[Martita]

ten temat będzie o życiu pozagrobowym.
ostatnio rozmawiałam o tym z ciotką. Ona stwierdziła, że istnieje reinkarnacja, choć kościól tego nie potwierdza. Nie istnieje piekło, bo piekłem jest nasze życie, w którym pokutujemy za grzechy naszego poprzedniego wcielenia.
hm... mnie osobiście podoba się reikarnacja, ale nigdy nie chciałabym się przekonać, kim byłam w poprzednim wcieleniu- może byłam jakimś SSmanem, albo innym okrutnikiem...
w takim razie, jak Waszym zdanie, wygląda raj? Ciotka nadmieniła, że kiedy odpukutujemy za nasze grzechy, wtedy tam trafiły, do innego wymiaru...do raju...
wiem, że ludzie którzy tam trafią w czasie smierci klinicznej wspominają to jako piękny śwait, w którym nie istniał ból, i było tam pięknie.
w takim razie nasz kochany rodak papież reikarnował, albo reikarnuje w innego człowieka- i znów będzie miał misję do spełnienia...
PS: a czy ktoś może mi wyjaśnić, czym się różni inkarnacja od reikarnacji?:P

[Ysengrinn]

Reinkarnacja to po prostu powtórna inkarnacja. Inkarnacja to przybranie cielesnej powłoki.

Well, reinkarnacja, jak się nad tym głębiej zastanowić, to głupia idea. To, kim się rodzimy, jak dorastamy i jakie życie wiedziemy, określa kim jesteśmy. Jeśliby to wszystko wymazać i zapisać czym innym, to otrzymalibyśmy po prostu zupełnie inną osobę, zapisaną na starej duszy jak na kartce. Ja wierzę, że dusza to nasze jestestwo i takie wytarcie jej gumką byłoby równoznaczne z jej śmiercią. Bo co za różnica, że po tym, jak wszystkie moje myśli i wspomnienia zostaną usunięte, jakiś tam astralnomistyczny byt zostanie zainplementowany komu innemu?

[ka_tka]

Inkarnacja - wcielenie. Reinkarnacja - ponowne wcielenie. (EDIT - tak, zbiłam się z Ysenem odpowiadając xD)

Co do kościoła i potwierdzania - podobno powykreślanie dla własnej korzyści z Biblii i podobno fragmenty można interpretować. Tylko że na tej samej zasadzie podobno to z tą Biblią można jeszcze wiele różnych rzeczy... xDD

A ciotka mogłaby się zdecydować, czy raj, czy jednak reinkarnacja. Chyba, że to ty nieco zbyt chaotycznie piszesz...?

[Martita]

[ka_tka]

[Martinez]

Rinkarnacja - czy w to wierzyć, ja napewno dopuszczam taką możliwośc że to może być prawda.

Ale z tym życiem na nowo, to troche tak nieswojo. W poprzednim życiu byłem burżujem i prowadziłem wystawne życie, a teraz musze klepać biede i choćbym nie wiem co robił nic tego nie zmieni - hmmm..., a gdzie wolna wola - decydowanie o własnym zyciu.

Kiedys bardzo dawno temu wyczytałem w jakiejś książce, że jezeli popełnimy jakąś zbrodnie, np. zabijemy człowieka, to napewno powrócimy na ten świat w nowym życiu aby odpokutować to co uczynilismy w porzednim - czyli zginiemy tak samo jak osoba którą zabilismy...

Reinkarnacja fajna rzecz, ale czy napewno...

[melchior]

Odbiegając trochę od tematu... Jak wyobrażacie sobie niebo? Albo raczej, jak wyobrażacie swoje w nim bytowanie?

[achiever]

Jak dla mnie reinkarnacja jest całkiem możliwą opcją, jednak równocześnie jestem wobec tej idei sceptyczny, bo po prostu jak na razie (o ile w ogóle można inaczej - później nawiążę do doświadczeń poprzednich wcieleń z hipnozy) mogę ją przyjąćna zasadzie wiary i rozważać jej sens i logikę.

To co mówi Twoja ciocia (patrząc jak to opisałaś) nie bardzo do mnie przemawia. Jako że ostatnimi czasy przechylam się ku buddyzmowi, bardziej interesuje mnie wytłumaczenie reinkarnacji z tradycji tybetańskiej. Tam po prostu żyjemy w Samsarze (czyli w iluzji, a przez to w cierpieniu, oczywiście nie bezustannym:), ale mimo wszystko nasze szczęście ciągle będzie w niej zależne od czegoś innego, a przez to nietrwałe i iluzoryczne), w której właśnie się inkarnujemy z powodu nierozpoznania naszej prawdziwej natury (sam świat nie jest jednak ani zły ani dobry, po prostu jest, tak samo jak cierpienie po prostu istnieje). Kiedy poprzez praktykę, odpowiednie podejście do życia, wreszcie zrozumiemy kim jesteśmy, przekroczymy nasze ego, doświadczymy Nirvany, w ten sposób wyzwalając się z ponownego wcielania się. Osiągniemy (a właściwie odkryjemy w sobie) doskonały stan oświecenia, nie polegający jednak na jakichś niesamowitych zdolnościach (choć ponoć mogą się jakieś rozwinąć, ale nie to jest celem, raczej efektem ubocznym), zaprzestaniu doznawania negatywnych uczuć. Nic z tych rzeczy się nie zmieni, ale będziemy to wszystko raczej widzieli z perspektywy, nie biorąc tego do siebie. Tak jakby nasz umysł był powietrzem przez który przelatują różne uczucia, emocje, ale sam nie miał z nimi nic wspólnego. Urzeczywistniając tę naturę umysły doznajemy jakby wiecznej radości, spokoju, nie mającego jednak typowego związku z radością i spokojem, jaki odczuwamy na codzień. Jest to raczej wejście w taką głęboką właściowość umysłu. Jeśli ktoś chce więcej na ten temat poczytać to łatwo znaleźć informacje traktujące o buddyzmie.


