czego 99% z nich jest pozbawiona znaczenia i po prostu jest, a te które znaczenie mają mają takie tylko ze względu na to, że należy pokonać villiana. Postacie więc nie rozwijają się w żaden sposób pod wpływem przeciwności oprócz odstawania power upów, a to jest sercem każdego shonena. Konflikt fizyczny ma być odwzorowaniem konfliktu dramatycznego.
P) I tak dalej :P

Na etapie pierwszych chapterów, wprowadzenia do historii nie można było tego zaobserwować-autor wprowadzał w swoim tempie w historię i to był nowy świat który poznawaliśmy z każda stroną, a jako że to start-to dawało się większy kredyt zaufania. Nowość, nowość, nowość. Manga się rozwijała. A potem przyszedł SS Arc i wszystko się rozjechało. Dla mnie stało się to oczywiste w momencie gdy nastąpiła walka z Ikkaku i Yumichiką- zbędna, przerąźliwie długa i pozbawiona sensu fabularnego. Od tego punktu zacząłem rozumieć, że autor nie ma specjalnego pojęcia jak się opowiada ciekawe historie.

Ogólnie Bleach to taka iluzja, iluzja czegoś fajnego i wielkiego, nabiera czytelnika/widza a potem się okazuje, że nic za fasada nie ma. Kubo na potęgę nabrał manieryzmów i sposobów od innych twórców i je przetworzył po swojemu ale ni rozumiejąc co za nimi stoi i jak z nich korzystać i czemu służą potrafił tylko odstrzelić elewację. Niezły styl, ciekawie zorganizowane bijatyki, podkrecanie atmosfery-to zrobić umie. Siada wszystko inne.

Dlatego seria zawsze leciała tylko na jednym: tym że fajnie się mieczami naparzają. THE END.

Niby to shonen i nie wypada narzekać, ale Bleach zapowiadał się jako coś innego. Obiecywał coś innego. Lepszego. Okazał się oszustwem, nie zasługującym na tą notkę w GW. Tylko, że większość zorientowała się w tym bardzo późno, nabierając się na formę która brali za obietnicę przyszłych rewelacji. Obecnie to oczywiste-Kubo powtarza te same chwyty, te same pomysły i te same metody budowania opowieści ale nie ma ona żadnej treści, i dlatego to jest tak bezpłciowe i nudne. I dlatego tez padło anime, bo manga systematycznie traci na popularności.

Można by gadać o failach Bleacha ile wlezie, ale można to podsumować w jeden sposób. Po tych 500 iluś chapterach i setkach odcinków proszę spróbować odpowiedzieć na jedno pytanie:skąd biorą się shinigami?

No?


Tymczasem na podobnym etapie takiego Naruto - przez lata Bleach był rzekomo jego rywalem - można powiedzięć dokładnie nie tylko kim są i co robią ale skąd się wzięli i dlaczego są ninja i ich moce, jak działa ich świat itp. Wszystko, od góry do dołu jest wyjaśniane.