[Nezumi]

zauważyłem ostatnio pewną dziwną rzecz - księża promują różańce, msze, majówki, czerwcówki itp. zamiast promować tego, co najważniejsze w religii - miłości. ludzie gubią się w modlitwach formułkowych powtarzanych od urodzenia i zapominają jakie jest ich znaczenie. sakramenty traktowane są tak, jakby wypowiedzenie dwóch słów i zjedzenie opłatka miało kogoś zbawić. a przecież nie o to chodzi. eucharystia ma być przyjęciem Chrystusa do serca a nie opłatka do żołądka. modlitwa ma być rozmyślaniem a nie tępym wypowiadaniem ciągu słów.


a co wy o tym myślicie?

[zaznaczam, że piszę to jako osoba wierząca]

[Ysengrinn]

[Nezumi]

ja myślę że jest. na przykład: jakie są przyczyny tego? kiedy ja powiedziałem księdzu, że przecież eucharystia to symbol i chodzi o coś innego, to zostałem nazwany heretykiem i new age`owcem. księża uznają, że tylko w Kościele można się modlić naprawdę. czemu?

[Zegarmistrz]

[Nezumi]

niekoniecznie. imho jeżeli modlitwa ma być rozmyślaniem, to lepiej przeprowadzać ją po cichu i w odosobnieniu niż w tłumie śpiewających staruszek i z księdzem który krytykuje SLD z ambony

[Zegarmistrz]

Potraktój Boga troche bardziej antropomorficznie... Wyobraź sobie go jako istote rozumną. Grzeczniej będzie, jeżeli zadzwonisz do niego w ważnej sprawie na komurkę (tzn. będziesz modlił się w domu) czy, jeśli przyjdziesz do niego do biura (modlitwa w kościele), nawet, jeśli będzie to wymagało od ciebie spotkania z niemiłym personelem?

[Nezumi]

ale można to odebrać inaczej: Bóg jako istota rozumna oceni człowieka po myślach i czynach a nie po tym, ile razy byli w Kościele.

[Zegarmistrz]

[Nezumi]

ale pójście do Kościoła nie jest czynem miłosierdzia dla drugiego człowieka...

[BOReK]

Nezumi, lepiej się przyznaj - kiedy ostatnio byłeś w kościółku? Wielki Brat patrzy :>.

Ale dla mnie sprawa jest jasna - Bóg jest wszędzie, więc i wszędzie mogę się modlić. Problem polega właśnie na tym, że jednak wizyta w świątyni jest jakby pełniejszym i wyraźniejszym oddaniem Bogu czci. I to mówi facet, który ostatni raz w kościele (to znaczy na mszy) był całe lata temu ]:>. Po prostu nie odczuwam takiej potrzeby i nigdy jej nie odczywałem. A bez tego to po co mam tam chodzić? Przecież nic nikomu nie będę w ten sposób udowadniał.

[Nezumi]

w Kościele ostatnio byłem dwa tygodnie temu. i to nie z potrzeby serca a z przymusu, tj. żeby zostać dopuszczonym do bierzmowania

[Zegarmistrz]

[BOReK]

[Zegarmistrz]

Idzie za to na księdza, remont kościoła, nowy samochód, buty etc. czyli tak czy siak, ktoś na tym kożysta... Ergo - popełniam dobry uczynek względem ostatecznego odbiorcy tychże pieniędzy.

[Sm00k]

"Nie mam nic przeciwko bogu, to jego wyznawców nie znoszę."

Instytucja kościoła mnie irytuje. I nie tylko mnie. To, co z ambony na nas spływa w glorii chwały bożej...o bogowie, czysta żółć.
W większości wypadków. Oczywiście, nie neguję wyjątków od populistycznego szczekania (podejrzewam sterowanie radiem), no ale...
Niedawno po rocznej przerwie pofatygowałem się do kościoła. Wyszedłem po dziesięciu minutach wyszedłem. Zawodzenie moherowych beretów, które niczym jakieś wyprane z mózgu roboty fałszują psalmy ku czci Boga..
Może jestem cyniczny. Może mało cierpliwy. Ale mdli mnie i na womity mi się zbiera, gdy odwiedzam polskie domy boże. Polskie, zaznaczam. Bo, np, amerykańskie (miałem okazję odwiedzić i to w ostatnich dniach życia JP II) tej reakcji nie wywołują. Nie ma nawoływania do potępiania kogoś, nie ma tego całego pieniactwa...jakieś to wszystko takie dostojne i odpowiednie...

Niemcy kwestię dawania na tacę rozwiązały genialnie. Wszyscy są obciążeni podatkiem kościelnym (z wyłączeniem pewnych grup, np bezrobotnych). Zwolnić się z niego można jednym pismem.
Pieniądze są następnie zbierane i dzielone według wpływów danego kościoła (czy to zwykłego, czy reformowanego). I tyle. A to co na tacy, faktycznie idzie na działania charytatywne.

"Nie mam nic przeciwko bogu, to jego wyznawców nie znoszę."

Instytucja kościoła mnie irytuje. I nie tylko mnie. To, co z ambony na nas spływa w glorii chwały bożej...o bogowie, czysta żółć.
W większości wypadków. Oczywiście, nie neguję wyjątków od populistycznego szczekania (podejrzewam sterowanie radiem), no ale...
Niedawno po rocznej przerwie pofatygowałem się do kościoła. Wyszedłem po dziesięciu minutach wyszedłem. Zawodzenie moherowych beretów, które niczym jakieś wyprane z mózgu roboty fałszują psalmy ku czci Boga..
Może jestem cyniczny. Może mało cierpliwy. Ale mdli mnie i na womity mi się zbiera, gdy odwiedzam polskie domy boże. Polskie, zaznaczam. Bo, np, amerykańskie (miałem okazję odwiedzić i to w ostatnich dniach życia JP II) tej reakcji nie wywołują. Nie ma nawoływania do potępiania kogoś, nie ma tego całego pieniactwa...jakieś to wszystko takie dostojne i odpowiednie...

Niemcy kwestię dawania na tacę rozwiązały genialnie. Wszyscy są obciążeni podatkiem kościelnym (z wyłączeniem pewnych grup, np bezrobotnych). Zwolnić się z niego można jednym pismem.
Pieniądze są następnie zbierane i dzielone według wpływów danego kościoła (czy to zwykłego, czy reformowanego). I tyle. A to co na tacy, faktycznie idzie na działania charytatywne.