[Overture]

[01] - Souichi Negishi, chłopak z prowincji wyjechał do Tokio na studia. Jego marzeniem jest stanie się członkiem zespołu grającego miłosne, ładne piosenki pop. Udało się i Negishi trafia do zespołu... death metalowego :)

Przyznam się szczerze, że pierwszy odcinek jest bezbłędny i powalił mnie z nóg, dawno nie oglądałem tak świetnej komedii. Zapowiada się naprawdę ciekawie. Rewelacyjna kreska, genialne projekty i charaktery postaci ('odchylona' szefowa DMC, Negishi aka Krauser II, który wygląda na to, że przez DMC cierpi na rozdwojenie osobowości), nie wspominając już o komicznych dialogach i sytuacjach (np, Negishi gra na gitarze i śpiewa publicznie na ulicy bogate w treść piosenki miłosne, które są zagłuszane przez grających nieopodal fanów DMC słowami "Murder! Murder! Rape! Rape!") - jak dla mnie arcydzieło, które bije na głowę większość obejrzanych przeze mnie komedii. Z niecierpliwością zabieram się za następne odcinki OAV.

Z jednej strony totalne wyśmianie metalu, ale przedstawione w taki sposób, że niejeden entuzjasta tej muzyki będzie wyczekiwał z niecierpliwością następnego odcinka (np ja).

Co o tej serii myślicie?

[JJ]

Zgadzam się w zupełności, że początek jest świetny, ale po kilku odcinkach zaczyna się już robić monotonnie. A że powtarzany po raz n-ty nawet najlepszy dowcip przestaje śmieszyć... Na szczęście, w odcinku szóstym (ostatni, który do tej pory obejrzałem) pojawia się zespół punkowy - czyżby mieli zamiar wyśmiać inne, poza metalem i słodziutkim popem, gatunki muzyczne? Mam nadzieję, bo jak na razie gagi są strasznie powtarzalne.

[Grisznak]

Fajne na początku, ale szybko zaczyna się robić nudne.
"Oto Spinal Tap" jest w tej kategorii sto razy lepsze.

Fajne na początku, ale szybko zaczyna się robić nudne.
"Oto Spinal Tap" jest w tej kategorii sto razy lepsze.

[Overture]

02-07 - Niestety to, co moi poprzednicy mówili potwierdziło się... Właściwie tylko odcinek szósty stanowi jakiś przełom (Kintama Girls). Ciekawy jest jeszcze epizod na wsi, gdzie poznajemy rodzinę Negishi'ego, oraz z Nashimoto, aka Pig of Capitalism. A siódmy odcinek znów jest już słabszy.

Nie zmienia to faktu, że mimo powielania tego samego schematu, przyznać trzeba że seria trzyma poziom. Myślę, że będę oglądał do końca, kto wie - może twórcy nas jeszcze czymś zaskoczą (mangi nie czytałem).

[ghostface]

Mam podobne odczucia. Ta seria szybko się wypaliła. Pierwsze dwa odcinki były prześmieszne, potem robi się nieciekawe. To jest dobra pozycja na jakiś seans komediowy, do wyrywkowego oglądania, ale całość wypada marnie. Zamierzam oglądać dalej, przynajmniej przez jakiś czas, ale moje oczekiwania znacznie zmalały.

[Caladan]

Białe Zombie

Znalazłem tłumaczenia niektórych piosenek. nie wiem czy tłumaczenie jest prawidłowe, ale.....

[Grisznak]

Równie udane jak to anime. Czyli wcale. Szkoda.

Równie udane jak to anime. Czyli wcale. Szkoda.

[Caladan]

[Grisznak]

Nuda? Po prostu po pierwszych kilku odcinkach, któe nawet były jakoś tam zabawne, dalsze wałkowały te same numery, popadając na dodatek w taką przesadę, że nawet to śmiszne już nie było. Poza tym, ja to wszystko znam z codzienności (np. pani menadżer to wręcz skóra zdjęta z pewnego "menago" bardzo popularnej polskiej kapeli metalowej) i niespecjalnie mnie to bawiło. A te piosenki... nudne, w kółko Macieju o jednym, nawet szczególnie melodyjne czy muzycznie udane - kapela Czarny Sweter Lucyfera z Lubania Dolnego nagrała by je lepiej. Bieda straszna, a nie tego człowiek oczekuje po czymś, co ma parodiować muzykę metalową. Teksty zaś brzmią wypisz wymaluj jak kawałki rzeczywistych zespołów.

Rozczarowało mnie to anime, wybitnie. Materiał wyjściowy był na hit, a zrobił się z tego... rym.

