[Keii]

Ciekawe spojrzenie na sprawę zaprezentował w swojej liście GameRadar. Rating M nie tylko w przypadku totalnej masakry na ekranie, ale też spraw, których dziecko po prostu nie zrozumie. Chociaż sam uzupełniłbym listę o parę gier, ciężko mi nie zgodzić się z tym, co jest tam napisane.

[Grisznak]

Przyznam, zawsze bawiło mnie uznawanie za gry dla dorosłych tytułów, w których biegamy z maczetą siekając na kawałki mutanty powstałe ze skrzyżowania obcego, człowieka i świniaka, zaś "adult langugage" oznaczało "Uhm, yhm, fuck!". Dla mnie tytułem dla dorosłego gracza jest np. Harpoon superdetaliczna i dopracowana do szczegółów symulacja współczesnego konfliktu morsko - powietrzenego, czyli rzecz, która nastoletniego fana GTA czy Dooma a nawet "strategii" typu HoM&M odrzuci na kilometr.

Przyznam, zawsze bawiło mnie uznawanie za gry dla dorosłych tytułów, w których biegamy z maczetą siekając na kawałki mutanty powstałe ze skrzyżowania obcego, człowieka i świniaka, zaś "adult langugage" oznaczało "Uhm, yhm, fuck!". Dla mnie tytułem dla dorosłego gracza jest np. Harpoon superdetaliczna i dopracowana do szczegółów symulacja współczesnego konfliktu morsko - powietrzenego, czyli rzecz, która nastoletniego fana GTA czy Dooma a nawet "strategii" typu HoM&M odrzuci na kilometr.

[BOReK]

[Ysengrinn]

Borek ma rację, nie ma sensu mieszać pojęć. Ratingi służą po prostu ostrzeganiu przed treściami niewłaściwymi i nie widzę powodu, by nadawać im dodatkowe znaczenia. Autor artykułu z jednej strony pokpiwa z cycków, flaków i krwi na ścianie (khem), z drugiej chce je de facto zrównywać z treściami niemalże filozoficznymi. Trochę jakby najbardziej w ratingach przeszkadzało mu słowo "mature".

Prawdą też jest, że ograniczanie dzieci bo nie zrozumieją to droga donikąd. A nuż zrozumieją? Albo nie zrozumieją, ale pewnego dnia wrócą do danej gry i odkryją coś zupełnie nowego?

[Grisznak]

Dobra, ale czy my w Europie mamy gry, które epatują czymś innym niż orgią flaków? Hardkorowe eroge, które w Japonii wychodzą non stop to rzecz, której u nas żadna z dużych firm nie odważyłaby się nawet wydać. Zaś przemoc w grach wypada najczęściej groteskowo - od czasów Mortal Kombat i wiader krwi niewiele się chyba zmieniło.
Chyba, że ktoś mi usiłuje wmówić, iż dorośli gracze chcą grać tylko w jakieś Manhunty czy inne rzeźnie.

Dobra, ale czy my w Europie mamy gry, które epatują czymś innym niż orgią flaków? Hardkorowe eroge, które w Japonii wychodzą non stop to rzecz, której u nas żadna z dużych firm nie odważyłaby się nawet wydać. Zaś przemoc w grach wypada najczęściej groteskowo - od czasów Mortal Kombat i wiader krwi niewiele się chyba zmieniło.
Chyba, że ktoś mi usiłuje wmówić, iż dorośli gracze chcą grać tylko w jakieś Manhunty czy inne rzeźnie.

[Ysengrinn]

... Nie widzę związku z tym co napisałem.

[JJ]

[Ysengrinn]

Harrego Pottera też całego nie czytałem, ale z tego co mówią znajomi problem rasizmu przedstawiono tam co najmniej kontrowersyjnie. Jedna Hermiona bzoczy się na wykorzystywanie skrzatów domowych, za co pozostałe postaci traktują ją jak niegroźną wariatkę i... W zasadzie to wszystko. Żadnego komentarza czy przesłania, apologia niewolnictwa jak ta lala.

[de99ial]

[Ysengrinn]

Też. I z tego co pamiętam tu też było coś nie tak - może lepiej jednak niech wypowie się ktoś kto książki faktycznie czytał.

[Grisznak]

Kwestia skrzatów wygląda mniej więcej tak, jak Ysen mówi, czyli mamy większość, dla której skrzaty to przedmioty domowe, użyteczne, owszem, ale jednak nic ponadto. Dalej mamy lokalnych nadludzi, dla których skrzaty są czymś w rodzaju murzynów i żydów w jednym (wypadałoby wytępić, ale jednak się przydaje) oraz lokalnych Martinów Lutherów Kingów typu Hermiony, których, jak przedmówca słusznie zauważył, traktuje się jak niegroźnych wariatów. Warto zauważyć, że stosunek do skrzatów zmienia się z wiekiem, o ile dzieciaki mogą coś tam pleść o ich uwolnieniu, tak dorosłym lata to koło tyłka.

Co do typowego rasizmu, czyli podział na nadludzi (magów), ludzi (mugoli) i podludzi (szlamy) jest stosowany przez Voldiego consortes i ma być a priori zły i wstrętny. Problem w tym, że skoro nawet Dumblehomodorre był w młodości jego zwolennikiem (tak, gej-rasista, urocze), to może znaczyć, że w tym świecie tego rodzaju poglądy są traktowane jako pewna ekstrema, ale jednak mieszcząca się w spektrum poglądów (wszak Slytherin opiera się na tej zasadzie i jakoś nikt go nie usunął z Hogwartu) ogólnie akceptowalnych. W końcu tak lubiany przez wszystkich Snejp też nie był liberałem spod znaku "uwolnić skrzaty".

Kwestia skrzatów wygląda mniej więcej tak, jak Ysen mówi, czyli mamy większość, dla której skrzaty to przedmioty domowe, użyteczne, owszem, ale jednak nic ponadto. Dalej mamy lokalnych nadludzi, dla których skrzaty są czymś w rodzaju murzynów i żydów w jednym (wypadałoby wytępić, ale jednak się przydaje) oraz lokalnych Martinów Lutherów Kingów typu Hermiony, których, jak przedmówca słusznie zauważył, traktuje się jak niegroźnych wariatów. Warto zauważyć, że stosunek do skrzatów zmienia się z wiekiem, o ile dzieciaki mogą coś tam pleść o ich uwolnieniu, tak dorosłym lata to koło tyłka.

Co do typowego rasizmu, czyli podział na nadludzi (magów), ludzi (mugoli) i podludzi (szlamy) jest stosowany przez Voldiego consortes i ma być a priori zły i wstrętny. Problem w tym, że skoro nawet Dumblehomodorre był w młodości jego zwolennikiem (tak, gej-rasista, urocze), to może znaczyć, że w tym świecie tego rodzaju poglądy są traktowane jako pewna ekstrema, ale jednak mieszcząca się w spektrum poglądów (wszak Slytherin opiera się na tej zasadzie i jakoś nikt go nie usunął z Hogwartu) ogólnie akceptowalnych. W końcu tak lubiany przez wszystkich Snejp też nie był liberałem spod znaku "uwolnić skrzaty".