[Zegarmistrz]

To wyłoniło się na boku którejś z Falkonowych dyskusji. Różnice między kinem zachodnim (głównie kreskówkami, ale nie tylko), a anime.

Jakie obserwujecie, gdzie widzicie ich podstawy i czy to dobrze, czy źle?

[Lila]

wydaje mi sie, ze anime ma korzenie w japonskich legendach a kreskowki w glowach spaczonych idiotow... ktorzy potem przelewaja to na papier, nastepnie na kompa... i tada !

[ghostface]

Nie znam za dobrze historii anime, ale zdaje się, że na jego powstanie duży wpływ miały zachodnie kreskówki, szczególnie Disney i w ogóle kultura amerykańska. Na przykład charakterystyczne wielkie oczy - słyszałam, że to nie jest japoński wynalazek.

Oczywiście te wszystkie nowości trafiły na grunt kultury japońskiej, więc japońskie legendy, o których wspomniała Lila na pewno mają swój udział. Z czasem z tej mieszanki rozwinęło się coś oryginalnego. Anime podążyło własnym torem, do tego stopnia, że wydaje się, że kreskówki zachodnie i anime nie mają ze sobą nic wspólnego.

Czytałam gdzieś, że według jednej teorii współczesne anime ma strukturę bazy danych (konkretnie chodziło o to jak otaku konsumują anime). W skrócie, można bez końca tworzyć nowe postacie i historie z dostępnych elementów, albo rozkładać je na czynniki pierwsze. Dlatego na przykład fani mogą wziąć dowolną serię i przerobić ją na fanfik innego gatunku, lub wziąć jakąś postać, dodać kocie uszka albo przerobić na chibi, bohaterów shonen narysować kreską shoujo i vice versa, itd.

Zaznaczam, że nie chodziło o to, że anime jest wtórne, płaskie czy pozbawione głębi (chociaż i tak może być, jak ze wszystkim zresztą). Chodziło raczej o to jak można się nim bawić. Można oglądać i przeżywać, ale można też przekształcać na poziomie bazy danych... nie wiem czy udało mi się to dobrze wyjaśnić.

Przyznaję, że nie wiem jak się to ma do animacji zachodniej. Tam na pewno nie ma tak wyraźnie zarysowanych konwencji, ani tak oddanego fandomu jak w przypadku anime.

[moshi_moshi]

To prawda że anime było odpowiedzią na amerykańskie kreskówki, jednak ogromne różnice kulturowe sprawiły, że są do siebie zupełnie niepodobne. W zachodnim kinie najważniejsza jest fabuła, w japońskiej kinematografii stawia się ją na równi z postaciami i nastrojem, i to najczęściej te ostatnie czynniki decydują, że anime jest rewelacyjne.
W kreskówkach wszystko jest opowiedziane od początku do końca, fabuła jest prosta, a kolejne "zwroty akcji" przewidywalne, wszystko dobrze się kończy, bohater jest szczęśliwy. Anime ma najczęściej skomplikowaną fabułę, pełną niedopowiedzeń, na końcu wiele wątków pozostaje nierozwiązanych, nie wszyscy żyją długo i szczęśliwie, a główny bohater często żle kończy.
Dla zachodniego widza przyzwyczajonego do innego kanonu, może to być dziwne lub wkurzające, dla Japończyka bohater podąża nową drogą i tyle, może nawet lepszą. Specyficzna filozofia życiowa Japonczyków sprawiła, że większość rzeczy i wydarzeń przyjmują z naturalnym spokojem, nie to co w gorącej wodzie kąpani Europejczycy i Amerykanie.

P.S. Nie wszystkie kreskówki są wytworem chorej wyobraźni komputerowców, ja na przykład kocham Żwirka i Muchomorka:-)

[IT.]

Kino zachodnie tropchę inaczej przedstwia relacje między bochaterami. Teraz nie mogę tego sprecyzować na konkretnym przykładzie ale w zachodnich kreskówkach prawioe zawsze są "bardziej"
Wyraźniej zbudowane na wyraźniejszych podstawach. Pokazane bardziej jednoznacznie i stanowczo o wiele bardziej... uogulnione. RElacje między bochaterami zawsze coś związanego ze "sprawą" ukazują. W anime bywa z tym różnia a czasami wręcz charaktery niektórych postaci ciężko mylą wszystkich dookoła z widzem na czele co do ich aktualnej proweniencji. Podoba mi sie to. Dzięki temu moim ulibionym bochaterem moze być dajmy na to ktos kto jest niemal na 100% zły ale ten jeden procent daje mi nie tylko przeżywalność ale i stare, dobre "I żyli długo i szczęśliwie" W zachodnich kreskówkach żaaadko tak bywa. In fact ja sie jesszcze nie spotkałam.

