[Sasayaki]

Meviggerthon

Przynależność: Nieumarli

Wygląd: Olbrzymi, człekokształtny cień, odziany w obsydianową zbroję i hełm z rogami. Jego oczy przypominają płonące czeluście wnętrza ziemi. Ma ponad pięć metrów wzrostu.

Miejsce zamieszkania: Katakumby, lochy, grobowce...

Pokarm: Dusze

Słabości: Światło słoneczne, święcona broń

Broń: Ogromna, okuta maczuga

Zdolności: Oślepienie, chwytanie za pomocą cieni, moc zmuszenia wojownika do walki z własnym cieniem, regeneracja dzięki ciemności.

Skala Wyzwania: mniej więcej od niebezpieczny do samobójczy.

[Costly]

Imię: Aki

Rasa: Brak naturalnego rodowodu, twór sztuczny

Wygląd: Miniaturowa elfka o wzroście mniej więcej 12 cm

Charakter: Z zasady jest uśmiechnięta i radosna. Do czasu, gdy ktoś wejdzie jej w drogę. Zmienia się wtedy w mściwą i cholernie sarkastyczną bestie. Jest szczególnie cięta na przerywanie jej wypowiedzi, ignorowanie jej i ogółem wszelakie przejawy lekceważenia.

Zdolności: Zapamiętuje każdą podaną jej informację. Stanowi niewyczerpany bank pamięci, który pomóc może w wielu sytuacjach, pod warunkiem, że jest w nastroju. Dodatkowo może kontaktować się z Kapłanem Costly'm bez względu na oddzielający ich dystans czy inne bariery. Jednak gdy znajdują się koło siebie w myśl pewnego tabu komunikują się werbalnie. Z zasady jednak nie odstępuje Kapłana na krok.

[Sasayaki]

Imię: Gujin

Rasa: duch strażniczy

Wygląd: Wielki tygrysopodobny, o sierści koloru kasztanowego, w pręgi. Zęby i pazury jak szable, oczy dziko-zielone. Zwykle jednak przyjmuje postać bliżej nieokreślonego, małego futerkowego zwierzaczka.

Wiek: cóż... sporo...

Charakter: Najbardziej ceni sobie honor, poza tym lubi dobrze zjeść. Obdarzony wielką wiedzą i mądrością

Zdolności: bardzo szybki, bardzo silny, odporny na czarną magię, wytrzymały na ciosy

Został pokonany przez Sasayaki gdy ta przechodziła przez jego las. Rozstali się, lecz nim zdążyła odejść dostatecznie daleko, Gujina napadli kłusownicy. Sasayaki ocaliła go, ten zaś przysiągł jej służyć.

[Sasayaki]

Imię:Renvik
Nazwisko: ?
Rasa: Człowiek
Wiek: ok.40 lat
Wzrost: 185 cm
Wygląd: Ma ciemne blond włosy i krótką brodę. Oczy brązowe. Przez prawy policzek przebiegają mu dwie blizny.
Charakter: Sarkastyczny, chciwy drań, zaczepiający co ładniejsze kobiety. Praktycznie wyzbyty poczucia godności i honoru.
Zawód: Złodziej, szpieg do wynajęcia
Wyznanie: kicanista

[Altruista]

Gwaihir (zwany również Łapówkarzem).

Rasa: Aquilinae corruptae.
Płeć: Męska.
Wygląd: Majestatyczny, wielki orzeł o wspaniałej, ciemnobrązowej barwie.
Rozpiętość skrzydeł: Dziesięć metrów.
Wiek: Nieznany.
Rodzina: Ojciec i matka nie żyją. O rodzeństwie nic nie wiadomo - zaś do pisklaków się nie przyznaje.

Historia: Orłom z Gór Mglistych żyło się ciężko. Najlepiej wiedział o tym Gwaihir, osierocony wcześnie w dzieciństwie. Inny orzeł w takich warunkach zapewne zginąłby - on jednakże wiedział, co zrobić. Musiał odrzucić swą dumę i dawać używać jako wierzchowca Gandalfowi i innym członkom śródziemnej śmietanki. Za odpowiednią opłatą, oczywiście. Przez stulecia budował w ten sposób swoją potęgę, aż wreszcie (dzięki poczęstunkom od wdzięcznych podróżników) osiągnął dość dużą wielkość (acz daleko mu było do Thorondora, którego środziemni historycy szacowali na ptaszydło o sześćdziesięciometrowej rozpiętości) i potęgę, dzięki której mógł sięgnąć po pozycję Króla Orłów.

I, dalej służąc jako wierzchowiec dla majętnych ludzi, zdołał pogłębić swoją władzę oraz utrzymać tyranię nad wszystkimi ptakami. Wkrótce jednak, osobowość Gwaihira uległa zmianie. Zapewne był to skutek wyzwania, które rzucił mu rywal, który o mało co nie obalił Gwaihira. Zdradzony przez najlepszego przyjaciela, orzeł stał się podejrzliwy, a wręcz paranoiczny. Był to pierwszy krok ku siłom Ciemności - bowiem z chwilą, kiedy Królowi Orłów zaświtała w łbie myśl o asekuracji, dopuścił służenie Sauronowi (wciąż za odpowiednią opłatą). I zapewne tak doszło do skrytego wynajmowania szpiegów siłom Wielkiego Oka (o czym zapewne wiedział Mithrandir, referując do ptasich szpiegów) - oficjalnie w formie łapówki wręczanej bezpośrednio dla zainteresowanego ptaka (taka forma miała służyć jako swoisty "bezpiecznik", stanowiąc instytucję, o której Król Orłów mógł "nie wiedzieć").

Dużo później, Gwaihir stał się dużo bardziej makiaweliczny. Już jako Łapówkarz przyjął łapówkę wręczoną mu poprzez Gandalfa (gdy oficjalnie przebywał na służbie Sarumana), co zaowocowało uwolnieniem łapówkodawcy z rąk Białego Czarodzieja. Niemniej, mimo iż oficjalnie przeszedł na stronę sił Dobra, nie wytrwał po ich stronie dostatecznie długo, bowiem zmieniające się realia polityczne Śródziemia przekonały go, iż po stronie tzw. Zła jest w stanie zyskać dużo więcej. Dlatego właśnie przyjął łapówkę od Sarumana i powrócił pod jego komendę.

O jego dokonaniach w służbie Białego Czarodzieja wiele nie wiadomo, niemniej w akademiach Bractwa do dziś kadetów uczy się strategii i taktyki walki podniebnej na podstawie starć potężnych sił skorumpowanych orłów i szczupłych liczebnie wojowników Zakonu Nieba. Niemniej, starcia te dobiegły końca dość dawno temu - obecnie bowiem Łapówkarz jest na służbie u Altruisty, który swego czasu zaoferował mu łapówkę o niebotycznej wysokości 200 001 złotych costów (w nazewnictwie północy - velgów).

I tak, Skorumpowany Orzeł (jak go nazywa Najwyższy Kapłan) służy Bractwu po dziś dzień, przechwalając się, że jest wart więcej aniżeli sto tysięcy Velgów i Costlych razem wziętych.
Charakter: Zarozumiały i makiaweliczny łapówkarz, pozujący na szlachetnego ojca narodu.
Umiejętności: Szybkie latanie. Dobrze targuje się (zazwyczaj - o większą łapówkę).
Cele: Przeżycie oraz zgromadzenie jak największej ilości przerzastych popleczników.
Zalety: Szybki, silny, wytrzymały.
Wady: Nielojalny, leniwy, zarozumiały.
Słabości: Konina i mięso goblinów.

