[Ysengrinn]

Bo każdy ma swojego idola! Takiego, który podnosi ciśnienie gdy tylko pojawia się na awku przy jakimś nagłówku i zazwyczaj bez czytania można domyślić się, jakie tezy wygłosi wszechwładny i wszechwiedzący trybun czwartej władzy.

Dziennikarzy tego irytującego rodzaju łączą skłonność do mentorskiego tonu, bucowatość i niezniszczalne przekonanie o własnej racji - wszystkie te "wartości" są jak widać całkowicie ponad podziałami.

Lista przykładowa, można dodawać kolejne nazwiska póki starczy miejsca - na pewno przydałoby się więcej pań. Żeby było więcej frajdy każdy ma trzy głosy. Odpowiedź, oszywiście, uzasadnij.

[Morg]

Lis, Środa i Żakowski. W tej kolejności. Urbana, Sakiewicza i Michnika (też w tej kolejności) bym też zaznaczył, ale głosów mi nie starczyło. :P Dodałbym pewnie też paru innych, ale za tą szóstką to oni są daleko...

Lis mnie irytuje głównie swoim nadętym ego i przekonaniem o własnej wszechwiedzy oraz syndromem "och, jaki ja jestem zajedwabisty", nie dzierżę gościa i to całkowicie abstrahując od tego jaka jest treść tego co pisze. Forma i otoczka wystarczają, żeby mnie odstręczyć.

Środa... cóż, jak do antyklerykalizmu nic nie mam o ile jest uzasadniony (nawet jeśli się w konkretnym przypadku z argumentacją nie zgadzam), to w przypadku Środy antyklerykalizm uzasadnia się sam. Kościół jest Zły, więc trzeba z nim Walczyć. I w ogóle jak gdzieś jest jakaś nierówność, czy niesprawiedliwość, to pewnikiem stoi za nią Kościół, albo jacyś katolicy. To jest niestety zwyczajnie nudne... tekstów Środy w ogóle nie trzeba czytać, żeby wiedzieć co jest w nich napisane.

Żakowski mnie z kolei wkurza głównie swoimi poglądami. Skrajnie lewicowymi, prawie że marksistowskimi. Jak u Środy za większość zła odpowiada Kościół, tak u Żakowskiego za niesprawiedliwość odpowiadają kapitaliści i narodowcy (faszyści). O ile Środa jest bardziej nudna, niż denerwująca, to Żakowski dokładnie odwrotnie.

[Urawa]

Urban jest poza stawką, to Goebbels, ale minionych czasów, wyciągnięta z krypty skamienielina, która bredzi to samo od 30 lat. Toteż pomijam go.

Michnik - takoż od 20 lat widzi ciągle tylko jedno, ma ciut gorsze od Urbana pióro i, co grosza, ma się za guru czy bóstwo, które z wysokości swego Olimpu naucza. A że cały czas widzi mu się widmo endecji (której w Polsce od 70 lat nikt na oczy nie widział), to diagnozowałbym już chorobę.

Lis - zakochany w sobie narcyz, którego ego jest chyba większe od Oceanu Spokojnego. W zasadzie nie znam jego poglądów poza tym, że "Pis jest zły". Wszyscy pozostali mają jakieś swoje poglądy, a całość ich u Lisa sprowadza się do samozachwytu nad własną osobą.

Sakiewicz - bardziej biznesmen niż publicysta, średnio pasuje do tej zbieraniny. Pozostaje jedną z ofiar Smoleńska - przed nim zdarzały mu się naprawdę niezłe teksty i sprawiał wrażenie poukładanego i sensownego człowieka. Nie miał problemów, by wykopać z łam Michalkiewicza, gdy ten chlapnął coś głupiego o Żydach ani nie błagał na kolanach Łysiaka, kiedy ten się obraził. O ile słusznie krytykuje władze za to, co zrobiły (a raczej - czego nie zrobiły) podczas przygotowania wizyty w Smoleńsku a potem podczas śledztwa, tak lunatyczne okładki GPC z Tupolewem w chmurze ognia oraz teksty w rodzaju "70 Dowodów na zamach w Smoleńsku" sprawiły, że wiele u mnie stracił.

