[Ysengrinn]

Załóżmy, że kryzys kubański w 1962 r. jednak skończył się atomową wojenką. Jakie mniej więcej mogłyby być jej konsekwencje? Niespecjalnie wierzę, że faktycznie koniec świata.

[Krwawisz]

hehe - no to pora uwierzyć :)

Z jednego prostego powodu - wystarczyło wówczas użycie i zdetonowanie 70% potencjału nuklearnego USA i ZSRR na stosunkowo niewielkim terenie (powiedzmy wielkości Niemiec i Polski razem wziętych), a wytworzyłyby się siły zdolne wytrącić Ziemie z biegu po orbicie. Nie jest to co prawda pewne, ale wszelkie symulacje na to wskazują... a nawet jeśli nie to i tak zginęłoby dość ludzi żeby cala "zabawę" nazwać końcem świata.

[Zegarmistrz]

Nie. To jest bzdura.

Generalnie głowice te musiałyby zostać odpalone jednocześnie, w jednym miejscu, co podczas ataku taktycznego nie miałoby miejsca. Reakcja na atak taktyczny byłaby mniej - więcej taka, jak na odpalenie wiązki petard. W wiązce petard jest na tyle dużo ładunku, żeby zrobić z niej małą bombę, a jakoś nie rozrywa wszystkich dookoła.

Myślę, że przez te 40 lat ludzkość zdołałaby się pozbierać z upadku.

Generalnie wyrzucenie w atmosferę dużych ilości pyłu zmieniłoby klimat. Byłoby znacznie chłodniej, na półkuli północnej przez dłuższy czas padałby deszcz i śnieg. Większość z nas by nie żyła. Duża część Polski byłaby skażona, nasz kraj oberwałby mocno, żeby zachód mógł powstrzymać sowieckie dywizje. Pewnie okupowaliby nas Niemcy, których nienawidzilibyśmy. Równie prawdopodobne jest jednak to, że to my okupowalibyśmy Niemców, którym nie zazdrościłbym losu.

Większość mieszkańców półkuli północnej by nie żyła. Zginęłaby w skutek ataku nuklearnego, głodu, chorób, choroby popromiennej i raka. Przetrwałoby niewiele osób. Cała Eurazja i Północa Ameryka pogrążyłaby się w wojnach. Państwa, a raczej armia przetrwałyby 5-10 lat po ataku. Następne 10-20 lat jednak rządziłaby mafia i watażkowie, najczęściej byli oficerowie. Dziś rodziłyby się nowe kraje typu Dyktatura Podkarpacia, Totalitarna, Komunistyczna Prowansja, Królestwo Szkocji etc. najczęściej o charakterze militarno - rolniczym. Trzymałyby poziom technologiczny z początków XIX wieku.

Do rangi światowych mocarstw urosłyby natomiast Brazylia, RPA, Australia, część państw arabskich, afrykańskich i ameryki południowej. Byłby poza głównym obszarem działań i zdołałyby przetrwać bez strat.

[Krwawisz]

[Bezimienny]

[Krwawisz]

[Ysengrinn]

Zegarmistrz gdyba sobie, zresztą właśnie o to mi chodziło. To nie jest przecież ani forum naukowe (zresztą jak widać naukowcy sami nie wiedzą), ani lista dyskusyjna jasnowidzów, więc możemy sobie pozmyślać co bardziej prawdopodobne wersje, bez wchodzenia w szczegóły.

Uściślijmy, że chodziło mi o konkretny przypadek gdy prawie wybuchła wojna jądrowa, a nie hipotetyczny, w bliżej nieokreślonym punkcie historii. Wtedy o ile się nie mylę np. Stany miały o wiele wiele większy potencjł nuklearny od ZSRR i ciekawi mnie jakie byłyby tego skutki.

[Bezimienny]

[Zegarmistrz]

[Mortimern]

Jesli kolega Ysen dła ten temat w zwiazku z ostanimi problemami typu Gruzja oraz Tarcza i Rozpedzanie sie rosji. To jako ciekawostke podam że w ciagu ostanich 2 tygodni mnie i paru innym rezerwistom WKU wysłał stososowne pisma w który prosiło o potwierdze swojego stałego mijesca zamieszkania , lub podania nowego "w celu aktualizacji stano osobowego rezerwy mobilizacyjnej" : P

[Sm00k]

