[Ysengrinn]

Światy fantasy mają wadę: trzeba im powymyślać toponimy, imiona oraz nazwy przeróżnych mistycznych artefaktów, zjawisk i ugrupowań. Można to rozwiązać na kilka w zasadzie sposobów:

1) stworzyć własne, unikalne nazwy, czy choćby nawet całe języki;
Metoda ma wadę, tym groźniejszą, im więcej wyrazów tworzymy - nie każdy jest Tolkienem i nie każdy da radę bawić się w twórczość lingwistyczną nie ucinając sobie palców. Grozi to to po prostu opisywaniem epickiego konfliktu królestwa Dryndrarii ze złowrogim imperium "Dźwiękpodobnydoodgłosużuciaczipsów". A jeśli komuś strzeli ambicja stworzenia własnego języka to konsekwencje mogą być wręcz katastrofalne...

2) pożyczyć sobie z naszego świata;
Metoda bezpieczniejsza, choć tylko trochę. Przy braniu bowiem istniejących nazw wypadałoby wiedzieć co one znaczą. Widać to dobrze w zachodniej fantasy, gdzie roi się od Buroków, Durników i równie genialnych imion. Warto też, by było to jako tako spójne wewnętrznie, choć bez przesady.

3) Nazwy samodzielnie stworzone, ale analogicznie do prawdziwych.
Oczywiście tu można się przejechać jeszcze łatwiej, niż wymyślając zupełnie samodzielny wyraz. Zwłaszcza, jeśli bawimy się w jurną i żurną słowiańszczyznę i umieszczamy na mapie takie grodziszcza jak Fołczyn, Pluszew czy Gniewomirogród. Do stosowania tej metody potrzeba już naprawdę większych umiejętności niż licealne. Na szczęście jest dość rzadko spotykana.

4) Nazwy mówiące;
Typu Zamek Zielonego Hrabiego, Miasto Pięciu Sadzawek, Imperium Włochatych Facetów Z Wrzodami Na Tyłku. Ponieważ ładunek patetyczności w tego typu nazwach jest olbrzymi zaleca się stosowanie nie tyle z umiarem, co okazjonalnie. Chyba, że zależy nam na humorystycznym efekcie.

Oczywiście praktycznie nigdzie żadna z tych metod nie występuje w czystej postaci i Bogu dzięki za tę różnorodność. Jeśli o czymś zapomniałem to przepraszam.

[LunarBird]

Cóż, nie uznaję raczej kompleksowych rozwiązań i rozmaicie z tym bywa. Zagłosowałem na nazwy mówiące bo najczęściej się je słyszy w moich opowiadaniach ale stosuję różne metody. Jest jednak generalnie pewien porządek.

NAZWY GLOBALNE
Nazwy kontynentów, mórz, oceanów i naprawdę dużych połaci terenu. W przypadku Ziemi, która zawsze była planetą głównie ludzi są to nazwy mówiące bądź wymyślone przeze mnie a także zapożyczone z od innych autorów (Krondor chociażby). W przypadku innych planet nazwy globalne wywodzą się z czasów początku świata gdy dominującymi rasami śmiertelnymi byli elfowie, krasnoludowie i Vall'Haer. Elfowie i krasnoludowie są raczej hermetycznymi rasami więc stosowane przez nich nazwy nie przeszły do języka ludzkiego. Poza tym język Vall'Haer cechuje się melodyką łatwą w wymowie dla większości ludzkich języków. Było to wygodne że nazwy już istnieją a że zwykli ludzie rzadko mówią o tak dużych połaciach terenu więc nikomu nie przeszkadzało że nazwy obcojęzyczne.

NAZWY LOKALNE
jak wiadomo ludzie lubią uznawać ziemię na której żyją jako swą wyłączną własność od zawsze toteż nazwy lokalne niemal nigdy nie wywodzą się z nieludzkich języków. Czasami są tylko przeniesione znaczeniowo. Zwykle są to nazwy znaczące lub też moje. Panuje zasada że nazwy własne nieznaczące zapisuje się w sposób odpowiadający zapisowi języka angielskiego.

[IT.]

Jako ze twożę własne światy, twoże też wlasne nazwy. Przenoszenie mi nie lezy bo mi się najczęściej nazwy z naszego świata nie podobają, a jak sie podobają to nie da się ich nijak nigdzie z sesem wpasowac.
Nazwy analogiczne to mala głupota i na ogul bardzo źle mi się cos takiego czyta.
Nazwy mówiace to rzecz zacna ale nie bardzo to lubię. Zwłaszcza że kiedy już twożę swiat to renamuję wszystko co sie da. Więc nazwy mówiące i tak nic by nie mówiły.

[Martita]

zagłosowałam na to pierwsze- frajda tkwi w znajdywaniu fajnych nazw/ imion z róznych języków. ostatnio w moim opowiadaniu pojawiła się postac o imieniu Falco- co z łaciny znaczy "jastrząb" (albo "orzeł, nie jestem pewna^w^)
oczywiście, całego języka tworzyć nie będę- prędzejbym zdechła na krześle w czasie wymyślania nowego, odmiennego języka^^

[coyote]

W moim przypadku w większości to była radosna tworczość albo 'coś fajnego się usłyszało tu i tam', ale to było za starych, (nie)dobrych czasów jak jeszcze zdarzało mi się pisać.

Gdybym miała do tego nerwy, predyspozycje i chęci, to pewnie wykorzystałabym opcję 2 i 3.

