[Lena100]

Postaci rodziców - główny bohater, jakimś cudem nie jest sierotą i ma rodziców. Zapewne ma piętnaście lat i nie dość, że musi ratować świat, to jeszcze przechodzi kryzys dojrzewania. A jak są przedstawieni rodzice? Matka> robi bento do szkoły, mówi "wróć na obiad", zmywa, gotuje, pierze, a jej zakres słownictwa ogranicza się do "ojej, kochanie" (do męża, z wielkim przejęciem). Ojciec - Nie ma go, bo jest w pracy, albo czyta gazetę, albo jest dumny ze swojego syna.
Tak więc, bohater przyżywa wzloty i upadki i GDZIE SĄ RODZICE? Nie rozmawiają z dzieckiem, pozwalają mu wychodzić z domu kiedy chce i na ile chce (włączając godziny nocne), właściwie są niewidzialni. Idealnie mili, bez poczucia humoru i irytacji wywołanej humorami dojrzewającego dzieciaka. Co więcej, równouprawnienie w animowanych rodzinach nie istnieje. Widzieliście kiedyś żeby to ojciec a nie matka stał w kuchni i obierał akurat ziemniaki? Straszne. Naprawdę straszne.

[Keii]

Ale to akurat bardzo życiowe jest. Typowy japoński ojciec faktycznie wraca późną nocą do domu, a żona zwykle rezygnuje z pracy, by w pełni oddać się obowiązkom domowym.

[Ysengrinn]

A to co tutaj Keii napisał o hikikomori i nie tylko całkiem sporo wyjaśnia w kwestii przedstawiania rodziców w anime.

[Lena100]

Hmmm... no, jak ma to zastosowanie w codziennym życiu... to tym bardziej to jest starszne. Ale pal sześć obowiązki domowe. Czy te dzieciaki w ogóle nie mają jakiegoś rygoru? I czy w ogóle nie rozmawiają nawet z matką (która oddała się obowiązkom domowym). I czy każda rodzina musi funkcjonować według tego schematu?

[Grisznak]

Rodzice w anime to, swoją drogą, temat na osobny dział, bo to zagadnienie całkiem ciekawe, nie uważacie?

Pamiętam co najmniej jedną serię, w której rodzice naprawdę przejmowalis ię tym, co robi ich dziecko, pomagali mu itd - oczywiście, nie bez przesady, ale jednak - mówię o Oniisama E. Czasem jednak nie dziwi, że dziecko wcale nie chciałoby mieć do czynienia z kochającymi rodzicami, a dokładniej rodzicem - casus Evangeliona.

Dalej, oglądana obecnie przeze mnie Nogizaka Haruka no Himitsu - są rodzice, na dodatek naprawdę dbający o córkę - tatuś do tego stopnia, że wysyła za jej adoratorem oddziały szturmowe.

Rodzice w anime to, swoją drogą, temat na osobny dział, bo to zagadnienie całkiem ciekawe, nie uważacie?

Pamiętam co najmniej jedną serię, w której rodzice naprawdę przejmowalis ię tym, co robi ich dziecko, pomagali mu itd - oczywiście, nie bez przesady, ale jednak - mówię o Oniisama E. Czasem jednak nie dziwi, że dziecko wcale nie chciałoby mieć do czynienia z kochającymi rodzicami, a dokładniej rodzicem - casus Evangeliona.

Dalej, oglądana obecnie przeze mnie Nogizaka Haruka no Himitsu - są rodzice, na dodatek naprawdę dbający o córkę - tatuś do tego stopnia, że wysyła za jej adoratorem oddziały szturmowe.

[Eire]

[Morg]

Fakt, że rodziców w anime zazwyczaj się nie widuje...

[Keii]

W dwóch komediach romantycznych, które przychodzą mi do głowy, mianowicie Nogizaka Haruka no Himitsu i Seto no Hanayome mamy do czynienia z innym modelem rodziny. Ojciec bohaterki jest mianowicie chorobliwie wręcz przewrażliwiony na punkcie jej bezpieczeństwa/cnoty przez co chce (szczególnie w Seto no Hanayome) wyeliminować bohatera z życia swojej córki. Matka w tych seriach zwykle służy jako głos rozsądku i uspokajacz tatusia.

Co do samej Japonii i rodziny, to w przeczytanym wczoraj fragmencie książki o hikikomori znalazłem ciekawe porównanie rodziny zachodniej i japońskiej. Kiedy dziecko staje się ofiarą "fali" (ijime/bullying, nie ma na to chyba jednego polskiego słowa), rodzice na przykład amerykańscy uderzą do nauczyciela, żeby coś z tym zrobił i postarają się zapewnić dziecku bezpieczeństwo. W Japonii zaś zwykle zapytają swej pociechy "co zrobiłeś, że ci dokuczają?". Ciekawe, aczkolwiek może nie do końca związane z tematem.

[Grisznak]

Co mnie bawiło w Sailorkach, to fakt, iż znamy:
a) matkę Usagi
b) matkę Ami
c) Ojca Rei
i na tym świat się zasadniczo kończy
Dużo ciekawszy był tu wielopokoleniowy Dragon Ball, tam bohaterowie mieli dzieci, które stopniowo same stawały się bohaterami. Ale to raczej ewenement. No może jeszcze Ranma, gdzie ojciec głównego bohatera też był jakąś tam postacią. Niemniej, to są starocie sprzed wielu lat.

