[Ataru]

Przepiękne anime. Pierwszy raz oglądałem je w kinie i kto widział, ten może się domyślić jakie wrażenie wywarło na mnie wtedy. Co prawda niespecjalnie lubię chodzić do kin, ale jeśli dawaliby tam produkcje takie jak księżniczka to napewno pojawiałbym się. O tym dlaczego ten film pojawił się ponad cztery lata temu w kinach w całej polsce, a teraz są pustki mam swoje zdanie, jest to jednak już temat na oddzielne rozważania, jeśli jednak będzie to kogoś interesowało, nie omieszkam go podjąć. A teraz wracając do naszej księżniczki, wystarczy chyba powiedzieć, że jej twórcą jest Hayao Miyazaki i już wszystko jasne. Jestem wielkim fanem produkcji z pod znaku Ghibli, a tego filmu szczególnie. Co ciekawe sam autor nie pisał scenariusza do tego anime, wymyślał go w trakcie rysowania i może to jest jeden z powodów powstania tak cenionej na całym świecie i kultowej już produkcji.
Pozdrawiam

[Zegarmistrz]

Widziałem ten film, lecz niestety dawno temu... Generalnie rozmowa o nim jest trudna, wystarczy powiedzieć: Ghibi i wszyscy już wedzą o czym mowa. Trochę jednak odróżnia się od innych filmów tej wytwórni. Po pierwsze nie nadaje się dla najmłodszego pokolenia (choć z drugiej strony pewnie każdy 8 latek we własnym załatwił sobie już oglądanie gorszych scenek niż oderwane rączki i nóżki). Po drugie film pochodzi z tego okresu, w którym plastyczna technologia elektroniczna przestała wreszcie raczkować i zaczęła całkiem sprawnie chodzić, co zostało w Księżniczce doskonale sporzytkowane.

Nie znaczy to, że jakakolwiek elektronika była Ghibi do czegokolwiek potrzebna. Większość obrazów z pod tego znaku - nawet Nausicca czy Laputa - bije pod względem piękna wykonania każdą inną produkcję.

[Ataru]

Ja chcę tylko dodać jeszcze, że pan Miyazaki rzeczywiście ładnie wkomponowuje świat baśniowy w jego anime. A to się w Japonii świetnie sprzedaje. Lecz ghibli to również inni twórcy, między innymi Isao Takahata. Polecam Hotaru no haka, czyli po polsku grobowiec świetlików. Napewno nie jest to film skierowany do młodego odbiorcy. Wracając jeszcze do księżniczki, to na bilecie widnieje dozwolone:12, a jednak rodzice brali dzieci na ten film i chyba nie tego jednak się i jedni i drudzy spodziewali...

[Zegarmistrz]

Oj... Grobowiec Świetlików należy do tych filmów, których pewnie nigdy nie pooglądam. Za smutny... Nie lubię.

Co do dzieci. W Polsce niestety ciągle (choć to się zmienia) animacja wiąże się Bolkiem i Lolkiem oraz Myszką Mickey. Wiele osób traktuje ją jako coś przeznaczonego wyłącznie dla dzieci i niepoważnego. Wynika to naturalnie z takiej, a nie innej przeszłości naszego kraju, ale wraz z przemianą pokoleniową i kulturalną chyba to się skończy.

Co do Mizaiego: w tym roku mieli mu chyba jakąś nagrodę we włoszech wręczyć? Nie myle się?

[Ataru]

[Irian]

Hotaru no Haka jest chyba najsmutniejszym anime, jakie kiedykolwiek widziałam... Jak oglądałam po raz pierwszy, to zaczęłam płakać w pierwszej minucie filmu i przepłakałam cały. Ale jest naprawdę świetny...

