[IKa]

Przeniesione z komentarzy


Daytona : 9.03.2008 15:19:54

Z góry przepraszam za napuszony ton ;)

[moshi_moshi]

[Gość]

Recenzja w moim odczuciu jest dobra, autorka wyraźnie już na samym początku powiedziała, że przedstawienie Shigurui było dla niej wielkim wyzwaniem i bez krygowania przyznała, że ta seria w pewien sposób wykracza po za jej zrozumienie. Ale spełniła największą i najlepszą cechę recenzenta, napisała od serca, a słowa w jakie ubrała swoje odczucia zaintrygowały mnie w sposób daleko wykraczający sztampowe recenzje kinowe.

Daytona tobie zarzucę jedno, totalne i absolutne tchórzostwo tym większe i tym obrzydliwsze, że sama sie do tego przyznajesz, jednocześnie bezpardonowo krytykując autorkę recenzji. Brak ci odrobiny cywilnej odpowiedzialności i odwagi.
Napisałaś komentarz recenzji!
Więc coś, co w żadnym wypadku nie odpowiada założeniom istnienia komentarzy.
A co mnie najbardziej zaskoczyło i przyznam zasmuciło, merytorycznie twój komentarz, gdyby okroić go z osobistych wycieczek pod adresem recenzentki, sam w sobie jest niezłym zalążkiem recenzji. Tylko po co ten napuszony ton.

Czy recenzja jest idealna? Nie sądzę, ale jest szczera i do czasu pojawienia się alternatywnego tekstu jest najlepsza.

Daytona nie obraź się, ale twoje słowa wkurzyły mnie jak diabli, a tchórzostwo rozsierdziło, tym bardziej, że bez wątpienia, masz ciekawe rzeczy do powiedzenia. Więc daruj sobie złośliwości i osobiste wycieczki, a nadewszystko zbierz sie na odwagę i napisz recenzje Shigurui. A jeśli przekracza to twoje zdolności opisz swoje odczucia bez atakowania innych.

[pilot]

Dziwnie moshi_moshi wygląda ten Twój tekst. Już we wprowadzeniu, sumującym Twoje wrażenia, posługujesz się sformułowaniem: "przerost formy nad treścią", które o ile mi wiadomo, jest nacechowane pejoratywnie. Po czym, W TYM SAMYM ZDANIU, stwierdzasz, że Shigurui jest wysmakowane plastycznie. Jak rozumieć ten paradoks?
Dalej stawiasz przytomne i zasadne pytanie: Czyżby kolejne wybitne dzieło Hirotsugu Hamazakiego, reżysera Texhnolyze? Nic z tych rzeczy. I to już? Naprawdę nie korci Cię, by z recenzenckiego obowiązku pokusić się o jakąkolwiek próbę porównania obu tytułów, skoro już się na Texhnolyze powołujesz? Bo wnoszę z tego zdania, że Texhnolyze za dzieło wybitne jednak uważasz?
Kolejna sprawa - dość lekkie szafowanie kontekstem. To najzwyklejsza w świecie opowieść o samurajach, okraszona taką ilością przemocy i seksu, jakiej nie powstydziłby się Quentin Tarantino. A ja się pytam: co ma piernik do wiatraka? Od kiedy to Tarantino jest punktem odniesienia dla anime, tym bardziej anime traktującego o samurajach? Z tego co wiem, to raczej wpływy anime w twórczości Tarantino da się wskazać w o wiele bardziej naturalny sposób.
Czytając dalej, natrafiam na zdanie w którym pada sąd, że Shigurui obarczone jest pojedynkami pozbawionymi jakiejkolwiek finezji. No, cóż, jeśli według Ciebie, pojedynki polegające na mierzeniu się przez przeciwników samym potencjałem sił i teoretyczną znajomością skutków stosowanych technik walki, bez przekuwania ich w praktykę, wydają Ci się mało finezyjne, to czy mogłabyś wskazać - gwoli (po raz kolejny) recenzenckiej sumienności, jakikolwiek przykład finezyjnego pojedynku, to byłbym Ci za to bardzo wdzięczny.
Co do emocji, to cóż - wygląda to trochę na szantaż z Twojej strony, którym to próbujesz pokryć nieznajomość materii o której piszesz. I nie ma co się zżymać na Daytonę, wysuwając postulat, że dopóki ktoś inny nie napisze tekstu o Shigurui, to Twoja próba MUSI być uznawana za cenną i potrzebną. Otóż - niekoniecznie. Gdy pisze się tak kategoryczne zdania, jak jestem pewna, że dostałam bardzo średniej jakości czekoladkę w przepięknym sreberku, odwołujące się do bliżej niesprecyzowanej "pewności", wypadałoby ją podeprzeć czymś konkretniejszym niż skalą emocji, na którą w co drugim zdaniu się powołujesz, bo to była, jak się nie mylę, domena Romantyków. Nie warto też kierować się przy doborze tytułów do recenzowania, inną romantyczną maksymą mówiącą o mierzeniu sił na zamiary. Dla własnego dobra, by unikać w przyszłości takich sytuacji, jak ta z Shigurui, sugerowałbym
mierzyć zamiary na siły. Pozdrawiam, pilot

[Zegarmistrz]

Pilot: wypowiem się jako osoba z zewnątrz, niezainteresowana za bardzo tym tematem. Przeczytałem twój post. Przeczytał reckę Moshi. Przeczytałem reckę Tehnoholyse.

