Bestiariusz do systemu Nox :: Forum Kotatsu

Pan Zło · Wysłany: 24-09-2010, 12:10

Kiedyś dawno temu myślałem że rzeczywiście to się tak wymawia. Myślę że masz rację, opis powstał nie dawno więc dałem go tu specjalnie żeby sprawdzić czy się ludziom spodoba.

Keii · Wysłany: 24-09-2010, 12:25

Jedno słowo - niechlujne. Przeczytaj to co postujesz, bo masa w tekście byków stylistycznych itp. Jeśli chcesz komentarzy, to najpierw pokaż, że szanujesz osoby, które to czytają.

Caladan · Wysłany: 24-09-2010, 14:36

Na określenie Beholder jest jeszcze określenie "Złe oczy".

Pan Zło · Wysłany: 27-09-2010, 20:30

Takie coś wyszło jak postanowiłem rozwinąć myśl ośmiornico ślimaka

http://img299.imageshack.us/i/nox0001.jpg/ - trzech Ximari i Xarykanin

http://img189.imageshack.us/i/nox0002.jpg/- typowa fauna morska Gae i fomor(czytaj dalej)

Ximari

Początki tej straszliwej rasy zaczynają się wiele tysiącleci przed tym jak Vok pojawili się na Gae. Pierwsza cywilizacja ximari powstała głęboko w odmętach oceanu. Wykorzystywali swoje fantastyczne moce mentalne by stworzyć własne dominium, jedno z pierwszych w historii Gae. Ximari w swej dumie i przekonaniu o własnej potędze, otworzyli oni grób w jakim uwięziony był jeden z ostatecznych, przerażających bóstw nerra. Sądzili oni że po przebudzeniu uda im się go zniewolić i uczynić równym bogom. Za ich błędne przekonania nie długo potem zapłaciła cała ich rasa.
Owym bogiem był patron szaleństwa Czakarin, za czasów swej największej potęgi był on w stanie zrażać obłędem innych bogów nerra nie mówiąc już o tak mizernych stworzeniach jak śmiertelnicy. Gdy wieko jego grobu nałożonego eony temu przez Vok, tysiące najpotężniejszych telepatów ximari siłą wdarło się do jego umysłu. Umysł Czakarina był tak obcy, przerażający i pełen nie opisanych wizji że w pierwszej sekundzie kontaktu setki ximari umarło a reszta postradała zdrowe zmysły. Obłąkani ximari kontaktując się telepatycznie ze swoimi krewniakami rozprzestrzenili szaleństwo niczym zarazę która w zaledwie kilka dni niemal zniszczyła tę rasę. Sam Czakarin pomimo że został przebudzony pozostał w swoim grobie śmiejąc się i radują ze zniszczenia jakie poczynił jego obłęd.
Po wielu tysiącleciach od otwarcia grobu Czakarina przetrwała zaledwie kilkaset przedstawicieli tej rasy. Opuścili oni swe rodzime głębiny w nadziei że czające się w głębinach mroczne bóstwo pozostawi tą rasę w spokoju. Odkryli oni że nie są jedyną inteligentną rasą jaka zamieszkuje ten świat. Obserwowali oni jak cywilizacje powierzchni powstają i upadają tylko po to by powstać z popiołów i popełnić błędy swych przodków. Wraz z upływem wieków ta rasa się wykruszała aż pozostało nie więc niż stu ximari. Niemal wszyscy pogodzili się z tym że ich rasa wymiera i tym że już niedługo znikną a smutna historia ich cywilizacji zostanie wreszcie zapominania. Tylko jeden przeciwstawił się temu porządkowi zdaniem, Xarykon.
Xarykon był opętanym myślą o śmierci własnej rasy i postawił ją ratować wszystkimi możliwymi metodami. Na drodze okrutnych eksperymentów na hume i innych rasach przez które został wyklęty przez resztą ximari odnalazł on sposób na uratowanie swego rodzaju. Udało mu się opracować metodę dzięki której mógł on przenieść swoją świadomość do ciała hume. Dla wielu jego krewniaków ta metoda wydała się nieetyczna i raniła dumę tych stworzeń. Lecz tylu samo podążyło za Xarykonem, w nadziei że unikną dzięki temu śmierci. Rozpoczął się wtedy bratobójczy konflikt, przeciwnicy Xarykona chcieli powstrzymać ten koszmar a jego zwolennicy nie chcieli poddać pokładanych w nim nadziei. Konflikt się skończył gdy Vogax największy wróg tej przemiany został rozerwany na strzępy przez odrodzonego w nowym ciele Xarykona, ci którzy dotychczas mu się przeciwstawiali albo stanęli po jego stronie albo ukryli się oczekując kresu własnego istnienia.
Obecnie xarykoni(tak teraz określają siebie wieli ximari) snują mroczne intrygi pod rozkazami swego Mistrza(to imię przyjął teraz Xarykon) dzięki którym mają odzyskać dawną chwałę swej rasy.

