[BOReK]

[Ysengrinn]

A ja bym prosił założycielkę tematu by sprecyzowała pytanie, bo jak widać nie zawsze wiadomo o co chodzi.

[BOReK]

Ale przecież pytanie jest precyzyjne, zwracam uwagę szczególnie na ostatnie zdanie:

[Yumiko]

Możliwe że się na tym nie znam, możliwe że to wina mojego stanu umysłu, który zawładnął nade mną i moją zawartością czaszki kiedy ostatnio czytałam Romea i Julię (zawsze powtarzali że serce nie sługa), jednak ten końcowy wyczyn niezmiernie mi się podobał (pomijając fakt że to było głupie). Jednak za bardziej romantyczny czyn uznałabym wytrwałość Romea do końca bez Juli, nie zwracając uwagi na jakąkolwiek przedstawicielkę płci przeciwnej. Mimo to wydaje mi się że ta ich wytrwałość, walka była niczego sobie, jako że u mnie sprawa wygląda całkiem podobnie. Kto tam chce może mnie ukrzyżować jednak ja muszę przyznać że po przeczytaniu książki (nie wiem jak to wygląda po obejrzeniu może niezbyt ciekawej jakości miusicalu) dochodzę do wniosku że jednak śmiało mogę powiedzieć iż "Romeo i Julia" pozwoliło mi wydobyć z siebie duszę prawdziwej romantyczki. Co nie zmienia faktu że to wszystko działo się zbyt szybko.

"Ale jaki jest ten współczesny wzorzec?" Spotkałam się z osobami, które uważają iż niejakie "High Musical" jest idealnym przykładem czystego romantyzmu i pięknej historii o miłości...

[Shizuku]

[Mai_chan]

Autorka tematu ma czasami problem ze sprecyzowaniem, o co jej chodzi (zwłaszcza, kiedy ją głowa pobolewa, a akurat w chwili zakładania tematu pobolewała), w związku z tym temat zdryfował nie do końca w zamierzonym kierunku. Ale nie szkodzi, i tak ciekawie i parę wniosków udało się wyciągnąć. No nic, zobaczymy, czy teraz uda mi się wysłowić.

W gruncie rzeczy najmniej istotne są dla mnie konkretne "romantyczne" tytuły - nie szukam kolejnej książki do czytania czy filmu do obejrzenia. Zastanawiam się czysto teoretycznie przy okazji ogólnych rozważań nad postrzeganiem miłości w różnych epokach. Doszliśmy już do tego, że model miłości z "Romea i Julii" - na zabój i dosłownie od pierwszego wejrzenia - w dzisiejszych realiach jest po prostu śmieszny i dziecinny. Dodatkowo mając w pamięci romantyczne komedie i inne tforki, które również trudno nazwać "modelowym obrazem miłości" kombinuję, CO w zasadzie współczesna kultura traktuje jak "romantyczną miłość".

Ysen w gruncie rzeczy złapał chyba moją myśl - czyli wyjątkowo uroczy związek w "Pięknej i bestii". Trafia to do mnie głównie dlatego, że:
1. Nie ma miłości od pierwszego wejrzenia (czyt. zauroczenia), tylko stopniowe poznawanie partnera
2. Nie tylko patrzą sobie czule w oczy, ale i pokłócić się potrafią. Ergo - związek jest względnie realistyczny.

Oprócz tego trafiają do mnie obrazki śpiących parek. Nie wiem czemu, jak komuś uda się to zinterpretować, to będzie śmiesznie.

Wyszło chaotycznie, czyli jak zwykle...

[ronin]

Romantyzm - stan zagubienia racjonalnego (czesto bardzo niebezpieczny),
osiagany za pomoca roznych rodzajow uzywek dopingujacych (takze pochodzenia naturalnego). Stan ten (czesto wmagany przez plec zenska) jest osiagany przez mezczyzn, w celu utworzenia zwiazku emocjonalnego, lub tez by przeciwdzialac jego updakowi.
Mowiac najprosciej, facet staje sie romantyczny kiedy chce "zdobyc" kobiete, ewentualnie kiedy chce go ona rzucic.
(ot wpieniam feministki)
;)

[Yumiko]

[Ari]

Eeee dla mnie romantyzm to gatunek w sztuce, który kreowali wątli, rozchwiani emocjonalnie, popadający z używki w używkę (by się jeszcze bardziej 'rozechwiać'), ludzie , którzy mimo wieku wciąż mieli predyspozycje do zachowania się jak nastolatka na wiosnę.

Strasznie ich lubię za ten rozmach, jednak oderwanie od rzeczywistości mieli przesadne.


cała reszta, to co jest teraz to... spontaniczność, zerwanie dziewczynie kwiatka, schowanie się pod drzewem kiedy pada, przyniesienie koszyczka truskawek i inne takie ;)