[IKa]

Wielokrotnie zapewne spotkaliście się ze stwierdzeniem "To jest shoujo - więc to pozycja tylko dla dziewcząt, jest różowa, słodka, jest jakaś para, są nawet bisze, więc faceta to nie zainteresuje", albo "Skoro to jest shonen/seinen, to po co ją oglądają dziewczyny - one przecież nie lubią mordobić."

...Po czym niektóre osoby trafiał szlag na takie szufladkowanie, z którego wynika, że dziewczynki nadal powinny się bawić lalkami i siedzieć w domu, a chłopcy samochodzikami i polować na mamuty.

Gdzie przebiega granica poszczególnych gatunków? Czy fantasy polega tylko na nawalance mieczami? Czy wyróżnik mechy/wojsko w serii, automatycznie oznacza, że tylko fani militariów się tym zainteresują? Co więcej, czy naprawdę dziewczyna, oglądająca seinen, czy chłopak oglądający serię shojo są naprawdę czymś tak dziwnym? I czy naprawdę powinni się trzymać tylko swoich "grup docelowych" bo "nie zrozumieją"?

[IKa]

Przeniesione z komentarzy do Bus Gamer

[Góral]

[Eire]

Tadeusz Boy Żeleński twierdził, że kilka wydań swojego tłumaczenia "Rozprawy o Metodzie" zawdzięcza napisowi "tylko dla dorosłych"- przecież dzieci i młodzież zwyczajnie znudziłaby ta lektura.

[Ryuki25]

Tak jak pisałam nie przywiązuję wagi do tego czy to jest shonen czy seinen bo większej różnicy nie czuję między tymi gatunkami. Mogę się oczywiście mylić i Bus Gamer jest shonenem( dla mnie to i lepiej ) ale mnie to rybka. Napisałam tak za Baką i z własnych odczuć. Czy seinen przekazuje głębsze treści niż shonen...nie wiem. Nie mam szczęścia do tego gatunku i tylko kilka tytułów lubię. Co do tej brutalności to czy ja napisałam, że chodzi mi o krew? Brutalność to nie lejąca się tabunami krew, flaki czy inne narządy. Brutalność może być również psychiczna lub samym sposobem pokazania świata. A jeśli chodzi o sceny dla dorosłych to w końcu napisałam "i/lub" - doskonale wiem o tych wyróżnikach.

Nie zgadzam się jednak, że w shonenach chodzi tylko o mordobicie. Mam na koncie wiele tytułów z tego gatunku i zawsze w każdym chodziło również o inne ciekawe sprawy. No przynajmniej w tych mniej znanych pozycjach.

Odnosząc się do tematu mogę jedynie powiedzieć o sobie. Akurat ja jestem dziewczyną, która ma "męskie" zainteresowania. Uwielbiam gry konsolowe, elektronikę, filmy akcji fantasy i inne tego typu produkcje. Nawet potrafię się zatrzymać by sprawdzić markę auta, które mi się spodobało. To również przełożyło się na mangę i anime. Zaczęłam co prawda od Sailor Moon ale po krótkim czasie wciągnęłam się w shoneny. Lubię te często pełne humoru i akcji historie, takie ułożenie fabularne jeszcze mi się nie znudziło i pewnie nie znudzi. Choć wybredna jestem w tym co czytam/oglądam. Co do bishonenów to za nimi nie przepadam, ogólnie kreska w shojo mnie odpycha. Jednak ja mam dość specyficzny gust i poczucie estetyki, dla mnie najlepszy rysunek ma manga One Piece - a to mówi za siebie.

Moim zdaniem podział shonen/seinen dla chłopaków i shojo/josei dla dziewczyn już nie istnieje. Po tym co widać po forach fani raczej interesują się czymś ze względu na tytuł a nie przynależność demograficzna.

[Avellana]

Ja tak sobie myślę, że generalnie to jest dość trudne do rozdzielenia, a jeszcze do tego istnieje spora szansa, że posługujemy się niedobrymi definicjami. Ale ok, przyjmijmy, że definicje przynajmniej na nasze potrzeby działają. I zacznijmy od tego, że nie można uogólniać za bardzo.

