[wa-totem]

13 bokurano, zgodnie z oczekiwaniami, zamyka historię Maki.

Szkoda że pointę z symbolicznej przerobili na dosłowną, IMO straciła na sile wymowy.

Clue tych 2 odcinków, czyli wyjaśnienie istoty "turnieju", i związaną z tym demonstrację, zrobiono świetnie.

Natomiast u końca pojawia się jak grom z jasnego nieba całkowicie obcy element, ewidentne dzieło reżysera. Zobaczymy co z tego wyniknie, trudno powiedzieć coś konkretnego bez wyjaśnień których się spodziewam po 14 odcinku, ale narazie wygląda na średnio przemyślaną zmianę...

[Grisznak]

Odcinek dziesiąty za mną...Kolejny spokojniejszy epizod, podobny nieco klimatem do historii Daichiego. Tym razem poszło o kwestie reputacji i szacunku do samej siebie, co w wydaniu Mako pokazano całkiem sensownie. śmiało można by rzecz, że jak na tą serię, to ten epizod zamknięto czymś w rodzaju happy endu, choć końcówka obiecuje coś więcej, a konkretniej Mojiego. Co z tego wyniknie? Na razie trudno przewidzieć.
Acha, ten odcinek zawierał najkrótszą chyba walkę w historii tego anime.

Odcinek dziesiąty za mną...Kolejny spokojniejszy epizod, podobny nieco klimatem do historii Daichiego. Tym razem poszło o kwestie reputacji i szacunku do samej siebie, co w wydaniu Mako pokazano całkiem sensownie. śmiało można by rzecz, że jak na tą serię, to ten epizod zamknięto czymś w rodzaju happy endu, choć końcówka obiecuje coś więcej, a konkretniej Mojiego. Co z tego wyniknie? Na razie trudno przewidzieć.
Acha, ten odcinek zawierał najkrótszą chyba walkę w historii tego anime.

[wa-totem]

recenzja Azaga

Ech Azag...
...no sorry, ale tym razem przeszedłeś siebie.

Ja twojej recenzji nie zrozumiałem, wiesz?

Nie podoba mi się też, że zaspoilerowałeś serię dokumentnie, ujawniając kolejno wszystkie istotne niespodzianki.

Co do (K! K!) Koemushiego, widać że zbyt uważnie nie oglądałeś. Gdybyś tylko go zezłościł, nawet nie spróbował go skrzywdzić, skończyłbyś jak pewien oficer w tej serii - bez dość istotnej części ciała. Albo kilku. Ciekawe, tamtemu "trepowi" wyszło to na zdrowie...

[Azag]

[Melmothia]

[Azag]

[Grisznak]

Spoilery w Bokurano to chyba największy problem przy opisywaniu tej serii. Z identycznego co wspomniany przez Totema powodu do druku nie zakwalifikował się już jeden nadesłany do Otaku tekst na temat tego tytułu i wychodzi na to, że ja go będę musiał napisać (choć nie lubię sie powtarzać). O ile bowiem motyw z kosztem walki Zearthem chyba jednak trzeba opisać (albo przynajmniej zasugerować), tak im dalej, tym gorzej. Mamy tu podobnym problem co z Ouranem, gdzie idzie o płeć głównej postaci.

Spoilery w Bokurano to chyba największy problem przy opisywaniu tej serii. Z identycznego co wspomniany przez Totema powodu do druku nie zakwalifikował się już jeden nadesłany do Otaku tekst na temat tego tytułu i wychodzi na to, że ja go będę musiał napisać (choć nie lubię sie powtarzać). O ile bowiem motyw z kosztem walki Zearthem chyba jednak trzeba opisać (albo przynajmniej zasugerować), tak im dalej, tym gorzej. Mamy tu podobnym problem co z Ouranem, gdzie idzie o płeć głównej postaci.

[cesarz vedry]

Właśnie skończyłem ostatni odcinek. Cóż bardzo smutne to anime, umarło 15 dzieci w obronie ziemi i tak naprawdę nigdy ich wysiłek nie zostanie doceniony. Śmierć Tanaki bardzo mnie wzruszyłą. Co chwile intryga niemal tak genialna jak w Code Geass. Szkoda, że na końcu nie okazało się że to wszystko było grą w wirtualnej rzeczywistości, ale takich zakończeń to tylko jak kadokawa sponsoruje ... Ilość głównych bohaterów także z początku zrobiła na mnie kiepskie wrażenie, ale dobrze to wyszli z opresji.