Nuda? Po prostu po pierwszych kilku odcinkach, któe nawet były jakoś tam zabawne, dalsze wałkowały te same numery, popadając na dodatek w taką przesadę, że nawet to śmiszne już nie było. Poza tym, ja to wszystko znam z codzienności (np. pani menadżer to wręcz skóra zdjęta z pewnego "menago" bardzo popularnej polskiej kapeli metalowej) i niespecjalnie mnie to bawiło. A te piosenki... nudne, w kółko Macieju o jednym, nawet szczególnie melodyjne czy muzycznie udane - kapela Czarny Sweter Lucyfera z Lubania Dolnego nagrała by je lepiej. Bieda straszna, a nie tego człowiek oczekuje po czymś, co ma parodiować muzykę metalową. Teksty zaś brzmią wypisz wymaluj jak kawałki rzeczywistych zespołów.

Rozczarowało mnie to anime, wybitnie. Materiał wyjściowy był na hit, a zrobił się z tego... rym.

[Caladan]

Zadaniem Detroit Metal City jest okrutne parodiowanie środowisk muzycznych. Od fanów, mass media, aż do samych zespołów. Kto był archetypem dla tej menadżerki pewnie się nie do wiemy(może w wredny sposób imituje domniemaną "menago"). Sens tej postaci w anime widzę w ten sposób, że jest symbolem(nie lubię dawać tego słowa) biznesu muzycznego wymuszającego na muzykach pewne rzeczy nie do końca dla nich akceptowalne(inaczej wypad z rynku). Nagashi lubi przecież szwedzki pop, które ma mniejsze wzięcie komercyjne niż DMC.
Muzyka kwestia gustu. Kilka kawałków lubię. Jedynie dodam, że wiele zespołów śpiewa gorzej od Czarnego Swetra Lucyfera z Lubania Dolnego.Nie wiem czy jest to taka wielka ujma. Nie mogę doczekać się na ich koncert. xD.

DMC na pewno nie należy do gatunku Progressive metal, więc nie doszukiwałbym się ambitniejszych tekstów.

Beck był bardzo fajny, ale zbyt ugrzeczniony.

Z wałkowaniem niektórych rzeczy muszę zgodzić. Trochę nużyło, ale bezwątpienia za 10 lat będę pamiętał DMC bardziej niż DN czy CG i inne megahity.

W kwietniu skończyła się manga. Anime nie korzysta z całego materiału.

P.S Grisz z tym czerwonym paskiem czuję się jakoś bratnio z tobą:)

[Grisznak]

Guzik nie bratnio, bo ja o czerwony pasek sam poprosiłem moderację.

Nie chodzi mi o żaden tam progrecośtam metal czy inne hovno. Mówię o mocnej, konkretnej rąbance. DMC to wiocha. Muzyczna. Przez całe anime powtarza się, jaki to z bohatera konkretny wiosłowy. Tylko niby gdzie? Jego gra ma tyle finezji co pierwsze kawałki Sex Pistols. Jeśli anime jest o muzyce, to niech tam ta muzyka będzie.

Mówi ci coś nazwisko Frank Zappa? Facet wybornie parodiował niemal wszystko, co działo się w rocku i tym podobnych. Ale robił to z taką finezją i polotem, że jego pastisze miały nierzadko więcej klasy i polotu niż to, co wyśmiewały. DMC jest prymitywne i głupie. Przykro mi, parodiować też trzeba umieć.

Wreszcie, przez lata obserwowania krajowej sceny metalowej napatrzyłem się na takie numery, przy których to, co pokazano w DMC jest takie... zwyczajne i mało zabawne. Życie, w tym konkretnym przypadku, bije fikcję na łeb, na szyje.

Guzik nie bratnio, bo ja o czerwony pasek sam poprosiłem moderację.

Nie chodzi mi o żaden tam progrecośtam metal czy inne hovno. Mówię o mocnej, konkretnej rąbance. DMC to wiocha. Muzyczna. Przez całe anime powtarza się, jaki to z bohatera konkretny wiosłowy. Tylko niby gdzie? Jego gra ma tyle finezji co pierwsze kawałki Sex Pistols. Jeśli anime jest o muzyce, to niech tam ta muzyka będzie.

Mówi ci coś nazwisko Frank Zappa? Facet wybornie parodiował niemal wszystko, co działo się w rocku i tym podobnych. Ale robił to z taką finezją i polotem, że jego pastisze miały nierzadko więcej klasy i polotu niż to, co wyśmiewały. DMC jest prymitywne i głupie. Przykro mi, parodiować też trzeba umieć.

Wreszcie, przez lata obserwowania krajowej sceny metalowej napatrzyłem się na takie numery, przy których to, co pokazano w DMC jest takie... zwyczajne i mało zabawne. Życie, w tym konkretnym przypadku, bije fikcję na łeb, na szyje.

[난 네가 싫어]

[Slova]

:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D:D

난 네가 싫어, w jaki sposób parodia muzyki metalowej możenie być o muzyce?

[Loko]

[난 네가 싫어]