[Ysengrinn]

W zasadzie chyba wypadałoby założyć o tym temat. Jaki jest wasz stosunek do szału na punkcie byłego papieża? Ja do niedawna myślałem, że się przyzwyczaiłem, do czasu, gdy przeczytałem o kierunku studiów, poświeconym wyłącznie jego życiu i twórczości. Po czymś takim prosty człowiek taki jak ja ma prawo się załamać.

Ja wiem, że ten naród ma kompleksy wielkości Jowisza, nie ma zielonego pojęcia o własnych osiągnięciach i dostaje orgazmu, gdy przyjedzie do nas bohaterka wenezuelskiej telenoweli. Ja wiem, że w powszechnym przekonaniu jedyne polskie zwycięstwa to Wiedeń i Jasnogóra, a wszyscy Polacy to alkoholicy, złodzieje i nieroby (ja mam autentyczne wrażenie, że najgorszą opinię o Polakach mają Polacy-_-), więc jeśli o jednym z nich mówi zachodnia prasa z powodu innego, niż wywołanie burdy, to się trzeba cieszyć. Ja wiem, że Jan Paweł II był wielkim człowiekiem, być może największym w Polakiem w XX w. Ale czy to oznacza, że polskie chrześcijaństwo ma się zdegenerować do jakiegoś pogańskiego kultu?

Pomijam w tym miejscu zachowanie polityków. Nasi kochani naziści robią takie rzeczy, że wycieranie sobie gęby (żeby nie być wulgarnym) papieżem nie robi już wrażenia. Żeby przebić ostatnie numery musieliby wprowadzić nowy podatek, za który zbudowaliby rakietę, wysłali astronautów na księżyc i kazali im namalować Janowi Pawłowi portret.

[Rukia]

Ach...Karol Wojtyła to wielki człowiek,nie znałam go tak dokładnie dopuki nie umarł...
Często płakałam...brakuje mi go.
Był taki miły dla dzieci,nigdy nie zostawiał człowieka w potrzebie,nie sądziłam że człowiek (POLAK)może być tak dobry.:(nigdy go nie zapomnę...jedyny Polak,dobrze że nawy papież był tak bliski Janowi Pawłowi II
_-_

[Vel]

Dla mnie to też momentami przesada- kiedy widzę ludzi rzucających się tabunami do kościołów i żarliwie modlących się z tej okazji, by po kilku tygodniach znów dać sobie spokój, na usta ciśnie się chyba tylko "tymczasowa dewocja". A jak usłyszałem te teksty pseudokibiców z gatunku "zgoda i pojednanie", to się prawie przewróciłem. Oczywiście nie trzeba wspominać, że po tygodniu lali się po mordach z takim samym, jak wcześniej, a może nawet większym (trzeba nadrobić stracony czas?) zaangażowaniem.
Wcale nie mam nic przeciw żałobie po śmierci Jana Pawła II, jest ona całkowicie uzasadniona- jak większość ludzi, ja również ogromnie szanuję tego człowieka- ale jak się czyta i słyszy wypowiedzi z gatunku "Tylko Jan Paweł II był PRAWDZIWYM papieżem!", "Ledwo zmarł JPII, a już wybierają kolejnego papieża, idioci", "Nie nazywajcie Benedykta XVI <<Ojcem Świętym>>, bo dla mnie tylko Jan Paweł II takim był i będzie, żaden inny papież na to miano nie zasługuje!"... żal się robi. Tym razem nie zmarłego Karola Wojtyły- a autorów owych słów.

[Ryuzoku]

Vel-kibole wcale sobei przerwy nie zrobili bo lali sie nawet w trakcie meczu ku czci śmierci papieża...
a jak narzekają że odrazu wybrano drógiego papieża, jak nie teraz to kiedy?w końcu ktoś tą funkcję pełnić musi...
i tak wg mnie to papież by sie załamał tam w górze gdyby widział co sie tutaj dzieje, bo jak starał sięnakłonić ludzi na wiare w boga, to ci zamiast w boga zaczynają kult papierza-co jest już totalną głupotą...

[Mai_chan]

[Ysengrinn]

[ka_tka]

Ach, wspaniałe wspomnienia me szkolne z okresu kwietniowego... Otóż szczęście mam (jeszcze przez dwa dni, ale zawsze XD) chodzić do szkoły, noszącej zacne to imię. Religijna nie jestem, ale niech sobie wisi sztandar z wizerunkiem papieża, niech sobie wisi gazetka z życiorysem, w końcu w każdej szkole o patronie się mówi. Co mi tam zależy. W końcu facet dużo dobrego zrobił, wykorzystał to, że ma pozycję i prestiż we wspaniały sposób. Szkoda go, ale przecież każdy kiedyś umrze, a ten miał chociaż szansę cokolwiek zdziałać. Nawet tę wstążeczkę mogę ponosić podczas państwowej, tygodniowej żałoby.