Gwaihir (zwany również Łapówkarzem).

Rasa: Aquilinae corruptae.
Płeć: Męska.
Wygląd: Majestatyczny, wielki orzeł o wspaniałej, ciemnobrązowej barwie.
Rozpiętość skrzydeł: Dziesięć metrów.
Wiek: Nieznany.
Rodzina: Ojciec i matka nie żyją. O rodzeństwie nic nie wiadomo - zaś do pisklaków się nie przyznaje.

Historia: Orłom z Gór Mglistych żyło się ciężko. Najlepiej wiedział o tym Gwaihir, osierocony wcześnie w dzieciństwie. Inny orzeł w takich warunkach zapewne zginąłby - on jednakże wiedział, co zrobić. Musiał odrzucić swą dumę i dawać używać jako wierzchowca Gandalfowi i innym członkom śródziemnej śmietanki. Za odpowiednią opłatą, oczywiście. Przez stulecia budował w ten sposób swoją potęgę, aż wreszcie (dzięki poczęstunkom od wdzięcznych podróżników) osiągnął dość dużą wielkość (acz daleko mu było do Thorondora, którego środziemni historycy szacowali na ptaszydło o sześćdziesięciometrowej rozpiętości) i potęgę, dzięki której mógł sięgnąć po pozycję Króla Orłów.

I, dalej służąc jako wierzchowiec dla majętnych ludzi, zdołał pogłębić swoją władzę oraz utrzymać tyranię nad wszystkimi ptakami. Wkrótce jednak, osobowość Gwaihira uległa zmianie. Zapewne był to skutek wyzwania, które rzucił mu rywal, który o mało co nie obalił Gwaihira. Zdradzony przez najlepszego przyjaciela, orzeł stał się podejrzliwy, a wręcz paranoiczny. Był to pierwszy krok ku siłom Ciemności - bowiem z chwilą, kiedy Królowi Orłów zaświtała w łbie myśl o asekuracji, dopuścił służenie Sauronowi (wciąż za odpowiednią opłatą). I zapewne tak doszło do skrytego wynajmowania szpiegów siłom Wielkiego Oka (o czym zapewne wiedział Mithrandir, referując do ptasich szpiegów) - oficjalnie w formie łapówki wręczanej bezpośrednio dla zainteresowanego ptaka (taka forma miała służyć jako swoisty "bezpiecznik", stanowiąc instytucję, o której Król Orłów mógł "nie wiedzieć").

Dużo później, Gwaihir stał się dużo bardziej makiaweliczny. Już jako Łapówkarz przyjął łapówkę wręczoną mu poprzez Gandalfa (gdy oficjalnie przebywał na służbie Sarumana), co zaowocowało uwolnieniem łapówkodawcy z rąk Białego Czarodzieja. Niemniej, mimo iż oficjalnie przeszedł na stronę sił Dobra, nie wytrwał po ich stronie dostatecznie długo, bowiem zmieniające się realia polityczne Śródziemia przekonały go, iż po stronie tzw. Zła jest w stanie zyskać dużo więcej. Dlatego właśnie przyjął łapówkę od Sarumana i powrócił pod jego komendę.

O jego dokonaniach w służbie Białego Czarodzieja wiele nie wiadomo, niemniej w akademiach Bractwa do dziś kadetów uczy się strategii i taktyki walki podniebnej na podstawie starć potężnych sił skorumpowanych orłów i szczupłych liczebnie wojowników Zakonu Nieba. Niemniej, starcia te dobiegły końca dość dawno temu - obecnie bowiem Łapówkarz jest na służbie u Altruisty, który swego czasu zaoferował mu łapówkę o niebotycznej wysokości 200 001 złotych costów (w nazewnictwie północy - velgów).

I tak, Skorumpowany Orzeł (jak go nazywa Najwyższy Kapłan) służy Bractwu po dziś dzień, przechwalając się, że jest wart więcej aniżeli sto tysięcy Velgów i Costlych razem wziętych.
Charakter: Zarozumiały i makiaweliczny łapówkarz, pozujący na szlachetnego ojca narodu.
Umiejętności: Szybkie latanie. Dobrze targuje się (zazwyczaj - o większą łapówkę).
Cele: Przeżycie oraz zgromadzenie jak największej ilości przerzastych popleczników.
Zalety: Szybki, silny, wytrzymały.
Wady: Nielojalny, leniwy, zarozumiały.
Słabości: Konina i mięso goblinów.

[Karel]

Uznałem go za tak ciekawy twór że rekwiruję go sobie jako moją drugą postać.
Imię: Lucian Dunkelschwert.
Lata:Nie powiedział.....jeszcze.
Rasa: Wygląda na człowieka.
Wygląd zewnętrzny: Średniego wzrostu o białych włosach sięgających ramienia. Włosy są faliste.Twarz szczupła. Nosi okulary. Oczy koloru żółtego. Ubrany w szkarłatne szaty z bardzo obszerną peleryną opadającą aż na ramiona. Na rękach rękawice ze szkarłatnej skóry. W prawej dłoni ściska laskę metalową o kolorze utlenionej miedzi.
Laska wysadzana kamieniami szlachetnymi, półszlachetnymi i bezwartościowymi minerałami. Na czubku osadzony duży diament ( na oko wart maaaaasę pieniędzy).
Buty czarne i wyglądające na kosztowne acz praktyczne.

Opis:Lucian jest postacią tajemniczą acz jednocześnie dobrze poinformowaną. Niewiele wiadomo o jego życiu acz dostępne są potencjalne informacje mogące być zaklasyfikowane jako ciekawostki.
Wiadomo o jego długiej przyjaźni z Fei Wang Reedem co może świadczyć że podobnie jak on jest starszy niż wygląda. Razem z nim uczestniczył w wielu przygodach co sprawia że Fei wie o Lucianie najwięcej. Sam Lucian zawiera znajomości z zupełnie irracjonalnych powodów mianowicie ocenia na ile ciekawy jest dany osobnik. Sam tytuł białowłosego ,,Arcymag" jest jednocześnie pewną granicą a zarazem zasłoną dymną.
Jak twierdzi Lucian: - ,,Arcymag? Cóż nie znalazłem wyższego określenia w pamięci a nie chce mi się szukać w słowniku" - można wywnioskować że Dunkelschwert jest mocniejszy niż ów tytuł mógłby sugerować. Lucian ma liczne powiązania ale najbardziej warte uwagi jest przynależność do tak zwanej Dziewiątki (obecnie Czwórki). Sekretnego(nie tak bardzo) Klubu zrzeszającego mistrzów magii poszczególnych żywiołów.
Mocne strony
- nieprzeciętna inteligencja (maskowana dziecinnym przez większość czasu zachowaniem).
- doświadczenie życiowe i wiedza.
- znajomość zaawansowanej magii.
- szeroka sieć powiązań.
- dobry gust.
Słabości
- ciepłe bułeczki.
- wybiórczość umiejętności magicznych.
- czasami nadmierna pewność siebie.
- skłonność do melancholii
- zapominalstwo

Osprzęt
Szaty: Jako Arcymag Płomieni Lucian posiada szaty zapewniające absolutną ochronę przed ogniem.
Laska- Opoka: Laska Lucina będąca uzupełnieniem jego umiejętności. Jest to bowiem laska ziemi mogąca przechowywać i zapamiętywać nowe czary z tej dziedziny magii. Laska nie jest niezniszczalna ale posiada coś w rodzaju czarnej skrzynki będącej w istocie przechowaniem wszystkich zaklęć w niej zawartych. Po odzyskaniu wiedza ta może zostać umieszczona w nowej lasce.
PS: Każdy członek Dziewiątki(obecnie Czwórki) ma podobną
Laskę która zawiera czary dziedziny innej niż się specjalizuje.
Rękawice: Prawa rękawica posiada możliwość wysysania magicznej energii przy kontakcie i przekazaniu jej Lucianowi. Lewa natomiast zdejmuje wszelkie uroki,klątwy przekleństwa itp. również po kontakcie fizycznym.