Mój drogi przechodni szefie. Ten regres do poziomu XIX wieku to nie do końca prawda.
Ocalałyby zaawansowane formy łączności. Satelitów wtedy nie mieli, lecz radia, może nadajniki telewizyjne pozostałyby w wystarczającej ilości, by zapewnić spójną łączność. Nie powszechną, ale wystarczającą. I międzykontynentalną, bo kabli po dnie oceanów raczej nikt nie zniszczy.
Zakładając podany przedział czasowy, państwa bloku wschodniego byłyby w dużo lepszej sytuacji gospodarczej niż Europa <tfu> Zachodnia. Fakt, iż Polska miała przemysł skupiony w jednym miejscu ułatwiał sprawę prostego przeżycia większości populacji w razie ataku, a duże zalesienie kraju z pewnością pomogłoby przeżyć tymże z pewnością mroźną zimę. Bo i drewno i mięsko luzem biegające.
Stany pewnie przestałyby być zjednoczone i zaczęły działać na zasadzie autonomicnzych państw. Rosja najpewniej zamieniła się w tłumy koczowniczych band, aż ktoś by się nie znalazł i ich za, przepraszam za określenie, pyski nie wziął i nie poustawiał.
Do wypowiedzi na temat reszty świata brakuje mi wiedzy.
Ale, tknęło mnie - przypomniała mi się książka "Apokalipsa wg. Pana Jana". I dwie kwestie sobie uświadomiłem - klimat. Czyli Poznań miastem nadmorskim.
Druga to szeroko pojęte Chiny. Co prawda w '62 gospodarze olimpijscy tłukli się akurat z Indiami, nie wątpię jednak iż skorzystaliby z uciszenia czerwonego sąsiada. I powstaje kwestia, gdzie by się w marszu na zachód zatrzymali.

ps Japonia w '62 raczej nie była celem priorytetowym dla nikogo?

Mój drogi przechodni szefie. Ten regres do poziomu XIX wieku to nie do końca prawda.
Ocalałyby zaawansowane formy łączności. Satelitów wtedy nie mieli, lecz radia, może nadajniki telewizyjne pozostałyby w wystarczającej ilości, by zapewnić spójną łączność. Nie powszechną, ale wystarczającą. I międzykontynentalną, bo kabli po dnie oceanów raczej nikt nie zniszczy.
Zakładając podany przedział czasowy, państwa bloku wschodniego byłyby w dużo lepszej sytuacji gospodarczej niż Europa <tfu> Zachodnia. Fakt, iż Polska miała przemysł skupiony w jednym miejscu ułatwiał sprawę prostego przeżycia większości populacji w razie ataku, a duże zalesienie kraju z pewnością pomogłoby przeżyć tymże z pewnością mroźną zimę. Bo i drewno i mięsko luzem biegające.
Stany pewnie przestałyby być zjednoczone i zaczęły działać na zasadzie autonomicnzych państw. Rosja najpewniej zamieniła się w tłumy koczowniczych band, aż ktoś by się nie znalazł i ich za, przepraszam za określenie, pyski nie wziął i nie poustawiał.
Do wypowiedzi na temat reszty świata brakuje mi wiedzy.
Ale, tknęło mnie - przypomniała mi się książka "Apokalipsa wg. Pana Jana". I dwie kwestie sobie uświadomiłem - klimat. Czyli Poznań miastem nadmorskim.
Druga to szeroko pojęte Chiny. Co prawda w '62 gospodarze olimpijscy tłukli się akurat z Indiami, nie wątpię jednak iż skorzystaliby z uciszenia czerwonego sąsiada. I powstaje kwestia, gdzie by się w marszu na zachód zatrzymali.

ps Japonia w '62 raczej nie była celem priorytetowym dla nikogo?

[CainSerafin]

Nie zapominajcie o procedurach bezpieczeństwa jakie panowały wtedy w obu mocarstwach. W przypadku wystrzelenia przez którąkolwiek stronę rakiet, strona atakowana miała wystrzelić wszystkie dostępne rakiety we wroga, póki jeszcze mogła. Swoją drogą, to chyba najgłupsza procedura w historii ludzkości.

W przypadku gdyby kryzys kubański rzeczywiście zakończyłby się wojną nuklearną to USA, ZSRR oraz Kuba zostałyby w praktyce zmiecione z powierzchni Ziemi, za wyjątkiem obszarów odległych od epicentrów wybuchów. Europa wschodnia, Meksyk i Kanada byłyby w znacznym stopniu narażone na opad radioaktywny, który przy silnym wietrze mógłby spowodować olbrzymie szkody. Europa zachodnia i Anglia dostają rakietami ze Ukladu Warszawskiego, choć gdyby siedziały cicho, być może, nic by się im nie stało. Reszta świata - brak szkód.

