[Grisznak]

Także taki, że gra na emu psx'a wymaga sporego samozaparcia i cierpliwości.

Także taki, że gra na emu psx'a wymaga sporego samozaparcia i cierpliwości.

[Grahf]

Bez przesady, na epsx'ie różnica nie jest taka duża. Trzeba tylko pluginy dobrze skonfigurować.
Te gry już wyszły sporo temu, więc od biedy możesz je traktować jako abandonware :p.
BTW, Smoczek jakiego masz kompa?

[BOReK]

Abandonware jest wtedy, gdy wygasną prawa autorskie lub wytwórca sam się ich zrzeknie (tudzież nikt sie o nie nie upomni po wystawieniu produkcji za darmo na stronce).
A co do ePSXe to używanie samego programu nie jest zabronione, bo to freeware - niemniej bios do psx już taki darmowy chyba nie jest, a bez biosa ani rusz :]. Co do samej konfiguracji, to i owszem, szczególnie ciężka nie jest (najgorzej jak zwykle z grafiką), a przy prawidłowych ustawieniach wystarczy tylko mieć pada i właściwie jest zero różnicy między konsolą i pc.

[Smoczek]

Czy ja wiem... grałem w FF VII na TV i na epsxe... IMO wszystko było ładniejsze na TV xD.
Co do kompa - Celeron 2.4, Radeon 9600XT, 512mb RAM (333mhz).

[Grahf]

A zauważyłeś --> :p :)

Spokojnie odpalisz każdą gre na PSX Smoczek na emulatorze.

[ktus]

ja przeszedlem :

-chrono trigger
-chrono cross
-vagrant story
-FF VII
-FF VIII
-FF IX (zacielo mi sie na 2 plytce wiec nie skonczylem...)


moim zdaniem to sa najlepsze RPG na psxa i nic tego nie przebije ^^ (CT = snes ale na konsole tez wyjszlo)

[Grahf]

Moja lista najlepszych jRPG na PSX'a byłaby nieco inna:

1. Xenogears
2. Suikoden
3. Wild Arms
4. Chrono Cross
5. Lunar 2: Eternal Blue

[Smoczek]

Co do list, oto moja xD:
-Chrono Trigger;
-Final Fantasy VII;
-Tales of Destiny II;
-Chrono Cross;
-nie wiem xD.

[phren]

Z jRpg gralem tylko w FF8 na kompie i jak dla mnie to byla masakra. Fabuła jako taka (zbyt daleko nie doszedłem) walki nudne jak flaki z olejem a najbardziej irytowaly mnie wyskakujący przeciwnicy niewiadomo skąd. Jak dla mnie to z cRpg najlepsze to BG2,Torment, Gothic II oraz Vampire the Maquearde: Bloodlines. Vampire byłby boski gdyby nie spieprzony engine gry który uniemożliwiał grę nawet na super wypasionym komputerze Pentagonu.

[Grisznak]

Jeśli chodzi o fabułę ósemki, to można o niej dyskutować, bo jest po prostu dobrze podane romansidło, opowieść o nastolatkach dla nastolatków, nie taka jednak znowu zła.
Co do losowych walk, to jest to jeden z typowych elementów jrpg, choć zdarzają się gry, w któryc widac przeciwnków.

Jeśli chodzi o fabułę ósemki, to można o niej dyskutować, bo jest po prostu dobrze podane romansidło, opowieść o nastolatkach dla nastolatków, nie taka jednak znowu zła.
Co do losowych walk, to jest to jeden z typowych elementów jrpg, choć zdarzają się gry, w któryc widac przeciwnków.

[Smoczek]

Zdarzają się też gry w których walczymy w czasie rzeczywistymm, a nie turowo, co również jest bardzo fajnym pomysłem ^^.
Ba są jRPGi w przypadku których walczy się w czasie rzeczywistym i to na enginie gry ^^ (tym podstawowym).

