[Udai]

Swoje wcześniejsze top "ileś tam" sporządziłem na szybko no postanowiłem ją trochę uzupełnić - oczywiście zasugerowałem się typami innych użytkowników.

Pulp Fiction

Sin City

[Dembol]

[Udai]

[Shiori]

Edit my first post.

Tenacious D - film bardzo fajny jak dla mnie ^^zabawny i w moim stylu. Jest on o powstaniu zespołu Tenacious D - oczywiście trochę fikcji xD.

Piękny Umysł - zapomniałam całkiem o tym filmie a powinien się tu znaleźć.

[fazior]

Święci z bostonu - za klimat, irlandzki mjuzik i Williama Defoe
http://swieci.z.bostonu.filmweb.pl/

Kill Bill 1 i 2 - za krwawą rzeź, Ume Thurman i całkowity brak pointy
http://kill.bill.filmweb.pl/

My Sassy girl - za chore azjatyckie poczucie humoru i za to że Koreańscy twórcy pokazali Hollywood jak robi się komedie romantyczne (w usa już oczywiście robią remake )
http://www.stopklatka.pl/film/film.asp?fi=21975

Infernal Affairs - Za pokazanie że nie trzeba masy krwii wystrzałów i wybuchów żeby budować w filmie akcje i napięcie, i za to że jest lepszy niż hollywoodzki remake (który nota bede w tym roku zdobył 3 oscary)
http://fdb.pl/f2098,Infernal,Affairs:,Piekielna,gra,(2002).html

i dwa najważniejsze filmy w mojej videotece

12 gniewnych ludzi - w sumie to nie wiem za co ale jest świetnym filmem
http://film.onet.pl/11639,,Dwunastu_gniewnych_ludzi,film.html

Syriana - bo lubie opowieści o szpiegach
http://film.onet.pl/10865,,Syriana,film.html

[Ari]

[Vodh]

Czy ktoś ma sprawdzone informacje na temat tego, czy scenariusz IA został odkupiony, czy bezczelnie zerżnięty? bo mi się wydaje, że wszystko odbyło się bez naruszenia prawa, a scenariusz został odkupiony, ale nie sprawdzałem, więc mogę się mylić.

[Ari]

Vodh, wszystko było full legal wykupione

[Jarmac1]

Ciężko mi wybrać który są najlepsze (proszę się nie sugerować kolejnością):
-W krainie Bogów
-Ojciec chrzęstny
-Pulp fiction
-Pan życia i śmierci
-7 wspaniałych
-7 samurajów
-Sexmisja
-Obcy (wszystkie części)
-Forest Gump
-Księżniczka Mononoke
-Ghost in the Shell
-O jeden most zadaleko
-Pearl Harbor
-Ck dezerterzy

[Chatoyant]

Constantine (reż. Francis Lawrence) - co prawda muszę go oglądać zawsze w ukryciu ("ZOSTAW... TEN... FILM..."), ale on dobrze pokazuje jeden z moich punktów wiedzenia na rzeczywistość :P. Ulubiona scena: dwie są. Kiedy Bóg bierze C. do Nieba oraz kiedy Izabel patrzy w kamerę.
American Beauty (reż. Sam Mendes) - widziałam ponad setkę razy. Ricky Fitts jest dla mnie od pierwszego wejrzenia archetypem idealnego kochanka. Ale i tak jeśli chodzi o grę aktorską, to Annette Bening nie ma sobie równych. Lubię filmy, które układają w głowie. A, i dla mnie to nie jest zdecydowanie film "O pięknie, płatkach róży i foliowej torebce".
Fight Club (reż. David Fincher) - dawno, dawno temu, za pierwszym obejrzeniem filmu, kiedy to usłyszałam od bliskiego: "pierwsza godzina była taka sobie, dopiero w drugiej zaczyna się jazda!", doszłam do wniosku, że ludzie dzielą się na tych, którzy oglądają filmy kilka razy (tzw. idealistyczne podejście) i ludzi, którzy jadą po tych pierwszych. To takie naturalne.
To jest film, który ogląda się bardzo przyjemnie ze względu na to, że harmonizuje ze stanem wewnętrznym. Nie wierzę, że jest ktoś, kto nie uśmiechnie się niezdrowo podczas seansu.

