[Mai_chan]

Cóż, ja lekarzom nie wierzę od czasu, kiedy to przed trzecią operacją okulistyczną każdy mówił mi co innego... Pomijając fakt, że WSZYSCY okuliści w Polsce szkoleni są w tym samym ośrodku... Czyżby wszystko zapomnieli?

Natomiast zauważyłam, że ludzie, którzy naprawdę żyją w zagrożeniu śmiercią - czy to z powodu choroby czy jakiegoś innego - żyją dużo bardziej "intensywnie". Nie mam tu na myśli podejścia "hulaj dusza, piekła nie ma", tylko właśnie to, co mówiła Mizuu. Szczerość, nie odkładanie niczego na później, czerpanie z życia ile tylko się da i ta niezwykła radość z każdej chwili.

Znacie może film "Anioł w Krakowie"? Była tam taka kobieta, chora na raka. Pamiętam scenę, w której o wschodzie słońca (bo pracowała w nocy sprzedając kiełbaski na rynku) siedząc nad Wisłą wyciąga papierosa mówiąc: "No, to kolejny dzień przed nami. I jeden papieros, za jeden dzień życia".

[Mizuumi]

[Redvampire]

U mnie było na odwrot mnie fakt śmierci bliskiej mi osoby i to że byłem reanimowany ( nie żadna choroba ludzie sa sami sobie najgorsza chorobą nie ma to jak pare ran kłutych) to mnie nastawiło bardziej na ostrożnośc i rozwagę kiedyś szalałem jak idiota żyłem"intensywnie" i źle sie to skończyło , ja sie wyrwałem inni nie zbyt mocne używanie życia ich zabiło albo wypaliło i teraz trudno powiedzieć że zyją , raczj egzystują na tanich prochach i spirytusie. Ja rozumiem życ pełnią zycia ale czasami do stu diobłow zastanowić sie nad tym czy ta pełnia życia nie jest przesada szkodząco i sobie i innym.

U mnie było na odwrot mnie fakt śmierci bliskiej mi osoby i to że byłem reanimowany ( nie żadna choroba ludzie sa sami sobie najgorsza chorobą nie ma to jak pare ran kłutych) to mnie nastawiło bardziej na ostrożnośc i rozwagę kiedyś szalałem jak idiota żyłem"intensywnie" i źle sie to skończyło , ja sie wyrwałem inni nie zbyt mocne używanie życia ich zabiło albo wypaliło i teraz trudno powiedzieć że zyją , raczj egzystują na tanich prochach i spirytusie. Ja rozumiem życ pełnią zycia ale czasami do stu diobłow zastanowić sie nad tym czy ta pełnia życia nie jest przesada szkodząco i sobie i innym.

[Zegarmistrz]

[Nomikyo]

Co bym zrobiła? OMG..nie wiem..*obejrzało w koncu Full Moon to powinno wiedzieć* pewno spróbowałabym jakoś szybko spełnic moje najwieksze marzenia...albo wpadła bym w panikę.. nie, no pytanie jest dobre, tlyko gorzej wymyslic odpowiedź. Myślę, że pozegnałabym sie ze wszystkiki przyjaciółmi, tych co nie ma w Wawie bym tu ściągnęła.. na pewno byłoby to okropne i dopiero wtedy zdałabym sobie sprawę z tego, jak bardzo kocham zycie T_T bardzo lirycznie mi to wyszło..bleh...

[Rukia]

ja też Nomi,ale pozatym to starałabym się być milsza,grzeczniejsza...miałabym 100 razy więkrzy szacunek dla rodziców,chciałabym żeby mnie dobrze pamiętali.Spróbowałabym rzeczy których nigdy nie robiłam/nie jadłam.Wiem że chciałabym spędzić ten czas jak najlepiej.

P.S Zegarmistrz:yyy...a czy na ortografię też tak zwracasz uwagę,bo nie zadobrze mi z nią idzie (nienawidzę jej).