Poza tym zachodnie kreskówki zwykle traktują o czym innym. Scenariusze są łatwiejsze do przejzenia [a skoro dla większości mangomianiaków nie jest tajemnicą co bedzie dalej w anime to w kreskówce jest to zwyczajnie zbyt nudne]

[Abigail]

Wybaczcie, ale na razie wasze wypowiedzi świadczą głównie o tym, że niewiele widzieliście zachodnich kreskówek. Bez sensu jest na pewno porównywanie tych dla dzieci do anime przeznaczonych dla innych grup odbiorców. Kreskówki zachodnie przeznaczone dla młodszej widowni są często bardzo dobre (przynajmniej z punktu widzenia targetu), różnice wynikają głównie z różnic kulturowych. Natomiast kreskówki dla starszych widzów nierzadko w niczym nie ustępują anime ani pod względem fabuły ani postaci. Główna różnica polega według mnie po prostu na tym, że anime jest o wiele więcej... Na zachodzie nie produkuje się jednak aż tylu filmów animowanych nie dla dzieci, trudniej więc znaleźć coś dla siebie. Poważniejsze komiksy, jeśli już zostają zekranizowane, to często raczej w postaci filmu fabularnego niż animowanego.

[Zegarmistrz]

[Ysengrinn]

W Japonii jest nieco inny model wychowania, dodajmy też, że starszy i bardziej rozwinięty. Przy dalekowschodniej "tresurze" nas można w zasadzie uznać za barbarzyńców, toteż być może Japończycy uznali, iż taka ilość dydaktyki jest zbędna. Zresztą o czym ja gadam - przecież tam panuje, mimo wszystko, inny model mentalności i to co dla nas jest ewidentnie złe, u nich niekoniecznie za takie się uważa, dlatego pozwala się dzieciom oglądać.

Inna rzecz, że chyba pod wpływem naszej kultury japońskie obyczaje trochę rozsadza...

[wa-totem]

[Ysengrinn]

Khem, z Bolka i Lolka pamiętam głównie, że się lali i darli koty niemal na okrągło:P.

[Mai_chan]

Oj słonka zjaponizowane... Jak ja tego nie lubię...

Wywyższanie anime nad produkcje zachodnie wkurza mnie niemożebnie. I te "wielce ambitne argumenty"... ...i Lila znowu będzie twierdzić, że się na nią uwzięłam, a to naprawdę nie o to chodzi =='

[achiever]

To tak powiem. Anime jest, jak już wspomniała Abigail, więcej i z tego powodu ma przewagę nad tym co oferuje w kwestii animowanej kinematografii zachód. Wg mnie, gdyby Ameryka czy Europa tworzyła ciekawe serie animowane w takiej ilości jak robi to Japonia, wtedy by już tylko pozostał gust odbiorców jako czynnik decydujący nad popularnością oglądanych serii. Sam bardzo chętnie obejrzałbym ekranizacje Sandmana, obecnie uważanego przeze mnie za najlepszy komiks, do którego większości znanym mi mangom daleko (tyle że obecnie nie mam też już zbyt dobrego rozeznania w świecie komiksów euro-, USA). Tu wydaje mi się również, że ogólnie przeniesienie typowego komiksu europejskiego czy amerykańskiego na film animowany to trudniejsza sprawa niż mangi na anime, ale może to być tylko moje wrażenie (zdaje mi się, że jest więcej szczegółów w wyglądzie postaci w tych pierwszych, z tłami różnie, choć podobnie jak w poprzedzającej opinii).

Ale sprawa wygląda jak wygląda i to anime rządzi na rynku i też chwała mu za to. Przyczyny tego mogą być już związane z kulturą japońską, o której poza ogólnym obrazem nie mogę się wiele pochwalić wiedzą, choć to co powyżej było powiedziane, że Japończycy mają spokojniejsze podejście do życia i w ogóle cacy to raczej jest to mocna gneralizacja.