Środa - piękny przykład tego, jak dziedziczone są pewne zestawy poglądów. Tatuś zwalczał kościół w minionym ustroju, córka robi to w tym. Generalnie, fanatykami szkoda się zajmować, więc pominę ją milczeniem.

Żakowski - ciekawy przypadek starszego już człowieka, który sprawia wrażenie, że autentycznie wierzy we wszystkie brednie, które głosi i pisze. Nie jest co prawda w tym wieku, kiedy można bredzenie zrzucić na karb upływającego czasu, ale tak się zachowuje. Sierotka po Jean Paul Sartrze i reszcie dzieci '68 roku, która w dzisiejszych czasach brzmi mocno już archaicznie.

[Ysengrinn]

Żakowski, Środa, Sakiewicz. Sakiewicza nie ma co komentować, więc sobie daruję. Żakowski to klasyczny leninowski "pożyteczny idiota" - bogaty yntelektualysta, kawiarniany lewak, troskający się o maluczkich i zwierzątka zza najnowszego laptopa i drogich okularów. Za każdym razem gdy czytam jego socjalystyczne teksty słyszę powiedzonko Clemenceau i stwierdzam, że ktoś tu albo nie ma rozumu, albo nigdy nie wydoroślał.

Podobnie jest ze Środą, z tym, że nawet bardziej niż ona sama wkurza mnie wynoszenie jej na ołtarze postępowości. Czołobitność lewicowych mediów, rozpływanie się w zachwytach nad przenikliwością jej spostrzeżeń i głębią myśli, przytaczanie jako niepodważalnego autorytetu wytwarza wrażenie prawdziwie pomnikowej postaci polskiej nauki i życia publicznego... Do czasu, gdy przeczyta się którykolwiek z jej tekstów. W których to tekstach nie dość, że aż gęsto od nienawiści, zacietrzewienia i uproszczeń, to po prostu widać, że kobieta myśli schematami - mocno anachronicznymi schematami. Ot, klasyczne gombrowiczowskie "ciało pedagogiczne".

[Urawa]

[Tabris]

Ooo... Widzę, że nie będę miał problemu ze wskazaniem osoby której nie cierpię. Sakiewicz! "Wybitny umysł". Drugiego takiego to ze świeczką szukać. Ciesze się ostatnio, że nie mam już przyjemności go w TV oglądać. Ma się to szczęście.

Do Michnika i Żakowskiego mam stosunek neutralny, bo po prostu ich czasami nie rozumiem. Mają taki nieładny zwyczaj Demonizowania niektórych ludzi.

Za Lisem nie przepadam. Dla mnie to facet fałszywy, nieszczery. Kiedyś strasznie nadawał na publiczne media, że niby są nieobiektywne. A jak później dostał od nich kasiastą propozycje współpracy to zaraz do nich dołączył.

Urbana choć jest kanalią to lubię, a jego "Nie" nawet kiedyś czytałem. Środę też lubię. Głównie za jej dogryzanie ludziom pokroju Terlikowskiego.

[Urawa]

[Urawa]

Ja wam mówię, Palikot czyta nasze forum. Załatwił bowiem swojej partii całą rzeczoną wyżej trójkę jako swoistych komisarzy politycznych. Cóż, Środa pewnie nauczy, jak po kształcie nosa czy czaszki rozpoznać katolika, Żakowski opowie o niesprawiedliwości społecznej i przedstawi ją na tablecie najnowszej generacji, a Urban, przy pomocy takich ekspertów jak Piotrowski czy Kotliński, wyjaśni, na czym polega praktyczna walka o świeckie państwo.

[Tabris]

[Ysengrinn]

Tabris - ja tylko przypomnę, że można proponować swoje typy, więc nikt nie bronił dorzucić Terlikowskiego.

[Tabris]

[Urawa]

[vries]

[Ysengrinn]

A propos Terlikowskiego.

Uroczy przykład tego jak można sobie samemu zaprzeczyć i że hipokrytą można być nawet nieświadomie.

[Urawa]