[IT.]

[Ysengrinn]

[LunarBird]

[shell_ghost]

Hum hum hum.

Zawsze mnie zastanawiała jedna rzecz. Mianowicie potrzeby ludzkiej do bycia świadkiem cudu aby móc wierzyć.
Hey folks. Popatrzcie się dobrze na tę dyskusję i na historię ludzkości. To ciągle to samo. Ludzie którzy wierzą mówią "ja widziałem" a ci którzy nie wierzą mówią "Eeee tam. To tylko fizyka/chemia". I jedni i drudzy wierzą/nie wierzą bo nie potrzebują (lub zostali olśnieni jak Bernadette)/nie widzieli "cudu". No jest jeszcze kategoria obserwatorów ^^.

A może zastanówmy się czym jest "Kwestia wiary i niewiary" hein? Czy przypadkiem nie jest to pytanie które można by sformułować inaczej? Czy przypadkiem nie jest to "Czy JA mam wierzyć czy nie?" Jeżeli tak to po co?
A i TOC. Tu trafiamy w sedno. Pomijając aspekty które modyfikują w jakiś tam sposób nasze życie codzienne, wiara, i jakakolwiek by ona nie była, jest rzeczą PRAKTYCZNIE rzecz biorąc, elementem ABSOLUTNIE zbędnym w naszym życiu. No bo przecież co nam po gdybaniu o zaświatach kiedy to nie wnosi NIC w nasze życie. UWAGA: Nie dygresujmy tu na temat elementów typu "Wierz, a będziesz żył wiecznie" bo to czysta propogadna marketingowa i nie tylko chrześcijańska^^.
Po postawieniu rzeczy a takim świetle nie dużo zostaje nam naszej Wierze^^. No bo powiedzmy że nie chcemy modyfikować naszych zachowań wedle wiary (religii???) no i nie akceptujemy wiary jako lek na strach przed nicością czyli naszą śmiercią i końcem wszystkiego. To po co wierzyć?

Powracam do mojego pytania poprzedniego: "Po co ludzie potrzebują cudu?"
Obojętnie czy Ci którzy wierzą w jego prawdziwość lub Ci którzy tą prawdziwość negują, i jedni i drudzy są uwiązani do jednego wozu jak dwa łyse konie. A wóz ten nazywa się "Poświęciłem mój czas egzystencji czemuś co nazywamy cudem". Dlaczego to robimy? Pomijam ideę czystego ateisty którego, według mnie (ale to tylko moje zdanie), nie uświadczysz na tym świecie ^^.
A no tu odpowiedzi mogą być różne. Dla tych którzy wierzą i akceptują ten stan rzeczy u siebie powiedzmy, upraszczając, że jest to czynnik wzmacniający. No tak, przecież widziałem lub inni widzieli no to łatwiej mi teraz wierzyć prawda? W dodatku mogę być pewniejszy swoich przekonać wobec niewiernych ^^. Dla tych którzy nie chcą wierzyć (Sorry ale nawet umysł dziecka wychowanego pośród wilków naturalnie i samowolnie stworzy sobie wiarę jaka by ona nie była ale o tym później...) powiedzmy że jest to kolejny raz kiedy przeczą czemuś bo cud jest oszustwem. No tak, zobaczcie to jest trik a wasza wiara to farsa bez żadnych konkretnych podstaw.
Jak tak popatrzyć na te obie kategorie ludzi to przewija nam się słowo "konkret". I jedno i druga strona potrzebuje konkretu aby móc istnieć w swoim przekonaniu.