Ximari przypomina kształtem belema o długości półtora metra który lewituje metr nad ziemią. Wszystkie macki mają niemal dwa metry długości, gdy stwór lewituje na ziemią porusza nimi tak jakby za pomocą nich płyną w powietrzu. Kształt skorupy jest ściśle związany z mocami ximari, ci którzy specjalizują się w telepatii mają zwiniętą skorupę niczym u ślimaka, telekineci mają proste długie muszle przypominające kształtem grot strzały, te które specjalizowały się w bardziej niezwykłych zdolnych mają bardziej wymyślne kształty muszli. Ich pancerze są zawsze ozdobione piękną złotą biżuterią wysadzaną kamieniami szlachetnymi.
Wielu członków tej rasy jest zmęczonych istnieniem i pamięcią o straszliwych wydarzeniach jakie zniszczyły tą rasę. Ximari posiadają unikalną umiejętność przekazywania swych wspomnienień potomstwu, im dany osobnik jest starszych im więcej wspomnień jego przodków budzi się w jego umyśle. Są bardzo rozwiniętą moralnie rasą na której ciąży brzemię straszliwych grzechów ich przodków.
Ximari niemal wymarli za sprawą bóstwa nerra znanego jako Czakarin. Tym którym udało się uciec nie czekał lepszy los niż tych którzy zginęli za sprawą Czakarina. Musieli oni żyć tysiące lat ukrywają się w cieniu ze świadomością że ich czas minął i niedługo znikną. Strach przed śmiercią doprowadził do szaleństwa jednego z członków tej rasy znanego jako xarykon. To właśnie on stworzył xarykan przez których prawdziwych ximari została zaledwie garstka.
Wojna z xarykanami zakończyła się dla ximari porażką, ale tym którym udało się przetrwać zyskali coś czego brakowało tej rasie przez wiele mileniów, celu. Sensem życia tych stworzeń jest teraz powstrzymanie xarykan za wszelką cenę.
Pomimo że Ximari są pokojową rasą nie znaczy że nie potrafią walczyć. Pod grubą muszlą ukryty jest potężny mózg stanowiący niemal połowę wszystkich miękkich tkanek. Ten organ jest odpowiedzialny za niesamowite moce psioniczne jakimi dysponują te istoty. Nie ma tym świcie wielu śmiertleników którzy daliby radę przeciwstawić się mocom umysłu ximari. Przedstawiciele tej rasy brzydzą się fizyczną przemocą, każde starcie starają się zakończyć przy użyciu mocy mentalnych. Każde starcie zaczynają od ataku telepatycznego na umysł oponenta, jeżeli przeciwnik okaże się podatny ximari zabije ub sparaliżuje go przy użyciu myśli. Zawsze otaczają się oni sojusznikami oraz najemnikami, niektóre ximari zgłębiły tajniki xarykan i tworzyć istoty na wzór potworów które tworzą sługi Mistrza.

