[piietras91]

Tak jakoś ostatnio mnie coś naszło i napisałem kawałek opowiadania...;D
To moje pierwsze próby napisania czegokolwiek także miejcie trochę dystansu do tego...z góry dzięki..a więc tak....


Tomas obudził się gwałtownie z niespokojnego snu. Złapał za sztylet, z którym ostatnio rzadko się rozstawał ,zwłaszcza w mrocznym Lesie. I nasłuchiwał tego co go zbudziło, lecz prócz szumu drzew i liści nie słyszał nic.
-Musiało mi się coś przesłyszeć- wyszeptał sam do siebie zmęczonym głosem. Po czym osiadł gwałtownie na posłaniu z liści, i dorzucił trochę gałęzi do ogniska. Wiedział dokładnie że tutejsze lasy nie są bezpieczne, jednak myśl o tym ,że miał by wrócić do miasta zwłaszcza w tych czasach od razu napawała go otuchą. Gdy już przysypiał nagle usłyszał wyraźne trzaskanie gałązki pod czyjąś stopą.
Szybko zerwał się na równe nogi po czy cicho dał nura w krzaki. Zaraz potem przy niewielkim ognisku pojawili się dwaj Orkowie.
- Zwiadowcy- szybko pomyślał chłopiec.
- Ktoś tu musiał przed chwilą być, ognisko się pali- warknął jeden z nich wyciągając duży dwuręczny miecz . Nagły atak paniki dopadł Tomasa, leżał jak wryty na ziemi nie mogąc się ruszyć.
Ork szedł prosto na niego ,gdy był już dosłownie o włos od niego nagle z daleka dobiegł ich głos nie zrozumiały dla chłopca. Zwiadowcy zaczęli się wycofywać w stronę tego dziwnego głosu. Tomas odetchną z ulgą i przeklną sam siebie, że pozwolił sobie na rozpalenie ogniska. Odczekał jeszcze z dobrych dziesięć minut i powoli zaczął wychodzić z krzaków nasłuchując czy przypadkiem nie wracają. Zadeptał ognisko i schował się bezpiecznie z powrotem w krzakach.
- Mniej wygodnie ale w miarę bezpiecznie- wyszeptał sam do siebie. Nie spał całą noc bojąc się ,że oni wrócą. O świcie zmęczony całonocną warta powoli wstał i zaczął iść w stronę gór. Dopiero w trakcie marszu do swojego Obozu( jak to nazywał) przypominał sobie jak Te stwory wyglądały, miały na sobie wielkie szarawe kurty, brązowe spodnie oraz narzucone peleryny z szerokim kapturem tego samego koloru.
Ich wystające białe kły i czarne bystre oczy, każdego mogły przyprawić o dreszcze, zwłaszcza jak dojdzie do tego wielki miecz i Orkowa kusza. Po długiej wędrówce przez Mroczny Las w końcu doszedł do swojego Obozu.
- Gdzieś ty był do licha Tomas? - wykrzykną nagle nieznajomy wychodząc z szałasu.
- a to ty Erik- Powiedział z wielką ulgą.
Erik był to mały chłopiec o długich czarnych włosach, które zawiązał z tyłu głowy. Jego niebieskie oczy świdrowały Tomasa na wylot, był to bowiem chłopiec bardzo przebiegły choć uczciwy na swój sposób.
- Oj nie denerwuj się tak Erik- Odrzekł Tomas. Doskonale wiedział, że nie dostał od nie go przez bite 3 dni żadnej wiadomości gdzie jest i czy w ogóle jeszcze żyje.
- Co? Nie denerwuj się!? Czy ty do reszty zgłupiałeś!? W około pełno Orków , a ty od tak sobie wybywasz nic nie mówiąc- prawie już wrzeszczał.
-No przepraszam ,naprawdę ale za to dowiedziałem się...-
Nagle zdziwiony spojrzał na swój brzuch z którego sterczał ostry bełt. Zaskoczony osuną się na kolana. Tomas ostatnimi resztkami sił spojrzał za siebie. Stało tam dwóch orków, tych samych których widział zeszłej nocy.
Jeden z nich opuszczał właśnie kusze ,która przed chwila była wymierzona w niego.
Erik szybko złapał Tomasa i położył delikatnie na ziemi.
-Nie! Nie! Nie! Tomas proszę cię odezwij się! Tomas! - ze łzami w oczach wysunął miecz z pochwy, dostał takiego ataku gniewu, że jednym skokiem znalazł się tuż przed potworem i błyskawicznie ciął nim przeciwnika. Uderzył tak mocno ,że pozbawił go prawego nadgarstka, Ork krzycząc przeraźliwie zwalił się na ziemie po czym Chłopak dobił go celnym pchnięciem w pierś. Szybko jednak odskoczył od ciała bo drugi stwór (ten co wymierzył kuszą w Tomasa) ciął go z lewej. Erik pozbawiony miecza , który zostawił w piersi zabitego, niewiele myśląc wycofał się szybko w stronę Tomasa wyją jego sztylet i w tej samej chwili na w pół kucając sparował cios orka, błyskawicznie z kontratakował go lecz ten się obronił. Po czym Ork pchną mieczem w jego stronę ten wycofał się szybko do tyłu lecz potkną się o ciało Tomasa i runą jak długi na plecy. Szybko przeturlał się w prawą stronę (sekundę później tam gdzie przed chwilą leżał, stwór wbił miecz). Korzystając z sytuacji Erik uniósł sztylet dwoma rękami i ciął stwora w kark lecz ten puści nagle miecz zrobił szybki unik i rąbną Erika w twarz z taką siłą ,że ten wywrócił się i przekoziołkował z dobre kilka metrów...


