[Shadow Dancer]

Dobra grafika ma znaczny wpływ na dobór oglądanych przeze mnie serii. To samo tyczy się kreski. Za stara, zbyt niedopracowana, zbyt dziwna, przerysowana zdecydowanie mnie odrzucają. Z drugiej jednak strony interesują mnie wszelkie nowinki jeśli chodzi o grafikę. Jeśli tylko coś wpasuje się w mój gust, to gra. Gorzej jeśli nie :D

Poza tym jak ognia unikam kontrowersji typu: mechy, pokemonowate stworzonka, wszelakie słodkości i różowości. Odstraszają mnie też postacie o dziwnych fryzurach lub oczach (no comment xD). Mijam z daleka także wszelakie serie których fabuła oparta jest na szkole (szkolne miłości, rozterki nastolatek i inne mdłości...)

Kolejna odstraszająca mnie rzecz to przewlekłe, ciągnące się na kilka(naście) odcinków sceny walki. Coś co można by zawrzeć w 2-3 odcinkach, ciągnie się nieraz ponad 5. (Bleach i Naruto są w tej kwestii mistrzami. Już sobie wyobrażam walkę Naruto vs. Pain...)

[Morg]

Zaznaczone opcje o numerach: 2, 5, 8.

Zastanawiałem się czy nie zaznaczyć pierwszej opcji, doszedłem jednak do wniosku, że... nijak miałoby się do rzeczywistości.

Po pierwsze, to tak Bogiem a Prawdą muszę przyznać, że anime oglądam częściej dla bohaterów, niż dla fabuły. To znaczy - oczywiście cenię sobie dobrą fabułę i niewątpliwie znacznie wpływa ona na moją opinię o danej serii, niemniej jednak wspaniali bohaterowie są w stanie skłonić mnie do obejrzenia anime mimo sztampowości fabuły i nędzy technicznej, a bohaterowie płytcy, czy skrajnie antypatyczni powodują, że prawdopodobieństwo rzucenia przeze mnie danej serii w diabły mimo innych zalet rośnie do nieskończoności. Wyjątki od tej reguły, rzecz jasna istnieją, ale dobrze ujmuje ona kryteria, którymi zwykle się kieruję.

Po drugie, co łączy się z wybraniem opcji numer dwa, grafika jednak pewien wpływ ma - dla samej fabuły i bohaterów to czytam książki. Gafika razem z muzyką stanowi nierozerwalną część animacji w związku z czym musi być na poziomie. Mam tutaj dość duży margines tolerancji - przetrawiam pod tym względem większość rzeczy, ale na przykład takie Genji Monogatari Sennenki odpuściłem sobie po pierwszym odcinku. Krótko mówiąc - nie będę się zmuszał do oglądania czegoś, co mnie w oczy kole, ale kole mnie niewiele rzeczy.

Punkt piąty, czyli oldschool - bardzo lubię stary styl rysunku. Brak oczu wielkości i pojemności paru wiader, nadnaturalnego Przesłania, czy stylu Super-Deformed poczytuję sobie za plus, jeśli tylko nie nawali wykonanie. Z niechęcią zazwyczaj odnoszę się też do grafiki trójwymiarowej (Veeexiiille!), choć dostrzegam też pozytywne wyjątki, jak Simoun, czy Tytania, w tym drugim przypadku jest to chyba wręcz jedyna zaleta prezentowanej grafiki.

Opcja numer osiem o nietolerowaniu konwencji. Tak, nie toleruję pewnych rzeczy, takich jak wspomniana pokemonoza, w nawiązaniu do akapitu wyżej nie dzierżę też grafiki w pełni trójwymiarowej (nieważne jak dobrze wykonanej), jakiś czas temu napisałbym w tym miejscu o mechach, dzisiaj jednak muszą się po prostu dobrze postarać, żeby mnie do siebie przekonać. Podobnie sceptycznie odnoszę się do bizoniny, choć również nie przekreśla ona dla mnie od razu anime.

Myślałem nad zaznaczeniem opcji szóstej, ale się powstrzymałem. Do eksperymentów podchodzę, owszem, z bardzo dużą rezerwą, ale niewątpliwie niektórym seriom się udało eksperymentować dobrze. Bo, nie oszukujmy się, takiej grafiki nie można tworzyć na oślep, a ów eksperymentalny styl musi czemuś służyć - inaczej wzmaga tylko wrażenie bełkotliwości.

Podsumowując - z jednej strony grafika zdecydowanie wpływa na moją ocenę, a pewien jej poziom jest dla mnie warunkiem sine qua non obejrzenia danej pozycji. Z drugiej jednakże jestem w stanie obejrzeć produkcję z grafiką poniżej przeciętnej, jeśli tylko oferuje sobą coś więcej.

[Piotrek]

[de99ial]

Grafika ma wpływ ale nie decydujący. Ważne jest aby była integralna z opowieścią, aby nie stanowiła oderwania od treści. Jeżeli anime jest poważne kreska musi do tego pasować. UWAGA - prosty rysunek nie oznacza rysunku kiepskiego (vide Hiroszima). Ważne jest aby obie te warstwy - oprawa i treść - były ze sobą koherentne i aby nie tworzyły dysonansu.

I to raczej fabuła mnie zniechęca niż grafika.

[Daerian]

Dla mnie grafika ma znaczenie drugorzędne - nie zdarzył mi się jeszcze przypadek, w którym z powodu brzydkiej grafiki zrezygnowałbym z obejrzenia anime. Jedyny wyjątek stanowią tu kreskówki amerykańskie (Ed, Edd i Eddy oraz Jam Łasica, ktorych nie obejrzałem nawet odcinka z powodu grafiki dobrej, ale dla mnie osobiście tak obrzydliwej, że nie strawialnej).