Owszem ich mentalność i podejście społeczne na pewno jest inne, jak to u większości narodów azjatyckich bywa, lecz obecnie i oni żyją w wielkiej gonitwie za pieniądzem, sukcesem itd. Zresztą wystarczy spojrzeć jak pracują, ile mają czasu dla rodziny i na ich społeczne choroby, których specyfikiem jest hikikomori, a ilość samobójstw na rok w Japonii o luzactwie w życiu także nie świadczy (nie wiem jak jest z tym ostatnim na bieżąco). Oczywiście to co wypisałem jest też tylko przedstawieniem tych skrajnych elementów z gorszej strony medalu, bo Japonia sama w sobie jest krajem bardzo pięknym i jednym z najbardziej podobających mi się z zagranicznych. Jakkolwiek nie jest ona jakimś ewenementem (w elektronice itp. są:D ), jeśli chodzi o styl życia tamtejszych ludzi - równie dobrze oni mogą się podniecać jak to ludzie zachodu potrafią cieszyć się sukcesem, mocno żyć, wykazywać się indywidualnością itp.; my jak i oni mamy swoje dobre i złe strony.

Z poprzedniego akapitu również pośrednio może wynikać, czemu mamy tyle anime i są w tej dziedzinie, jeśli chodzi o filmy animowane, Japończycy hegemonami. Ich perfekcjonizm i pracowitość sprawia, że kiedy zajmą się daną dziedziną stają się w niej najlepsi. W zwykłym kinie już tak z kolei dobrze im nie pójdzie, bo tu jest więcej ograniczeń, jeśli chodzi o budżet o aktorów i nie każdy lubi filmy gdzie grają sami Azjaci (anime jest po prostu uniwersalne).

Wracając jeszcze do kreskówek typowo dla dzieci, mimo wszystko trochę wyżej oceniałbym te zachodnie zwłaszcza disneyowskie i takie np. Smurfy, Asteriksy (oczywiście można je też sobie obejrzeć będąc dorosłym, jak mnie od czasu do czasu najdzie ochota by Kubusia Puchatka sobie zarzucić:). Kiedy byłem mały z wielką ochotą oglądałem równie anime z Polonii 1 jak i zwykłe bajki, jednak to pakiet sobotni i niedzielny Disneya były zawsze wydarzeniem.

Poza tym wszystkim co napisałem, jeśli chodzi o gust, to mimo wszystko nawet gdyby animowane byłyby te najlepsze euro- czy USA komiksy i tak pewnie przede wszystkim wybierałbym z anime. Anime ma to coś co czyni je wyjątkowym i niejako tworzy inna kategorię wśród samych filmów animowanych. Gdyby wybór byłby taki sam między zachodnimi animacjami a anime, to oceniałbym te dwa zjawiska oddzielnie, coś jak kino od teatru, choć to nienajlepsze porównanie.

To tak powiem. Anime jest, jak już wspomniała Abigail, więcej i z tego powodu ma przewagę nad tym co oferuje w kwestii animowanej kinematografii zachód. Wg mnie, gdyby Ameryka czy Europa tworzyła ciekawe serie animowane w takiej ilości jak robi to Japonia, wtedy by już tylko pozostał gust odbiorców jako czynnik decydujący nad popularnością oglądanych serii. Sam bardzo chętnie obejrzałbym ekranizacje Sandmana, obecnie uważanego przeze mnie za najlepszy komiks, do którego większości znanym mi mangom daleko (tyle że obecnie nie mam też już zbyt dobrego rozeznania w świecie komiksów euro-, USA). Tu wydaje mi się również, że ogólnie przeniesienie typowego komiksu europejskiego czy amerykańskiego na film animowany to trudniejsza sprawa niż mangi na anime, ale może to być tylko moje wrażenie (zdaje mi się, że jest więcej szczegółów w wyglądzie postaci w tych pierwszych, z tłami różnie, choć podobnie jak w poprzedzającej opinii).

Ale sprawa wygląda jak wygląda i to anime rządzi na rynku i też chwała mu za to. Przyczyny tego mogą być już związane z kulturą japońską, o której poza ogólnym obrazem nie mogę się wiele pochwalić wiedzą, choć to co powyżej było powiedziane, że Japończycy mają spokojniejsze podejście do życia i w ogóle cacy to raczej jest to mocna gneralizacja.