A wracając do tematu: na Mononoke też byłam w kinie, w dodatku trafił mi się seans z wrocławskim środowiskiem mangowym, więc widownia była idealna (chociaż jakiś oburzony rodzic z dzieciaczkiem zdaje się i tak wyszedł w połowie... A krzyżyk mu na drogę, jak ktoś nie umie czytać, to mi go nie żal). Bardzo mi się podobało ukazanie racji obu stron w sporze ludzie/las, moim zdaniem było to lepiej zrobione niż w Nausicaa (nie odmieniam tego tytułu, język można sobie połamać =='). Zresztą, jak Zeg powiedział - Ghibli... :>

[Daerian]

Tak, Mononoke jest wysmienitym filmem :-D Heh, pierwsze pelnometrażowe anime jakie obejrzalem i jak na razie jedyne, do ktorewgo obejrzenia udalo sie skłonić mamę (podobało się :-D ).
A co do wieku osób zabieranych na film... ja widzialem rodzica z 5 latkiem... A nawiasem mówiąc w imielińskim Multikinie gdzie na tym bylem w jakiś miesiąc po emisji Mononoke Hime w programie zamiast "Filmy dla dzieci" pojawiło się "Filmy dla dzieci i młodzieży" XD

[BetiiX]

lubie Mononoke, na kasetce mam (ale angielska z polskim lektorem, kupion a makro), w lubelskich kinach nie puscili (moze i lepiej, bylamna 'spiritet away' i ze trzy razy film sie urwal, a 5 razy conajmniej dzwiek zniknal ;) ) i lubie.. nawet bardzo:)

a najsmieszniejsza byla chyba wersja puszcona kiedys w TV :D

[Ataru]

[BetiiX]

to jakos po cichu bo ja sledzilam w kurierze rozklad ciagle;(

[Ataru]

Nie wiem kiedy śledziłaś, w każdym razie to był październik-listopad 2000 jak leciała księżniczka w Lublinie

[BetiiX]

oj ja ci powiem ze dlugo sleeedzilam.. chyba od wrzesnia.. ale moglam przed listopadem wysiasc ;)

[Ataru]

Wystarczyło czasami przejeżdżać koło kosmosu i widać było ładną reklamę księżniczki. Do wyzwolenia zaś trafiłem całkiem przez przypadek, lecz zostałem na seans.

[Ayako]

Oj tak Mononoke... to również jest moja pierwsza pełnometrażówka. Główny bohater cierpi z powodu wszystkim oczywiście znanemu... oj tak to własnie Ayako lubi ^^.
Cóż pokazanie tego rodzicą wywarło na nich ciekawe wrażenie... co to za bajka ==''''
co ty oglądasz .... ale przyznali że się im podobało. Ciągle mi chodzą po głowie te małe ludki ^^ .

[Ponury]

Temat założony dawno temu, ale nie omieszkam wtrącić swoje 3 jako że jest to najwspanialsze anime z jakim miałem kontakt. Porównał bym to do Tolkienowskiego „Władcy Pierścieni”. Mimo iż możliwe że obydwa te tytuły mają swoje wady to i tak nikt na nie nie zwraca uwagi i wielbi się je ponad wszystko (przynajmniej ja odnoszę takie wrażenie względem tych tytułów), obydwa zapisały się już w klasyce swych nurtów.

Anime to swoim klimatem i magią bije w moich oczach wszystkich konkurentów. Idealnie wstrzeliło się w moje gusta i upodobania. Przedstawiony świat fantasy (no, nie do końca taki fantasy, bo umieszczony w feudalnej Japonii, mniejsza) jest przepiękny, a sama historia, niezwykła. Nie raz mym marzeniem było móc przeżyć tą przygodę razem z bohaterami.

Sam Ashitaka jest dla mnie wzorem do naśladowania. Jest prawdziwym bohaterem z krwi i kości (nie jakimś tam półgłówkiem tylko wymachującym mieczem i wygłaszającym pełnych patosu monologów), a przy tym jest niezwykle ludzki. Jako dziecko zawsze chciałem taki być (nie oszukujmy się, nadal chce), a to tylko potęguje mój podziw.

Mógł bym tak wychwalać jeszcze długo mówiąc o wspaniałej grafice i najlepszej ścieżce dźwiękowej jaką znam lecz w tym miejscu poprzestanę. Podsumowując, to naprawdę wybitne anime. Nie wyobrażam sobie jak może się nie podobać, choć to raczej niezbyt inteligentnie powiedziane jako że gusta są naprawdę różne. Wiem jedno, w mej pamięci na zawsze zapisze się jako jeden z ideałów japońskiej animacji.