[Eire]

Poproszono mnie o polecenie tytuły anime czysto japońskiego. Niby oczywiste,a prawie niemożliwe. Na ponad 100 obejrzanych tytułów wyskrobałam kilka pozbawionych europejskich naleciałości.

Japończycy są zafascynowani Zachodem- niemal w każdym anime mamy wątki chrześcijańskie/greckie/nordyckie/typowoeuropejskolegendarne. Żeby tylko jeszcze wiedzeli o czym mówią. Anioły to krwiożercze bestie z kosmosu, pentagram to ścienna ozdoba, a głęboko wierzące dziewczęta nigdy się nie modlą i całują z koleżankami. Jakby ktoś szukał fajnych nazw na wiki i dorabiał do nich historię. Prym wiedzie tu oczywiście NGE i Rycerze Zodiaku, ale także Code Geass. Jedna Ikeda wie o czym pisze.

Tymczasem japońskie legendy, historia i mitologia są prawie wcale nie wykorzystwane? Czy w kraju Kwitnącej Wiśni uznaje się je za nieatrakcyjne? Cudze chwalicie, swego nie znacie.

[Grisznak]

Raczej nudne. Podam ci taki przykład - kilka ładnych lat temu kilku muzyków w Norwegii założyło zespół o nazwie Storm. Kapela grała tradycyjne norweskie pieśni, w nieco unowocześnionej niekiedy aranżacji, brzmiało to tak i tak W Europie szał - płyta sprzedała się świetnie wszędzie...poza Norwegią. Norwegowie wcale nie widzieli nic rewelacyjnego w przerabianiu w ten sposób piosenek, których uczą się od dziecka w szkole typu "Zielony Mosteczek" czy "Poszła Karolinka".

Z Japończykami jest podobnie - skoro uczą się o swojej klasyce w szkołach, czytają ją jako lektury, to mieliby jeszcze oglądać ją dla przyjemności?

Raczej nudne. Podam ci taki przykład - kilka ładnych lat temu kilku muzyków w Norwegii założyło zespół o nazwie Storm. Kapela grała tradycyjne norweskie pieśni, w nieco unowocześnionej niekiedy aranżacji, brzmiało to tak i tak W Europie szał - płyta sprzedała się świetnie wszędzie...poza Norwegią. Norwegowie wcale nie widzieli nic rewelacyjnego w przerabianiu w ten sposób piosenek, których uczą się od dziecka w szkole typu "Zielony Mosteczek" czy "Poszła Karolinka".

Z Japończykami jest podobnie - skoro uczą się o swojej klasyce w szkołach, czytają ją jako lektury, to mieliby jeszcze oglądać ją dla przyjemności?

[fm]

W ramach polemiki wskażę listę opisanych tytułów, które jednak czerpią z japońskiej mitologii: http://anime.tanuki.pl/strony/anime/lista/title/1/?geid=53&noalt=1
Jak widać wcale nie jest taka krótka. Oczywiście część tytułów można odrzucić jako za bardzo komercyjne, ale i tak pozostaną takie perełki, jak Ayakashi ~Japanese Classic Horror~, a w lecie mogliśmy oglądać Natsume Yuuyinchou. Zresztą typowej japońskości nie ograniczałbym tylko do mitologii, bo można przecież też wskazać przykłady obyczajowych filmów przedstawiających zwykłe życie, jak choćby Powrót do marzeń. Tak więc moim zdaniem kiepsko szukałaś.

A co do zapożyczeń i fascynacji to moim zdaniem nieuchronne zjawisko na styku kultur. Wystarczy spojrzeć na polskich filmowców, którzy w mniej lub bardziej nieudolny sposób powielają schematy hollywoodzkiego kina.

[Ysengrinn]

[Zegarmistrz]

A dlaczego u nas za najmądrzejszych uchodzą buddyści, najostrzejsze miecze to katany (nie wytrzymują porównania ze stalą damasceńską, toledańską etc.), a mnich to prawie zawsze szaolin?

Europa to dla Azjaty całkiem nowa, bardzo bogata (prawdopodobnie bogatsza, niż Japońska, weźmy pod uwagę, że mówimy o 3 tysiącach lat dziedzictwa kulturalnego całego kontynentu), niewyeksploatowana kolekcja zupełnie świeżych, niezużytych pomysłów.