Czekam na jakieś mądre słowa krytyki
Jest trochę błędów (jestem dyslektykiem ) ale mam nadzieje ,że nie jest tak źle...

[Kyo]

Po pierwsze: trochę błędów to eufemizm. Błędów jest od cholery, aż oczy bolą od czytania. Pisząc "jestem dyslektykiem" to tak, jakbyś napisał "jestem leniem i jest mi z tym dobrze", ponieważ z tego co wiem, również dyslektycy posiadają swobodny dostęp do słowników ortograficznych - mało tego, taki Word potrafi odwalić większość roboty za Ciebie, a Twoi czytelnicy nie będą rwać sobie włosów z głowy. Wystarczy tylko chcieć.
Po drugie, przeproś się z interpunkcją. Poważnie się przeproś. Zacznij przeprosiny od tego, że spację stawia się ZA znakiem interpunkcyjnym, NIGDY przed.
Po trzecie, co się podziało ze schematem wstęp-rozwinięcie-zakończenie? Twój tekst zaczyna się od rozwinięcia i na rozwinięciu się kończy. O bohaterach nie wiadomo nic, poza tym, że jeden sypia w lesie, a drugi jest przebiegły choć uczciwy na swój sposób.
Trudno z tego tekstu cokolwiek wywnioskować, bo jest w nim ledwie zalążek jakiejś kiełkującej fabuły. Wypowiadać się można tylko o technice, ale niestety niedużo dobrego da się o niej powiedzieć.
TL;DR: Do gruntownej poprawki. Przemyśl wątek, opracuj starannie bohaterów i realia. Najpierw wprowadź czytelnika w świat, pozwól mu go poznać, a potem stopniowo rozwijaj fabułę. A przede wszystkim zaopatrz się w słownik, bo to podstawa. I zrób coś z tą interpunkcją.

