[JJ]

[Ysengrinn]

Czy w 6 klasie podstawówki miałem kontakt z czymś nieodpowiednim? Zapewne tak. Jak już ktoś był zauważył w latach 90. w obiegu było dużo różnego rodzaju krwawego nonsensu, produkowanego głównie w Stanach, głównie w latach 80. Nie to, że sam szukałem takich rzeczy, ale trudno było raz na jakiś czas na to nie trafić i z rozpędu nie obejrzeć.

[Daerian]

[Koranona]

Generalnie jak byłam jeszcze mniejsza niż jestem teraz, na tyle, że swoje dni spędzałam w kojcu to często oglądałąm (ponoć, nie pamiętam tego) "Królową Margot" w telewizji. Raz, że cały dzień spałam i byłam aktywna nocą, dwa, że mnie to przynajmniej zajmowało. Mając starsze rodzeństwo widziałam wszystkie części GTA, CoDa i innych ciekawych gier (o, o Mortal Kombat nie wspominając). Moim ulubionym gatunkiem filmowym w przedziale 5-12 były horrory, najlepiej te krwawe, bo Gęsia Skórka była dla słabych. Jakoś na początku podstawówki byłam mocno zakochana w rosyjskiej literaturze, znaczy się w Bułhakowie (Mistrz i Małgorzata, Biała Gwardia, Psie Serce), w Dostojewskim (choc mama zabrała mi Zbrodnie i Karę ._.) i w Gogolu. Różne rzeczy czytałam i oglądałam, raczej z nikłą kontrolą rodzicielską, bo oboje pracujący do późna i w ogóle. Ale jakoś mi się udało wyrosnąć na człowieka, którego dalej dotyka ludzka śmierć i choć nie obrzydza mnie krew to rusza mnie cierpienie wszelkich żyjątek. Co natomiast zauważyłam u młodszych od siebie osób to jakaś taka... nieczułość. Nie chodzi mi tu o gry czy coś, bo nie ma co popadać w hipokryzję, ale kiedy coś przenosi się na grunt rzeczywistości to ich podejście wcale się nie zmienia. Ja wiem, że Wy możecie nie widzieć różnicy miedzy mną i osobami, na przykład, 3 lata młodszymi, ale dla mnie oni są jak z innego pokolenia. Bo nieczuli i brak im szacunku do starszych. Nie jestem do końca przekonana czy to kwestia treści, które słyszą, czytają i oglądają, bo jak po mnie widać, nie musi mieć to wpływu na zachowane w danej sytuacji. Jedyna słuszna chyba teoria jest taka, że te dzieciaki są z kosmosu.

[kokodin]

Widzę że na wspominki się zbiera. Sprawa o tyle ciekawa, że obecnie jestem raczej postrzegany przez otoczenie jako wszechstronnie uzdolnionego, uczynnego mądrego gościa, który z jakichś przyczyn nie zrobił studiów i pracuje za marne pieniądze. Oraz za kogoś na kim w zasadzie zawsze można polegać.. Co prawda ma to również swoje złe strony, bo gówniażeria widzi osoby uczynne i mile za słabe i lubi sobie podokazywać , werbalnie lub przez inne cool złe rzeczy w moją stronę. (bo "nie mogę im nic zrobić" co akurat jednemu gnojkowi wytłumaczyłem na przykładzie, że to nie do końca prawda)