Jednak powiadomiono mnie, że ze względu na patrona wstążeczki nosimy do połowy maja. Ciche moje protesty spotykały się z oburzeniem znajomych. Co piękne - oburzali się niepraktykujący (z czego część "stanowczo i oficjalnie odrzuciła chrześcijaństwo na rzecz buddyzmu, islamu, czy też innych bogów egipskich"), mocno wierząca i dość bliska koleżanka cicho zajęła się zaś własną żałobą, nie moją.

Argumenty moje typu "być może bardziej świat ucierpi na stracie dzieci, które nie tak dawno poginęły w Tajlandii, nie mając nawet okazji spełnić się tak, jak starszy papież z szeregiem zasług. Kto wie, może straciliśmy tysiące, mające szansę stać się równie wielkimi?" zostawały zbywane "oj co ty taka ostatnio przeciwna wszystkiemu!".

Nosiłam wstążeczkę, raz, drugi, trzeci. Przestałam, ja i parę innych, niezadowolonych z całego zbiorowego szału, osób. Za pierwszym razem patrzono się na nas dziwnie. Po dwóch dniach jednak w szkole o około 1000 uczniów wstążeczki liczyć można było na palcach. Koniec grzecznych chłopaczków i dziewczątek, idziemy na GOS się schlać. Przyzwoity ubiór w przygaszonych kolorach? Ależ ja mam nową, różową bluzeczkę ze srebrnymi cekinami! Zróbmy dyskotekę! Że co? Żałoba? Ach tak, papież! Buuuu, papieeeeż!

Rewelacje z okresu tegóż:

1. opis na gg, autentyczny: "Już dawno nie miałam takiego humorku :) / papież... :("
2. Kartka skierowana do rodziców, mówiąca o mszy żałobnej: "Dnia tego i tego o godzinie tej i tej uczniowie zbierają się pod kościołem tym i tym. Po trwającej tyle i tyle czasu mszy uczniowie rozchodzą się do domów, by oglądać relację z pogrzebu"
3. Do kartki dołączone słowa wychowawczyni "I mnie to mało obchodzi, czy ktoś jest wierzący, czy nie, macie być na mszy!"
4. "Proszę pani no, ja przepłakałam całą noc, jak ja miałam się uczyć do fizyki?!" - dziewczę niepraktykujące, które na bierzmowanie najlepszej koleżanki nawet nie poszło.
5. Zamiast zwykłego bilboardu z reklamą najnowszej dostawy w Auchan - papież.
6. Ustawmy ołtarzyk w szkole! Na zwiniętym materiale postawmy świeczki! Spali się? Znowu musisz nam psuć podniecenie?!
7. Panienka przynosi pracę dodatkową na technikę. Kiczowata rameczka z ikei oblepiona guzikami. Zaznaczam przy tym, że tak standardowa praca wygląda, co się będziemy wysilać. Tyle, że zamiast równie kiczowatego obrazka z zorzą polarną rodem z dodatków do wyborczej, w ramce papież. Umarłam niemal na miejscu, spojrzawszy w dłonie swe i stwierdziwszy, że jestem bezczelna, obklejając podczas żałoby odblaskowy wiatraczek z papieru różowymi serduszkami i niebieskimi kwiatuszkami. Powinnam nakleić papieża!

Może to tylko moje wyidealizowane wizje, ale czyż nie piękniej i stosowniej byłoby nie mówić na ten temat nic, jedynie po cichu zapalić świeczkę w oknie? Przecież i tak wszyscy wiedzieliby, o co chodzi. A przynajmniej całość nie byłaby tak nachalna. Nie wydaje mi się, aby wewnętrzną potrzebą tych prawdziwie żałujących Polaków było oglądanie TVN24, bez przerwy nadającego wprost z Watykanu. Jak dla mnie to jedna wielka hipokryzja, ludzie stwierdzili, że w ten sposób okażą szacunek, bo tak trzeba. A według mnie, osoby bądź co bądź patrzącej z ubocza, szacunek oddawali właśnie podobni wyżej wspomnianej koleżance, którzy cierpieli z powodu śmierci ICH papieża, a nie jakiegoś tam Polaka, co to go trzeba szanować ze względu na narodowość.


Teraz, przez ten cały film, znowu się zacznie. "Chodźmy do kina na Karola, bo wszyscy o papieżu zapomnieli!" (przy czym zaznaczam, że chętnie bym film obejrzała, może i rzeczywiście ładna historia, ale lecieć do kina nie mam zamiaru, szkoda mi pieniędzy na jakikolwiek seans, który za dwa lata będę mogła sobie urządzić przed telewizorem własnym).

To wszystko, co robił naród wyglądało na taktykę "hucznie, to na nas uwagę zwrócą!"... Mnie przede wszystkim odrzuciło to, że z jednego człowieka, jakkolwiek by nie był zasłużony, większą aferę niż z WTC czy tsunami zrobili.