Inne: Lucian nosi przy sobie zestaw antidotów, zazwyczaj 10 tysięcy sztuk złota ( na zakupy łapówki i podobne) umieszczonych w magicznej sakiewce(wytłumiającej dźwięk) oraz mapy świata w którym aktualnie przebywa (pod warunkiem że konstrukcja świata w którym przebywa czyni mapy użytecznymi. Dalego nie posiada mapy np. Plane of Shadow).

[Caladan]

Prywatna Organizacja Arana Draco Traysa

Bractwo Równowagi

Skład Bractwa wchodzą następujące organizacje:
Smocza Brygada Zagłady , Zakon Draconów, Szkarłatne Płaszcze Mroku, Armia Krwawej Ręki.

Rok założenia : Na ziemskie lata- 82568 p.n.e. Każda z tych powyżej wymienionych powstała znacznie wcześniej. Połączyły się z powodu upadku wrót Harmonii, które mocno osłabiło każde z nich.

Założyciel: Aran Draco Trays

Rodzaj Organizacji: Korporacja magiczno-technologiczna

Siedziba: Planeta Tyearj, która jest umiejscowiona w innym Multiświecie. Jest wielkości Marsa.

Liczebność: Około 270 tysięcy członków. Z czego 70 % stanowią jednostki militarne i specjalne, z czego 70% jest zazwyczaj poza bazą na różnych misjach.
Struktura organizacyjna:
Władza nad Bractwem jest w rękach 89 członków Rady Draconów, która jest wybierana raz na 100 lat w wolnych wyborach. 88 członków jest organem ustawodawczym. Szefem Korporacji(władza wykonawcza) jest radny, który uzyskał 75 % głosów podczas zgrupowania Rady, oraz akceptację Komisji Starszyzny(Byli Szefowie Rady Draconów). Komisja ta trzyma pieczę nad przebiegiem głosowań. Do ich obowiązków należy też sprawdzanie czy rada wywiązuje się z swoich zadań podczas swojej kadencji. Szefem Komisji jest Aran Draco Trays. Oprócz tego jest jednym z głównych generałów Bractwa.
System dowodzenia podczas misji przejmuje osoba największym doświadczenia. Osoba ta jest odpowiedzialna za powierzone zasoby przed Radą. W przypadku, gdy radny, lub ktoś z komisji bierze udział w misji. Musi rzec na okres misji z swojego stanowiska. Ten zapis nie dotyczy Arana i reszty jego wcieleń, lecz ten musi wyznaczyć swojego zastępcy w Komisji w czasie swojej nieobecności przy zebraniu Rady.

Zasada: Najważniejszy jest pozytywny wynik misji. Droga do niego nie jest ważna.

Jednostki militarne i specjalne:

Każda jednostka potrafi tworzyć teleportować się i jest długowieczna., oraz większość z nich korzysta z psionicznych mocy. W zależności od sytuacji mają uprawnienie do działania według swojej intuicji.

Smocza Brygada Zagłady- Liczy 1400 smoków wędrownych(ewolucyjny gatunek). Ich zadaniem jest niszczenie i szerzenie strachu.

Szkarłatne Płaszcze Mroku- Liczą 3600 członków.
Ich zadaniem eksploracja danych światów i zdobywanie informacji o nich. Z powodu ich talentów rozpływania się w mroku są świetnymi szpiegami i zabójcami. W czasie misji sabotują produkcję wrogich obozów. Większość z nich ma moce psioniczne. Korzystają je w trakcie swoich misji. Uwielbiają nowinki techniczne, która pomagają im w pracy. Mało kto z nich korzysta z magii, lecz każdy z nich jest uzbrojeni anty magiczne płaszcze, które niszczeją wraz śmiercią użytkownika.

Draconi- Liczą 40 tysięcy członków
Stanowią oni główną siłę Bractwa. Trudno wydzielić ich na poszczególne grupy, bo część z nich ma talent jedyny w swoim rodzaju. Ich zadaniem w misjach jest wykorzystanie swoich umiejętności do ciężkich zadań i wspieranie pozostałych jednostek swoją wiedzą, doświadczeniem i talentami. Największą grupą stanowią Manipulatorzy energii, Czarodzicieli, Arcysztukmistrzowie Magii.

Dodatkową jednostką Draconów są Draxy. Liczą gdzieś 32 tysięcy członków. Ich pełne szkolenie trwa 700 lat. Są szkoleni w fachu magicznym i rzemiośle bitewnym. Pełnią funkcję straży dla Draconów, a zarazem jednostkę destrukcyjną. Uzbrojeni są umagicznione katany, które zostały laserowo wyostrzone. Do ich rynsztunku należy lekka kolczuga zbudowaną z lekkiego, elastycznego i wytrzymałego materiału, który jest rozwarstwiony po całej szerokości proszkiem z mirithrilu, ulepszonej adamentyny, tytanu i innych metali. Na ramionach mają specjalne tarcze, które potrafią chronić przed atakami energetycznymi. Oprócz tego w pasach mają granatniki, mające różne zastosowania. Reszta rynsztunku jest według upodobania Draxa.

Armia Krwawej Pięści- Liczy ponad 140 tysięcy żołnierzy. Jest jednostką mobilnej piechoty. Organizacja ta jest bardzo dumna i honorowa. Zależności od świata korzysta z takiego poziomu technologicznego uzbrojenia jakie występuje w danych świecie. W swoim rynsztunku maja specjalne pasy, które tworzą wokół siebie na odleglość 1,5 metra pole energetyczne, które spowalnia czas dla obiektu zewnetrznego.

Jednostki dodatkowe:
- Genetycy
- Technologie magiczni
- Magiczni Kowale
- Medycy
- Alchemicy
- Nekromanci Rytuałów
- Zielarze

Z gruntu rzeczy Bractwo Równowagi jest nastawione na ekspansję ekonomiczną. Nie ingerują w kulturę i religię danych światów. Z jej działalności między innymi żyją mieszkańcy Czarnej Twierdzy.


Bedzie uzupełniane.
1) Dodania wyposażenia dla piechoty Krwawej pięści.



Edit Questowy:

FAERUN:
- Stworzenia Faerunu( Głównie z Południowego Faerunu)
- Czary Faeruńskie
- Materiały genetyczne wielu stworzeń
- Zmodyfikowane Zwoje Netherilu
-wiedza Sarrukhów i Netherilan(Pomroki i Harluaanie)
-Baza Pomroków

270 chromatycznych smoków pod dowództwem thazzara, oraz 30 smoków Ratteryll
12000 Khaastyjskich wojowników wraz z rodzinami
Sarrukhowie

Po duplikacji:
15 tysięcy Pomroków wraz z ich bazą pod dowództwem Telamonta i jego 5 synów
40 tysięcy magów, wraz 200 elderami( powyżej 20 poziomu), oraz niewielka liczbą ludzi wiernych ideałom zmarłego Harluaańskiego Króla.