[piietras91]

dobra dobra spoko zrozumiałem ;) wiem wiem jestem leniem ;p
Ale wracając do fabuły napisałem ciąg dalszy ,w którym się co nieco wyjaśnia. ;)
Mi właśnie o to chodziło(Żeby czytelnika zaciekawić) ,że na początku poznajemy jedną postać ale potem stopniowo rozwija się fabuła...
Dałem ten początek a raczej fragment żeby zobaczyć czy kogoś on zainteresował i czy warto pokazać kontynuacje....?
Ale i tak bardzo dziękuję za krytykę i na pewno twoja wypowiedź nie pójdzie na marne..;)
Jak Cie to chodź by trochę zaciekawiło to mam dalszy ciąg...;)
Nie bój nic mam ogólny zarys fabuły.;)
No ale z tym słownikiem to wcale nie głupi pomysł ;p

[Ysengrinn]

Pierwsze i najważniejsze - zrób coś z interpunkcją. O ile błędów dyslektycznych za wiele nie ma tak przecinki i kropki zupełnie powariowały. Po drugie - nie, to wcale nie znaczy, że możesz spocząć na laurach i dalej tłumaczyć się dysleksją. Ona jest do opanowania, wierz mi.

[Shlizer]

Tak ode mnie okiem zgreda =)
po pierwsze (jak poprzednik) ortografia i - przede wszystkim - interpunkcja.. piszesz, że zrozumiałeś, ale ciągle te przecinki jakoś tak stawiasz =p

po drugie - opowiadanie jest samo w sobie w porządku.. jeśli jednak zamierzasz robić to nieco bardziej serio (nie mówię, że zaraz za kasę do gazet, czy coś, ale jakieś fiki) to słownik może nie wystarczyć.. zacznij ćwiczyć pisownię, a gwarantuję, że się opłaci..

co do samego opowiadania:
- staraj się unikać słownictwa potocznego ('tuż, tuż', 'bite 3 dni' - swoją drogą trzy powinno być słownie).. szczególnie w narracji.. narrator powinien używać klarownego i czystego języka - bohaterowie jak chcą..
- problem z czasem, gdy opisujesz orków.. "mieli na sobie wielkie szarawe kurty, brązowe spodnie, narzucili na siebie pelerynę" to brzmi, jakby w danej chwili narzucali pelerynę.. lepiej byłoby 'mieli narzucone' czy cuś..

ogólnie jest bez polotu, ale wydaje mi się, że jak na pierwszy raz to nadzwyczaj dobrze.. czeka Cię trochę pracy i nauki.. póki co to wygląda trochę jak konspekt, a nie opowiadanie..

@up: wydaje mi się, że jeśli chce zamieszczać dalsze części to chyba nie ma problemu z tym, że powinien sprawdzać ortografię i interpunkcję (daj też rodzeństwu / rodzicielom do sprawdzenia), no i pisz w tym temacie (ew. dopisz do pierwszego posta), a nie w nowych (to tak na wszelki wypadek).. =)

[Ysengrinn]

Zamieszczać nowe kawałki nikt nie broni, tylko radzę nie liczyć na szybkie postępy. Wpierw trzeba nauczyć się podstaw.

[piietras91]

Ysengrinn, Shlizer wielkie dzięki w wielu przypadkach mieliście racje jak chodź by to "Przewidziało zamiast przesłyszało" ;)
Zrobiłem kilka poprawek może teraz nie jest tragicznie...

[Grisznak]

Moi szanowni koledzy zwrócili uwagę na większość baboli, od siebie dodam, że w języku polskim rzeczowniki, o ile nie są nazwami własnymi, piszemy z małej litery. Dlatego też tu:

Moi szanowni koledzy zwrócili uwagę na większość baboli, od siebie dodam, że w języku polskim rzeczowniki, o ile nie są nazwami własnymi, piszemy z małej litery. Dlatego też tu:

[piietras91]

Jestem pozytywnie zaskoczony. Nie myślałem, że weźmiecie się za to opowiadanie raczej krótki fragment tak dokładnie. Jeszcze raz wielkie dzięki. Widzę już te błędy stylistyczne, o których mi mówiliście...;)

[gość]

- Zwiadowcy - szybko pomyślał... - > to mnie powaliło :) i tu skączyłam. Tekst w ogóle niepoprawiony.

[Slova]