Xarykanie

Xarykanin ma od stu sześćdziesięciu do stu dziewięćdziesięciu centymetrów wzrostu a masą nie przekraczają osiemdziesięciu kilogramów. Mają oni zdeformowaną acz humanoidalną sylwetkę. Ich głowa przypomina głowonoga przytwierdzonego do szyi. Ich czaszka jest wydłużona do tyłu i szpiczasto zakończona. Ich skóra ma szaro-siny kolor, jest zawsze wilgotna i opalizuje.
Ta rasa powstała dzięki geniuszowi jednego z wymierającego rodu Ximari, osobnika określanego na początku imieniem Xarykon a teraz znanego po mianem Mistrza. Stworzył on sposób by przenieść swoją świadomość do specjalnie przygotowanego ciał Hume. Dzięki temu możliwe było przetrwanie ich ras. Dla Ximari ta metoda była nie do przyjęcia, jej przeciwnicy postanowili zakończyć eksperymenty Xarykona wraz z jego życiem. Bratobójczy konflikt pomiędzy tymi którzy poparli Xarykona a tymi którzy mu się przeciwstawiali trwał całe setki zanim wreszcie Xarykon zwyciężył i zebrał po swym sztandarem wszystkich swych pobratymców.
Xarykanie muszą raz na dziesięć lat przechodzić proces który określają odradzaniem. W wyniku odrodzenia umysł tej istoty zostaje przeniesiony do ciała dowolnego inteligentnego stworzenia z rozwiniętym układem nerwowym. Gdy umysł xarykanina wpełznie do ciała ofiary całkowicie i nieodwracalnie niszczy jej świadomość i zastępuje ją swoją. By proces przebiegł bez problemowo ofiara musi być specjalnie przygotowana, nie wystarczy pierwszy lepszy sapiens czy ork. Na kilka tygodni przez rytuałem ofierze łamana jest psychika i jest pozbawiana wszystkich mentalnych barier, odrodzeniem to bardzo skomplikowana procedura nawet jak na geniusz Xarykan gdyby ofiara w niewłaściwym momencie stawi opór może się to bardzo źle skończyć dla Xarykanina. Na ofiary zawsze są wybierane osobniki o ponadprzeciętnej inteligencji lub sile woli, pomimo że złamać jest ich znacznie trudniej stworzenia o słabym umyśle zawsze umierają po poddaniu ich odrodzeniu. Kilka godzin po odrodzeniu zaczyna on zmieniać swoje nowe ciało by przekształcić się w dojrzałego xarykanina.
Sztuka zmienia żywych istot za pomocą umysłu stworzona niegdyś przez mistrza w przeciągu tysiącleci została rozwinięta i nie tylko pozwoliła na ulepszenie nie tylko swoich nowych ciała ale również tych należących do innych istot. Każdy xarykanin dysponują tą przerażającą umiejętnością zdolną przekształcić każde stworzenie w wynaturzone monstrum. Ta zdolność jest określana przez samych xarykan mianem psychomorfozy. O ile przemiana ciała w wyniku odrodzenia jest szybka nie sprawia dla nich problemów o tyle psychomorfoza jest sztuką którą wymaga nie tylko umiejętności ,ale i czasu. Stworzenia powstałe dzięki psychomorfozie są określane przez xerykan mianem fomorów. Wykreowanie i wyhodowanie pojedynczego fomora nie raz zajmuje dla dziesięciolecia, lecz to mała cena dla xarykan za doskonałego i lojalnego sługę.
Jedyną słabością ciał xarykan jest fakt że odrodzenie poważnie przeciąża układ nerwowy „nosiciela”. By utrzymać zdrowe zmysły xarykanie regularnie muszą uzupełniać uszkodzoną tkankę nerwową nową. W tym celu muszą regularnie pożywiać się mózgami i płynem rdzeniowym innych istot. Mogą pożywiać zwierzętami ale o wiele bardziej smakują im mózgi inteligentnych istot. Na takiej diecie w najlepszym razie ciało może przerwać do dwudziestu lat, lecz z uwagi że po dziesięciu ciało staje się zawodne xarynakanie akurat po takim okresie decydują się na przenisienie do następnego ciała.
