Występy medialne detektywa Rutkowskiego :: Forum Kotatsu

Morg · Wysłany: 04-02-2012, 15:28

Dobra, bo chyba się nie rozumiemy.

Pro forma, garść przepisów, żeby nie było, że gadam po próżnicy:

Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych

Spoiler: pokaż / ukryj: Artykuł 14
3. Każda osoba oskarżona o popełnienie przestępstwa ma prawo, na zasadach pełnej równości, co najmniej do następujących gwarancji:
g) nieprzymuszania do zeznawania przeciwko sobie lub do przyznania się do winy.

Kodeks karny

Spoiler: pokaż / ukryj: Art. 7. § 1. Przestępstwo jest zbrodnią albo występkiem.

Art. 8. Zbrodnię można popełnić tylko umyślnie; występek można popełnić także nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi.

Art. 9. § 1. Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi.
§ 2. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć.
§ 3. Sprawca ponosi surowszą odpowiedzialność, którą ustawa uzależnia od określonego następstwa czynu zabronionego, jeżeli następstwo to przewidywał albo mógł przewidzieć.

Art. 148. § 1. Kto zabija człowieka, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.

Art. 155. Kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 233. § 1. Kto, składając zeznanie mające służyć za dowód w postępowaniu sądowym lub w innym postępowaniu prowadzonym na podstawie ustawy, zeznaje nieprawdę lub zataja prawdę, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 3. Nie podlega karze, kto, nie wiedząc o prawie odmowy zeznania lub odpowiedzi na pytania, składa fałszywe zeznanie z obawy przed odpowiedzialnością karną grożącą jemu samemu lub jego najbliższym.

Art. 239. § 1. Kto utrudnia lub udaremnia postępowanie karne, pomagając sprawcy przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego uniknąć odpowiedzialności karnej, w szczególności kto sprawcę ukrywa, zaciera ślady przestępstwa, w tym i przestępstwa skarbowego albo odbywa za skazanego karę, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 262. § 1. Kto znieważa zwłoki, prochy ludzkie lub miejsce spoczynku zmarłego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Kodeks postępowania karnego

Spoiler: pokaż / ukryj: Art. 2. § 2. Podstawę wszelkich rozstrzygnięć powinny stanowić prawdziwe ustalenia faktyczne.

Art. 4. Organy prowadzące postępowanie karne są obowiązane badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.

Art. 5. § 1. Oskarżonego uważa się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem.
§ 2. Nie dające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.

Tłumacząc z prawniczego na ludzki:

Po pierwsze, jakiekolwiek wymuszenie (również za pomocą psychicznej presji) przyznania się do winy jest absolutnie niedopuszczalne i nie ma od tego wyjątków. Zarzut istnienia takiej presji jest bardzo mocnym argumentem przeciwko dowodowi z przyznania się. Tutaj mamy nagranie wideo, więc będzie możliwość ocenienia tego. Oczywiście takie przyznanie się przed Rutkowskim nie ma takiej roli jak przyznanie się przed Policją, czy prokuratorem, a będzie prawdopodobnie dowodem rzeczowym (nagranie), albo dowodem z zeznań Rutkowskiego jako świadka. Co oczywiście nie zmienia faktu, że potwierdzone istnienie presji psychicznej generalnie bardzo mocno umniejsza siłę takiego dowodu (jeśli nie czyni go zwyczajnie bezużytecznym). Warto tu pamiętać, że jeśli nie da się usunąć wątpliwości co do istnienia takiej presji, to rozstrzyga się je oczywiście na korzyść oskarżonego.

Po drugie, kwestia zabójstwa umyślnego i nieumyślnego spowodowania śmierci.

Żeby było zabójstwo, to musi być wina umyślna. Czyli trzeba udowodnić albo, że chciała zabić i to zrobiła (na przykład rzuciła dzieckiem o próg), albo że wiedziała, że w wyniku tego co robi może dziecko zabić i godziła się z takim rezultatem (na przykład upuściła dziecko na tenże próg, nie przejmując się tym, że może zginąć).

Jeśli nie ma zabójstwa, to oczywiście może być nieumyślne spowodowanie śmierci (i taki zarzut AFAIK przedstawiono). Nieumyślne spowodowanie śmierci jednak również wymaga udowodnienia winy. Taka wina polega na nie zachowaniu należytej ostrożności albo w takiej sytuacji, że przewidywała, że dziecko może zginąć (na przykład: dała dziecku niebezpieczną zabawkę, uznając, że przecież nic się nie stanie, a to się nieszczęśliwie nią udławiło), albo w takiej, że nie przewidziała, ale mogła przewidzieć (na przykład zostawiła dziecko pod sklepem, a to wpadło pod auto).