Dodatek:

Czarne Krasnoludy i Elfy Avari z Sagi Pierścień Mroku
Asgorath i Orlangur jako praojcowie smoków

[Altruista]

Imię: Obid Teltas

Rasa: Człowiek

Płeć: Mężczyzna

Wiek: 39 lat

Miejsce zamieszkania: Kościół Praworządności.

Stanowisko: Kanonik Kościoła praworządności.

Rodzina: Rodzice i rodzeństwo ponoć zostali zamęczeni przez heretyków w Seahaven, a do dzieci się nie przyznaje.

Wzrost: ok. 172 cm

Wygląd: Potężnie zbudowany mężczyzna, o kasztanowych, krótkich włosach. Zazwyczaj ubrany w bogaty strój „quasikapłański”. Wziąć by go można i za przedstawiciela arystokracji państw zależynych, gdyby nie jeden szczegół jego wyglądu – emblemat kica wyhaftowany na stroju.

Poglądy: Jest wielkim rzecznikiem tzw. „nieograniczonej wojny świętej”, czyli doktryny nieustannej wojny z KAŻDYM państwem ościennym, i gospodarki centralnie sterowanej... Oraz cichym zwolennikiem ugody z grupami przestępczymi, przy założeniu prób ekonomicznego zdominowania tychże.

Chodzą plotki, iż na jego światopogląd niebagatelny wpływ mają czynniki ekonomiczne dot. jego osoby – np. procedura finansowania armii krzyżowych z funduszów kościelnych przechodzących uprzednio przez ręce kanonika Kościoła Praworządności. Sam Obid stanowczo odżegnuje się od takich insynuacji. Aby dodatkowo pokazać nieprawdziwość zarzutów, prowadzi intensywną działalność charytatywną (acz nieznane są źródła jego finansów).

Historia: Przyszedł na świat w rodzinie patrycjatu seahaveńskiego, podczas szczytowego okresu tzw. „renesansu kicanistycznego”. Dorastał w atmosferze teologii „kica z ludzką twarzą” (która okazała się niewypałem), przez co mógł otrzymać wszechstronne wykształcenie – jest nie tylko doktorem uniwersytetu teologicznego w Seahaven, lecz również i absolwentem tamtejszego studium finansowego. Zapewniło mu to kompetencje niezbędne do zarządzania miejscowym kościołem – a kiedy po roku Kościół Najświętszego Patriarchy Pośród Wiernych powiększył swe dochody trzykrotnie, zwróciły na niego uwagę władze centralne. Wkrótce, czekały go propozycje awansów – począwszy od oferty funkcji opiekuna większego kościoła po propozycję objęcia katedry biskupiej. Niemniej, kleryk odmówił przyjęcia tych zaszczytów, gdyż dobrze opłaceni ludzie w Obsydianowej Kaplicy donosili o wakacie na stanowisku kapelana Kościoła Praworządności.

Z powodu chwilowej nieobecności Costly'ego, elekcji dokonać miał sam Najwyższy Kapłan. Altruista, stanąwszy przed tym trudnym wyborem, postanowił sprawdzić pobożność kandydatów, wertując raporty wywiadu Bractwa. W świetle ich meldunków, na stanowisko najbardziej nadawał się Obid – a nie bez znaczenia był tu fakt, że w ostatnim czasie ufundował on naturalnej wielkości, platynowy posąg kica (za pieniądze zdefraudowane z funduszu kościelnego...).

Objąwszy zaszczytną funkcję, kapłan zajął się rozszerzaniem swoich wpływów politycznych i finansowych. Póki co, zdaje się on odnosić na tym polu sukcesy – w czym niebagatelny udział mogą mieć poparcia: Najwyższego Kapłana i Pierwszego Sekretarza...

Charakter: Arogancki, wyrachowany i chciwy, Teltas uosabia najgorsze wady duchowieństwa Bractwa Melior Absque Chrisma. Swój tupet zdaje się jednak nadrabiać zimną krwią oraz charyzmą.

Moce: Jest dobrej klasy specjalistą od magii – posiadając biegłość zarówno czarodziejską (zdobytą drogą nieoficjalną podczas swych studiów), jak również i kapłańską. Specjalizuje się głównie w widowiskowych demonstracjach cudów, wykonywanych po wpłaceniu odpowiednio dużego datku na rzecz Kościoła Praworządności.

Mocne strony: Znajomość praw Bractwa oraz tajników ekonomii (ze szczególnym uwzględnieniem oszustw – których wyuczył się tropiąc nieuczciwych kapłanów w swym kościele). Jest też biegłym teologiem i politykiem.

Słabości: Nie ma. Mniej prawowierni kapłani mówią o jednej – pieniądzach. Niemniej, każdy w Imperium Bractwa powie, że takim heretyckim pomówieniom dawać wiary nie można.

Imię: Obid Teltas

Rasa: Człowiek

Płeć: Mężczyzna

Wiek: 39 lat

Miejsce zamieszkania: Kościół Praworządności.

Stanowisko: Kanonik Kościoła praworządności.

Rodzina: Rodzice i rodzeństwo ponoć zostali zamęczeni przez heretyków w Seahaven, a do dzieci się nie przyznaje.

Wzrost: ok. 172 cm

Wygląd: Potężnie zbudowany mężczyzna, o kasztanowych, krótkich włosach. Zazwyczaj ubrany w bogaty strój „quasikapłański”. Wziąć by go można i za przedstawiciela arystokracji państw zależynych, gdyby nie jeden szczegół jego wyglądu – emblemat kica wyhaftowany na stroju.

Poglądy: Jest wielkim rzecznikiem tzw. „nieograniczonej wojny świętej”, czyli doktryny nieustannej wojny z KAŻDYM państwem ościennym, i gospodarki centralnie sterowanej... Oraz cichym zwolennikiem ugody z grupami przestępczymi, przy założeniu prób ekonomicznego zdominowania tychże.

Chodzą plotki, iż na jego światopogląd niebagatelny wpływ mają czynniki ekonomiczne dot. jego osoby – np. procedura finansowania armii krzyżowych z funduszów kościelnych przechodzących uprzednio przez ręce kanonika Kościoła Praworządności. Sam Obid stanowczo odżegnuje się od takich insynuacji. Aby dodatkowo pokazać nieprawdziwość zarzutów, prowadzi intensywną działalność charytatywną (acz nieznane są źródła jego finansów).

Historia: Przyszedł na świat w rodzinie patrycjatu seahaveńskiego, podczas szczytowego okresu tzw. „renesansu kicanistycznego”. Dorastał w atmosferze teologii „kica z ludzką twarzą” (która okazała się niewypałem), przez co mógł otrzymać wszechstronne wykształcenie – jest nie tylko doktorem uniwersytetu teologicznego w Seahaven, lecz również i absolwentem tamtejszego studium finansowego. Zapewniło mu to kompetencje niezbędne do zarządzania miejscowym kościołem – a kiedy po roku Kościół Najświętszego Patriarchy Pośród Wiernych powiększył swe dochody trzykrotnie, zwróciły na niego uwagę władze centralne. Wkrótce, czekały go propozycje awansów – począwszy od oferty funkcji opiekuna większego kościoła po propozycję objęcia katedry biskupiej. Niemniej, kleryk odmówił przyjęcia tych zaszczytów, gdyż dobrze opłaceni ludzie w Obsydianowej Kaplicy donosili o wakacie na stanowisku kapelana Kościoła Praworządności.