Podsumowując - nie wiem, czy wolałam hipokrytyczny, zbiorowy orgazm, czy też stan zapomnienia zaraz po orgaźmie. Chociaż tym drugim przypadku przynajmniej spokój był.


PS Pomniki z papieżem wprost do ogródka górą!

[Serika]

A ja pewnie do końca życia zapamiętam dwie rzeczy.
Po pierwsze prawdopodobnie największą w Polsce katedrę znajdującą sie w samym centrum Warszawy. Nie ma tam katedry? Ależ w piątek, tydzień po śmierci papieża była! Wujek Stalin naprawdę musiał sie w grobie przewracać - Pałac Kultury obwieszony był flagą papieską i zdjęciem papieża, a na dwóch pozostałych ścianach światła w oknach zapalone były tak, że układały się w kształt krzyża... Tak, żeby przypadkiem żałoba nie rzucała sie w oczy.
Po drugie - w ten sam piątek, o godzinie 22 z kawałkiem, należało zgasić światło i zapewne wykazać jeszcze parę objawów głebokiej żałoby. Spontanicznie. W związku z tym o wspomnianej godzinie na największe warszawskie skrzyżowania spontanicznie wjechały radiowozy, spontanicznie blokując ruch. Byłam w centrum i widziałam. Na własne oczy. W tym momencie naprawdę nic dziwnego, że roztrąbiły się klaksony... Daję głowę, że dla odmiany naprawdę spontanicznie.

Krótko mówiąc: zgadza się, umarł wielki człowiek i z całą pewnością większość Polaków w taki czy inny sposób to przeżyła. I żałoba narodowa była jak najbardziej na miejscu - ale litości! Chwilami to nie przypominało żałoby, a happeningzatytułowany "wymyślmy coś jeszcze bardziej widowiskowego, żeby nikt nie miał wątpliwości, że pogrążyliśmy się w rozpaczy". Doprawdy, brakowało mi tylko fajerwerków w kształcie papieża...

[Mizuumi]

[Zegarmistrz]

Mnie to wszystko napawało skrajnym obrzydzeniem... Nikt mi nie wmówi, że dyrekcja Tesco tak bardzo przejęła się śmiercią Papierza, że zamknęła sklep... Nikt mi nie wmówi, że jeden z pracowników mojej uczelni, stary komunista ostentacyjnie paradujący z "Nie" pod pachą, który jeszcze tydzień wcześniej po Papierzu jechał nagle przeżył wielkie nawrócenie (chyba, że z Marksizmu Leninowskiego na Marksizm Mao Tse Tunga) po śmierci Papierza.

Po tym wszystkim nabrałem szacunku do jechowców, którzy całą sprawę olali...

PS. A podsumowuje to najlepiej News, który znalazłem prawie dwa miesiace później szukając tłumaczeń piosenek Manowaru: "Wczoraj umarł Papierz. Ja właściwie jestem Satanistom, ale mimo to jest mi szczerze przykro... (i tak jeszcze pare linijek w tym stylu)". Ot duch Polski. Tyle o kmiotkach, które męczą koty na cmentarzach i lubią się nazywać wolnomyślicielami...

[Ysengrinn]

[Keii]

W sumie całkowicie zgadzam się z ka_tką. Podejście miałem do sprawy identyczne i podobne beszty ze strony ludzi mnie spotkały ["ALE TY JESTEŚ!!!!!!!11111oneoneoneeleven"]. Nie robiłem sobie z tego nic, co się pomodliłem to moje. A na argument, że po tsunami/wtc ludzie tak nie lamentowali, usłyszałem odpowiedź bodajże "to nie to samo" -_-

[ka_tka]

Mi się najbardziej podobał cytat z foruma jednego, gdzie prócz mnie plącze się inny jeszcze nasz rodak. "Śmierć papieża to dla nas, Polaków, coś tak strasznego, jak dla was 11 września". I wszystko jasne ^^''

[Ysengrinn]

Tiaaa, w średniowieczu osoba monarchy była warta 10 tysięcy rycerzy, widać my jeszcze w średniowieczu tkwimy:>. Zresztą bądźmy szczerzy - jakby samolot przypitolił w Pałac Kultury i zabił u nas 2000 ludzi to by nie było takiej żałoby. A skorośmy już przy pałacu:

[tilk]

A ja zaprezentuję cytat z rozmowy GG, który mój dobry znajomy udostępnił na bash.org.pl:

5X8X3X1@gg.chrome.pl: na niewidocznym o 23.00 wszyscy chcemy mieć czerwone słoneczka przez minute na gg uczcijmy papieża minutą ciszy. Roześlijcie to dalej warszwa
sznik: znam Cie?
5X8X3X1@gg.chrome.pl: dupe zamknij i rozsyłaj chodzi o wiare i o papieza

Bez komentarza... Polska wiara i szacunek w pełnej okazałości.