Jeśli nie można przypisać winy nieumyślnej, to nie ma nieumyślnego spowodowania śmierci. Ergo: jeśli dziecko zginęło po prostu w wyniku nieszczęśliwego wypadku, to nie można matki za to ukarać, bo nie ma za co.

Nawet jeśli jednak zginęło w wyniku nieszczęśliwego wypadku, to można matce pewnie zarzucić bezczeszczenie zwłok – bo trudno za takowe nie uznać schowania zwłok w parku pod kamieniami. Za to grozi grzywna, ograniczenie wolności, albo do dwóch lat więzienia.

Po trzecie, jeśli chodzi o kwestię składania fałszywych zeznań i utrudniania postępowania (czyli poplecznictwa), to sprawa jest dość prosta. Nie można skazać kogoś za fałszywe zeznania (czyli zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy), jeśli zrobił to z obawy przed grożącą mu odpowiedzialnością karną. Co do poplecznictwa, to to przestępstwo nie obejmuje samopoplecznictwa, które jest generalnie niekaralne.

Urawa · Keszysta Dołączył: 16 Paź 2010 Status: offline

Czyli za sam fakt fałszywego powiadomienia o przestępstwie i zmuszanie policji do zaangażowania tak dużych sił i środków, nic jej grozi?

Morg · Wysłany: 04-02-2012, 15:38

Ysengrinn · Wysłany: 04-02-2012, 20:43

cesarz vedry · Wysłany: 05-02-2012, 12:12

Złapał winnego ? Złapał. A to, że zrobił szopkę... cóż musi zaistnieć w mediach. Jak dla mnie to odwalił kawał dobrej roboty.

BOReK · Dołączył: 15 Lip 2005 Status: offline

shugohakke · Wysłany: 05-02-2012, 12:36

Winnego (tj. winną) całego zamieszania.

Bezimienny · Wysłany: 05-02-2012, 13:12

Jak się właśnie okazuje, niekoniecznie prawda - istnieją przesłanki że sprawa była sporo bardziej skomplikowana i uczestniczyły w tym jeszcze jakieś osoby (ktoś kobietę w głowę uderzył przecież - i wcale nie jest pewne że nastąpiło to PO śmierci dziecka. Były też jakieś przesłanki że w domu doszło do awantury z mężem). Teraz już się nie dowiemy pewnie, bo Rutkowski rozwalił właśnie prowadzone w tej sprawie dochodzenie.

NiBl · Wysłany: 05-02-2012, 15:15

cesarz vedry · Wysłany: 06-02-2012, 01:29

Kobieta przyznała się przed policją, i oczywiście że musiał ktoś jej pomóc, obstawiam ojca. I tu nie chodzi, że ktoś ją uderzył, ale że ktoś musiał wywieźć dziecko do tego miejsca, a ona od razu zadzwoniła na policję.

Keii · Wysłany: 06-02-2012, 01:53

Morg · Wysłany: 06-02-2012, 04:28

cesarz vedry · Wysłany: 06-02-2012, 10:41

Jezus ludzie, to tylko forum, nie róbcie spinki... To, że mój post nie ma 500 znaków, czterech akapitów i podsumowania wniosków, nie znaczy że jest zły.

Ale rozwine, dlaczego jestem przekonany do winy matki. Po pierwsze, przyznała się i to że zrobiła to pod presją ma się nie liczyć ? Wolne żarty. Po drugie, wskazała MIEJSCE CIAŁA. O ile nie jest medium, to chyba niepodważalny fakt, że jest w sprawę zamieszana.

Co do Ojca, jeśli nie uczestniczył, to zapewne o tym wiedział, nie wierzę, że wyniszczona nerwami kobieta, na skraju załamania nerwowego, nie zwierzyła się najbliższej osobie ze swoich problemów. Inny aspekt jest ten stoicki spokój ojca, ja wiem że to o niczym nie świadczy, ale daje do myślenia. No chyba że stoik, ale skoro należy do bractwa rycerskiego, to raczej nie, gdyż znam takich ludzi i co jak co, ale do stoików nie należą.

Ekspertem od prawa nie jest i to jest moja subiektywna opinia.