Owszem ich mentalność i podejście społeczne na pewno jest inne, jak to u większości narodów azjatyckich bywa, lecz obecnie i oni żyją w wielkiej gonitwie za pieniądzem, sukcesem itd. Zresztą wystarczy spojrzeć jak pracują, ile mają czasu dla rodziny i na ich społeczne choroby, których specyfikiem jest hikikomori, a ilość samobójstw na rok w Japonii o luzactwie w życiu także nie świadczy (nie wiem jak jest z tym ostatnim na bieżąco). Oczywiście to co wypisałem jest też tylko przedstawieniem tych skrajnych elementów z gorszej strony medalu, bo Japonia sama w sobie jest krajem bardzo pięknym i jednym z najbardziej podobających mi się z zagranicznych. Jakkolwiek nie jest ona jakimś ewenementem (w elektronice itp. są:D ), jeśli chodzi o styl życia tamtejszych ludzi - równie dobrze oni mogą się podniecać jak to ludzie zachodu potrafią cieszyć się sukcesem, mocno żyć, wykazywać się indywidualnością itp.; my jak i oni mamy swoje dobre i złe strony.

Z poprzedniego akapitu również pośrednio może wynikać, czemu mamy tyle anime i są w tej dziedzinie, jeśli chodzi o filmy animowane, Japończycy hegemonami. Ich perfekcjonizm i pracowitość sprawia, że kiedy zajmą się daną dziedziną stają się w niej najlepsi. W zwykłym kinie już tak z kolei dobrze im nie pójdzie, bo tu jest więcej ograniczeń, jeśli chodzi o budżet o aktorów i nie każdy lubi filmy gdzie grają sami Azjaci (anime jest po prostu uniwersalne).

Wracając jeszcze do kreskówek typowo dla dzieci, mimo wszystko trochę wyżej oceniałbym te zachodnie zwłaszcza disneyowskie i takie np. Smurfy, Asteriksy (oczywiście można je też sobie obejrzeć będąc dorosłym, jak mnie od czasu do czasu najdzie ochota by Kubusia Puchatka sobie zarzucić:). Kiedy byłem mały z wielką ochotą oglądałem równie anime z Polonii 1 jak i zwykłe bajki, jednak to pakiet sobotni i niedzielny Disneya były zawsze wydarzeniem.

Poza tym wszystkim co napisałem, jeśli chodzi o gust, to mimo wszystko nawet gdyby animowane byłyby te najlepsze euro- czy USA komiksy i tak pewnie przede wszystkim wybierałbym z anime. Anime ma to coś co czyni je wyjątkowym i niejako tworzy inna kategorię wśród samych filmów animowanych. Gdyby wybór byłby taki sam między zachodnimi animacjami a anime, to oceniałbym te dwa zjawiska oddzielnie, coś jak kino od teatru, choć to nienajlepsze porównanie.

[moshi_moshi]

Animacja zachodnia w żadnym wypadku nie jest gorsza od japońskiej, w obydwu można znależć coś ciekawego.Mai_chan słusznie wymieniła "Trio z Bellvile", "Asteriksa" czy "Gnijącą pannę młodą", są też świetne animacje krótkometrażowe, na bardzo wysokim poziomie artystycznym. Niestety mam wrażenie, że od czasu "Shreka"(świetnego zresztą) wszystkie filmy animowane są kręcone "na jedno kopyto", już nie mówiąc o polskim dubbingu- najczęściej dobrze zrobionym, ale przeznaczonym bardziej dla rodziców niż dzieci i utrzmanym zawsze w tym samym sarkastyczno-ironicznym stylu. Dla mnie większość zachodnich animacji trafiających na nasz rynek jest taka sama.

Gdzieś czytałam, że 60% produkcji filmowej w Japonii to anime, przeznaczone dla różnych grup wiekowych, również dla ludzi dorosłych. Brakuje mi takich animacji w wersji zachodniej, nie wiem jak to wygląda np. w Ameryce, ale nie przypominam sobie żadnego serialu, który wciągnął by mnie tak jak anime.

[Nanami]

Jakby porównywać np. "Odlotowowe agentki" i "Yu-Gi-Oh"... To ja nie wiedze różnicy właściwie XD Wszystko zalezy od tego co sie z czym zestawi (i czy sie odpowiednio zestawi!).

Cóz, takie pierwsze rzucające sie w oczy skojarzenia:
- uwielbiam animację w anime (bogate tła, raczej dażenie do naturalnej sylwetki, ruch), a mam wrazenie, ze w zachodnich produkcjach rzadko sie do tego przykłada.
- zagłębianie sie w relacje, zakonczenie, oddanie rzeczywistosci itp.

A poza tym, tak nawiasem mówiąc, to przy produkcji baśni zachodniej "Ostatni jednorożec" brał udział Hayao Miyazaki.

[Abigail]