Rodzic ma tą zasadniczą wadę, że jest zbyt mądry (wyjątki, patrz "Nie, dziękuję") i z nim bohater nie popełnił by tylu kretynizmów, które umożliwiają rozwój fabuły. Poza tym, jak tu ma ktoś dojrzewać i się usamodzielniać, skoro ma rodzica pod bokiem (chyba, że jest to tatuś typu Gendo Ikariego).

Poza tym, z rodzica zrobić można zawsze wroga, z którym bohater będzie walczył - patrz Code Geass.

Co mnie bawiło w Sailorkach, to fakt, iż znamy:
a) matkę Usagi
b) matkę Ami
c) Ojca Rei
i na tym świat się zasadniczo kończy
Dużo ciekawszy był tu wielopokoleniowy Dragon Ball, tam bohaterowie mieli dzieci, które stopniowo same stawały się bohaterami. Ale to raczej ewenement. No może jeszcze Ranma, gdzie ojciec głównego bohatera też był jakąś tam postacią. Niemniej, to są starocie sprzed wielu lat.

Rodzic ma tą zasadniczą wadę, że jest zbyt mądry (wyjątki, patrz "Nie, dziękuję") i z nim bohater nie popełnił by tylu kretynizmów, które umożliwiają rozwój fabuły. Poza tym, jak tu ma ktoś dojrzewać i się usamodzielniać, skoro ma rodzica pod bokiem (chyba, że jest to tatuś typu Gendo Ikariego).

Poza tym, z rodzica zrobić można zawsze wroga, z którym bohater będzie walczył - patrz Code Geass.

[Eire]

[Grisznak]

[Lain]

Widocznie normalne rodziny są uważane przez twórców anime, nie wiem jak w mandze ale chyba też, za niezbyt ciekawy temat. Rodzice jak już są częściej pokazani to dlatego że są przyczyną poważnych problemów bohatera - Fruits Basket. Zauważyłam też że często jak bohaterka jest półsierotą to przedstawiane są dobre relacje na linii ojciec-córka: Slayers Next, Saiunkoku Monogatari, Card Captor Sakura, Seikai no Monshou, Kure-nai

Spoiler: pokaż / ukryj

(tutaj wprawdzie dopiero pod koniec)

Jakoś nie mogę sobie przypomnieć czy jest seria gdzie bohaterka będąca półsierotą ma żyjącą matkę, no poza Akito z Fruits Basket, ale o relacjach między Akito a Ren nie można powiedzieć że są dobre.

[moshi_moshi]

[Shizuku]

Irytuje mnie bardzo pomijanie roli rodziców w anime. Nie można zliczyć przypadków, w którym nastolatkowi, albo nawet dziecku umierali/wyjeżdżali/zostali uznani za zaginionych i nikt nie przejmował się losem tego dziecka. Oni po prostu mieszkają sami, pracują(a czasem nawet i nie, skąd biorą pieniądze - niewiadomo) w wieku 13 lat. Ja nie wiem czy w Japoni nie ma czegoś takiego, jak opieka społeczna, albo też uważają nastolatków na tyle dorosłych, że mogą sami mieszkać i się utrzymywać bez żadnego prawnego opiekuna.

Wkurzające też jest to jak przedstawiają matki. Piękne, łagodne i zajmujące się domem. Zawsze z uśmiechem na ustach i ciepłym słowem. Albo popadają w skrajności i są matki zupełnie nieodpowiedzialne, gdzie 7 letnie dzieci muszą się nimi zajmować. Matki w anime, nigdy nie krzyczą na swoje dzieci, nie kłócą się o porę powrotu do domu, nie karzą za złe zachowanie i nie dzwonią czy sprawdzić, czy dziecko żyje i gdzie teraz jest. Nie spotkałam się z anime, gdzie matka byłaby normalna, taką jaką mniej więcej znamy z życia codziennego.

Ojcowie są najcześciej przedstawiani z gazetą w ręku. Oczywiście są takie typy - nadopiekuńcze względem swoich dzieci i często zachowujący się jak idioci. Ale to już motyw znany i oklepany nie spotkałam się w życiu codziennym z takim typem osoby.

Często zdarzają się rodzice, przedstawiani jako "zgrany duet", tak jak to było w przypadku Clannad. Z tego wszystkiego najbardziej podoba mi się to rozwiązanie, choć niekoniecznie kiedy przekształca się to w parę nieodpowiedzialnych idiotów. Nie mogę sobie przypomnieć, żadnego w miarę normalnego i "codziennego" małżeństwa.

Do dziś nie wiemy, co się stało z ojcem Kagome, nie ma o tym najmniejszej wzmianki, nawet w mandze. W wielu mangach się to powtarza, że nie wiemy co się stało z drugim rodzicem, a twórcy nawet nie wysilają się by wyjaśnić tę nieobecność.

[DarkHaze]

Co niby znaczą rodzice, dla nastolatków na ktorych barkach spoczywają losy świata... :D