[Leluna_Lei]

Jak właściwie należy traktować mangę i anime z punktu widzenia artystycznego? Otóż, ostatnio doszło między mną a moim profesorem od sztuki do hmm..."małego konfliktu". Profesor nienawidzi mangi, twierdzi, że to żadna sztuka, że to tylko "przerysoywanie", nazywa ją "epidemią, którą należy tępić". Ja jednak uważam inaczej. Czy nie można uznać rysowania w stylu mangowym, za (przepraszam za może zbyt nadęty termin, ale właściwie nie wiem, jakim innym słowem mogłabym to zastapić) nowy kierunek w sztuce? Nowy nurt? Przecież każdy mangaka, mimo że, rysuje "niby to samo" to przecież ma swój odrębny styl. Inne są prace Urushihary, inne Kakinouchii. Oczywiście, nie mówię, że od razu wszyscy rysujący mangę twórcy są jakimiś wielkimi artystami, bo zdarzają się też niewypały. Ale czy np.(wiem, że teraz mogę być zlinczowana przez fanów tego kierunku, bo powołuję się na ich świętość porównując ten nurt z mangą) Monet'a i Renoir'a mierzymy tą samą miarą, bo obaj uprawiali impresjonizm? Czy jeden "przemalowywał" za drugim? Nie chodzi o to, że są to myśli jakiejś frustratki, i nie chodzi mi to to, żeby manga urastała do Bóg wie jak wysokiej sztuki (no bo może rzeczywiście się mylę, i manga to nic innego jak "przerysowywanie"), ale uważam, że prace mangowe (niektóre) mają pewną wartość artystyczną i nie powinno się mieszać mangi z błotem.
Dziekuję za uwagę ;]

[Ysengrinn]

Ja się chyba nie powinienem wypowiadać, bo o sztuce mam pojęcie raczej marne (większość tzw. sztuki nowoczesnej uważam ze chłam), ale mimo to zrobię to. Problem jest nie tylko z mangą, ale również z komiksem zachodnim - jedni twierdzą, że to też sztuka, inni że nie. Dla kogoś kto patrzy z boku i ograniczania się do wzgardliwego prychania wszelka manga zapewne wygląda identycznie, stąd nieśmiertelny zarzut o przerysowywanie. Na pewno jednak sztuką są np. prace Inomaty Musumi(???) i sporo innych. Natomiast sporo jest takich, które co prawda są ładne, ale do sztuki się chyba nie kwalifikują, np. chyba jednak Urushihara (w jego przypadku chodzi o to samo, co w dylemacie "czy zdjęcia w Playboyu to też sztuka").

Inna rzecz, że krytykowanie czegoś, czego się nie zna zasługuje na lincz, ale trochę się facetowi nie dziwię. Zapewne dzisiaj połowa uczniów tworzy mu mangowe obrazki, gwałcąc wszelkie anatomiczne założenia których go nauczyli na studiach i ładując takie pozy, jakby postać spadła z dziesiątego piętra:P. Chyba jednak wpierw się powinno nauczyć rysować realistycznie, a potem dopiero kombinować.

[Zegarmistrz]

Właściwie to pytanie jest kierowane w złą stronę, bo co my możemy powiedzieć... My jesteśmy masowy odbiorca i konsument kultury popularnej, nie artyści... Czytamy fantastyke, oglądamy też głównie fantastyke...

Nie mniej jednak - jeśli wierzyć mądrym paniom doktorkom - Manga sztuka nie jest. Nie dlatego, że nie jest perfekcyjnie wykonana, nie dlatego, że brakuje w niej treści, nie dlatego wreszcie, że nie porusza emocji... Po prostu obecnie wyznaje się coś takiego, co nazywa się Instytucjonalną Teorią Sztuki.

Wedle niej sztuką jest każdy Artefakt (w tym wypadku Artefakt nie znaczy "Miecz Magiczny + 15 and Vorpal", a "wszystko, co tylko jesteś sobie w stanie wyobrazić), któtry wyjdzie z pod ręki artysty.

Kim jest artysta? Otórz artysta jest tym, kogo inni artyści za takiego uznają... W praktyce sprowadza się to więc do a) Osoby, która skończyła odpowiednie studia b) osoby, która odpowiednio przebłagała artystę - krytyka...

Jako, że w tym wypadku artystka - krytyk nie dał się przebłagać, to manga sztuką nie jest...

Naturalnie to wszystko jest zwyczajnie głupie... Dlatego ja, zamiast zajmować się sztuką pogrązam się w bagienku kultury popularnej.