[Miya-chan]

A ja opcję 1 i 3. 1, bo mam lekkie zapędy lingwistyczne i gdybym tylko miała ciut więcej cierpliwości, pewnie popracowałabym nad jakimś własnym językiem. Na szczęście zbyt wiele światów krąży mi po głowie, co równa się zbyt wielkiej rozterce, KTÓRY _^_
A 3... Bo sama uwielbiam doszukiwać się nawiązań - niekoniecznie chodzi o nazwy bezczelnie zerżnięte z naszego świata, chociaż i takie mi się zdarzają... <przypomina sobie jak latała po stronie Final Fantasy i czytała o pochodzeniu imion i nazw> Fakt, że fajnie jest tak szperać po różnych językach i wynajdować ciekawe rzeczy. Lubię jak nazwy są znaczące... Te mówiące mają swój urok, ale zgadzam się z Ysenem - lepiej nie przesadzać.

[kropla]

Martila -> nazwy zwierzat sa swietne do tworzenia imion/lokacji/itp.:)

Fringilla -> zięba
Ardea -> czapla
Ciconia -> bocian
Cygnus -> łabędź (to wszyscy znamy z Saint Seiya;))
Oidemia -> kaczka
Aquila -> orzeł
Nerilla -> pewien morski wieloszczet, nie wiem jak się nazywa po polsku
Limnadia -> małżynka, taki skorupiak :)
Można wymieniać jeszcze dłuuugo :)

Falco to sokół, mamy rodzinę sokołowatych (Falconidae), do której należy na przykład:
Raróg (Falco cherrug), białozór Falco gyrfalco, kobuz Falco subbuteo, drzemlik Falco columbarius, kobczyk Falco verspertinus, pustułka Falco tinnunculus (mój ulubiony polski ptak swoją drogą;)), pustułeczka Falco naumanni i wiele innych:)

Kiedyś jak potrzebowałem na szybko imion postaci to używałem takiej książeczki "Rozmówki fińskie", była niewyczerpanym źródłem pomysłów:)

No i przyznam, że kiedyś moi gracze na sesji RPG znaleźli zwój o dumnym tytule "Abrasio cavi uteri". Znaczy to ni mniej, ni więcej tylko "wyłyżeczkowanie jamy macicy".

[Szarodziej]

No cóż, ja raczej bawię się w lingwistę*...chociaż przeinaczam też słowa z łaciny, angielskiego (!), oraz z wymyślonych przez Sapka i Tolkiena języków elfickich, żeby stworzyć własną mowę pięknego ludu (gramatykę ściągam z Angoli, chociaż z 16 czasów oszczędziłem tylko cztery), a krasnoludy mają słowa z niemieckiego i zmyślone (gramatyka jak u elfów, po prostu nie chce mi się myśleć). Na przykład "moje" elfy mówią na wyżyny "arththera"-czyli wysoka ziemia (przeinaczenie sapkowego Aard i łacińskiej terry)

*racja BOReK już poprawiłem

[BOReK]

[Ysengrinn]

Co widać na przykładzie ligwinisty;p.

Przypomniało mi się zdrowe, choć nieco leniwe podejście Howarda, twórcy Conana. On, miast wymyślać, pisał po prostu, że jego macho "powiedział po ofirsku" czy "rzekł w języku akwilońskim z twardym, cimmeryjskim akcentem".

A jeszcze wracając do elfów, to obecnie idę po najmniejszej linii oporu i postępuję sobie po prostu bezczelnie - wszystkie ich nazwy własne biorę z irlandzkiego lub pokrewnych celtyckich. Inna rzecz, że nie bardzo mam wybór - języki romańskie, germańskie, irańskie i słowiańskie oddałem do dyspozycji ludziom, tureckie Orkom i Ogrom, a o wszelkich albańskich, baskijskich i innych wiem tylko, że istnieją.

Inna rzecz, że jak porównuję mój wymysł do światów w książkach, to rzuca się w oczy podstawowa różnica - umiar tych ostatnich. Ja natworzyłem tyle krajów, że teraz nawet jakbym chciał stwarzać Wyelce Epicką Historyę Epickyego Konfliktu, to nie da rady. Może i dobrze, bo nie będzie kusiło;p. Cóż, byłoby fajniej, gdyby francuski kalendarz rewolucyjny miał mniej miesięcy...

[Abigail]

[wa-totem]

nie ma to jak pożyczyć sobie to i owo z naszego świata/języków, ale trza to potem posiekać i połączyć w spójną całość... więc chyba najbliżej mi do 3...

[Grisznak]

Co do nazw miejsc:
Bierzemy mapę Finlandii, Węgier, Wietnamu, Łotwy czy innego kraju o ciekawym języku i hulaj dusza....
Co do imion:
Genialnym w swej prostocie pomysłem na tworzenie takowych jest otwarcie słownika, wybranie dowolnego słowa a następnie odczytanie go wspak lub w dowolnej innej kombinacji. Wychodzą z tego czasem naprawdę ciekawe rzeczy.

Co do nazw miejsc:
Bierzemy mapę Finlandii, Węgier, Wietnamu, Łotwy czy innego kraju o ciekawym języku i hulaj dusza....
Co do imion:
Genialnym w swej prostocie pomysłem na tworzenie takowych jest otwarcie słownika, wybranie dowolnego słowa a następnie odczytanie go wspak lub w dowolnej innej kombinacji. Wychodzą z tego czasem naprawdę ciekawe rzeczy.