Martita:

Jak dla mnie reinkarnacja jest całkiem możliwą opcją, jednak równocześnie jestem wobec tej idei sceptyczny, bo po prostu jak na razie (o ile w ogóle można inaczej - później nawiążę do doświadczeń poprzednich wcieleń z hipnozy) mogę ją przyjąćna zasadzie wiary i rozważać jej sens i logikę.

To co mówi Twoja ciocia (patrząc jak to opisałaś) nie bardzo do mnie przemawia. Jako że ostatnimi czasy przechylam się ku buddyzmowi, bardziej interesuje mnie wytłumaczenie reinkarnacji z tradycji tybetańskiej. Tam po prostu żyjemy w Samsarze (czyli w iluzji, a przez to w cierpieniu, oczywiście nie bezustannym:), ale mimo wszystko nasze szczęście ciągle będzie w niej zależne od czegoś innego, a przez to nietrwałe i iluzoryczne), w której właśnie się inkarnujemy z powodu nierozpoznania naszej prawdziwej natury (sam świat nie jest jednak ani zły ani dobry, po prostu jest, tak samo jak cierpienie po prostu istnieje). Kiedy poprzez praktykę, odpowiednie podejście do życia, wreszcie zrozumiemy kim jesteśmy, przekroczymy nasze ego, doświadczymy Nirvany, w ten sposób wyzwalając się z ponownego wcielania się. Osiągniemy (a właściwie odkryjemy w sobie) doskonały stan oświecenia, nie polegający jednak na jakichś niesamowitych zdolnościach (choć ponoć mogą się jakieś rozwinąć, ale nie to jest celem, raczej efektem ubocznym), zaprzestaniu doznawania negatywnych uczuć. Nic z tych rzeczy się nie zmieni, ale będziemy to wszystko raczej widzieli z perspektywy, nie biorąc tego do siebie. Tak jakby nasz umysł był powietrzem przez który przelatują różne uczucia, emocje, ale sam nie miał z nimi nic wspólnego. Urzeczywistniając tę naturę umysły doznajemy jakby wiecznej radości, spokoju, nie mającego jednak typowego związku z radością i spokojem, jaki odczuwamy na codzień. Jest to raczej wejście w taką głęboką właściowość umysłu. Jeśli ktoś chce więcej na ten temat poczytać to łatwo znaleźć informacje traktujące o buddyzmie.


Martita:

[Vodh]

Martinez, wydaje mi się, że troszeczkę mylisz pojęcie wolnej woli. Chodzi nie o to, że wybieramy kim jesteśmy, tylko już w tym naszym życiu możemy podejmować decyzje. Reinkarnacja nie ma tu nic do rzeczy, bo wolna wola może istniećw każdym życiu osobno. W końcu jeżeli zakładalibyśmy nawet że reinkarnacja nie jest prawdziwą teorią to wolna wola działa (jeżeli wierzymy że działa :P) od wtedy kiedy jesteśmy w stanie podejmowaćjakieś decyzje ;P Wolna wola nie oznacza że nie ma rzeczy od nas niezależnych.


Co do samej reinkarnacji to jakoś nie wydają mi się szczególnie przekonujące świadesctwa dzieci wiedzących gdzie ktoś-tam trzyma cukier a gdzie składuje pościel :P Coś takiego bardzo łatwo sfabrykować. Opowiedzieć taką historyjkę może każdy, nie wiele więcej trudu jest z opisaniem jej w jakiejś gazecie albo na stronie internetowej.

[Zegarmistrz]

[phren]

Mam pytanie: Dlaczego nie zakładacie (jeżeli już mówimy o buddyzmie) , że w przyszłym będziecie np. żółwiem, gdyż nie zgromadziliście odpowiedniej ilości "pozytywnej" karmy by byc człowiekiem (lub odwrotnie nagromadziliście tyle "negatywnej energii, że nie zasługujecie na egzystencje w jako człowiek ;p) lub złym duchem albo przy optymistycznym założenie, że będziecie czymś w rodzaju bóstwa.
I jeśli mnie pamięc nie myli to w całej naszej egzystencji (patrząc od strony buddyzmu) chodzi o to aby przerwac ciąg reinkarnacji. Najlepiej poprzez tzw. nirwane, co ciekawe jednym z założeń nirwany jest nie zbieranie karmy, gdyż to ona jest przyczyną reinkarnacji, tylko że każdy nasz uczynek powoduje przybecie jakiegos rodzaju karmy. A jak już osiągniemy nirwanę to łączymy się z jakąś zbiorową świadomością w innym wymiarze...dlatego wole zbierac karme dobra czy złą i pozosta tutaj ;D. A czy reinkarnacja istnieje czy nie to już sprawa wiary każdego z nas.

Ps. za błedy stylistyczne i logiczne z góry przepraszam

[Martita]

khem, khem...
widzę, że nasze forum to jedno wielkie zbiorowisko mądrych ludzi^^ i dlatego będę Was mordować pytaniami^w^
no tak: czy może ktoś mi wyjaśnić, co to jest karma oraz Nirvana?
koniec pytań....

[LookOUT]

[ka_tka]

[Vodh]