[Redvampire]

Manga to kultura masowa tyle że japońska. W niektórych fragmentach jest kiczem a w innych sztuką i tyle.

Manga to kultura masowa tyle że japońska. W niektórych fragmentach jest kiczem a w innych sztuką i tyle.

[ka_tka]

Znowu moja plastyczka koniecznie chciała te moje "komputerowe laleczki japońskie" na wernisażu szkolnym ;P Przy czym przed publicznością nazwała to "inspiracją komiksową sztuką japońską".

Według mnie z mangą jest tak samo jak z różnymi innymi odłamami sztuki bardzo nowoczesnej - wydaje się dziwne, inne, nieznane, może i intrygujące. Ale kiedy na głowę zwala się masa fanów, pragnących rysować ulubione postaci, przy czym najlepiej od razu tak jak autor oryginału, i pse paniom niech mnie pani naucy, to się nie dziwię krytykowaniu :P Jednak zdecydowanie więcej osób odpowie "wiem, co to", będąc zapytanym o mangę, niż o jakieś samookaleczenia na performance'ach, i zdecydowanie więcej osób coś takiego robi. Jakby mnie katowali tyle czymś, o czym wciąż nie mam zdania, od razu bym znielubiła XD

[wa-totem]

Dawno temu, w XVII wieku w Niderlandach, w każdym cechu św Łukasza (patron malarzy) uznani mistrzowie potwierdziliby, że dzieło sztuki ma 3 cechy, czy może 3 funkcje. Docere, Delectare, Permovere. Uczyć, cieszyć (oko), poruszać. A aby te warunki spełniać, jego twórca musi mieć 'warsztat', a zatem zestaw umiejętności, nabyty od sempaia... um... mistrza. Ergo, dzieło sztuki z definicji jest niereprodukowalne dla nie-artysty. Co nie zmienia faktu, że masowo trzaskane przez uczniów landszafciki z jednym pociągnięciem pędzla i autografem mistrza wciąż są dziełami...

Niestety, francuscy idioci wymyślili najpierw impresjonizm, a potem teorie opisane przez Zega powyżej. I tak dziełem sztuki jest 'merde d'artiste', a landszafciki pamiątkarzy ze starówki czy nasze fanarty - już nie.

Ale ja p*****lę taką sztukę. I jestem wierny XVII-wiecznym zasadom. Nawet jeśli uzbrojony w technikę zdołam zrobić takie coś: http://forum.tanuki.pl/tematy27/1481.htm#58324 to wciąż jest to odtwórcze, wciąż więcej w tym protez niż mojego warsztatu. Cenię każdego mangakę który rysuje coś co mi się podoba i opowiada przy tym historię która mnie wciąga i porusza. a swojemu profesorkowi możesz przekazać że uważam go za oszołoma niegodnego tak szacownego tytułu. I że głęboko nim gardzę.

Morał: każdemu sztuka według jego własnej miary...

[Ysengrinn]

[Bezimienny]

Czy to nie jest tak jak np. z książką czy fotografią? Są dzieła wybitne, są publikacje informacyjne, czysto rozrywkowe i zwykłe gnioty. Jest fotografia artystyczna, są zdjęcia dokumentalne, amatorskie, pamiątkowe itp. Oczywiście, gdzie przebiega granica poza którą coś może zostać uznane za sztukę jest kwestią umowną, ale tak jest przecież w każdej kategorii.

[wa-totem]

[BetiiX]

o impresjonizmie to ja mialam prace maturalna wiec mi nienajezdzac na moneta i jego 'bande' :D bo naprawde byli to odwazni chlopcy co odrzucili wiekszosc zasad malarskich ktore oferowal akademizm przez co poczatkowo (a czesc i do konca) klepali biede.

co do samej mangi jako gatunku w sztuce.. ciezko to jakos zdefiniowac bo wiekszosc znanych mi cial pedagogicznych o wyksztalceniu malarskim neguje mange, a jezeli cos juz mialo by pod mange podchodzic to drzeworyty Hokusaya(bylo nie bylo, Mary Cassat, impresjonistka, lubowala sie w jap. drzeworycie;))

z reguly uwaza sie to za cos na pograniczu kiczu czy zbyt prostego srodku wyrazu, dla plebsu, za zwykly komiks bez kolorow, a tworzenie w tym stylu nie nadaje sie na salony i wystawy (tylko,ze odpowiednie przemycenie i wtopienie mangi w ogolny pejzaz pracy powoduje ze dane cialo plastyczne sie zachwyca i nagle zla manga staje sie pieknym 'czyms' )

i co do podzialu bym przystanela na tym co pisze Bezimienny: manga moze byc 'artystyczna' (np. grafiki Imumaty czy HTK) i 'gniotowata' (jakies niskie, komercyjne tytuliki)

i ja chyba na tym zakoncze moj pseudo inteligentny wywod :)

[wa-totem]

[Mai_chan]

Przy okazji wymiany polsko-niemieckiej byłam na wystawie ekspresjonistów rodem z kraju Goethego. Był tam taki obraz, pochodzący z wystawy pod wdzięcznym tytułem "Jestem artystą, który maluje szary obraz". Jak wyglądał obraz? Otóż były to trzy, duże, pionowe płótna. Szare. Równomiernie szare.

