[Góral]

No tak. Bo róż mi się nie podoba to nie mam dystansu do siebie. Gratuluję logicznego wyciągania wniosków.

[CainSerafin]

Jestem dziwny?
Me przygląda się przewieszonej przez ramie rakietnicy,oraz schowanemu pod tapczanem kartonowi z napisem A-Bomb i zupełnie nie rozumie o co chodzi. ;P

Edit: Niedługo nazwę tematu trzeba będzie zmienić na "Wszczebrzeszyn vs reszta świata".

Jestem dziwny?
Me przygląda się przewieszonej przez ramie rakietnicy,oraz schowanemu pod tapczanem kartonowi z napisem A-Bomb i zupełnie nie rozumie o co chodzi. ;P

Edit: Niedługo nazwę tematu trzeba będzie zmienić na "Wszczebrzeszyn vs reszta świata".

[Slova]

[Caladan]

[Eire]

[BOReK]

Zmienione kolorki są obecnie widoczne tylko na liście użytkowników.

[Góral]

[tilk]

[Slova]

HOOORAY!
W końcu wszytsko wróciło do normy!

[Avellana]

http://www.shortpacked.com/d/20060405.html
Zakreślam "Making accusations of cliques or elitism" i uznając się z góry za pokonaną w tej dyskusji, pozwalam sobie ją zamknąć.

Na forum przez kilka dni działo się COŚ. OWo coś, co należy podkreślić, było całkowicie nieszkodliwe, a przy tym rozdzielone równo i sprawiedliwie na wszystkich użytkowników. Z jednym wyjątkiem mojej osoby, czego, o dziwo, nikt nie podjął w dyskusji. Przyznam, że nikomu z pomysłodawców w złym śnie nie przyszłoby do głowy, że jest to coś, czym można się czuć urażonym. Ludzie najwyraźniej nigdy nie przestaną nas zaskakiwać.

Jednakże w związku z nieprzyjemnym obrotem dyskusji postanowiłam kilka spraw wyjaśnić na spokojnie. Przypominam, że w regulaminie napisano coś w rodzaju "nie wchodzić w temat tylko po to, żeby pokłócić się z użytkownikami". Jak się domyślam, może to zostać potraktowane jako sposób na tłumienie poglądów odmiennych od czegokolwiek, co w danej chwili zostanie uznane za jedynie słuszne. Nie ma więc pewnie wielkiego znaczenia, jeśli napiszę, że nie taka była moja intencja, kiedy ten punkt pisałam. Chodziło dokładnie o to, co ma miejsce w tym temacie. O wypowiadanie się w sposób, który przez innych jest jednoznacznie odczytywany jako próba popsucia zabawy, nie wspominając o dosć obraźliwej (zawoalowanej, ale dostatecznie wyraźnej) sugestii, że bawić się mogą tylko osoby, które bezwzględnie zamierzają naczalstwu forum włazić bez wazeliny.

Oprócz świętego prawa do wyrażania własnych poglądów istnieje jeszcze coś takiego, jak pewne podstawowe zasady koegzystencji społecznej. Które to zasady można krótko streścić do "nie drapać tam, gdzie nie swędzi". Rozumiem doskonale, że nie dla każdego zmiana kolorystyki może być dobrym żartem. Jednak przy zachowaniu założeń podanych na początku - nieszkodliwości i powszechności - nie jest to coś, nad czym należy rozdzierać szaty. Można natomiast przejść nad tym do porządku dziennego, wzruszyć ramionami i zachować swoje poglądy dla siebie. Dlaczego? Użyjmy przykładu.

Firma (duża). Pomieszczenia typu open-space, czyli bez żadnych ścianek działowych, ze 30 osób w pojedynczym segmencie. Pracują ludzie młodzi, zaprzyjaźnieni, zgrani. I ja. Oni uwielbiają zbierać się w przerwach pracy, żeby oglądać zabawne filmiki na Youtube. Mnie humor tych filmików wydaje się żałosny, a ze względu na open-space nie mogę ich całkiem uniknąć. Pytanie: czy powinnam w takim razie mówić im to za każdym razem (oczywiście w formie "Ja tylko chciałam wyrazić swój pogląd")? Pytanie pomocnicze: co to da? Im będzie nieprzyjemnie, może nie przykro, ale nieprzyjemnie. Pomijam, jaką opinię sobie o mnie wyrobią, nie zależy mi na opinii. Ale poza tym, że temperatura moich z nimi stosunków obniży się o kilka stopni, nic się nie zdarzy. Obniżona temperatura oznacza, że mniej miło mi się tam będzie pracowało. Pytanie pomocnicze 2: co właściwie mi przeszkadza, jakie filmiki oni oglądają? Nikomu się krzywda od nich nie dzieje. Skoro ich to bawi, to świetnie. Po co mam ich informować głośno i wyraźnie, że mnie nie? A jeśli nawet, to co osiągnę, wywołując piekielną awanturę i składając do kierownika skargę na nieodpowiednie warunki pracy? Powiedzmy, zabronią im tych filmików. Czy poza tym, że oni będą wtedy równie sfrustrowani, jak ja, coś osiągniemy? Czy skoro im = sporej liczbie to odpowiada, a mnie = mnie przeszkadza, to nie bardziej logicznym rozwiązaniem jest pójść do kierownika i złożyć wymówienie? Od razu mówię, że w podanym powyżej przykładzie złożyłam wymówienie i filmiki miały w tym swój udział. Ale uznałam, że łatwiej znaleźć bardziej przyjazne środowisko życia niż próbować zmusić tamto, żeby się do mnie dostosowywało (zresztą, właściwie w imię czego?)

Zmierzam do tego, że wchodząc w jakąś internetową społeczność, akceptujemy panujące w niej zasady i - przynajmniej na moje oko - staramy się żyć tak, żeby pozwalać żyć innym. Nie w sensie "zgadzamy się ze wszystkimi", ale w sensie "umiemy odróżniać sprawy ważne od nieważnych i nie zaczynamy kłótni z powodu tych drugich". A te zasady - w sprawach poważnych, jak kwestie używania sformułowań wolnych od ideologicznej nienawiści, ale także w sprawach tak małych, jak kolorki nicków, są jakieś w każdej grupie i pod tym względem każdą absolutnie grupę można oskarżyć o adorację. Będzie to o tyle słuszne, że skoro grupa owa składa się z ludzi ze sobą zakolegowanych (może nie posuwajmy się do "zaprzyjaźnionych", ale rozumiecie mój punkt widzenia), to tacy ludzie raczej - tak się dziwnie składa - będą się do siebie nawzajem życzliwie odnosili. Co więcej, skoro się kolegują, to znaczy, że dzielą pewien zestaw poglądów (nawet dość abstrakcyjny) i w związku z tym ktoś, kto je wszystkie odrzuca, będzie raczej niekompatybilny z dowolną osobą z takiej grupy. Wtedy niestety taka osoba ma do wyboru znosić to, co w jej pojęciu jest szykanami ze strony GTW, zignorować sprawę i nie wdawać się w dyskusje tam, gdzie nie ma to sensu, albo poszukać miejsca, w którym znajdzie osoby o zestawie poglądów bardziej jej odpowiadających. Co będzie o tyle prostsze, że decyzja taka, w odróżnieniu od składania wymówienia, nie będzie miała konsekwencji ekonomicznych.