[Daerian]

Musze przyznać, że lubię oba gatunki, jednak mimo wszystko pod pewnymi względami cRPG mają znaczną przewagę nad jRPG.
Powodem jest o wiele większa możliwość ingerencji w postać/drużynę, oraz dopasowania jej do własnych upodobań - zarówno w sensie bojowym, jak i odgrywania postaci.
Jak dla mnie, nie spotkałem żadnego jRPG, który pod względem możliwości wczucia się w postać oraz nadania jej unikalnych właściwości mógł się równać z moimi ulubionymi cRPG-ami (i ulubionymi grami również, nawiasem mówiąc): Fallaut 1&2, Arcanum i Planescape (choć do tego mam zastrzeżenia o zbyt krótką fabułę:( ). W każdej z tych gier mogłem stworzyć postać praktycznie bez ograniczeń, samodzielnie decydując o wszystkim.
Poza tym cRPG oferuja nam róznorodność stylów gry i walki: od zręcznościowego Gothic'a, (mającego przy tym ciekawą fabułe) poprzez pełne walk Icewindy i Baldury, aż do rozbudownych gier takich jak wymienione wcześniej.
Tymczasem w jRPG postacie są mi narzucone z góry, a styl prowadzenia walk jest prawie identyczny od czasów pierwszych Finali. Z drugiej jednak strony, jRPG oferują mi rzeczy, których brakuje w połowie cRPG - bardzo dobrze dopracowane postacie poboczne i pozostałych członków drużyny, ciekawy i nietypowy system magii oraz bardzo rozbudowany i - ponownie - niesztampowy świat samej gry. Dlatego też wyrównują one w ten sposób swoje pierwotne wady.
Podsumowując - cRPG i jRPG są w moim prywatnym odczuciu równe sobie, ale jednak na liście moich ulubionych gier pierwsze meijsca należą bezapelacyjnie do cRPG, jRPG moga liczyć dopiero na 5 pozycję, a i tam mają mocną konkurencję :-D

[Keii]

[Smoczek]

Postacie narzucone z góry przez autorów są o tyle dobre, że faktycznie są częścią fabuły w przeciwieństwie do "maszyn" które my tworzymy w np. Icewind Dale. W tej grze nie ma najmniejszego znaczenia kim są postacie, gra wygląda i tak niemal identycznie, odwrotnie jest w jRPGach. Tam się wręcz czuje, że postacie żyją, mają swoje problemy i swoje zdanie.
Krótko mówiąc (IMO) - taki sposób kreacji bohaterów jest głównym czynnikiem, który wpływa na popualorność tych gier (pomijam już fakt, że świat nie jest rozmazany, a fabuła w każdym calu dopracowana (m.in. właśnie dzięki postaciom).

[Grisznak]

Jeśli chodzi o system walki, to wymieńmy jeszcze dwa kanoniczne tytuły: Vagrant Story z FF XII. Poza tym jeszcze turowy z FF X. FF II też miała nieco inny system niż reszta.
Zas co do postaci - dzięki nim gra bardziej przypomina film lub książkę, w której gracz steruje ruchami bohaterów. I za to lubię te gry.
Grając w crpgi (Ishar, Eye of Beholder, Might & Magic) zawsze odczuwałem brak czegoś takiego. Pewną namiastką tego systemu była seria Ultima, gdzie kierowało się postacią Avatara, jednak samą postać można juz było tworzyć swobodnie.

Jeśli chodzi o system walki, to wymieńmy jeszcze dwa kanoniczne tytuły: Vagrant Story z FF XII. Poza tym jeszcze turowy z FF X. FF II też miała nieco inny system niż reszta.
Zas co do postaci - dzięki nim gra bardziej przypomina film lub książkę, w której gracz steruje ruchami bohaterów. I za to lubię te gry.
Grając w crpgi (Ishar, Eye of Beholder, Might & Magic) zawsze odczuwałem brak czegoś takiego. Pewną namiastką tego systemu była seria Ultima, gdzie kierowało się postacią Avatara, jednak samą postać można juz było tworzyć swobodnie.