I że tak powiem, jesli TO jest sztuką, to dlaczego do ciężkiej choroby nie manga??

A tak swoją drogą, to wyżej wymieniony przypadek to właśnie przykład "jak tu zostać artystą w dzisiejszych czasach". Zwykle wystarczy po prostu zrobić coś zdrowo szurniętego i dorobić do tego Ideę (przez duże "I" naturalnie). Koszmarnie wręcz nie podoba mi się taka wizja sztuki. Bo sztuka powinna cieszyć oko, uczyć i poruszać. Czyli, podobnie jak Totem, mam raczej VII-wieczne podejście. Z tym że ja do impresjonistów nic nie mam, bo mi się strasznie ichniejsze obrazy podobały ;)

A manga? Cóż, wydaje mi się, że istotnie może sztuką być. Pamiętam bardzo dużo rysunków w mangowym stylu, które przez jakiś czas zdołały mi na duszy zagrać. Większość devowiczów zna z pewnością takie istoty jak Meisan, Eugene czy Aurore Black Cat. No niech mi ktoś powie, że one nie są artystkami...

[BetiiX]

a czy ja pisalam cos o glupocie -_-"

co do dziesiejszych plonow z ASP.. coz.. swiat sie zmienia, czasy sie zmieniaja.. za te 200lat i takimi beda sie podniecac i ubostwiac ;)

w sumie mi tez duzo czasu zajelo zanim pojelam urok Klimta i secesji w ogole :P

[Razuri]

Ten twoj nauczyciel wedlug mnie jest po prostu nietolerancyjny... w przeciwienstwie do mojego psorka. czy lubi mange? Nie. On nie znosi mangi. Ale...jemu ona poprostu sie nie podoba,akceptuje nas, mangowiczow i nie wstawia paly za ,,rysowanie chińskich porno-bajek" (a tacy naprawde sie zdarzaja) dzieki czemu mangowa sztuka moze sie w naszej szkole rozwijac (na wystawach raz po raz pojawiaja sie jakies prace w mangowym stylu) :D i mysle ze tak jest, manga jest sztuka, co to tego nie ma zadnej watpliwosci, po prostu sa ludzie, ktorzy staraja sie nam wybic mange z glowy, bo uwazaja,ze to jakas glupia moda czy cos w tym stylu i przez to nasuwaja nam sie na mysl pytania dotyczace sensu istnienia mangi >.> a to jest po prostu styl jak kazdy inny :D

[Leluna_Lei]

Ja właśnie uważam tak, jak Razuri: że to styl jak każdy inny, i jak każdy inny powinnien być traktowany (chociaż można się czepiać, że styl o nazwie "kicz" też istnieje, więc już wtedy zaczynają się schody z tym równym traktowaniem...). Jeszcze raz przypomnę, że nie chodzi mi o to, by od razu mangę i mangaków wynosić na wyżyny, ale po prostu...Zaakceptować, że to nie jest tylko jakieś tam bezmyślne "przerysowywanie" i, że nie jest to "epidemia, którą należy tepić" ale cóż - nowy nurt, dziecko nowych czasów. '
Co do sztuki nowoczesnej...Też jej nie rozumiem i chyba nie zrozumiem, bo, niestety, ale naprawdę starałam się przekonać do prac Jason'a Pollock'a i z bólem stwierdzam, że w ogóle do mnie nie przemiawiają. Właściwie dla mnie, to żadna sztuka pomazać płótno farbami. No nie wiem...Może nie mam artystycznej duszy? Spojrzenia? Na to by wychodziło.
I właściwie nie wiem, w którym kierunku się kierować: czy podążać za tzw' "prawdziwą, wysoką sztuką", czy pozostać przy "masowym, epiącym originalność zalewie mangi".
I już tylko kropka nad i.Dla mnie zawsze numerem jeden pozostanie Yoshistaka Amano, którego uwielbiam, i, którego rysunki - tak, przyznaję się otwarcie wszem i wobec - uznaję za prace o wydźwięku naprawdę artystycznym.