W przypadku anime nigdy nie miałem podobnej sytuacji. Cenię sobie dobry rysunek i animację, zarówno starego, jak i nowego typu. Różnego rodzaju eksperymenty także uważam za ciekawe, choć zbyt duża dawka surrealizmu nie jest tym, za czym szczególnie przepadam (np. Mind Games).

Dlatego powiedziałbym, że dla mnie grafika to głównie dodatek, kiedy jest dobra - bardzo umijająca oglądanie. Choć nie można ukryć, że są serie w których brak zastosowanej animacji (np. Toradora! i mowa ciała/mimika postaci, realizm rysunku w WHR) spowodowałby bardzo znaczny spadek jakości całej serii. Także niedopasowana do serii (gdy widać, że jest to błąd, a nie celowy kontrast, gdyż takie sytuacje z kolei stanowią zwykle ciekawy pomysł) może w znacznym stopniu obniżyć przyjemność z oglądania.

Podsumowując, grafika ma dla mnie znaczenie głównie na plus - ładne rysunki, dobra animacja są rzeczami, które doceniam i które dopełniają dla mnie obrazu dobrej serii, czasami być może nawet zdecydowałbym się obejrzeć coś z powodu animacji, Natomiast, gdy jest ona źle wykonana, nie stanowi dla mnie istotnej wady, gdyż najważniejsza nadal jest treść.

[aliaren]

Wstyd się przyznać, ale wielu z serii uważanych za klasyki raczej nigdy nie obejrzę - właśnie ze względu na kreskę. Anime zaczęłam oglądać jakieś 5 lat temu, głównie nowsze tytuły i teraz już za nic nie przestawię się na starszą kreskę, choćby w Slayers czy Legend of the Galactic Heroes [pierwsze tytuły, które przyszły mi do głowy]. Rozpoznaję takie serie na screenshotach, potrafię wymienić główne postacie i powiedzieć kilka słów o fabule i liczę, że tyle mi wystarczy, żeby nie skompromitować się do końca przy okazji jakiejś dyskusji. Dolną granicą jest dla mnie mniej więcej połowa lat 90. Wyjątek to produkcje studia Ghibli.

Z drugiej strony, błyszcząca nowością kreska nie wystarczy, żeby zainteresować mnie na dłużej daną serią. O ile styl rysowania postaci i animacji nie odrzuci mnie na samym początku, kreska schodzi na dalszy plan, ustępując fabule i pomysłowi. Dlatego z równą przyjemnością oglądałam Lucky Star, Seirei no Moribito, Toradora! i Sayonara Zetsubou Sensei, które jeśli chodzi o kreskę nie mają ze sobą wiele wspólnego. Grafika była w przypadku tych serii głównie miłym dodatkiem.

[vries]

Zaznaczyłem kocham eksperymenty graficzne... Czy tak znowu kocham to nie wiem. Kenomozume podobało mi się średnio (niektóre sceny były ładne inne mniej), tak samo Mind Game. Ale już takie mniej eksperymentalne anime jak Sayonara Zetsubou Sensei, Cat Soup, czy Tekkon Kinkreet są jak najbardziej wskazane.

Unikam pewnej konwencji - Oj tak! Unikam loli anime. Nie widzę powodu, by wszystkie postaci były dziećmi. Unikam klasycznych bizonów. Najczęściej w tego typu anime nie ma zadowalającej mnie fabuły. Unikam Clamopowego charadesign, to zawsze oznacza niepoważną fabułę. Unikam typowej kreski shoujo, bo nie lubię shoujo (z drobnymi wyjątkami).

Według mnie reska sporo mówi o anime. Jak łatwo po samym charadesign odróżnić ssinena i shoujo. Więcej... staranny charadesign oznacza najczęściej dobrze wykreowane postaci. Oczywiście nie oznacza to, że starsze pozycje są dyskwalifikowane, czy też bardziej preferuję jeden styl rysunku.

[Naraku_no_Hana]

Ma pewien wpływ na dobór serii - brzydka grafika dyskwalifikuje. W zasadzie kiedy biorę się za jakieś anime najpierw patrzę na fabułę, ale jeśli coś, co chcę obejrzeć, ma grafikę, która nie przypadnie mi do gustu, najlepsza fabuła i postaci go nie uratują. W ten sposób z listy pozycji do obejrzenia wyleciało na zbity pysk Dragon Ball, Bleach i 3x3 Eyes. Po co mam oglądać coś, na co patrzenie godzinami nie sprawia żadnej przyjemności?

[R2D2]

Wiem że to pożalowania godne, płytkie i prymitywne, ale od wielu starszych anime odrzuca mnie kreska. Nie wiem od czego to zależy, braki w animacji nie są wcale regułą, choć myślę że może to miec związek z pewnym brakiem ostrości? Tak, to chyba to :). W każdym razie, jedyne "nienowe" już anime w których grafika mi się całkiem podoba to Slayers, Cowboy Bebop, NGE i Trigun (choć w Trigunie strasznie irytował mnie dizajn niektórych posatci, ale to już szczegół ;)).

[Meido]

W zasadzie dla mnie grafika nie ma znaczenia. Jeśli coś ma ciekawą fabułę, postacie, które dają się lubić i mnie wciągnie, to choćby było najbrzydsze na planecie - obejrzę z przyjemnością.
Eksperymenty graficzne kocham, kocham i jeszcze raz KOCHAM. Zwłaszcza trochę surrealistyczne i w pierwszym odczuciu dziwne - jak w Tenshi no Tamago czy Soul Taker.