Po pierwsze, istnieje pewna (i to niemała) grupa tytułów, które mają ściśle sprecyzowaną widownię. Przy nich zaszeregowanie "dla chłopaków" i "dla dziewczyn" ma całkowity sens i nie świadczy o jakichkolwiek seksistowskich zapędach. Z jednej (najbardziej oczywistej) strony trafiają tu wszystkie serie typu "wiosenny katalog damskiej bielizny", które poza tym zawierają treści w domieszce śladowej. One są dla facetów, którzy mają ochotę popatrzeć na narysowane dziewczyny i o ile jakaś kobita tego też nie lubi, to zwyczajnie nie ma czego w takiej serii szukać. Z drugiej te wszystkie Angeliqui i inne Harutoki (tak, ich jest zdecydowanie mniej), które poza bizonami nie proponują niczego nadzwyczajnego. Z trzeciej na przykład te takie magical girlsy z rodzaju skrajnie przesłodzonych i udziecinnionych, które mogą podobać się dziewczynkom na wczesnym etapie Barbie. Przy czym uwaga: to jest przypadek, że grupa docelowa pokrywa się z "płcią" (tak naprawdę nie tylko z płcią, tylko z jakąś jej częścią, "małe dziewczynki", "napaleni fanboje" etc. - też nie ma tak, że z automatu się babom/facetom podoba). Równie dobrze istnieją serie wyłącznie dla maniaków science-fiction, kryminałów i tak dalej.

Przeciętna przygodówka shounen jest z reguły kierowana do widzów obu płci. Owszem, pilnuje się zwykle, żeby nie wepchnąć tam za dużo "dziewczyńskich" elementów, które mogłyby odstraszyć panów, ale generalnie zwykle jest konstruowana na zasadzie "dla każdego coś miłego". Stąd prawie obowiązkowe bizony z tragicznymi przeszłościami w tle i inne tego rodzaju atrakcje. Shounen w moim rozumieniu jest kierowany do widzów nastoletnich, co nie znaczy, że nie może się podobać widzom starszym - ale kupować maskotki, figurki i co tam jeszcze, ma młodszy target. Z shoujo sytuacja jest troszkę bardziej skomplikowana i shoujo ma w ogóle trudniej. Bo o ile jest całkowicie normalne, że dziewczyny oglądają shouneny, o tyle tak dla części dziewczyn, jak i części chłopaków shoujo jest "za słodkie" (w czym nie pomagają wspomniane przez Ryuki konwencje rysunkowe) i do pewnego stopnia wstyd się za nie zabierać. Ale poza niektórymi pozycjami "wyłącznie dla pań" spora część klasycznego shoujo ma szanse się podobać widzom obu płci, tak samo jak shouneny.

Zgadzam się całkowicie z tym, że anime dla widzów dorosłych =/= anime dla widzów dojrzałych. Seineny/josei z reguły bardziej "życiowo" podchodzą do opowiadanej historii, a często zawierają elementy, które tak naprawdę docenić może osoba dorosła. Nie dlatego, że nastolatek jest "za głupi", tylko po prostu jeszcze na własnej skórze niektórych rzeczy nie poznał. Mówię tu o takich tytułach, jak na przykład Powrót do marzeń albo Hataraki Man. Z drugiej strony osoby dorosłe tak samo lubią prostszą rozrywkę, jak widzowie młodsi. W tym przypadku o zaszeregowaniu gatunkowym decyduje dokładnie to, o czym była mowa: w JAKIM magazynie to się ukazuje? Bus Gamer, sądząc po recenzjach (tak, nie oglądałam sama) to właśnie taki tytuł: nie byłoby pewnie przeszkód, żeby wydać go w magazynie z shounenami, ale równie dobrze mógł też być historią podaną czytelnikom trochę starszym, w jakimś magazynie seinen. Jak zresztą znakomita większość filmów i historii sensacyjnych (nie tylko japońskich), gdzie o "widowni" decyduje tylko natężenie mordobicia (ewentualnie scen łóżkowych), a nie jakość fabuły.

Żeby się trochę Ryuki sprzeciwić: moim zdaniem podział na shounen/shoujo/co tam jeszcze ma bardzo wiele sensu o tyle, że z reguły określa pewien zestaw "cech brzegowych", charakteryzujących dany tytuł. Czyli szybko pozwala się zorientować, czy w ogóle leży w czyichś zainteresowaniach. A jakiej płci jest dana osoba, to już faktycznie bywa drugorzędne. A poza tym pewnie nie widziałaś tych dobrych shoujo, one są pochowane jak diabli i mało znane, o ;)

[Ryuki25]

[Eire]

Taki mały OT- ogólnie dobre anime są pochowane i trudne do znalezienia. Na większość pozycji do których wracam trafiłam przez czysty przypadek