[Easnadh]

[DeadJoker]

Nanami, słońce, a czy ja mówię, że moim zdaniem jest dobrze? Jest źle i nie zamierzam tego ukrywać. Ja się wcale nie chwalę. Co do życia to chyba jednak tak strasznie go nie zaprzepaszczam, bo zrobiłam w nim parę ładnych i miłych rzeczy. Co innego życie towarzyskie. Sądzę, że gdyby nie anime, to byłoby tak samo. Ja po prostu nie mam talentu do tworzenia znajomości.

Proszę, nie wpadaj w pouczający ton cioci, która filozofuje w przerwie między praniem koszuli wujka, a pieczeniem ciasteczek, bo nie mówisz odkrywczych rzeczy. Ale dzięki za troskę.

[cesarz vedry]

To jak spędzamy życie, nie ma znaczenia. Ważne jest to, czy jesteś szczęśliwa tak żyjąc. Osobiście nie cierpie pouczeń typu "Nie przegraj życia !", albo "Nie przesiedź życia w domu !", które są głoszone po internecie niczym ewangelia. Ludzie niestety mają to do siebie, że wpraszają się z buciorami w życie innych, w szczególności wtedy, kiedy sami mają problemy i chcą pozbyć się kompleksów pouczając resztę.

Gdyby któraś z was mnie poznała, prawdopodobnie dopóki bym Wam nie powiedział, że oglądam anime, byście nawet się nie domyśliły. Za to wewnątrz wiem, że wyparło na mnie duży wpływ. Chociażby zmienił mi się znacznie światopogląd.

[Nanami]

Dobrze, niechęć do nieodkrywczej krytyki przyjęłam, jeśli poczułaś się urażona - przepraszam za formę.

Cesarz cedry, jeśli ktoś nie lubi, jak się mu "pakuje z butami do życia", to najprościej nie pisać na tym obłudnym Internecie nic, co by prowokowało do krytyki, nie? Ale pociesza mnie co napisałeś, bo nie czuje się ani zakompleksiona ani nie potrafiąca poradzić sobie ze swoimi problemami, a wręcz przeciwnie. I wszystko co się robi ma jakiś wpływ na nasz światopogląd, nie wykluczając hobby wszelakich. Nie lubię po prostu jak ktoś widzi problem, ale nie może się za niego konstruktywnie zabrać, tak samo jak Ty nie cierpisz pouczeń tego typu.

[RepliForce]

Ja to raczej w anime szukam tego zagubionego szczęścia <czyli wliczam się w te 50% publiki> ale, również inspiracji. Niektórzy dziwią mi się, skąd Sora ma tyle technik, wezwań oraz przygód. Odpowiedz brzmi: pomieściłem to wszystko w swojej głowie. Weźmy takie kroniki Nevarethu. Pierwszy większy projekt który zamierzam skończyć, nie zależnie od waszych ocen <co nie oznacza, że możecie mnie zniechęcać do woli>. Ale do niego mam nawet openingi zaplanowane. Keii-senpai powiedział, że 80% z tego to shounen. A te pozostałe 20% to to, czego nie ma w typowym shounenie.
Moim marzeniem było trafić do świata Naruto, potem Zero No Tsukaimy, a na końcu był Multiświat anime. Ale w końcu się przekonałem, że oszukiwanie siebie czymś takim to głupstwo. W końcu sam zatraciłem się w problemach, i zacząłem szukać w anime wszystkiego tego czego nie mam. I tak zrodziły się Moje Fanficki. Bohater poboczny równający się mocą z głównym herosem, który kocha się w jednej z postaci żeńskich (bądź męskich zależy czy chłopak czy dziewczyna). Jedną z takich postaci był właśnie Daisuke "Sora" Yaminoka Senin Fenixów, Ostatni posiadacz FEONa, Drugi SonoMera <czyli λ i Ω> Pustyni

[Keii]

Przepraszam za offtopic, ale nie lubię, kiedy ktoś przekręca moje słowa.

[Majo-san]

Nie znam tu nikogo, ale uwielbiam tutejszych ludzi. Potraficie jakoś tak trafić do mnie z opowieścią, Waszą relacją z życia. Nie próbuję się podlizać, możecie mnie lubić, a ja Was będę uwielbiać. - taki mały off, przepraszam. Teraz do rzeczy podobnie jak cesarz vedry, nikt nie domyśliłby się nawet, że siedzę w anime. I RepliForce, ja też należę do 50% publiki poszukująych w anime zagubionego szczęścia :). Uwielbiam się przenosić w inny świat, moim zdaniem lepszy, ale mam świadomość tego, że to nie mój świat. Posiadam dwa światy, jeden stały, drugi tymczasowy. Zdarza się, że mylę jeden z drugim, ale wtedy przynajmniej widzę stały świat na różowo ;).

[Canis]

Mnie manga i anime pozwalają odpłynąć w świat wyobraźni, nieraz stawiam się na miejscach bohaterów... Ta japońska kreska po prostu coś w sobie ma.
Na moim życiu to się jakoś szczególnie nie odbiło, prócz tego, że jestem zafascynowany Japonią i uczę się japońskiego, pod okiem Atsuko-sensei. Idzie mi całkiem nieźle, na chwilę obecną umiem japoński lepiej niż niemiecki, którego uczyłem się 4 lata - znam już katakanę, hiraganę i około 150 kanji.
Moi koledzy uważają, że jestem manię na punkcie anime (słowo "otaku" jest im obce). Raz nawet na imprezie z nudów narysowałem sobie na ręce krąg alchemiczny z FMA i zapomniałem o tym i następnego dnia poszedłem na wykład z nim. Kolega zapytał, czy wstąpiłem do sekty, więc odpowiedziałem, że to z FMA, a on to skomentował: "To już choroba" - wypowiedział się otaku od Dungeons & Dragons xD

[DeadJoker]

O tak, RepliForce. Ja też uwielbiam fanfiki. Mam mnóstwo pomysłów na szalone crossovery i parodie, jeszcze żadnego nie napisałam. Może dlatego, że piszę oryginalne, inspirowane mangą opowiadanie.

[cesarz vedry]

Nanami, akurat nie była do Ciebie skierowana moja wypowiedź, tylko ogólnie, zarówno do internetu, jak i rzeczywistości. Świat w którym żyjemy, niestety starannie tłamsi oryginalność. I masz rację, ignoruję takie wypowiedzi, jednak dzisiaj juz nie mogłem się pohamować :).

Co do anime, to jeszcze nie usłyszałem by ktoś dostał na łeb z tego powodu, w przciwieństwie do gier komputerowych, czy telewizji. (Sam lubię sobie pograć, odrazu mówię by nie być atakowanym ! ). Również szuakam w nich szczęścia, gdyż moje życie uczuciowe, przypomina tasiemca. Kilka odcinków jest fajnie, potem fillery długi czas.

[demiCanadian]

[Kouta90]

[Eire]

[Dred]

[demiCanadian]

Moja wypowiedź: