[Urawa]

Na wstępie pragnę zaznaczyć, że temat ten nie dotyczy utworów kontestujących naszą rzeczywistość (w stylu twórczości Kazika itd), ale kompozycji powstających z myślą o promowaniu określonych partii i polityków. Przy czym nie chodzi o sympatie czy antypatie, ale o same utwory.

Na pierwszym miejscu w 25 letniej historii takich piosenek w III RP bezapelacyjnie pozostaje "Ole Olek" zespołu Top One, jedyna chyba tu piosenka, która była zarazem hitem list przebojów i faktycznie wydatnie pomogła Kwaśniewskiemu wygrać wybory w 1995.

Na drugim miejscu wymieniłbym "Polskę trzeba Zlepperować", nie tylko ze względu na świetny marketingowo tytuł, ale i dobrze (jak na swoje standardy, oczywiście) napisany tekst. Samoobrona zasłynęła też jakże uroczym i swojskim "Ten kraj jest nasz i wasz".

Trzecie miejsce - tu się waham, ale jednak "To inaczej miało być przyjaciele" PPSu, bardzo udany przykład stylizacji piosenki wyborczej na protest song, co ciekawe, śpiewane przez Anję Orthodox.

A co poza tym? Wspomnieć warto o kolejnej piosence Samoobrony (czyżby śp. Lepper był aż tak muzykalny?), tym razem nagranej przez Ich Troje i wspartej na dodatek profesjonalnie zrobionym klipem - "Dokąd idziesz, Polsko?". Technicznie to zapewne najlepiej zrobiony tu utwór, ale jednocześnie najmniej z tu wymienionych jednoznacznie polityczny i agitatorski w treści.

Dziś ta tradycja nie jest tak żywa, ale docenić warto polską odpowiedź na Conchitę Wurst, czyli faceta z brodą - "Karski Song", uznany przez wielu za największą wtopę tej kampanii. Czy słusznie? Warto zauważyć, że disco polo zainteresowało także Platformę, czego dowodem jest piosenka wyborcza Jacka Kozłowskiego.