Czy mógłbyś podać jakieś konkretne zarzuty?

Bo niestety, z twojego chaotycznego słowotoku wnioskuje tylko, że seria ci się podobała, recenzja już mniej, ale nie za bardzo wiesz w którym miejscu.

Ps. Zaciekawiło mnie to, co pisałeś o finezyjnych pojedynkach. Czy mógłbyś trochę rozwinąć myśl?

[fm]

[moshi_moshi]

[pilot]

[Daytona25]

Co prawda, komentarz nie miał charakteru zaczepnego, a był bardziej w charakterze pomrukiwania, bez zamiaru ciągnięcia rozmowy. Skoro jednak temat jakoś się zaktywizował to trochę spraw poruszę ;)

[Szuki]

pilot - na litość Boską, są recenzje alternatywne, tak? Nie pasuje, można się wysilić i napisać coś własnego. Ja potraktowałem to anime (chyba)podobnie jak moshi_moshi. Nie interesowały ( albo po prostu nie miałem wystarczającej wiedzy na ich temat aby je wychwycić) mnie niesamowite, odwołania do jakichś tam mitów, podań legend czy czegokolwiek. Jestem zwykłym śmiertelnikiem, który na taką zabawę w tym przypadku nie miał ochoty. Po prostu wchłaniałem kolejne odcinki. Skupiałem się na takich rzeczach jak fabuła, obraz, dźwięk dobiegający z mich głośników. I co, to źle? Jestem gorszy, nieświadomy? Nie mogę mieć własnego zdania, bo nie siedzę wystarczająco w temacie? Prawdę mówiąc, nie chciał bym czytać jakiejś recenzji, która rozrosła by się do niebotycznych rozmiarów tylko dla tego, że autor postanowił zająć się analizą przeróżnych kulturowych odniesień w tym anime, albo gdyby zaczynał porównywać Shigurui do Texhnolyze. To bardziej materiał na jakiś artykuł dla ludzi, których ten temat interesuje i chcą się dowiedzieć o wszystkich smaczkach.

Twoje argumenty, owszem, mają sens, ale jednocześnie brzmią jak jakieś majaki megalomana przekonanego o tym, że tylko on i nikt inny potrafi dobrze ocenić to anime. Sam kiedy pisałem recenzję "Papriki" specjalnie pominąłem babraninę w przeróżnych metodach mieszania widzowi we łbie, zabawach konwencjami itp. (za co z resztą zostałem oczywiście objechany...) Uznałem, że to nie potrzebne, to materiał na naprawdę spory artykuł. Więc jak ktoś chce, to znajdzie informacje na ten temat. Recenzja ma służyć jednemu - czytelnik ma dzięki niej zadecydować czy sięgnąć po dany film/książkę/cokolwiek. Tyle. chodź z drugiej strony, nie może być przesadnie lakoniczna, wybitnie subiektywna czy też pisana bez zerowej znajomości tematu. A moshi sobie IMO dobrze z tym poradziła. Ja był bym w stanie po przeczytaniu tej recenzji powiedzieć, czy chcę to obejrzeć, czy nie.

Wydaje mi się, że Shigurui dla typowego niejapończyka jest jednak takim przerostem formy nad treścią. Możliwe (chodź szczerze w to wątpię), że reżyser chciał powiedzieć reszcie świata przez to anime coś w stylu "A g*** wiecie o naszej kulturze!". Jeśli tak, to mu się udało.

Uff...

[fm]

[GoNik]

[pilot]

Przepraszam na wstępie Daytonę, że będę chodzić po Jego śladach, ale co poradzę, że
się zgadzamy? :)

[Daytona25]

[Avellana]

Zwykle staram się nie mieszać w tego typu dyskusje, żeby nie wyglądało, że jak kwoka bronię swoich recenzentów. Wydaje mi się jednak, że powinnam wyklarować kilka rzeczy.

Jako naczelny redaktor Tanuki-Anime w dużej mierze odpowiadam za kształt zamieszczanych tekstów - w tym sensie, że po prostu decyduję, co w moich oczach jest recenzją spełniającą warunki publikacji, a co nie jest. W związku z tym charakter Tanuki-Anime do pewnego stopnia zależy od moich preferencji.