Generalizując , czy jestem złą osobą? Nie sądzę i raczej nikt mnie tak nie postrzega, często wręcz jest to gloryfikacja.
Niemniej jako dzieciak lat 90-tych wcale miłą osóbką nie byłem. Wieczny samotnik, niszczyciel wszelkich zabawek. silna obsesja na punkcie praw własności i równości. No do słowa pisanego miałem awersję aż po koniec 6-tej klasy gdy pojawił się w Polsce internet i pierwszy rajd pokemonów, więc do książek raczej przekonany nie byłem. W tym samym czasie oglądało się dużo telewizji. Seriali i filmów sensacyjnych, horrorów i w zasadzie wszystkiego co leciało w jedynce po wiadomościach. Archiwum x z piękną planszą "tylko dla dorosłych". Z tego okresu mocno zapamiętanym filmem był "ziemskie dziewczyny są łatwe"(polecam jako dobrą komedię) i cała masa bondów z Moorem. Ultra brutalne kreskówki marvela też nie były czymś dla grzecznych dzieci. Z gimnazjum pamiętam rozmowę o Leonie Zawodowcu, którego ja widziałem kilkukrotnie bez większego wrażenia, natomiast mój kolega przeżywał pierwszy seans jak euforię po "matka pozwoliła obejrzeć". Moja lubi te same filmy co ja, więc... od 6-tego roku życia oglądaliśmy razem każde rozpruwanie flaków w telewizji bo inaczej nie mogła tego sama oglądać. :] (bo jej dzieciak szalał po pokoju aż nie pozwoliła ogladać)
Tak wiec nawet z paskudnego dzieciaka coś może wyrosnąć. A jako, że w szkole oscylowałem z roku na rok, pomiędzy wzorowym a nieodpowiednim zachowaniem(dosłownie), to wszystkiego można się spodziewać.
Jedno czego żałuję z dzieciństwa to to, że w mojej pamięci utkwiły na długo pokemony :P O pokach rzeczywiście łatwo było w moim otoczeniu usłyszeć w każdej rozmowie.

[Ichi-chan]

W moim przypadku paradoksalne jest to, że bardziej trauma-tycznie na mnie wpływa przemoc narysowana np. w Another lub Higurashi niż w filmach z aktorami, efektami specjalnymi i sztuczną krwią O____o.

[Nanami]

Te lata temu co leciało jeszcze na RTL7 "Wojowniczki z Krainy Marzeń" to pamiętam jak najbardziej mnie w całej 'bajce' zszokowało, że może i dobro wygrało, ale księżniczki życzeniem jest śmierć. Kompletnie się tego nie spodziewałam, bo to było tak oczywiste, że przecież wystarczy ją uwolnić i wszyscy będą żyli długo i szczęśliwie.
Oglając Daimosa z braćmi okładaliśmy się równo (tak samo jak grając na multiplayerze w różne gry czy walcząc o dostęp do komputera...).
Z kolei moją ulubioną bajką był... Folwark zwierzęcy. Tak, ten orwelowski. Bo były zwierzątka, dużo zwierzątek! ...i innych rzeczy przy okazji... Jako małe dzieciątko oczywiście nie mogłam dostrzec politycznych nawiązań, więc skupiałam się na tym co wydawało mi się dobre, a co złe.
Jako dorosła chyba nie mam specjalnie skłonności sadystycznych czy takich tam.

[.]

Chyba za dużo naczytałem się specjalistycznej literatury - nie wszyscy wiedzą ale temat wpływu mediów na psychikę jest naprawdę przedmiotem badań a z przynajmniej z części z nich wynika, że w niektórych przypadkach negatywny wpływ istnieje. Stąd czasem twórcy gier/filmów korzystają z "systemów ratingowych"...

[Daerian]

[shugohakke]

[Koranona]

Troche offtop, ale co tam. Story time: w wieku lat 16 jako dobra siostra swojego brata poszłam kupić mu grę na xklocka. Gra została ostęplowana słynnym pegi18, ale przecież to tylko wskazanie. Podchodze do kasy i co słyszę? "A jest dowód?". Proces myślenia mi się silnie zawiesił i jedyne co byłam w stanie wykrztusić z siebie, to troche enigmatyczne "ale ja to dla brata kupuje.. on ma prawie 30 lat". Nic to nie dało bo pani się uparła, że mi nie sprzeda gry. Złapałam tak silnego zonka, ze już nic nie powiedziałam tylko wyszłam ze sklepu (po czym kupiłam grę u konkurencji >D).

[JJ]

[Koranona]

Ale to nie jest podstawa do odmówienia sprzedaży, to tylko wskazania :D

[.]

Jeśli znajdę linki do Link do normalnej, zwykłej naukowej publikacji na ten temat to istnieje szansa, że ktoś zmieni zdanie?

[Daerian]