[Hisayo]

Znowu zmieniłam nazwę posta, żeby nie wyglądał jak randomowa kolekcja bazgrołów randomowego nołlajfa (inna rzecz, że owszem, wygląda).
Dobra, monologu artystyczno-artystycznego ciąg dalszy. Ohoho.
Więc na początek: jestem na pixivie. Tu.
Okej, ulepszyłam trochę photoimpactowe skille (tak to ujmę, bo nikt nie wie czym jest PI, good for meh) i coloringów przybyło. Nie będę linkować każdego z nich, to można sobie znaleźć ło tutaj. Więcej jest też rysunków własnych (czyt. tych, których się jeszcze nie wstydzę). Tak więc:
- słodyczkowata wersja mnie;
- Hisaloid - ile bym się w to nie wgapiała, nie potrafię określić, co jest nie tak, więc po raz kolejny proszę o zjechanie/krytykę;
- kjutności - spuśćmy kurtynę miłosierdzia na tę scenę;
- Michael w pięć minut i to na niebiesko.

Kiedyś zastanawiałam się, czy to brak talentu, czy lenistwo sprawia, że nie stac mnie na narysowanie czegoś na poziomie. Doszłam do wniosku, że i to, i to.

[Hisayo]

Ostatnio miałam atak bezwenia, a talent poszedł się kochać, ale w końcu mi się ~UDAŁO~ i narysowałam sobie ID. No powiedzcie, nie tak sobie mnie wyobrażaliście? (o ile ktoś sobie wyobrażał)
Ponadto, w końcu zdecydowałam się na zaprezentowanie TEGO. TO jest rysunek machnięty całkowicie z nudów w brudnopisie, ale okazało się, że nie wyszło mi aż tak źle, więc postanowiłam to przerobić na komputerze. Nie dało się. Ach, co za szok. W każdym razie, tak oto psychotycznie wygląda Rufus, kiedy mu się urżnie Loczka. A tak na serio, Loczek mi nie pasował.

[Hisayo]

Znalazłam moje kredki. Tak błagalnie na mnie patrzyły, że nie mogłam się powstrzymać i oto jest Alicja.

[Sasayaki]

O, widzę postępy :D

[Hisayo]

Nie wiem. Miało być romantycznie i uroczo, wyszła psychodela wypalająca mózg. A tak w ogóle to siedzenie przed komputerem psuje wzrok.
Le łyp. Po tym doszłam do wniosku, że tak właściwie to nie wiem, o czym był rozdział...
Happy New Year~! Samo wyszło. Poza tym, że szlag mnie trafił z dwadzieścia razy, kolorowanie tego było całkiem przyjemne~

Znalazłam na podłodze, pokolorowałam, mam. Strasznie słitaśnie wyszło. Pyc.
A tutaj... Miku. Fajnie mi się maziało, więc po chwili namysłu postanowiłam to pokolorować.

Nowy His. Bo lekcje biologii strasznie interesujące są, no. A tak w ogóle to chyba mi się styl kolorowania poprawił.

[Hisayo]

Znowuż kreduchny, bo CG mi chyba nie idzie, jak tak patrzę na tego Dasoka...
Enyłej, Miku i Drzewny Fail Perspektywiczny.

[Hisayo]

ŻYYYYYYYYYYYYYYYJĘ~!

I pragnę zaprezentować arty. Sztuk kilka. Cokolwiek od siebie różne, bo ciągle eksperymentuję ze stylem i nie mogę się zdecydować, czy wolę taki bardziej realistyczny, czy... no, mniej realistyczny.

A swoją drogą, małe pytanko: mam zamieszczać swoje arty też na blogu, czy tylko tu?

Wobec tego, art pierwszy - ja. I tak, ja naprawdę tak wyglądam \ ( = _ = ) /

Art drugi, pyc. Ten art znalazłam, poszukując... sama nie wiem czego, w moim folderze z grafiką własną. Postanowiłam to przerobić, bo w zasadzie zgrzytało mi tylko to ramię, które było nieznoście kwadratowe i za długie. Innymi słowy, nie mam pojęcia, jak ja mogłam takie cuś puścić. W każdym razie przerobiłam ramię i oto jest~!

Mikuuuuuuu~! Maźnięte na szybko przed biologią. Wychodzi na to, że biologia powoduje u mnie nagłe przypływy wena xD

I najnowsze, Lemok właściwy. Czyli taki uroczy, słodki i milusi. Dobra, bez przesady, ta druga część mojej osobowości też jest ponurą tsundere, ale przynajmniej częściej się uśmiecha.

[Agon]

[Sasayaki]

Ładniutka ta Miku, nawet bardzo :3

[Hisayo]

Aproodo: ZDJĘCIA!

[Sasayaki]

Zimowe są śliczne, zwłaszcza to z odbiciem budynku w lodzie. I masz fajne zwierzaki :D

[Hisayo]

Sas, dzięki! :3

Ostatnio, jeśli chodzi o coloringi, poczyniłam rzecz heroiczną, to jest: spróbowałam normalnie cieniować. Oto, co wyszło + komć:

- Wicek - chyba mu za sine usta zrobiłam w porównaniu do reszty mordy i ten cień pod dolną wargą jakiś taki za głęboki, ale oprócz tego jestem, jak to się mówi, w pełnie usatysfakcjonowana. Czytaj: nawet włosy mi się podobają.
- Dziak - pierwszy kolorowany eksperyment, więc wyszedł trochę niechlujnie, aaaale olać to.
- Mój Seksowny Mąż - takie średniawe trochę. Wybacz, hsbnd \ ( ; A ; ) /

Dobra, koniec tego szczęścia, teraz będzie moja sztóka.
Małe rude i jego ptaszek
Miku jedna
Miku druga

Szotasoka nie dam, takich rzeczy się publicznie nie pokazuje. Tak samo jak Małego Rudego Które Już Wyrosło ver. Patrzcie Jakie Mam Fajne Nogi. Po prostu... nie. I WCALE nie piszę tego po to, żeby ludzie zaczęli szukać.

[Hisayo]

Okej, już miałam wsadzać historię Lemoki, ale stchórzyłam. Zamiast tego dwa rysunki połączone w jeden, o tu.