[krew_na_scianie]

Udało mi się wczoraj zakończyć Bokurano i niestety - jak od połowy seria straciła to magiczne "coś", to trwało to tak do samego końca. Ostatni odcinek był zresztą nieziemsko naszpikowany patosem, a na mnie takie rzeczy działają odwrotnie niż to jest zaplanowane. Mogę nawet pokusić się o stwierdzenie, że dawno nie widziałam tak złego zakończenia. Jak przypomne sobie jak z wielkim wyczekiwaniem oglądałam następne odcinki, i jak po ok. 15 odcinku wszystko się zmieniło, to czuje żal. Nie wiem co autorzy tak konkretnie "zrobili" Bokurano, ale zabrali taki fajny realizm, logikę - wszystko zaczęło się koncentrować w sumie na wszystkim i na niczym.

Mnie ilość dzieci nie przeszkadzała, ale dość długo miałam problem by je odróżnić, zwłaszcza dziewczyn w długich, czarnych włosach.

Ah zapomniałabym dodać, że opening ma bardzo magiczną muzykę :)

[Shizuku]

[Vodh]

Mnie w Bokurano opening się podobał najwyżej średnio. Melodia owszem, fajna, ale przechodziły mnie ciarki jak śpiewali "Uninstall, uninstall", masakra xD

Co do samego anime, to według mnie oprócz wyraźnego rozmycia po połowie, o którym piszecie przeszkadzały mi też walki... Według mnie były po prostu potwornie nudne. Mogłyby być albo nieco żwawsze, albo krótsze... Ale poza tym anime całkiem sympatyczne, niektóre historie faktycznie ciekawe ^^

[Shizuku]

Mi najbardziej podobała się chyba historia Chizu. Poruszyła mnie jej postać, na początku nie za bardzo ją palubiłam, ale potem się do niej przekonałam. Kako mimo swojej postawy też mnie urzekł, może przez to, że wydawał się taki ludzki w swoim strachu. Dziewczyna co urodził się jej młodszy braciszek też mi się spodobała pod koniec, tak samo Moji (ten od trójkąta), egoistyczny synek tatusia, Yoshikawa i ta dziewczyna co cały czas histeryzowała. Ci ostatni przekonali mnie właśnie jak wybrali ich na pilotów i się więcej o nich dowiedzieliśmy. Inni mi byli bardziej obojętni. Problem mam z Junem, bo tego najpierw nie lubiłam, potem zaczełam odrywać w sobie trochę sympati do niego, a potem znowu zaczął mnie wkurzać. W końcu sama nie wiem jaki on dla mnie był...

[Nakamichi]

Co tu dużo mówić. Anime wybitnie wzruszające. Szczególnie historia Chizu i Anko.
Widać jak nic, że twórcom głównie o to chodziło. Na mnie takie anime bardzo oddziałują, ale domyślam się że nie na wszystkich.

[Keii]

Informacja dla wszystkich zainteresowanych - 25.06 wychodzi ostatni rozdział mangi, tak więc całość zamknie się w 65.

A odnośnie paru poprzednich (do 64b):

Spoiler: pokaż / ukryj

To, co dzieje się obecnie nie pozostawia chyba złudzeń, odnośnie zakończenia. Od połowy mangi nie wierzyłem w happy end, a widząc Juna, który musi wybić wszystkich na planecie (swoja drogą, myślałem, że wybiorą jakieś rozwiązanie mające po prostu zniszczyć Ziemię, na której aktualnie są, ale raz - nie wiem, czy Zearth by wystarczył, a dwa - byłoby mniej dramatycznie), resztki nadziei sobie poszły.

Nie mogę się doczekać.

[wa-totem]

Aghh.

Spodziewałem się, a raczej obawiałem się czegoś takiego, ale wciąż szokuje mnie historia Machi. I wciąż nie mogę się zdecydować, czy wolę zakończenie anime, czy... inna sprawa, że jak na razie, rozwiązania z mangi mają dużo więcej wymowy. A pewna wyprawa takich dwojga... mm. Yup.

Kto nie czytał mangi, nie ma pojęcia czym naprawdę jest Bokurano. I to dosłownie, bo przecież wyjaśnienie tytułu w samej mandze to kwestia ostatnich kilku rozdziałów :)