Zabicie xarykanina jest niezwykle trudne nie tylko ze względu na zabójcze moce mentalne, wysoką inteligencję czy hordy fomorów. Jeżeli ciało xarykanina zginie jego świadomość trafia do tak zwanego ciała zastępczego. Jest specjalny rodzaj fomora którzy staje się nosicielem swego stwórcy jeżeli jego ciało umrze. Ciało zastępcze może utrzymać utrzymać umysł xarykanina jedynie na kilka godzin, po tym czasie ciało zastępcze umiera a duch tej istoty musi przenieść się do następnego ciała zastępczego. Każdy xarykanin wie w takiej sytuacji trzeba jak najszybciej przeprowadzić odrodzenie. Wszyscy członkowie tej rasy mają dwie, trzy a nawet więcej ukrytych kompleksów w których przechowują na wszelki wypadek ciała zastępcze i gotowe do przeprowadzenia odrodzenia ofiary. Lokalizacja tych sanktuariów jest najbardziej strzeżoną tajemnicą tych stworzeń, żadna z tych istot z własnej woli nie zdradzi tego sekretu nawet(szczególnie) innym członkom swojej rasy. Stworzenie jest najłatwiejsze do zabicia w dwóch sytuacjach, w trakcie odrodzenia i tuż po nim. Podczas przenoszenia umysłu stwór na godzinę traci kontakt ze światem, jest wtedy całkowicie niezdolny do obrony czy ucieczki, jeżeli zginie w tym momencie nie jest również zdolny do przeniesienia się do ciała zastępczego. Gdy xarykanin przebudzi się w nowym ciele potrzebuje on przynajmniej czterech godzin by przebudzić w sobie moce mentalne, w tym czasie może jedynie wykonywać proste rozkazy mentalne swym fomorom, podobnie jak w poprzednim przypadku tak i w tym stwór nie może uciec do zastępczego ciała.
Xarykanie nie są w stanie się rozmnażać, nie ustają prace nad umożliwieniem reprodukcji które prowadzi sam mistrz. Istnieje mimo to metoda która pozwala dla tej zwiększać swoją liczebność. Jeżeli jeden z przedstawicieli tej rasy zdradzi i będzie szkodzić przeciwko mistrzowi, będzie działał na nie korzyść swojej rasy lub wykaże niekompetencję zostaje skazany na podzielenie. Ta kara polega na wyczyszczeniu i podzieleniu umysłu zbrodniarza na dwie połowy. Obie części rozdzielonego umysłu są umieszczane w ciałach nosicieli i od tego momentu tworzą dwa oddzielne byty. Podział jest najstraszliwszym rodzajem kary którego obawia się każdy xarykanin, zawsze gdy dany osobniki zrozumie jaki czeka go los ucieka i albo stara się wkupić ponowie w łaski udowadniając swoją użyteczność(co może uratować go od wyroku) albo zaczyna ukrywać się i bronić się przed krewniakami. Łapaniem zbrodniarzy zajmuje się elitarna grupa xerykanów „Mścicieli” przyjmująca rozkazy prosto od samego mistrza.

Diagram tego w co się zmienisz jak ukąsi cię dany grul(od góry do dołu)
http://img844.imageshack.us/i/grule.jpg/

A także mały pokaz tego jak będę przedstawiał w przyszłości opisy stworzeń na stronce(wyjaśnienie statystyk nie długo)
http://wrzucacz.pl/recived?upload_id=3271285615820

A także to jak wyglądają stworzenia określane jako nerra(http://www.scribd.com/doc/37756553/Nerra)
http://img842.imageshack.us/i/nox0003.jpg/ Hegor(pięściarz) i Hagrim(rękawnik)
http://img843.imageshack.us/i/nox0006.jpg/ Balgar(paszcza) i Carda(wij)
http://img412.imageshack.us/i/nox0007.jpg/ Visper(biczownik) i odległy level I
http://img801.imageshack.us/i/nox0004.jpg/ harpia i centaur
http://img522.imageshack.us/i/nox0005.jpg/ minotaur i meduza

Pan Zło · Wysłany: 30-09-2010, 17:52