Z powodu chwilowej nieobecności Costly'ego, elekcji dokonać miał sam Najwyższy Kapłan. Altruista, stanąwszy przed tym trudnym wyborem, postanowił sprawdzić pobożność kandydatów, wertując raporty wywiadu Bractwa. W świetle ich meldunków, na stanowisko najbardziej nadawał się Obid – a nie bez znaczenia był tu fakt, że w ostatnim czasie ufundował on naturalnej wielkości, platynowy posąg kica (za pieniądze zdefraudowane z funduszu kościelnego...).

Objąwszy zaszczytną funkcję, kapłan zajął się rozszerzaniem swoich wpływów politycznych i finansowych. Póki co, zdaje się on odnosić na tym polu sukcesy – w czym niebagatelny udział mogą mieć poparcia: Najwyższego Kapłana i Pierwszego Sekretarza...

Charakter: Arogancki, wyrachowany i chciwy, Teltas uosabia najgorsze wady duchowieństwa Bractwa Melior Absque Chrisma. Swój tupet zdaje się jednak nadrabiać zimną krwią oraz charyzmą.

Moce: Jest dobrej klasy specjalistą od magii – posiadając biegłość zarówno czarodziejską (zdobytą drogą nieoficjalną podczas swych studiów), jak również i kapłańską. Specjalizuje się głównie w widowiskowych demonstracjach cudów, wykonywanych po wpłaceniu odpowiednio dużego datku na rzecz Kościoła Praworządności.

Mocne strony: Znajomość praw Bractwa oraz tajników ekonomii (ze szczególnym uwzględnieniem oszustw – których wyuczył się tropiąc nieuczciwych kapłanów w swym kościele). Jest też biegłym teologiem i politykiem.

Słabości: Nie ma. Mniej prawowierni kapłani mówią o jednej – pieniądzach. Niemniej, każdy w Imperium Bractwa powie, że takim heretyckim pomówieniom dawać wiary nie można.

[Loko]

Dodam opis konika którego zdobyłem.

(to jest oryginał z księgi "Opis Świata: Forgotten Realms")
Targaraene: koszmar; SW 5; duży przybysz (zły); KW 10k8; pw 75; Init +6; Szyb 12m, latanie 27 m (dobra); KP 27 (dotyk 11, nieprzygotowany 25); Atak +14 wręcz (1k8+5 plus 1k4 ogień, 2 kopyta); +9 wręcz (1k8+2, ugryzienie); Front/Zasięg 1,5 m na 3m/1,5m; SA płomienne kopyta, dym; SC projekcja astralna, eteryczność, poprawione uchylanie, wspólne rzuty obronne, rozmawianie z panią*; Char NZ; MRO Wytrw +16, Ref +9, Wola +10, S 20, Zr 15, Bd 16, Int 13, Rzt 13, Cha 12.
Umiejętności i atuty: Ciche poruszanie +15, Dyplomacja +3, Nasłuchiwanie +16, Przeszukiwanie +14, Ukrywanie +1, Wyczucie kierunku +14, Wyczucie pobudek +14, Zastraszanie +4, Zauważanie +16; Czujność, Poprawiona inicjatywa, Żelazna wola.

* Teraz już "z panem"

Ci co orientują się w D&D zapewne zrozumieją coś z tego bełkotu powyżej. Niżej dodam lekko zmodyfikowany opis, cóż trzeba troszeczkę podrasować konia dla MAC-anta.

Imię: Targaraene
Rasa: Cauchemar (Cauchemar to przerażająca, szczególnie okrutna wersja zwykłego koszmaru (...) - Księga Potworów)
Wygląd: Jak zwykły koszmar, tyle że czarny kolor pozostaje zastąpiony białym. Wierzchowiec jest sporo większy od zwykłych koni, przez co idealnie pasuje do wzrostu Liścia.
Inne: Prędkość mojej postaci jest mniej więcej równa prędkości konia, więc tak samo szybko poruszam się z nim jak i bez niego. Nie może go dosiąść nikt oprócz Loka, niemniej nie reaguje źle na obecność innych osób w pobliżu.

Myślę że tyle wystarczy, na koniec oficjalnie chciałem oświadczyć, że mimo tego iż Targaraene jest postacią występującą oryginalnie w FR, adoptuję go jako moją "maskotkę".

[Sasayaki]

Bractwo Magów Lodowej Iglicy

Siedziba: Znajdująca się na bliżej nieokreślonej "dalekiej północy". Tak naprawdę jej dokładna lokalizacja nie jest znana. Wbrew nazwie wieża wcale nie jest zrobiona z lodu, a z mętnego, bezbarwnego kryształu. Plotka głosi że jest tak wysoka że magowie mogą z jej ostatniego piętra dosięgnąć księżyca, oni sami twierdzą że to wierutna bzdura.

Cele: Postęp. Wszelkiego rodzaju. Potęga. Też wszelkiego rodzaju.

Moc: Dokładne stwierdzenie jest niemożliwe. Zdecydowanie nie powinno się z nimi zadzierać.

Herb: Biała dłoń z okiem, w czarnym kwadracie.

Największe znane osiągnięcie: Popularne zaklęcie serii błyskawic, homunkulusy D8 oraz szatanian potasu.

[Sasayaki]

Hashimi (Ryś)

Płeć: Mężczyzna

Rasa: Homunkulus D8

Wiek: Około 5 lat (z wyglądu dwadzieściapare)

Wygląd: Jest to wysoki, smukły mężczyzna, o szczupłym, wysportowanym ciele. Jego włosy są białe, krótko ostrzeżone, przypominają sierść jakiegoś zwierzęcia. Jego oczy są czerwone. Skórę pokrywają mu lśniące bladoniebieskim światłem runy. Na prawym policzku ma bliznę po oparzeniu ognistą kulą. Jego pseudonim wziął się od noszonej przezeń maski rysia.

Historia:

[Zegarmistrz]

Alor Diviner:
Człowiek, Prawożądny Neutralny, Czarodziej 20 LVL (Diviner)
Halruański jasnowidz i arcymag, specjalista od wróżb. Z racji pesymistycznego nastawienia do życia jego wizje często przedstawiają najgorszy, możliwy obraz świata. Są niestety zaskakująco trafne. Przystał do Lazarusa, gdyż przestraszył się tego, co ujrzał w swojej szklanej kuli.

Hansen Gravewisper
Człowiek, Prawożądny Neutralny, Czarodziej 20 LVL (Nekromanta)
Jeden z nielicznych halruańskich nekromantów. Odludek i samotnik, dziwak. Rzadko spotyka się z żywymi, większość czasu spędzając na rozmowach z umarłymi. Od tych ostatnich dowiedział się o zbrodniach nowych sojuszników Halruy. Mając relację z pierwszej ręki od ofiar przyłączył się do ruchu Lazarusa.

Soundvawe
Człowiek, Prawożądny Dobry, Czarodziej 20 LVL (Evoker)
Prawdziwe imię nieznane. Dowódca wojsk ochrony pogranicza Halruy i znana czarodziejka bitewna. Przyłączyła się do ruchu Lazarusa, gdyż rozumiała konsekwencję przyjęcia propozycji "sojuszu". Jej głównym popisem jest zdolność zamiany źródła obrażeń czaru na inne. Preferuje dźwięk.

Astrafax Minddance
Człowiek, Prawożądny Neutralny, Czarodziej 20 LVL (Enchanter)
Halruański polityk i minister spraw zagranicznych. Dołączył do Lazarusa z powodów politycznych, rozumiejąc, że w tym wypadku miał on rację.