[Zegarmistrz]

[Redvampire]

[Mizuumi]

[Irin]

Co bym zrobiła? Przeraziła się. Ale nie samą śmiercią. Tylko tym czego nie zrobiłam, a miałam zamiar. Zaczęłabym sobie wymieniać ile to planów moich zacnych pozostanie niedokończonych/niezaczętych/prawie skończonych. Czyli ile rzeczy udało mi się nie napisać/nie narysować/nie zrobić. Później pewnie zaczęłabym wymianiać osoby, które zostawię(i te netowe i te bardziej realne). Tak by mi minął cały dzień. A później bym umarła. Prawdopodobnie...

Jeszcze jedno. Ja staram się te plany realizować. Cały czas. Chociaż często kończy się to tylko powiedzeniem "co mam kiedy zrobić" i the end ^^"

[Razuri]

Gdybym miala umrzec.... hmmm, z zalem wzielabym mlotek, rozbila swinke skarbonke i wydala kieszonkowe na jakas skromna trumne _^_ nie chce po smierci narazac rodzinke na wydatki...
Nastepnie pozalatwialabym wszystkie zalegle sprawy, powiedzialabym moim przyjaciolom czy rodzinie czy komus...wszystkie te rzeczy, ktorych wczesniej nie odwazylabym sie powiedziec...
A potem by sie okazalo, ze jednak wcale nie umre i niepotrzebnie sobie zaklepywalam miejsce na cmentarzu XD

[Kurosaki Ichigo]

Pewnie próbował bym zmienić przeznaczenie :)

Jeżeli bym się tylko dowiedział że umrę, bez szczegółów w jaki sposób, tego dnia bym sie zabawił na jakiejś dyskotece. A następnego spokojnie czekał i bym był bardzo, bardzo uważny i czekał na jakieś znaki....

[Udai]

Cóż ja poprostu wyszedłbym z domu i zaczął iść przed siebie ... tak poprostu bez większej przyczyny i celu - wg. mnie działania pozbawione tych dwóch wyżej wymienionych przezemnie cech są najpiękniejsze i najbardziej szczere - nie wykluczone że w ramach tej wyprawy wykonałbym jeden telefon do jednej wyjątkowej kobiety(przyjaciółki) - głupio byłoby tak nawet się nie pożegnać chociażby za tą cierpliowść ... a oczywiście nawet przez chwilę nie uwierzyłbym w fakt nie uchronnej śmierci tak dla przekory bo lubie niespodzianki ;). Myśle też że byłby to bardzo intensywne godziny pełne przemyśleń w myśl zasady że nigdy nie jest za późno na jakiś przełom.

To chyba tyle ;]

[Kagami_chan]

Wcale bym nie chciała tego wiedzieć ale gdybym się dowiedziała to pewnie postarałabym się zrobić rzeczy które zawsze chciałam ale nie miałam odwagi np. powiedziała bym panu X, że go kocham, itp. Potem postarałabym sie dowiedzieć czy sie spełniłam, wykorzystałabym ten czas jak się da najlepiej ale i tak nii starczyło by mi czasu. No i na samym początku oczywiście spowiedź.
PS: To tylko moje gdybania, rzeczywistośc może (no napewno bedzie) zupełnie inna. Jednego jestem pewna, powiedziala bym o wszystkim mojemu najlepszemu przyjacielowi, on by mi napewno pomógł, zawsze mogę na niego liczyć, w tej sytuacji nie było by innaczej.

[Nezumi]

"Co byś zrobił/a gdybyś dowiedział/a się zę jutro umrzesz?"


1. powiedziałbym każdemu z osobna co o nim myślę. oczywiście o pozytywnych uczuciach mówię bo ci których nie lubię o tym wiedzą i nie lubią mnie.
2. postarałbym się przebaczyć tym których nie lubię i naprawić krzywdy które wyrządziłem
3. wyspowiadałbym się
4. przemyślałbym, co zrobiłem dobrze a co źle
5. napisałbym list pożegnalny
6. umarłbym