BTW. Uwaga ponadczasowa. Kiedyś zobaczyłam aktora grającego wspomnianego wyżej Ricky'ego Fittsa w innym filmie - z wyszczerzonymi w ironicznym uśmiechu ząbkami. Pomyślałam wtedy, że moim ideałem kochanka jest ktoś, kto z zasady nie ma racji bytu. Auć. Na tej samej zasadzie zobaczyłam kiedyś Edwarda Nortona. To było wręcz niesmaczne.

Next.

Dzień świra (reż. Marek Koterski) - powinni to puszczać na lekcjach polskiego przy okazji omawiania biografii Adama Mickiewicza. Uważam, że komizm nad tragizmem przeważa :P. To tak jak z American Beauty - za pierwszym razem ogląda się z wytrzeszczonymi oczami, otwartymi ustami i niedowierzaniem: "o, ktoś się odważył powiedzieć coś z sensem...!".
Forrest Gump (reż. Robert Zemeckis) - wbrew pozorom, samo życie.

Hm, dalej właściwie nie ma sensu. Traktuję filmy jak papierowe ręczniki do mycia rąk. To dziwne, bo dzieciństwo spędziłam praktycznie na odgrywaniu z bratem co ciekawszych scen z filmów z Willisem czy właśnie anime. I co. Dziś mam niesamowity dystans do filmów, a rodzeństwo wciąga już narzeczoną w wieczorne seanse. Chociaż jest wesoło, nie powiem, kiedy w weekend coś się ogląda całą rodziną i wszyscy tylko czekają, aż największy miłośnik kina komercyjnego nie wytrzyma i popisze się tym, co widział, zanim ja zaczęłam pojmować, że to pudełko pełne niebieskiego światła pokazuje fikcje.

Constantine (reż. Francis Lawrence) - co prawda muszę go oglądać zawsze w ukryciu ("ZOSTAW... TEN... FILM..."), ale on dobrze pokazuje jeden z moich punktów wiedzenia na rzeczywistość :P. Ulubiona scena: dwie są. Kiedy Bóg bierze C. do Nieba oraz kiedy Izabel patrzy w kamerę.
American Beauty (reż. Sam Mendes) - widziałam ponad setkę razy. Ricky Fitts jest dla mnie od pierwszego wejrzenia archetypem idealnego kochanka. Ale i tak jeśli chodzi o grę aktorską, to Annette Bening nie ma sobie równych. Lubię filmy, które układają w głowie. A, i dla mnie to nie jest zdecydowanie film "O pięknie, płatkach róży i foliowej torebce".
Fight Club (reż. David Fincher) - dawno, dawno temu, za pierwszym obejrzeniem filmu, kiedy to usłyszałam od bliskiego: "pierwsza godzina była taka sobie, dopiero w drugiej zaczyna się jazda!", doszłam do wniosku, że ludzie dzielą się na tych, którzy oglądają filmy kilka razy (tzw. idealistyczne podejście) i ludzi, którzy jadą po tych pierwszych. To takie naturalne.
To jest film, który ogląda się bardzo przyjemnie ze względu na to, że harmonizuje ze stanem wewnętrznym. Nie wierzę, że jest ktoś, kto nie uśmiechnie się niezdrowo podczas seansu.

BTW. Uwaga ponadczasowa. Kiedyś zobaczyłam aktora grającego wspomnianego wyżej Ricky'ego Fittsa w innym filmie - z wyszczerzonymi w ironicznym uśmiechu ząbkami. Pomyślałam wtedy, że moim ideałem kochanka jest ktoś, kto z zasady nie ma racji bytu. Auć. Na tej samej zasadzie zobaczyłam kiedyś Edwarda Nortona. To było wręcz niesmaczne.

Next.

Dzień świra (reż. Marek Koterski) - powinni to puszczać na lekcjach polskiego przy okazji omawiania biografii Adama Mickiewicza. Uważam, że komizm nad tragizmem przeważa :P. To tak jak z American Beauty - za pierwszym razem ogląda się z wytrzeszczonymi oczami, otwartymi ustami i niedowierzaniem: "o, ktoś się odważył powiedzieć coś z sensem...!".
Forrest Gump (reż. Robert Zemeckis) - wbrew pozorom, samo życie.