Luna The Chosen
Rasa nieznana, płeć nieznana, Chaotic Neutral, Czarodziej 20 LVL (Transmuter)
Zmiennokształtny mistrz magii i znany dziwak. Nie wiadomo, czy pochodzi z Halruy. Podobno miało krewnych w jakimś, zniszczonym przez tsunami mieście.

Meliandor the Summoner
Człowiek, Prawożądny Neutralny, Czarodziej 20 LVL (Summoner)
Haruański mistrz przywołania i populista. Jest znany ze swego bogactwa (jednak wyłącznie w Halrui) płynącego z eksploatacji kopalń na Planie Ziemii. Do ruchu dołączył w nadziei na zdobycie wpływów politycznych i większe wzbogacenie się.

Therion the Shild of Halrua
Człowiek, Neutralny Zły, Czarodziej 20 LVL (Abjurer)
Ideologiczny brak i od dłuższego czasu sojusznik Lazarusa. Jest magiem bitewnym i specjalistom od czarów obronnych. Izolacjonista.

[Sylar]

Drużyna Ognistego Sztyletu:

1) Imię: Cerno Masig
Pseudonim: Sztylet
Płeć: Mężczyzna
Rasa: Człowiek
Charakter: Praworządny Neutralny
Wzrost: 175 cm
Wiek: 33 lata
Profesja: Łotrzyk 17lv. (Zabójca)
Historia:
Charyzmatyczny, inteligentny i doświadczony asasyn. Jest jedną z tych osób, które zmieniają świat z cienia. Lojalny sługa swojej gildii, od kiedy tylko dołączył do niej wraz z Amavi. Dzieciństwo nie było dla niego lekkie. Osierocony za młodu, żył na prowincji Westgate. Już od początku znajomości z Amavi, jedną z adeptek szkoły magii, nawiązała się między nimi mocna więź. Razem przetrwali najcięższe chwile, pokonując wszelkie przeszkody. Od 17 roku życia wstąpił do Ognistych Noży, rok później zwerbował również Amavi. Szybko wspinał się po szczeblach władzy. Odkrył kilku zdrajców i zamordował wiele niewygodnych osób. Zawsze dbał o dobre imię jego gildii. Od 7 lat dowodzi swojej grupie nazwanej Ognistych Sztyletów w skład której wchodzą obecnie: zabójcza czarodziejka Amavi, przebiegły niziołek Itum oraz potężny barbarzyńca Vast.
Charakterystyka:
Cerno jest średniego wzrostu dobrze zbudowanym mężczyzną. Brunet o błękitnych tęczówkach, jednak ciężko to zweryfikować, ponieważ ciągle nosi na sobie ciemne szaty z wiecznie zaciągniętym kapturem. Poza szatami, nosi brązową, skórzaną zbroję ze specjalnym emblematem. Z charakteru jest przykładem sangwinika, choć to tylko przykrywka. Przychylność innym wykorzystuje do zdobycia ich zaufania i potrzebnych mu informacji. Nigdy nie zdradza żadnych szczegółów obcym. Ciągle obserwuję innych i stara się wydobyć z nich jak najwięcej interesujących go informacji. Cerno jest profesjonalistą w swoim zawodzie, co w końcu zrodziło w nim dumę. Jednak ona motywuję go, niźli zmienia w próżniaka. Zawszę chcę robić wszystko najlepiej, aby nie zawieść siebie, swoją gildie i nie narazić swoich podwładnych.
Zdolności:
- Krycie się w cieniu (opanował tą sztukę do perfekcji. Tylko kapłani o najwyższym poziomie oświecenia zdolni są wypłoszyć go z jego własnego ukrycia);
- Sztyletowanie (jego kunszt i zwinność z jaką obsługuję się sztyletem mogliby pozazdrościć mu najlepsi w tym fachu. Celnie miota lekką bronią i walczy w zwarciu. Jego ataki zawsze wymierzone są w witalne punkty, powodując krytyczne obrażenia);
- Mistrz trucizn (jest również doskonale obeznany w różnych truciznach, a nawet i w antidotach. Podstawy alchemii pozwalają mu również tworzyć proste mikstury, a doświadczenie zielarskie zdobywać niezbędne składniki);
- Intuicja (doświadczenie w swoim zawodzie i jego wrodzone zdolności przetrwania pomagają mu na każdym kroku. Ten unikalny talent subtelnie wpływa na każdy aspekt działania. Czy to sposób rozstawienia towarzyszy, strategii, a nawet uniku ataków, kontrowania, czy wreszcie ataku).

2. Imię: Amavi de Iustit
Pseudonim: Czarna Róża
Płeć: Kobieta
Charakter: Chaotycznie Zła
Rasa: Człowiek
Wzrost: 164 cm
Wiek: 28 lata
Profesja: Czarodziejka (Wywoływacz) 11lv. / Łotrzyk 5lv.
Historia:
Młoda, pełna wdzięku i ostrego języka dama z arystokrackiej rodziny. Buntowniczka i arogancka dziewczyna za młodu. Od dawna wykazywała zdolności metamagiczne, co spowodowało jej izolację wśród rówieśników. Od zawsze nienawidziła zawiłych relacji bogatych rodów i zgorszenia wśród innych za to, co sama uważała za dar. W wieku 11 lat, po kilku latach praktyk na dworze, postanowiła zostać czarodziejką. Rodzice nawet nie zaprotestowali uważając, że mag w rodzinie zwiększy prestiż domu. Tuż po rozpoczęciu nauk magii poznała Cerno, który jak żadna inna osoba, rozumiał jej potrzeby. Młoda dziewczyna miała również problemy personalne w akademii. Magiczne zdolności Amavi były o wiele lepsze niż innych dziewcząt ze szkoły magii. Zazdrosne koleżanki znalazły wymówkę aby odwrócić się do niej plecami. Chłopiec z prowincji, Cerno stał się powodem wyzwisk, szeptów i plotek. Amavi znów została wyobcowana. Jednak nie złamała się. Cerno wspierał ją i pomagał w każdym wyzwaniu. Młody mężczyznę zawsze zadziwiały zdolności Amavi. Była to dla niej kolejna motywacja. Rok później, kiedy Sztylet wstąpił w szeregi gildii asasynów, wieź ich łącząca nie została przełamana. Jednak mnogość zadań, prób i zleceń nie pozwoliło już spotykać się im tak często. Dziewczyna, prymuska drugiego roku, znów poczuła narastającą samotność. Minęło tak kilka miesięcy, kiedy okazało się, że rodzina Iustit podpadła znaczącej rodzinie z Urmlaspry. W przeciągu kolejnych paru miesięcy dokonano zamachu naAmavię. Na szczęście Cerno dowiedział się wcześniej od swoich braci z gildii o próbie zamachu. Pośpieszył na ratunek i w ostatniej chwili uratował czarodziejkę. Od tego czasu Amavi porzuciła szkołę magii i dołączyła do Ognistych Noży, stając u boku Cerno.
Charakterystyka:
Od dzieciństwa nie była zbyt towarzyszka. Swoją arogancją i egocentrycznością zraziła do siebie nie jedną osobę. Zna swoją wartość, nawet jeżeli czasami przekłada ją nad innych. Wierzy w swoją rację i kieruję się własnym systemem wartości, często przekładając swoje dobro nad innych. Życie nie dało jej jednak dobrego przykładu, co pogłębiło jej niechęć do innych. Jej niecodzienne zdolności magiczne spowodowały wyobcowanie i osamotnienie we wczesnych latach dzieciństwa. Rodzice przekładali interes i dobre imię rodziny ponad instynkt rodziców. Otoczona przez bezduszną służbę, która zwracała uwagę bardziej na drogocenne przedmioty niźli ją samą, pogłębiło jej żal do świata. W młodzieńczych latach odnalazła jednak swoją bratnią duszę, Cerno. Od tamtego czasu poprawił się jej stosunek do innych ludzi. W końcu doznała szczęścia w swoim życiu. Mimo nowych przeciwności, od tamtego czasu nabrała odwagi i uporu w dążeniu do swoich celi. Nareszcie zrozumiała, że życie zależy od niej i ma moc by je zmienić. Obecnie jest piękną kobietą, doskonale znającą swoją wartość. Na jej płomieniście rude włosy, niesamowicie hipnotyzujące zielone oczy oraz szczupłą i zgrabną sylwetkę poleciał nie jeden mężczyzna. Ci śmielsi, jak mieli szczęście, wylądowywali w rowach, o reszcie nie ma co mówić. Jej ubiór składa się z podobnej szaty co Cerno, z tą różnicą, że pod nią nie kryję się skórzana zbroja, a strój z wieloma kieszeniami z różnymi miksturami.
Zdolności:
- Zielarstwo (zamiłowanie do natury, gdy ludzie byli dla niej obcy, przerodziło się w pasję i życiowe hobby. Obecnie nie ma ziół, które były jej obce, co pozwala jej z łatwością pozyskać nawet najrzadsze rośliny);
- Alchemia (to następstwo jej hobby. Choć profesjonalnie zajmuję się nim od czasu akademii szkoły, to już w dzieciństwie czytała wiele ksiąg na jej temat. Teraz sama mogłaby napisać nie jedno dzieło na ten temat, zapisując w niej znane wszystkim przepisy, rzadsze wywary, czy mikstury, oraz kilka jej własnych dzieł);
- Magia zniszczenia (to jej specjalność. Wywołanie kilku magicznych pocisków to dla niej pikuś. Ognista kula, opóźnione zaklęcie ognistej kuli i inne są jej domeną jako maga);
- Wyostrzone zmysły (mimo iż Amavi wywodzi się z próżnej arystokrackiej rodziny, to jej zmysłom i kobiecych intuicji mogłaby pozazdrościć nie jedna pani. Uwaga z jaką bada otoczenie, wykrywanie ukrytych w cieniu oraz unik zagrożeń to jej szczęście w chłodnym życiu)
- Podstawowe zdolności łotrzyka (jako członek gildii Amavi musiała nauczyć się podstaw w swoim fachu. W szczególności upodobała sobie zdolności cichego chodu oraz ukrywania się w cieniu. Nie jest może aż tak dobra jak Cerno, ale jednak inni i tak mogliby jej zazdrościć tych zdolności).


