[Koranona]

Uh. Pierwszy raz od dobrych... pięciu lat zabieram się za coś większego niż pojedyńcze opowiadanie. Może wyjść różnie, bo dawno nie pisałam plus jestem osobą która nie wierzy zbyt mocno w swoje umiejętności pisarskie. Z drugiej strony tłumacze to wiekiem (hehe) plus nie ma lepszej motywacji niż zbiorowy ochrzan.
To chodziło mi po głowie już od jakiegoś czasu. Na razie wrzucam tylko prolog. Następna część pojawi się najszybciej za miesiąc więc jak na razie prosiłabym o uwagi i komentarze do tej. Wiem, że to mały fragment jak na razie, ale wątpie żebym sie wyrobiła z pierwszym rozdziałem do mojego wyjazdu. Miłej (mam taką nadzieje) lektury więc.

Prolog
Noe siedział w swoim biurze i rozmyślał. W zasadzie ostatnio zdarzało mu się to coraz częściej. Nie był do końca pewien czy to przez zaobserwowane zjawiska czy dopadły go wątpliwości natury egzystencjalnej związane ze starzeniem się. W tę pierwszą opcje powątpiewał a w tę drugą w ogóle nie chciał wierzyć. Z zadumy wyrwało go pukanie do drzwi. Nie bardzo nachalne, więc to nie był jego pomocnik. A więc kto?
- Proszę wejść, otwarte – mówił w trakcie, gdy drzwi właściwie już się otwierały, co jako wyjątkowo śmiały, wręcz arogancki fakt, nie umknęło jego uwadze.
Do pokoju wszedł mężczyzna średniego wzrostu ubrany w skórzany, podróżniczy płaszcz i kapelusz, który wetknięty głęboko na głowę przysłaniał twarz nieznajomego szerokim rondem.
Noe czekał, czy mężczyzna coś powie, przedstawi się albo chociaż wyjawi cel swojej zaskakującej wizyty, ale nie mogąc się doczekać odezwał się.
- Nie wiem jak pan się tu dostał. Chyba będę musiał ukarać mojego pomocnika za nieróbstwo. W czym mogę pomóc skoro i tak pan tu jest?
Nieznajomy milczał, co mocno zirytowało Noego. I tak cieśla był zdenerwowany, że nikt nie zapowiedział owego tajemniczego gościa. Nie miał w zwyczaju przyjmować klientów, którzy się nie zapowiadali wcześniej, a już nienawidził, kiedy ktoś mu przeszkadzał. Biuro było jego prywatną świątynią, a żeby się do niego dostać trzeba było przejść cały warsztat pełen jego pracowników.
- Buduje pan spory statek – odezwał się w końcu mężczyzna dziwnie przytłumionym głosem.
- No cóż, racja – przyznał Noe – ciężko ukryć. Dosłownie. Z kim mam przyjemność?
- Radziłbym przyspieszyć budowę.
- Kim pan jest? - spytał już podirytowanym tonem cieśla ostatkami sił i przyzwoitości zmuszając się do formy grzecznościowej.
- Mewy znikają.
W tym momencie coś Noego tknęło. Nieznajomy miał racje. To jedno z tych wydarzeń, które krążyło po jego głowie budząc wątpliwości i dziwne poczucie niepokoju. Tylko nie potrafił tego wcześniej sformułować.
- To też racja, jest ich coraz mniej – powiedział spuściwszy z tonu.
- Radziłbym przyspieszyć budowę – powtórzył mężczyzna – Znaki na niebie i ziemi można interpretować różnie, ale jedno jest pewne; wkrótce cały ten ląd pokryje woda. Przyjdzie ogromna fala, spadnie ogromna ulewa, które pokryją wszystkie domy i wszystkie istoty. Ty możesz ich uratować. Jesteś wybrany, musisz się przygotować.
Noe dosłownie nie widział co powiedzieć. To żart? Ma się roześmiać? A może to szaleniec? Może należy się uśmiechnąć i go wyprosić?
W świetle jego ostatnich obserwacji jakaś część jego umysłu próbowała go przekonać w słuszność trzeciej opcji. Tajemnicza przepowiednia jest prawdziwa, a ten mężczyzna jest całkowicie poważny i być może nawet względnie zrównoważony.
- Eeeee... – było jedynym co cieśla w końcu z siebie wydusił, ale to i tak nie miało większego znaczenia. Nieznajomy dość niespodziewanie po prostu zniknął.
W tym momencie rozległo się znajome mu, energiczne pukanie do drzwi. To już musiał być jego pomocnik.
- No wejdź.
- Coś się stało? - spytał chłopak wychylając głowę zza drzwi i rozglądając się po pomieszczeniu, w którym jeszcze przed chwilą mężczyzn było dwóch.
- Nie, nic. Wracaj do pracy – odpowiedział Noe wpatrując się w leżące przed nim na biurku plany gigantycznej, trzypiętrowej arki.

[shugohakke]

Czy interesują cię uwagi mocno techniczne (w style podwójne "się" w 17 linijce ^^) czy raczej ogólnorozwojowe (ciekawy pomysł, ale temu i owemu poświęciłbym więcej uwagi)?

[Koranona]

W zasadzie każde uwagi na razie mnie interesują.

[Ysengrinn]

Zaczyna się intrygująco, zwłaszcza pan w kapeluszu. Trochę zbyt ogólnikowo, ale na razie może być. Przydałoby się natomiast więcej szczegółów świata przedstawionego, żeby własne biuro u cieśli nie budziło takiego zdziwienia.

[Galnea]

Przeczytałam. Generalnie - nie jest źle. Pomysł można ciekawie rozwinąć, zobaczymy co z tego wyjdzie. Mam tylko trochę zastrzeżeń do wykonania - nasunęło mi się kilka uwag, które wynotowałam poniżej.

[Koranona]

[Ysengrinn]