[Grisznak]

Karciano - planszowa gra fantasy, przypominająca nieco zasadami Magię i Miecz. Od pewnego czasu jestem posiadaczem zestawu o nazwie "Grobowiec Króla Nieumarłych". Mechanika gry wygląda w ten sposób, że każdy gracz wybiera sobie postać, zaś plansza powstaje w trakcie gry, z losowanych kolejno kart. Niektórzy mieli okazję zapoznać się z tą grą na zlocie.

Gra się w to całkiem przyjemnie, jednak od pewnego czasu nie mam z kim grać, a więc poeksperymentowałem i okazało się, że przy pewnych modyfikacjach grać można z powodzeniem solo. Rozgrywka toczy się wtedy szybciej (bo gra się ok 20 minut).

Karciano - planszowa gra fantasy, przypominająca nieco zasadami Magię i Miecz. Od pewnego czasu jestem posiadaczem zestawu o nazwie "Grobowiec Króla Nieumarłych". Mechanika gry wygląda w ten sposób, że każdy gracz wybiera sobie postać, zaś plansza powstaje w trakcie gry, z losowanych kolejno kart. Niektórzy mieli okazję zapoznać się z tą grą na zlocie.

Gra się w to całkiem przyjemnie, jednak od pewnego czasu nie mam z kim grać, a więc poeksperymentowałem i okazało się, że przy pewnych modyfikacjach grać można z powodzeniem solo. Rozgrywka toczy się wtedy szybciej (bo gra się ok 20 minut).

[Teukros]

Kupiłem (i oczywiście zapomniałem przywieźć do Warszawy, diachli). Rzeczywiście, gra jest interesująca, rozwojowa (można kupić kilka dodatków, co jakiś czas wychodzą nowe), i przede wszystkim bardzo dobrze wydana. Ideologią przypomina trochę skrzyżowanie "Labiryntu Śmierci" (swoją drogą, czy ktoś to jeszcze pamięta...?) i "Magii i Miecza", jednakże z lepiej opracowanym settingiem, którego elementy są widoczne w grze.
Rzeczywiście, można grać solo, i nawet jakoś to wychodzi, ale znając "Magię i Miecz" (tam też można było solować), jestem pewien że pełnię siły objawia Dungeoneer w większym towarzystwie.

[Grisznak]

Na zlocie graliśmy chyba w pięć czy sześć osób i Daer, który jako pierwszy przeczytał instrukcję, powoli wszystko objaśniał. Z moich obserwacji wynika, że najlepiej grać we trzy osoby - gra się szybko i dynamicznie, nie ma dłużyzn (u nas były).

Na zlocie graliśmy chyba w pięć czy sześć osób i Daer, który jako pierwszy przeczytał instrukcję, powoli wszystko objaśniał. Z moich obserwacji wynika, że najlepiej grać we trzy osoby - gra się szybko i dynamicznie, nie ma dłużyzn (u nas były).

[Daerian]

Labirynt Śmierci... Wona Wikingów... Dreszcz... Ech, to były czasy >P Choć do Labiryntu chyba mi poginęły żetony bo cały czas mam wrażenie, że ich kiedyś więcej było.
Co do Dungeonera - mi sie podoba, niedawno się zastanawiałem nawet nad kupnem którejś z części (jeśli ktoś się nie domyśla, tej ze smokami... :D) Ogólnie polecam :-)

[Grisznak]

[Daerian]

"W imieniu Ziemi", "Odkrywcy nowych światów" i "Władca Podziemi"... Kupca nie kojarzę :P
No i te gry, które wyszły razem z "Magią i mieczem" - Wampir, Piramida, Robin Hood...
Offtop Panowie :P

[Grisznak]

No to ontop returns. Po sylwestrze można spokojnie zaliczyć Dungeonera to kategorii gier ogólnojenocich, bo sporo tanuków nauczyło się weń grać.

Ja zaś zaopatrzyłem się w "Zemstę Malthorina" czyli dodatek leśno - miejski. Niszczy tłumaczenie imion i przydomków - "Bel Warzywywar" czy "Durin Stalowy Kciuk" to najlepsze, ale nie jedyne przykłady łozińszczyzny stosowanej. Co do samej rozgrwyki i wpływu nowych kart - trudno mi na razie coś powiedzieć, ale karty lasu są ładne i zielone, co mi osobiście bardzo się podoba.

Ciekawostką jest to, że aż trzy postaci to kobiety - w "Grobowcu" i "Krypcie" było chyba tylko po jednej. Jest już z czego robić yuri.

No to ontop returns. Po sylwestrze można spokojnie zaliczyć Dungeonera to kategorii gier ogólnojenocich, bo sporo tanuków nauczyło się weń grać.

Ja zaś zaopatrzyłem się w "Zemstę Malthorina" czyli dodatek leśno - miejski. Niszczy tłumaczenie imion i przydomków - "Bel Warzywywar" czy "Durin Stalowy Kciuk" to najlepsze, ale nie jedyne przykłady łozińszczyzny stosowanej. Co do samej rozgrwyki i wpływu nowych kart - trudno mi na razie coś powiedzieć, ale karty lasu są ładne i zielone, co mi osobiście bardzo się podoba.

Ciekawostką jest to, że aż trzy postaci to kobiety - w "Grobowcu" i "Krypcie" było chyba tylko po jednej. Jest już z czego robić yuri.