3. Imię: Vast Niszczyciel
Pseudonim: Niewidzialny Olbrzym
Płeć: Mężczyzna
Charakter: Chaotycznie Neutralny
Rasa: Człowiek
Wzrost: 194 cm
Wiek: 42 lata
Profesja: Barbarzyńca 13lv. / Łotrzyk 5lv.
Historia:
Vast wywodzi się z jednego z mniejszych klanów barbarzyńców znajdujących się w arenie Dziesięciu Miast. Od dzieciństwa szedł wiernie śladami przodków, oddając się w pełni swoim instynktom barbarzyńców. Do czasu... Pięć lat temu jego klan został zaatakowany przez arcymaga. Chciał zawładnąć tą ziemią i wybudować tu swoją wieżę. Czarodziej miał bowiem zatargi z wieloma osobami i w ten sposób chciał uniknąć ataku skrytobójców. Klan składającym się z pięćdziesięciu członków został wymordowany w brutalnej walce przeciw magowi i jego legionowi nieumarłych. Vast walczył dzielnie, powalając kolejnych szkieletorów, ale przeciwnik miał nad nim liczebną przewagę. Starszyzna klanu padała jeden po drugim w konfrontacji z arcymagiem. Vast był ostatnim żywym, otoczonym przez wroga. Opuszczały go już siły, pogodził się z losem. Naglę szkielety padły, a kości rozsypały się w bezładzie. Barbarzyńca nie wiedział co się stało dopóki jego oczy nie ujrzały arcymaga. Krew pokrywała jego szaty i ostrze, przebijające jego brzuch na wylot. Kolejne spojrzenie zmęczonych oczu barbarzyńcy dostrzegły ciemną sylwetkę zza pleców maga. Chwilę później dostrzegł jak jakaś kobieta ubrana w ciemną szatę naciera jego rany jakąś mazią. Cerno i Armavi zjawili się w ostatniej chwili. Od tamtego zdarzenia postanowił poświęcić swój talent w walce przeciw magom. Vast zawdzięcza życie Cerno, utracił honor i tylko w jeden sposób może go odzyskać. Odwdzięczając się zbawcy i oddając mu przysługę. Od tego czasu Vast wstąpił w szeregi gildii asasynów i dołączył do drużyny Ognistego Sztyletu.
Charakterystyka:
Vast jest wysokim, tęgim mężczyzną w średnim wieku. Jest brunetem o bujnej fryzurze i piwnych oczach. Jego twarz nosi znamiona lat, ma ostre rysy i bujne brwi. Przez jego plecy przechodzi ciemna blizna po walce sprzed pięciu lat. Ubiera się jak zwyczajowy złodziej. Nosi skórzaną zbroję i ciemne szaty, które powoli stawały się znakiem rozpoznawczym drużyny Cerno. Z charakteru Vast jest niezwykle opanowany, trzymając swoją barbarzyńską furię na wodzy. Poza ponadprzeciętnymi zdolnościami walki, barbarzyńca znalazł umiłowanie w sztuce tworzenia oręż. Vast jest człowiekiem pełny honoru i dumy, którą nauczył go klan. Jest też lojalnym towarzyszem, a każdą swoją przysięgę traktuję ze śmiertelną powagą.
Zdolności:
- Żelazna wola (droga, którą obrał Vast, poskramiania magów pozwoliła mu wzmocnić umysł. Dzięki temu nabył niewrażliwość na każdego typu zaklęcie iluzji);
- Wigor (wywodząc się z klanu barbarzyńców, Vast osiągnął nadzwyczajna wytrzymałość na ciosy);
- Odporność na magię (wyspecjalizowanie do eksterminacji magów wymaga również jakiegoś rodzaju protekcji przed jej wpływem. Odporność na magię pozwala oprzeć się czarom niższego poziomu oraz zdolnościom nagłej śmierci);
- Wyspecjalizowanie w toporach (ulubiona broń nie na pokaz. Vast jest mistrzem wielkich toporów, a jego uderzenie potrafi powalić na ziemie nawet trzech rosłych mężczyzn);
- Adept Cienia (gildia asasynów wpłynęła również na zdolności Vasta. Wśród łotrzyków skrytobójców barbarzyńca nauczył się skutecznie chodzić po cichu i z zaskoczenia atakować plecy przeciwników).


