[Chudi X]

Mam problem, chciałbym zakupić w ramach prezentu dla kumpla kilka książek z gatunku podróżniczo-przygodowego. Niestety nie znam się na tym zupełnie (nie mój typ książek). Zastanawia mnie, czy bylibyście w stanie polecić coś ciekawego i wartego uwagi. Kilka kryteriów:

- Nic o Tomku Wilmowskim - kumpel przeczytał to wiele razy, ostatnim czasem nawet dałem mu swoje egzemplarze. Książki Juliusza Verna też odpadają.

- Elementy westernu mile widziane, tylko nic Karola Maya. Sprawa wygląda podobnie jak z Tomkiem.

- Nic Kapuścińskiego, kumpel za nim nie przepada.

- Żeby były jakiekolwiek szanse, że spodoba się to osobie dorosłej, wiek 55.

Jakieś sugestie?

[Ysengrinn]

Książki Ossendowskiego wchodzą w grę? Pisze ciekawie, zwykle o podróżach po Dalekim Wschodzie.

[Tabris]

[Easnadh]

[Urawa]

[Tabris]

[Caladan]

[Chudi X]

[Tabris]

[Ysengrinn]

Robert Krasowski, Po południu - bardzo ciekawa analiza polityki po 1989 r. Jak pisze sam autor starał się spojrzeć na tamte czasy jeszcze raz, zimnym okiem i korzystając z wiedzy, którą wtedy mieli tylko nieliczni.

Stawia odważne, by nie powiedzieć wariackie, tezy, ale podpiera je na tyle dobrze, że nie można po prostu machnąć na nie ręką i zignorować. Jak sam Krasowski przyznaje - zamierzał napisać książkę o Wałęsie stopniowo niszczącym wszystko, co osiągnął, w miarę jednak jak zbierał i układał informacje coraz bardziej mu ta teza nie pasowała. Wreszcie musiał przyznać, że ocena działań Wałęsy miała się nijak do rzeczywistości i należy ją napisać na nowo. I ta część tez "Po południu" jest pewnie najbardziej kontrowersyjna.

[anulka406]

[Urawa]

Dragonlance: Dragons of Spring Dawning
Chyba najsłabszy tom z całej trylogii. Laurana, która na początku wydaje się wreszcie zachowywać jak normalna bohaterka, nagle okazuje się klasyczną blondynką i zostaje sprowadzona do roli typowej "księżniczki do ratowania". Tas zaczyna emować. Caramon jest sierotą, dosłownie. Jednak w emowaniu i powtarzaniu, jaki to on jest biedny i nieszczęśliwy, wszystkich przebija Tanis. Całość kończy się klasycznym "wrzuceniem pierścionka do wulkanu", mało zresztą przekonującym. Co się broni? Rastlin, który wreszcie stał się samodzielną postacią, a nie rzucającym czary dodatkiem do brata (z którym razem tworzyli duet w stylu Pinkiego i Mózga). Kitiara wyrasta do roli chyba najciekawszej bohaterki tomu - choć jej przywiązanie do brodacza wydaje się momentami irytować, to przynajmniej jest konsekwentna - i tylko w finale, gdy objaśnia motywy swojej "zemsty" robi wrażenie, jakby sama usiłowała siebie przekonać, że to co zrobiła, było rzeczywiście takie złe. Fajnie było spotkać starego znajomego z Ravenloft - Sotha.

[Tabris]

[Urawa]

Tak, Ravenloft był chyba najlepszym ze światów tego uniwersum, a książki do niego to całkiem sprawne czytadła, więc gdy wychodziły u nas, to i kupiłem zarówno "Wampira z Mgieł" jak i "Rycerza Czarnej Róży", ta druga właśnie traktowała o pojedynku Sotha ze Strahdem von Zarovich.
Co do gry to jednak dzięki, próbowałem grać w tego typu produkcje z Dragonlance, ale jednak nie dałem rady - czas obszedł się z nimi bardzo brutalnie, skutecznie odbierając im grywalność. Acz żałuję, bo w grę z Sothem w roli głównej chętnie bym zagrał.

[Daerian]