[Ewald]

Postanowiłem zaprezentować kilka moich przemyśleń...

"Głaz"

Po fortepianie nie została drzazga,
jednak wspomnieniami w oku stoi belka,
straszliwa przestroga, jawi swą obecność,
wyryta w bruku, krwawa rysa wielka.

Z kontusza i pasa bestialsko odarta,
w butonierkach błyszczą szydercze obcasy,
brudna w milczeniu, z dnia, na dzień odeszła,
przybita brutalnie do maszyn i masy.

Choć miała kochanków, czy ci, pamiętają?
Czy nad jej Golgotą, ktoś tęczę roztoczy?
Ja nie zapomniałem, twa jasność nie zgasła,
nawet pod osłoną, współczesności nocy!

I znów trzeba będzie, nad świata wyżyny,
na skrzydłach słów naszych twą duszę poderwać,
unieść Cię wysoko, lekko i bezdźwięcznie,
całą tą destrukcję, ostrzem dzieła przerwać!

Sam właściwie nie wiem, co większe wahanie,
budzi w sercu moim, lękiem będąc nowym,
Czy strach przed przedwczesną utratą koncepcji,
czy nieme spotkanie z głazem Syzyfowym?