Wersje optymistyczna - Europa nietknięta. W tym wypadku Europa tworzy nowa Ligę Narodów/ONZ i nazywa ją jak chce (swoją drogą pewnie byłaby równie nieudolna jak jej poprzedniczki). Niedobitki spośród radzieckich generałów siedzą sobie na resztkach Układu Warszawskiego i rakietach z ładunkami nuklearnymi. Poza tym pojawia sie ruch społeczny naciskający na zakazanie i redukcje zapasów broni nuklearnej. Po pewnym czasie dociera on do na wschód Europy i zostaje wykorzystany do powolnego obalania komunizmu. RFN wchłania NRD i zastanawia się nad odebraniem Polsce ziem, które straciła po drugiej wojnie światowej... (wystarczy!)

Aha. Po co się ograniczać do XIX w. Obecnie, z powodu zwiększenia się ilości mocarstw atomowych i zagrożenia terrorystycznego taka wojna mogłaby objąć zasięgiem praktycznie cały glob (bo nawet państwa znaczne oddalone od terenów zbombardowanych byłyby zagrożone przez przenoszony przez wiatr pyl radioaktywny).
Najśmieszniejsze (choć to dosyć szczególny typ humoru) jest to, że nawet objecie zasięgiem rażenia całej planety nie wystarczyłoby by zniszczyć ludzkość jako gatunek. W specjalnych bunkrach przetrwaliby naukowcy, wojskowi i politycy, by ponownie zasiedlić Ziemie i dalej się nawzajem zabijać. Happy end! (Tak, jestem zły! A przynajmniej zmęczony)

Nie zapominajcie o procedurach bezpieczeństwa jakie panowały wtedy w obu mocarstwach. W przypadku wystrzelenia przez którąkolwiek stronę rakiet, strona atakowana miała wystrzelić wszystkie dostępne rakiety we wroga, póki jeszcze mogła. Swoją drogą, to chyba najgłupsza procedura w historii ludzkości.

W przypadku gdyby kryzys kubański rzeczywiście zakończyłby się wojną nuklearną to USA, ZSRR oraz Kuba zostałyby w praktyce zmiecione z powierzchni Ziemi, za wyjątkiem obszarów odległych od epicentrów wybuchów. Europa wschodnia, Meksyk i Kanada byłyby w znacznym stopniu narażone na opad radioaktywny, który przy silnym wietrze mógłby spowodować olbrzymie szkody. Europa zachodnia i Anglia dostają rakietami ze Ukladu Warszawskiego, choć gdyby siedziały cicho, być może, nic by się im nie stało. Reszta świata - brak szkód.

Wersje optymistyczna - Europa nietknięta. W tym wypadku Europa tworzy nowa Ligę Narodów/ONZ i nazywa ją jak chce (swoją drogą pewnie byłaby równie nieudolna jak jej poprzedniczki). Niedobitki spośród radzieckich generałów siedzą sobie na resztkach Układu Warszawskiego i rakietach z ładunkami nuklearnymi. Poza tym pojawia sie ruch społeczny naciskający na zakazanie i redukcje zapasów broni nuklearnej. Po pewnym czasie dociera on do na wschód Europy i zostaje wykorzystany do powolnego obalania komunizmu. RFN wchłania NRD i zastanawia się nad odebraniem Polsce ziem, które straciła po drugiej wojnie światowej... (wystarczy!)

Aha. Po co się ograniczać do XIX w. Obecnie, z powodu zwiększenia się ilości mocarstw atomowych i zagrożenia terrorystycznego taka wojna mogłaby objąć zasięgiem praktycznie cały glob (bo nawet państwa znaczne oddalone od terenów zbombardowanych byłyby zagrożone przez przenoszony przez wiatr pyl radioaktywny).
Najśmieszniejsze (choć to dosyć szczególny typ humoru) jest to, że nawet objecie zasięgiem rażenia całej planety nie wystarczyłoby by zniszczyć ludzkość jako gatunek. W specjalnych bunkrach przetrwaliby naukowcy, wojskowi i politycy, by ponownie zasiedlić Ziemie i dalej się nawzajem zabijać. Happy end! (Tak, jestem zły! A przynajmniej zmęczony)

[Dembol]