[Raul]

Ulżyło mi trochę po tym odcinku. Nie, żeby to była niespodzianka, ale przez przypadek znalazł się sposób na pomoc Ricce. Tak, chcę aby to anime ewoluowało w tą stronę.

[shugohakke]

Wątek główny toczy się ładnie i we właściwą stronę to fakt, ale nadal brak mi balansu.
Tą nocną eskapadę Ishikkiego i Tsuyuri można było tak świetnie rozegrać i przedstawić coś naprawdę wartościowego na drugim planie, ale jak zwykle skończyło się na kilku gagach...
Widzę coś jeszcze, co podkreśla dysonans między głównym wątkiem, a "pobocznymi" (cudzysłów stąd, że to właściwie nie są wątki).
Chuunibyou w przypadku Rikki jest naturalnie poważnym problemem wywołanym takimi, a nie innymi przeżyciami (Yuuta też okazał się w tym odcinku ofiarą wyalienowania w dzieciństwie ^^), ale już u Nibutani i Dekomori służy wyłącznie do rozbawiania widza.
Rozumiem przyczyny takiego działania. Taka koncepcja scenariusza, ale to takie nie fair...

Poza tym me likes.

[fm]

[shugohakke]

Masz rację, ale przesadziłem świadomie, celem uwypuklenia tezy.

[MaDeR Levap]

I po 9 odcinku. Um hum. Kierunek przewidywalny jak cholera, ale jakoś to nie przeszkadza. Tropy nie są złe.

Zatem może coś o wątkach pobocznych:
- Twórcy biorą pod włos. Co rusz się wydaje, że będzie walka Mistrza Płomienia i lipa. Za każdym razem. A myślałem, że wreszcie, i to dwie na jednego. Zobaczymy, czy na festiwalu coś będzie, czy też strollują na całego.
- Mam nadzieję, że scenarzysta się zlituje nad Makoto i coś mu wyjdzie.
- Koniec świata, Shinka coś jednak robi dla drugiej osoby. Cuda, panie.

[shugohakke]

[MaDeR Levap]

Cóż można powiedzieć o 10? Mało komedii, dużo romansu i dramatu. Choć muszę przyznać, że spodobała mi się przedstawiona na początku odcinka jakże różna reakcja każdej z płci na tę sama czynność, ehehehe.

Och, i OCZYWIŚCIE nie było walki, na którą wyczekiwałem całą serię. :P I nawet to, co było, było offscreen. :(

Chyba już nie będzie żadnych sekwencji oczyma wyobraźni, szczególnie że główna aktywistka najwyraźniej zdezertowała z tego pola. Ah, rozwój postaci. Tylko człowiek się zastanawia, czym wypełnią ostatnie dwa odcinki. Nie za szybko to wszystko było?

[wa-totem]

[MaDeR Levap]

Dobrze się domyśliłeś. Z komentarzem też wstrzymam się do ostatniego epa.

[shugohakke]

Porzucę zatem na chwilkę swój oportunizm i przyłączę się do tego szlachetnego braku działania.

[fm]

Przyznam, że cała ta drama odrobinę mnie dziwi. Fantazje Rikki dotyczące Odwiecznego Horyzontu nie różnią się tak bardzo od zwyczajowych teorii na temat życia pozagrobowego, więc wystarczyłoby je odpowiednio ukierunkować, by mogła zachować równowagę psychiczną. Tymczasem wygląda na to, że była systematycznie tłamszona na zasadzie "Twój ojciec nie żyje, a jego martwe truchło leży w trumnie. Nigdy go już nie zobaczysz, a jeśli się z tym nie pogodzisz, to jesteś głupim bachorem". Widać nie tylko w komentarzach na Onecie można spotkać wojujących ateistów (nie wiem, na ile to typowa postawa u Japończyków, bo staram się minimalizować swoją wiedzę na temat ich kultury/jej braku).

[MaDeR Levap]

W ostatnich odcinkach występuje motyw "Rikka powinna pogodzić się z śmiercią ojca". Jak ty z tego doszedłeś do wojującego ateizmu i trucheł to ja nie wiem.

Nie widziałem żadnego tłamszenia. A co widziałem, napiszę za tydzień, bo swoje uwagi to mam, i owszem.

[Raul]

[fm]

[shugohakke]

Też nie posunąłbym się do sformułowania "wojujący ateizm", ale dostrzegam w Cdokas! (ależ fajny to ma skrót ^^) paskudną tendencję do polaryzacji problemu:
albo jesteś ciężkim przypadkiem chuunibyou albo twardym realistą (o poglądach typu "wojujący ateista", tylko bez zapotrzebowania na szerzenia swoich opinii) i nic pomiędzy nie ma racji bytu.