[Dana-chan]

A mnich to nie zawsze franciszkanin/benedyktyn?

[cesarz vedry]

A czy przypadkiem katany nie są z damasceńskiej stali ;p ?, przynajmniej część z tego co słyszałem wyrabiano je !

[Vodh]

z tego, co ja słyszałem, to technika wyrabiania stali była podobna, tylko że przy damasceńskiej było kilkanaście warstw, a przy katanach kilka milionów (biorąc pod uwagę, że po każdym zgięciu ilość nam się podwaja nie jest to aż takie trudne do osiągnięcia, jak się wydaje) natomiast nie jestem w stanie powiedzieć, jak to się przekłada na jakość, ale jednak wydaje mi się, że katany są ostrzejsze ^^

[Daerian]

Katany nie są wykonane ze stali damasceńskiej - prawdziwym powodem wyjątkowości stali damasceńskiej były specyficzne dodatki w rudzie, z jakiej ją wykonywano - zwłaszcza dodatek molibdenu i wanadu.
Natomiast japońska ruda nie była najlepszej jakości, nadrabiano to metodą wytwarzania (zacytuję tu dr inż. Andrzeja Barwickiego):
"Jednakże miecze klasy najwyższej, najsłynniejsi mistrzowie kowalskiego rzemiosła wykonywali całkiem innym sposobem. Aby sporządzić takie ostrze, należało pręt kataha złożyć na pół i przekuć, powtarzając tę operację piętnastokrotnie. Uzyskuje się w ten sposób sztabę złożoną z ułożonych na przemian 32 768 warstw twardej i miękkiej stali. Na tym jednak nie koniec. Cztery tak sporządzone sztabki zwane masame składano razem i jeszcze pięciokrotnie powtarzano zabieg składania na pół i przekuwania, co w efekcie dawało klingę złożoną z olbrzymiej liczby: 4 194 304 warstw, a więc praktycznie z jednorodnego, bardzo drobnoziarnistego materiału o włóknistej strukturze. Dziś wiemy, że jest to najkorzystniejsza pod względem wytrzymałości struktura stali. Dodatkowym efektem tego rodzaju obróbki było uzyskanie na powierzchni klingi delikatnego wzoru w postaci rozmaicie ułożonych cienkich linii, ciemniejszych i jaśniejszych plam lub znaków. Wzór taki stanowi istotną cechę charakteryzującą ostrza japońskich mieczy najwyższej klasy."
i dodatkowo kolejny cytat:
"Trzeba jednak dodać, że spotyka się obiegowe opinie, przypisujące japońskim mieczom zbyt wysokie, nierealne własności, nie mające wiele wspólnego z rzeczywistością. Właściwości słynnego miecza japońskich samurajów możemy dziś dość dokładnie ustalić. Stal o zawartości węgla przekraczającej 1% uzyskuje w wyniku wielokrotnie powtarzanej przeróbki plastycznej niezwykle drobnoziarnistą, włóknistą strukturę. Po przeprowadzeniu starannej obróbki cieplnej może ona uzyskać twardość na poziomie 64 - 65 HRC. Twardość taka, aczkolwiek bardzo wysoka i trudna do przekroczenia, nie jest jednak niewyobrażalna; do takich lub zbliżonych wartości hartuje się np. ostrza współczesnych narzędzi skrawających ze stali narzędziowej N11E, N12E oraz z wysokostopowych stali szybkotnących np. SW18. Jest to poziom wysoki, umożliwiający np. przecięcie ostrzem o takich parametrach - pręta kilkumilimetrowej średnicy - wykonanego ze zwykłej stali konstrukcyjnej, bez widocznego wyszczerbienia ostrza.

Nie jest jednak możliwe np. przecięcie swobodnie spadającej na ostrze muślinowej apaszki lub nie uszkodzenie ostrza przy uderzeniu nim w inne, o zbliżonych parametrach. Występujące w takim przypadku lokalne naciski osiągają wartości znacznie przekraczające wytrzymałość jakiegokolwiek materiału. Wszelkie, spotykane czasem informacje o pozytywnych rezultatach tego rodzaju prób z użyciem mieczy japońskich musimy niestety, jak mówił Krasicki, "między bajki włożyć""
zanim dojdziemy do dyskusji o możliwości broni japońskiej.

[Zegarmistrz]