Hm, dalej właściwie nie ma sensu. Traktuję filmy jak papierowe ręczniki do mycia rąk. To dziwne, bo dzieciństwo spędziłam praktycznie na odgrywaniu z bratem co ciekawszych scen z filmów z Willisem czy właśnie anime. I co. Dziś mam niesamowity dystans do filmów, a rodzeństwo wciąga już narzeczoną w wieczorne seanse. Chociaż jest wesoło, nie powiem, kiedy w weekend coś się ogląda całą rodziną i wszyscy tylko czekają, aż największy miłośnik kina komercyjnego nie wytrzyma i popisze się tym, co widział, zanim ja zaczęłam pojmować, że to pudełko pełne niebieskiego światła pokazuje fikcje.

[Shadow Dancer]

Ukochani 'Święci z Bostonu' na samym szczycie - ach ten sentyment... Są po prostu wspaniali. Cudowni Willem Dafoe, Norman Reedus i David Della Rocco ;)
http://swieci.z.bostonu.filmweb.pl/

'Leon Zawodowiec' - druga - po 'Świętych...' - miłość mojego życia *.* Za Jeana Reno i Gary'ego Oldmana, który zdecydowanie dołącza do grona najlepszych.
http://leon.zawodowiec.filmweb.pl/

'Lśnienie' Stanley'a - za Nicholsona, bliźniaczki, windy i labirynt.
http://lsnienie.filmweb.pl/

'Zjadacz grzechów' - za pomysł, wykonanie i wspaniałego Heatha Ledgera.
http://www.filmweb.pl/f33976/Zjadacz+grzech%C3%B3w,2003

'Antychryst" - za zmuszenie do myślenia i chwilowe zniszczenie psychiczne. Ponownie Willem Dafoe, tym razem w roli o wiele cięższej.
http://www.filmweb.pl/f479704/Antychryst,2009

'Donnie Darko' - za to, że mocne i trudne. I za Noah Wyle'a. (Jakkolwiek się to odmienia 0_o...)
http://www.filmweb.pl/f5158/Donnie+Darko,2001

'Sweeney Todd' - za troje z najwspanialszych aktorów wszech-czasów: Helenę Bonham Carter, Johnny'ego Deppa i Alana Rickmana.
http://sweeney.todd.filmweb.pl/

'Edward Nożycoręki' - za ukochanego Edwarda.
http://www.filmweb.pl/f5355/Edward+No%C5%BCycor%C4%99ki,1990

'Straż nocna' - za Antona (Konstantin Khabenskiy) i zupełnie inną Rosję.
http://straz.nocna.filmweb.pl/

'Avatar' - za wspaniałe efekty specjalne i grafikę.
http://avatar.filmweb.pl/

'Requiem dla snu' - za zrytą psychikę (moją oczywiście)
http://requiem.dla.snu.filmweb.pl/

Wszelkie Hannibale - mam do gościa straszny sentyment ^.^
http://milczenie.owiec.filmweb.pl/
http://hannibal.filmweb.pl/
http://czerwony.smok.filmweb.pl/
http://hannibal.po.drugiej.stronie.maski.filmweb.pl/

[Loko]

Akurat ja nie mam zbyt dużego problemu we wskazaniu najlepszych dla mnie filmów. Na pierwszym miejscu z pewnością znajdzie się wielokrotnie wymieniane Pulp Fiction ex aequo z Natural Born Killers. Na drugim miejscu na chwilę obecną znajduje się Donnie Darko. Poza tym ogólnie lubię kino Tarantino (Reservoir Dogs, Inglorious Bastards), a dwa wymienione w pierwszym i drugim poście filmy Guya Ritchiego spodobały się chyba każdemu kto je widział. Warte wspomnienia jest też Night At The Roxbury choćby za to że gagi w nim przedstawione autentycznie śmieszą, a nie wymuszają śmiech na widzu.

[Saga]

1. Casablanca - nie lubię słówka "kultowy", ale ten film właśnie taki jest. Niesamowity klimat, niezapomniane dialogi ("Aresztujcie podejrzanych - tych, co zwykle.", "To może być początek pięknej przyjaźni" i reszta, długo by wymieniać...) i jak zagrany.
2. Władca Pierścieni - bo myślałam, że tej książce nic nie dorówna, a wyszło naprawdę blisko.
3. Okruchy dnia - też ekranizacja wspaniałej książki. Emma Thompson i Anthony Hopkins pokazali klasę.
4. Spragnieni miłości - bo ma niepowtarzalny klimat
5. Dr Strangelove, czyli jak przestałem się martwić i pokochałem bombę - bo po zakończonym seansie zostałam ze szczęką na ziemi. No i za sam tytuł.
6. Wszystko o Ewie - za całokształt.