[Slova]

Słuchał juz ktoś? Dla mniej zorientwoanych wyjaśnię, że jest to nazwa płyty z symfonicznymi wersjami piosenek związanych z anime Melancholy of Haruhi Suzumiya.
http://www.youtube.com/watch?v=RBzarI39qs8 w tym stylu.
Muzyka zagrana przez tokijską orkiestrę brzmi prześwietnie, a "Yuki, Muon, Madobe Nite" po prostu majstersztyk. Co ciekawe, sama Aya Hirano nezbyt dobrze zgrywa się z orkiestrą, "God Knows" było by lepsze, gdyby nie śpiewała. Po "Lost my music" doszedłem do wniosku, że nie nadaje się do śpiewania w salach koncertowych.

[Keii]

Płyta całkiem całkiem, chociaż Koi no Mikuru Densetsu średnio przypomina swoją oryginalną wersję. Traktuję to raczej jako ciekawostkę niż coś, do czego będę wracał.

[wa-totem]

Mnie denerwuje że w zasadzie wciąż nie było klasycznego OSTa, a przecież ta seria ma jedne z "cieplejszych" i lepszych BGMów ostatnich lat.

Gensou jest takie-sobie, mnie do gustu przypało najbardziej Itsumo no Fuukei~Gekiretsu de Karei Naru Hibi, medley z dwóch tematów, z których najbardziej lubię ten pierwszy.

[Slova]

[Batatshi]

Oglądał ktoś cały koncert? Osobiście mam zamiar zrobić to w dniach najbliższych... Nie sądziłem, że ta seria stanie się aż tak popularna, by doszło do takiego przedsięwzięcia. Odkąd ostatnimi czasy jestem zafascynowany oglądaniem spektakli symfonicznych (że tak powiem), szukam i biorę co tylko ciekawszego pod rękę się nawinie, również symfoniczna suzumiya haruhi mnie pocieszyła (względem tego ile DVD jest niedostępnych, jak i tego, iż wiele koncertów nie jest w ogóle nagranych w formie video).
Opiszę swoje wrażenia po obejrzeniu.

[Batatshi]

Temat jest stary jak "świat", niepopularny, a ja liczę na to, że ktos włączy się do dyskusji, cóż... Tak czy inaczej...
Przepraszam za double posta.
Koncert jest bardzo dobry, aczkolwiek nie miałem przy nim takich chwili całkowitego osłupienia jak choćby przy Hisaishiego w Budokan.
Aranżacje (nawet już nie pamietam oryginałów) wykonane są przepieknie, słucha się z zafascynowaniem (przynajmniej ja). Oprócz wokalistek występują także 2aj inni soliści - skrzypek Hiroaki Yura i pianista Seiji Honda.
Zdecydowanie polecam, i tak jak ja, najpierw obejrzeć i równoczenie posłuchać, a potem - dogłebnie testować cały album. Warto, naprawdę warto.

[Slova]

Zdecydowanie nie podobała mi się intonacja. Ona dalej śpiewała popowo, jakby przed całą orkiestrą, kiedy powinna z nią współgrać.