[United we stand]

"Happy is the man whom the Muses love: sweet speech flows from his mouth."
- Hesiod

Jeśli chodzi o Homera - jego dzieła pojawiły się w momencie, gdy tylko stało się dostępne pismo.
Nie można powiedzieć, że zebrał on jedynie podania, mity i legendy istniejące wcześniej w cywlizacji
starożytnej Grecji. Zgodnie z badaniami jego twórczość nosi cechy indywidualne, które nie pojawiały
się nigdy wcześniej. Jest to widoczne przede wszystkim w opisie towarzyszacych mitycznym bohaterom
bogów.

Koncepcje dotyczące bóstw początkowo pojawiały się u plemion greckich w sposób dość mglisty i
odpowiadający "pierwotnym pojęciom", np. przejawem ich sił była potęga zjawisk przyrody. Co może
wydać się interesujące plemiona greckie, które zamieszkiwały tereny wokół góry Olimp przyniosły z
północy odniesienia do bóstwa światła i dnia - "zbierającego chmury" Zeusa, a sugestywne otoczenie
skloniło ich do lokalizacji swych wyobrażeń. Zeus, podobnie jak Atena są bóstwami przedgreckimi.
Z tego pre-hellenistycznego okresu pochodzą także wiązane z nimi symbole zwierzęce, takie jak np.
sowa. Jeszcze bardziej interesujące jest to, że bóstwa greckie są wynikiem świadomego wyboru
społeczności - widać w ich charakterze wyraźne odrzucenie bóstw będących reprezentacją sił
negatywnych. Ten konflikt jest widoczny w początkowych fragmentach greckiej mitologii, gdzie z
brutalnymi i nieokiełznanymi siłami chaosu walczy grupa nowych bóstw, będących uosobieniem porządku,
harmonii i racjonalności. Wyłonienie zwycięzców okazało się bardzo bogate w konsekwencje dla
cywilizacji, która miała zostać przez te społeczności założona.

Dzieła Homera uznawane były przez Greków za świętą księge, kodeks moralności arystokracji i najstarszy
zapis historii. Były przez wieki traktowane jako autorytatywne źrodło, do tego stopnia, że odwoływali
się do nich historycy starożytnego Rzymu. Platon określa Homera "pierwszym nauczycielem".

U Homera po raz pierwszy bogowie greccy stają się bliscy człowiekowi i wchodzą z nim w bezpośredni
kontakt w sposób, który nie pojawiał się wcześniej. Po raz pierwszy bogowie uzyskują osobowość.
Co więcej, człowiek jest traktowany przez nich podmiotowo - np. Atena zwraca się do bohaterow Iliady
po imieniu, w dodatku nie w trybie nakazowo-rozdzielczym wymuszając podejmowanie decyzji, ale poprzez
bezpośrednie przemawianie do ich rozumu, w dodatku pozostawia im pełną wolność wyboru: "może posluchasz". Homer nie traktuje bogów z lękiem, ale z podziwem. U Homera świadomie zostają wyeksponowane bóstwa, które są uosobieniem ideałów prawdy, dobra i piękna, estetyki i rozwoju. Co więcej bohaterowie wchodzący w kontakt z bóstwami stają się do nich podobni, co znajduje odzwierciedlenie w strukturze tekstów poematów. Homer wprowadza jako moralny cel "bycie jak najlepszym" i wykraczanie ponad "standard".

Stąd trudny do przecenienia wpływ Homera na kształtowanie się całej cywilizacji starożytnej Grecji,
pojawiania się zaawansowanych koncepcji w dziedzinie filozofii, nauki i technologii. Istnieje również
silny ich związek z rozwojem pojęć etycznych i moralnych. Wszystkie te osiągnięcia zostały przeniesione
do cywilizacji starożytnego Rzymu, potem przechowywane i przetwarzane, aby w epoce Renesansu stać się podwalinami naszej wysoko rozwiniętej cywilizacji. Te osiągnięcia mają swoje źródło w społecznościach,
ktore jako pierwsze przyjęły i rozwinęły unikalne koncepcje ideologiczne i zbieraja owoce konsekwencji
tego faktu. Jeśli założymy, że idee są przedmiotem swoistego "doboru naturalnego", a przyjęcie (poprzedzone odkryciem!) właściwych założeń przez określoną cywilizację decyduje o jej sukcesie, to badając osiągnięcia cywilizacji starożytnej Grecji i Rzymu warto zwrócić uwagę na idee, które zajmowały tam centralne miejsce. Istnieje zwiazek pomiędzy "atmosferą" panującą w danej cywilizacji (istnieje nawet specyficzne określenie - "zeitgeist") a stanem psychologicznym jej przedstawicieli i ich możliwościami.

[Tren]

Ten wywód o Homerze wygląda nad wyraz fascynująco, ale nie ma nic wspólnego z tematem piractwa. Moderacja uprasza o pisanie na temat. Szpanowanie wiedzą o starożytności to nic złego, ale jednak nie o tym jest ta dyskusja.

Kolejny post nie na temat poleci.

P.S. Jeśli jednak kto odczuwa olbrzymią potrzebę podyskutowania o Homerze mogę wydzielić ten post. W takim przypadku proszę o wysłanie mi PW, żebym wiedziała, że są chętni.

[Ysengrinn]

[United we stand]

Pierwotnie utwory przekazywane były w postaci recytowanej/śpiewanej lub innej mnemotechnicznej.
Istnieje wiele wersji tych samych utworów Homera. Nie wspominając o tym, że greckie strożytne teksty nie są wersjami oryginalnymi. Nie wiadomo nawet kiedy ustaliła się ich standardowa wersja.
Więc jak najbardziej możemy nie mówić o tym samym. Pomijając fakt istnienia różnych tłumaczeń, z których każde nosi na sobie ślady przyjowanych przez osobę "przetwarzającą tekst" założeń.


Do Moderacji - proszę o utworzenie dla pierwszego postu i następnych tematu "Kultura, Sztuka, Cywilizacja",
jeśli istnieje oczywiscie zainteresowanie tą tematyką.

[Swarga]

[United we stand]

Nawet w twórczości tak rdzennie narodowego Autora możemy
zidentyfikować obecność cywilizacji starożytnej Grecji i
wspomnianych idei Homera.

Cytując Wieszcza:

"(...)ty nad poziomy wylatuj(...)"
"(...)Przeniknij z końca do końca.(...)"
"(...)sięgaj, gdzie wzrok nie sięga; łam, czego rozum nie złamie(...)"
"(...)Jako piorun twoje ramię(...)"
"(...)Pryskają(...)przesądy światło ćmiące(...)"

[Sasayaki]

Wiesz, z zasady powinno się wyjaśniać co cytaty mają obrazować. Poza tym, akurat palnąłeś jak kulą w płot, bo Oda do Młodości to kontrprzykład. Utwór z założenia ma zachęcać do odrywania się od wzorców antycznych, którym hołdował klasycyzm, na rzecz koncepcji romantycznych. Jakbyś już chciał zaszaleć przykładem to mogłeś strzelić Kochanowskim, ale szczerze mówiąc nie ma w tym nic rewelacyjnego. Do Greków w Europie odwołuje się praktycznie każdy kto ma jako takie wykształcenie.