4. Imię: Itum Noster
Pseudonim: Złota rączka
Płeć: Mężczyzna
Charakter: Praworządny zły
Rasa: Niziołek
Wzrost: 95 cm
Wiek: 30 lata
Profesja: Czarodziej (Iluzjonista) 3lv. / Łotrzyk (Zawadiaka) 12lv.
Historia:
Itum pochodzi z rodziny iluzjonistów. Grupa Noster podróżowała od miasta do miasta i organizowała pokazy przed publicznością. Itum miał iść w ślady rodziny, jednak niziołek wykazywał specyficzne zdolności w całkiem innym kierunku. Blef, prowokacja i aktorstwo były jego mocnymi stronami. Ma też zwinne ręce, co nieraz dawał po sobie znać. Znużony leniwym życiem, Itum pragnął posmakować życia z innej strony. Kiedy Nostery zawitały do Westgate, podczas jednego z występów Itum ukradkiem podsłuchał rozmowę na temat gildii złodziei. Wykorzystał okazję i dołączył do gildii. Już w wieku 17 lat zdobył szacunek innych członków gildii, a nawet awansował, zostając prawą ręką jednego z liderów gildii. Siedem lat później niebezpieczne zlecenie Ituma zaowocowało współpracą z drużyną Cernona. Mieli razem zgładzić zdrajcę, weterana gildii. Nie było to jednak łatwym zadaniem. Zdrajca bowiem zebrał już pokaźne siły i sprzymierzył się z jednym z domów w Marsember. Wywiązała się walk, którą ostatecznie wygrali Itum i drużyna Ognistego Sztyletu. Po wykonaniu zadania Itum nawiązał bliższy kontakt z Cerno, Vastem i Amavią. Chwilę po tym niziołek zaproponował swoje usługi i dołączył do drużyny Cernona.
Charakterystyka:
Itum jest dość wysoki jak na nizołka. Ma długi nos i ciemne oczy. Nosi ciemną skórzaną zbroję, a na nią zakłada, tak jak inni członkowie drużyny, czarną szatę. Jego gadulstwo nieraz przysporzyło mu kłopotów. Jednak dzięki swoim zdolnościom zawsze wychodził z nich cało. Jest arogancki, bezczelny i chamski, ale potrafi za to doskonale blefować i prowokować przeciwników. Itum nie przepada za konwencjonalnym sposobem eliminacji wroga, zawsze szukając jakiegoś alternatywnego rozwiązania. Specjalizuję się we wszelkiego rodzaju pułapek. Natomiast jego zdolności iluzjonistyczne nieraz pomagały mu w trudnych chwilach. Itum jest narcyzem, jakich mało w Faerunie, co za tym idzie jego lojalność można poddać w wątpliwość. Jak na klasycznego łotra przystało, Itum po prostu nie potrafi przejść obojętnie obok "świecących" obiektów. Raz nawet próbował okraść Amavię, co nie skończyło się dla niego przyjemnie.
Zdolności:
- Niedostrzegalny (jego zdolności w kryciu się w cieniu, cichego chodu oraz sztuczki iluzjonistyczny powodują, że Itum jest jednym z najlepszych skrytobójców w gildii);
- Podstawy Iluzji (więzy krwi są niezwykłą zaletą niziołka. Dzięki młodości spędzonej na magii iluzji, Itum poznał podstawy tej magii, co daje mu jeszcze większą przewagę w walce);
- Specjalista od Pułapek (Itum doskonale zna się na wszelkiego rodzaju pułapkach: elektryczne, gazowe, z kolcami i inne, dla niego to żaden problem stworzyć jedną z nich, a jeszcze mniejszy zastawienie jej);
- Aktor (mistrz blefu i prowokacji. Itum potrafi doskonale manipulować ludźmi, sugestią, ironią czy kłamstwem);
- Celne Oko (choć Itum nie przepada za bezpośrednimi starciami, to jednak jest jednym z najlepszych miotaczy sztyletami w gildii. Kolejna umiejętność, która nieraz ratowała mu życie);
- Precyzyjne Zmysły (zmysły Ituma są o wiele lepsze, niż u innych członków drużyny. Potrafi bez problemu podsłuchiwać innych, dostrzegać ukrytych w mroku i usłyszeć zbliżające się zagrożenia);
- Unik (niska, mała i lekka postura niziołka pozwala mu bez problemu unikać bezpośredniego zagrożenia. Zręcznością i refleksem dorównuję niemalże Cernowi).

[Caladan]

Imię Nazwisko: Gaelan Buckberry
Rasa: Człowiek
Pochodzenie : Turmish
Wiek: 25 lat
Zawód: Kupiec
Klasa: Szlachcic

Wygląd: Niczym specjalnie się nie wyróżnia

Historia:
Gaelan Buckberry urodził się w Alaghonie. Był synem z nieprawego łoża sławnego Turmishańskiego szlachcica. W 1370 roku po zakończeniu studiów w akademii wojennej został wcielony do Armii Turmishańskiej, gdzie dosyć szybko wspinał się w hierarchii. Jego doczesne życie niczym nie wyróżniało się, aż do przybycia obcych do Faerunu. Po wielu zawirowaniach politycznych w 1372 roku. Dostał rozkaz z góry utworzenia specjalnej jednostki wywiadowczej, która miała dopilnować interesów jego kraju w nowym sojuszu. Po nagłej zmianie polityki władz Turmishańskich drużyna Gaelana zaczęła działać w ukryciu. Wraz z rozrostem siatki wywiadowczej jego zespół zaczął współpracować z innymi jednostkami poza krajem. Po nagłym odejściu sił Caladana i najściu wojsk MAC-u. Stworzył partyzantkę, która była solą w oku obcych sił , aż do chwili, gdy został schwytany, a jego zespół w Turmishu rozproszono....................

Umiejętności: Nic specjalnego. Jedynie potrafi jako tako dobrze machać mieczem, ale daleko mu do bycia mistrzem. Świetnie potrafi się zlewać się w tłumie, oraz ma fotograficzną pamięć.

Uzbrojenie: Umagiczniony długi miecz rodowy Buckberry.

Hobby:
Stare księgi
Gra na lutni
Szermierka

[Loko]

Alusair Nacacia Obarskyr

Myślę że większości graczy znana jest ta postać, więc nie będę się za bardzo rozpisywał.
Rasa: Człowiek
Płeć: Kobieta
Klasa: Wjk 7/Trp 1/Rps (Rycerz Purpurowego Smoka) 2
Wygląd: Jest to szczupła kobieta średniego wzrostu. Ma bardzo jasne blond włosy sięgające do ramion i szare oczy. Jeśli nie jest akurat na polu walki, ubiera się w zwykłe żołnierskie stroje, jedynie na ważne uroczystości zakłada szlacheckie suknie. Gdy staje do walki przywdziewa mythrilową zbroję płytową i kilka magicznych pierścieni, walczy za pomocą migbłystalnego długiego miecza. Na co dzień nosi królewski sygnet Cormyru, mający jedynie sentymentalne znaczenie. Ma nawyk nie zakładania hełmu, nawet w obliczu bardzo dużego zagrożenia.
Bardzo skrócona historia: Alusair po śmierci króla Azouna została regentką Cormyru. W wyniku działań Multiświatowców została zdetronizowana, znikała na jakiś czas bywała nawet poddawana torturom w lochach. W końcu została jednym z przywódców Purpurowej Krucjaty. Liść, ze znanych tylko sobie przyczyn postanowił zostać jej prywatnym ochroniarzem. Po pewnym czasie zamieszkała na terenie Kościoła Praworządności, zostając tym samym akolitką w służbie kica. Teraz, gdy Loko został jednym z wyżej postawionych ludzi w MAC, poprosił Alusair o bycie jego wspólniczką. Alusair wystąpiła z Purpurowej Krucjaty i została jednym z ludzi będących najbliżej Liścia, tym samym obejmując urząd jego zastępcy.