Rewwwwwwiiind. :D
Powiedzieliśmy sobie że wiara w swoim praktycznym znaczeniu nie ma żadnych podstaw do istnienia. To prawda. Praktycznie rzecz biorąc nie wnosi nic co by zmieniło nasz świat. Po co wierzymy i no i jaka jest relacja w takim razie między tym faktem a faktem że potrzebujemy konkretu.
Tak sobie gdybam i gdybam ale ciągle i niezmiennie powraca mi na myśl że tacy jesteśmy (zostaliśmy stworzeni). Tak jesteśmy doskonałym naczyniem na wiarę a wręcz takim który nie może bez niej istnieć. Zobaczcie, odklejmy na chwilę od tej dyskusji kwestię wiary jako religii. Przecież my wierzymy codziennie. TAK!!! Czy to w to, że nasza ulubiona drużyna wygra (zakładam że nie wtrącimy do tego naszego dzielnicowego bookmachera :P) czy też w to że będzie następny sezon naszego ulubionego anime (hłe hłe ^^). Jesteśmy gatunkiem który wręcz jest stworzony do tego aby wierzyć. Nasza potrzeba projekcji przyszłości jest tak SILNA że nie możemy się obyć bez pytania "Co będzie?". Stresujemy się martwimy, cieszymy ale nigdy raczej nie jesteśmy obojętni na naszą przyszłość. No jak juz jesteśmy na forum anime to przytoczę frazę z Texhnolyse : "Nikt nie pozostaje obojętny wobec przepowiedni jego przyszłości".
Czyli innymi słowy, i tak podsumowując się troche (;)), coś w nas istnieje a to coś pragnie czegoś ABSOLUTNIE niepraktycznego i nie konkretnego na podstawie konkretu mianowanego cudem. Jezoooo jacy my jesteśmy skomplikowani ^^.


Konkluzja:
Po co to nam? Po co nam więc "POTRZEBA CUDU". No być może że właśnie jesteśmy inni niż zwierzęta (słaby argument bo mozna by dyskutować a inteligencji np. delpfinów czy chociażby naszego ulubionego psa). Przyjmijmy że jesteśmy właśnie inni. W jaki sposób? Potrafimy się odnaleźć w czasie i określić w nim. Potrafimy spostrzec fakt że istnieje przeszłość i przyszłość które niezupełnie są dla nas wygodnymi pojęciami.
Reasumując potrzebujemy wierzyć bo coś nas intryguje/stresuje w przyszłości (innym świecie). Potrzebujemy cudu bo tak nam jest łatwiej, to naturalne. A kiedy odrzucamy jego prawdziwość to chyba tylko dlatego że zadaliśmy sobie ten trud aby sięgnąć ręką i zobaczyć czy przypadkiem nie jest to "prawdziwy cud".
Wiara jest więc rzeczą zupełnie naturalną dla człowieka i chyba wszyscy się tu zgodzimy. Musimy wierzyć bo tacy jesteśmy. Czyli : "Czy ja mam wierzyć?" Możemy chyba na to odpowiedzieć "Ja chyba muszę wierzyć i nie potrzebuję do tego celu."

Pytania do konkluzji:
DLACZEGO do jasnej ciasnej tak cholernie potrzebujemy tego cudu? Innymi słowy DLACZEGO nie potrafimy obyć się bez niego i wierzyć ślepo, odpowiadając na pytanie "Czy Bóg/zaświaty/hypotesa istnieje?", w sposób kompletnie negujący możliwość innej odpowiedzi, uznający argumentację za zbedną i jednym słowem,.. słowem "TAK".
"Ja chyba musze wierzyć i nie potrzebuję do tego celu" czyżby nie czyni nas najsłabszym gatunkiem istniejącym na ziemi bo dopuszczającym możliwość działania bez celu? Czy to nie przez tę właśnie naszą osobliwość istnieją takie rzeczy jak bezprzyczynowe samodestrukcje, destrukcje ale też pojęcia takie jak altruizm i prawdziwe poświęcenie?

Edit: Zmieniono "Ja chyba nie musze wierzyć i nie potrzebuję do tego celu" na "Ja chyba musze wierzyć i nie potrzebuję do tego celu". Dość znacząca różnica. Sorry :)

[IT.]

[Abigail]

[LunarBird]

[Abigail]

[Ysengrinn]

[LunarBird]

[Bezimienny]

[Abigail]

[Vodh]

[achiever]

LunarBird:

LunarBird:

[Udai]