Otóż dla mnie istotne jest, żeby recenzja dostarczyła czytelnikom informacji, na podstawie których zdecydują, czy dany tytuł ich zainteresuje, czy też nie. Przy czym: uwaga! Nie chodzi o to, że mają przyjmować poglądy recenzenta jako swoje własne. Mam wrażenie, że nie należy zakładać (choć może to naiwny pogląd), że umiejętność czytania ze zrozumieniem całkowicie zanikła. Recenzja zatem, taka, jaka ja ją widzę, nie ma za zadanie "włożyć komuś do głowy" opinii o anime. Powinna natomiast zawierać argumenty za takimi albo innymi poglądami recenzenta - a do czytelnika należy ocena, czy on by taką opinię podzielił.

Jako że zawsze podpieram się przykładami, nie traktujcie tego jako zbytnią łopatologię. Jeśli na przykład ktoś opisze anime XYZ, omawiając szczegółowo niezwykle realistyczny i zachwycający obraz wojny, albo recenzując ABC napisze, że wprawdzie fabuły nie ma, ale ten skomplikowany wielokąt miłosny jest wspaniały - to ja z tego wyciągam wnioski. Takie, że może i to jest wspaniałe, ale skoro ja odpowiednio nie kocham filmów wojennych i przedkładam fabułę nad melodramat - to jest spora szansa, że to nie będzie seria odpowiednia dla mnie. Dlatego na przykład wiem, że nie sięgnę po - powiedzmy - Claymore, a zainteresował mnie Sketchbook, ale też zainteresowało mnie Hundred Stories - bo oprócz brutalności obiecuje coś więcej. Recenzja Shigurui (wracając do wątku głównego) te kryteria w moich oczach spełnia, dostarczając dostatecznie dużo informacji o podstawowych zaletach oraz wadach. Wysoka ocena świadczy o tym, że autorka tę pozycję poleca - w odróżnieniu od pewnej serii, którą kiedyś recenzowałam i której dałam 10 za grafikę, 1 za fabułę i bodajże 3 za całość. Tam cudowna grafika niestety nie była w stanie niczego uratować. Nie dyskutując zatem o definicji recenzji, chciałam tylko napisać, że moim zdaniem - jako redaktora naczelnego - jest to tekst bardzo dobry, w żaden sposób nie "szkodzący" serwisowi. Innymi słowy, tego rodzaju teksty pojawiały się i będą się pojawiać, jeśli je otrzymam.

Chciałam też napisać (bo to również ma wpływ na moją "politykę" względem recenzji), że dla mnie anime jako takie jest szeroko pojętą rozrywką. Wyjątek może stanowić kilka znanych mi filmów i mniejszych form, ale zasadniczo anime, jak całe kino, służyć ma widzom i widzom ma się podobać. To nie znaczy, że zaprzeczam istnieniu serii nadprzeciętnych, nawet takich, które mogę nazwać wybitnymi. Zmuszających do myślenia i niekoniecznie mających "bawić". Ale jeśli nie doceni ich spora część napalonych amatorów podskakujących majtek, to i tak ich zadaniem jest przemówić do jak największej liczby widzów. To nie jest tak, że do ich obejrzenia należy przedstawić doktorat z nauk humanistycznych... Co za tym idzie - w moim odczuciu ich recenzje powinny być przeznaczone dla normalnych widzów. Owszem, mogą czasem wyjaśniać pewne kluczowe pojęcia (polecam recenzję Otogizoushi wa-totema), przy okazji "ucząc" czegoś laików, ale jeśli taka recenzja składałaby się w większości z długiego wywodu o "historii dzbanów lejkowych na tle przemian społecznych w Japonii XIII wieku" to prawie na pewno zostałaby przeze mnie odesłana do zmiany.

Na koniec jeszcze dwie sprawy ważne.

Po pierwsze, prosiłabym, że potraktować powyższą wypowiedź jako stanowisko w danej sprawie, a nie wstęp do polemiki. Przez cały czas pisałam tylko o tym, jaki jest mój pogląd na rozmaite rzeczy. Nie wiem, czy każdy te racje uzna, ale na razie od tego poglądu zależy kształt serwisu i (tak na wszelki wypadek) byłabym wdzięczna, gdyby nie próbować mi tłumaczyć, że tak naprawdę myślę coś innego.

Po drugie, wszystkie zainteresowane strony prosiłabym o miarkowanie temperatury dyskusji. Tym bardziej, że (o dziwo) nie jest to problem "pochwalono chałę" lub "zjechano arcydzieło" - tylko "pochwalono w nieodpowiednich słowach". Czyli tak naprawdę to bardzo dobra płaszczyzna do dyskutowania - tylko, o ile forumowiczów proszę o ograniczenie wycieczek osobistych, o tyle naszych gości - o niesugerowanie, że moshi_moshi jest osobą zbyt płytką lub ograniczoną oraz że napisanie tej recenzji przerosło ją intelektualnie. Bo ja niestety z Waszych wypowiedzi coś podobnego odbieram, a okropnie trudno w takich warunkach o rzeczową polemikę.