[Urawa]

[Fei Wang Reed]

Poszanowanie dla wolności słowa i wypowiedzi to tylko jedna kwestia problemu. Za ważniejsze uważam popularne zachowania (nierzadko bezwarunkowe), które krótko streścić można jako "to jest dobre, bo mi się podoba". Można to też określić kryzysem autorytetów (czy też, w przypadku internetu, często ich brakiem) albo brakiem krytycyzmu względem tego, co się lubi, co w późniejszej formie objawia się przez utożsamianie emocji/uczuć z "wartością obiektywną" dzieła (np. anime): lubię to = to jest dobre, uwielbiam to = to jest znakomite, nudne to = to jest tandetne itd. Odbija się to potem w komentarzach czy ocenach, choćby na Tanuki. Ot, wchodzę na pierwszą z brzegu recenzję anime i co widzę? 45% ocen stanowią 10, a na drugim miejscu, z 16%, ocena najgorsza (czyli 1). To jest norma, która w skrajnych przypadkach przybiera taką formę jak np. w Kurumiwari..., w którym na dwie skrajne noty (1 i 10) przypada 71% wszystkich głosów. Zagadnienie to zresztą ciekawe i warte osobnych badań i prac.

Sieć to jest takie dziwne miejsce, w którym bardzo popularne jest przekonanie, zapewne w dużej mierze wśród młodych jej użytkowników i - warto podkreślić - anonimowych, że "mój głos i moja opinia są tak samo ważne jak kogokolwiek innego, jeśli nie ważniejsze (w domyśle: bo moje)". Jeśli dodatkowo połączone jest to z zachwianą/zaburzoną zdolnością oceny tytułu (nie tej liczbowej), to w efekcie podnoszą się głosy zachwytu nad przeciętnością czy pomyje wylewane nad oryginalnym i ciekawym projektem. No i ten wspominany wcześniej kryzys autorytetów. Cóż z tego, że np. na Tanuki znaleźć można osoby, które w dziedzinie anime/mangi można uważać za autorytety, skoro przez pewne grona użytkowników, często anonimowych, nie są uznawane. Oczywiście nie byłoby problemu, gdyby miały one ku temu jakieś przesłanki merytoryczne, jednak w przygniatającej większości brak takowych.

Natomiast same komentarze, co by o nich nie mówić, więcej mówią o jego autorze niż oceny liczbowe. Tym bardziej, że nieraz stawia się je z pobudek, hmm... bardziej emocjonalnych niż merytorycznych - przynajmniej mogę tak powiedzieć ze swojego doświadczenia. Stąd też można dać dziesiątkę czemuś, co tak naprawdę wcale nie uważa się za znakomitość i arcydzieło, lecz ma zalety np. bardziej osobiste.

"To pisałem ja, Jarząbek."