[Mitsurugi]

Taaa....interpretacja tragicznej postawy Naruto wobec problemów społecznych i politycznych epoki odrodzenia Polski, na tle wojny japońsko chińskiej. Analiza i ocena.

Boże, ja kocham M&A, ale jestem polakiem i lektury powinny być polskie, nawet jak niektóre z nich czyta się niezwykle ciężko. To jest nasza, bądź co bądź, historia i tożsamość narodowa. Ale temat......

Zresztą Azja już zalewa nas sprzętem RTV i tanią odzieżą, więc zostawcie te lektury :P.

PS. Grisz, możesz przedstawić tą listę Min. Edukacji :). Projekt wstępny ^^.

[Keii]

[Mai_chan]

Keii - co nie zmienia faktu, że znakomita większość lektur to literatura polska. Książki zagraniczne to w większości pozycje uznane powszechnie za klasyki z takich czy innych powodów - sorry, Szekspira to i Polak powinien znać.

Mając to na uwadze - o komiksach (nie tylko japońskich - ogólnie o komiksach) można wspomnieć jako o pewnym interesującym zjawisku kulturowym, które w dzisiejszych czasach zyskuje na znaczeniu. Ale to tyle. Manga jako taka ani nie pełni jakiejś szczególnej roli w kulturze polskiej czy nawet światowej, ani nie niesie ze sobą jakichś niezmiernie ważnych wartości. Nope, don't wanna.

[Eire]

Uściślijmy- jak napisałam, chodzi o lektury, które w swoim czasie miały przełomowe znaczenie dla naszego kręgu kulturowego, wywołały wielki odzew, wpłynęły na umysły i stały się podstawą polemik i odwołań.

[Boo??]

A Kanon 2006 moim zdaniem bardzo wartościowa produkcja która swoją głębią przewyższa 99% rzeczy które widziałem/ czytałem. Myślę, że nawet największy kark się przy tym wzruszy...

A jeśli chodzi o wartości edukacyjne to może was zaskoczę ale Toradora! uzmysławia czym jest aborcja :) gdyby Yasuko zdecydowała się na nią to Taiga nie spotkała by Ryuego ... kto widział to na pewno kojarzy scenę na mości i pod nim, i co wtedy Taiga powiedziała Ryujemu (jak nie pamiętacie to obejrzyjcie jeszcze raz zwracając na to uwagę warto).

[Costly]

Bez wątpienia uzmysławianie czym jest aborcja jest godnym celem dla szkolnej lektury.

Aż mi nerw na skroni zadrgał...

[0rdi]

Lektura nie koniecznie musi czegoś uczyć, w sumie jakby nie patrzeć to z mojego punktu widzenia z żadnej się niczego nie uczyłem co by mi się przydało w życiu współczesnym.

[Laurent]

Jak by się tak zastanowić, myślę, że chętnie zobaczyłbym w kanonie lektur
ze dwie, trzy historie opowiedziane rysowanym obrazem. Propagowało by to w szkole myśl, że jest to pełnoprawna forma sztuki, nie ustępująca wcale swoim siostrzanym gałęziom, jak literatura i film aktorski. Do tego myślę, że jednak znalazł bym pozycje, które można by tam faktycznie wstawić. Z twórczości poważnej dajmy chociażby na to Bitwę pod Monte Cassino, Mausa, czy Grobowiec świetlików (coby zapodać coś japońskiego). Monte Cassino przerabia się w gimnazjum, powieść graficzna na pewno była by świetnym dodatkiem do książki, zwizualizowała by zdarzenia w niej przytoczone. O WWII też się co nieco wspomina, Miaus w głębszy sposób przedstawia holocaust, GŚ porusza mało tykaną, a równie ważną tematykę wojny na pacyfiku ( co ważniejsze w przypadku lektur szkolnych -los dzieci), w dodatku wspomniane wydarzenia przedstawione są we względnie lekki sposób. No, Monte Cassino jeszcze nie czytałem to nie wiem , proszę nie bić jak coś :).
A jak bym rzucił Dragon Ballem, to co? Abo to nie ma w kanonie lektur, których wartość jest stricte rozrywkowa, jak Tomek Sawyer, Czy Ania z zielonego Wzgórza? Powiecie, że przemoc. W Chłopcach z placu broni tłukli się przez całą książkę, a i ofiary śmiertelne były.
Dobra, przesadzam, DB nawet w mangowej formie jest za długi, żeby mógł być lekturą. Mimo wszystko jest to swoista klasyka twórczości rozrywkowej i nie zdziwię się jeśli kiedyś szkoła faktycznie będzie na lekcjach fragmenty tegoż przytaczała (pod pojęciem kiedyś mam na myśli raczej dłuuuuuuuuuuuższy okres czasu, jakieś z co najmniej 50 lat, albo i więcej). Na dzień dzisiejszy mógłbym przytoczyć choćby Animowane przygody Tomka Sawyera, czy jakoś tak -świetny dodatek do książki.

[Eire]

W tzm kontekście mamz już Astarixa.

[niezalogowana]

W którymś podręczniku dla podstawówki, i stawiałabym na "To lubię!", jest fragment "Witcha" (wiem, że original manga to nie jest, ale plasuje się blisko niej). Co z nim niby mają zrobić nauczyciele polskiego - pojęcia nie mam. Ale myślę, że to pokazuje, że mangi w programie szkoły są możliwe, ale tylko jako lektury dodatkowe, materiał uzupełniający, ciekawostka popkulturowa itd, itp. Nadal nie uważam, by miało to jakiś głębszy sens.

[Slova]

Bo Witch to w sumie jeden ze sztandarowych przykładów komiksu europejskiego ostatnich lat, całkiem niezły z resztą.

[kokodin]

[Laurent]

Ogólnie rzecz biorąc szkoła ma człowieka zapoznać z najważniejszą częścią dorobku intelektualnego szeroko pojętej cywilizacji. Jak to wcześniej nazwałem, "historie opowiadane rysowanym obrazem" nie są może tak fundamentalne dla naszej kultury jak mitologia grecka, czy tak ważne dla naszego narodu jak Pan Tadeusz, mimo wszystko stają się nieodłączną częścią światowego dorobku artystycznego i jak wcześniej powiedziałem, nie zdziwię się jak prędzej czy później dostaną w szkole swoje pięć minut. A gdyby tak się kiedyś stało, istotne by było wskazanie najważniejszych pozycji z najważniejszych nurtów, więc znalazło by się miejsce i dla Asterixa(komiks europejski) i dla Dragona(w zasadzie ikona M/A na świecie), to w odpowiedzi na post Eire.
Zauważcie też jedną dość prozaiczną rzecz: z upływem czasu zmienia się też stosunek nauczycieli do nowych mediów, z racji tego, że oni sami też się zmieniają... Pokolenie, które nas uczyło to dziadki z rocznika 1950, albo i więcej. Komiksy, gry, animacje, ba, nawet telewizja sama w sobie -to nie było częścią ich młodości, więc częścią późniejszego życia też nie miało zbytniej szansy się stać. Jeśli by poszukał nawet w dzisiejszym pokoleniu młodych teacherów, na pewno by znalazł kogoś kto po pracy zagrywa się w quake'a, słucha metalu, czytał Gitsa, jest fanem Władcy Pierścieni, whatever. Tacy ludzie z prostych przyczyn będą otwarci na przytaczanie na lekcjach takich materiałów.

[Slova]

[Alex Ashtray.]