[Bezimienny]

[Ysengrinn]

Kolejna ankieta, tym razem o tym, czy wyobrażacie/życzycie sobie Turcji w UE i dlaczego.

W swoim czasie byłem zdecydowanie przeciwny, bo na cholerę nam wielki kraj islamski o zupełnie odmiennej od europejskiej kulturze. Dziś stwierdzam, że w sumie to wolałbym Turcję od Francji...

[Dembol]

Przeciw. Nie z powodu rzekomej islamizacji bo Turcja od rewolucji kulturalnej Atatürka coraz mniej ma wspólnego z hardkorowym Islamem i obecnie jest całkiem spoko krajem. Problem polega na czymś innym. Włączając Turcję do Unii Europejskiej włączamy całą Europę bardziej niż kiedykolwiek do spraw Bliskiego Wschodu. Turcja graniczy przecież z Iranem, Syrią i Irakiem. Automatycznie problemy Turcji mogą stać się problemami UE. Lepiej mieć bezpieczny bufor w postaci Turcji poza UE. Poza tym Turcja jest mocno skoligacona z USA i zazwyczaj wspiera interesy tego mocarstwa. Polityka zagraniczna byłaby coraz trudniejsza. Dodatkowo jest to kraj z niewielką ilością zasobów naturalnych, głównie rolniczy. Tureccy rolnicy na pewno ucieszą się z dotacji unijnych. Kasa UE nie będzie już taka radosna. Turcy mają też chyba odmienne zdanie na temat Kurdów i nie przyznają się do żadnych masakr (a dokonali ich sporo w swojej najnowszej historii - Kurdowie, Ormianie, Grecy, znalazłoby się tego trochę) co jak na razie skutecznie blokuje wszelkie rozmowy.

[Morg]

[Urawa]

Rozważając za i przeciw, jestem ostatecznie za, głównie z powodów podanych przez Morga. Owszem, Turcja może sprawiać problemy, ale lepiej radzić sobie z tymi problemami w ramach Unii, kiedy spadnie jej na łeb całe unijne prawodawstwo (a dobrze jej tak!), które ją w dalszym stopniu będzie cywilizować.
Turcja wykopana z Europy nie będzie miała wyjścia, będzie musiała budować swoją strefę wpływów w oparciu o kraje islamskie, co wiązać się może (nie musi, ale...) z postępującą islamizacją tego kraju, co już zdecydowanie nam na rękę nie jest.
Summa summarum, lepiej chorą rękę profilaktycznie leczyć niż potem się z nią męczyć, kiedy choroba wejdzie w nieodwracalne stadium.

[wa-totem]

Śmiem twierdzić, że "za" czy "przeciw", zależy od tego jak będziemy definiować unię.

Obecnie definicje są dwie - "klasyczna" widząca ją jako wspólny rynek, grupę likwidującą różnice i bariery natury biurokratycznej, ale pozwalającą na zachowanie własnej tożsamości, oraz "eurokołochozowa", obecnie dominująca, czyniąca unię przewodnią siłą narodów zaprowadzającą jedynie słuszne eurosojuzowe zasady ukazami z Brukseli.

Problem w tym, że miejsce dla Turcji jest tylko w tej pierwszej, a i to z założenia że wykluczamy takie elementy, jak Schoengen. Ale dominuje obecnie ta ostatnia, i nie wiadomo jak długo jeszcze przetrwa... bo z tej ostatniej za chwileczkę wypiszą się Brytyjczycy, a Norwegowie od początku taką UE węszyli i pokazali jej środkowy palec. Mając rodzinę we Francji wiem, że tam się teraz kotłuje, bo Hollande, jak to lewak, najpierw próbował "zabrać bogatym", jak się okazało że takich nie ma za wielu a ci co bardziej prominentni nagle zostali Rosjanami, to stwierdził że za dalsze lewackie hulanki mają "dziejowy obowiązek" płacić Niemcy (....i został olany). Teraz jego administracja, jak Tuskolandia, przejada resztki zdolności kredytowej i szykuje ogniste przemowy o spisku na chwilę, gdy Francja dostanie po ratingu... zupełnie osobnym problemem jest narastające napięcie w stosunkach społecznych w Kalifacie Marsylskim i Kalifacie Paryskim. Zapowiedzi ugłaskania skończyły się tym, że policja czasem zapewnia pomoc ewakuującym się z tych terenów niedobitkom francuzów. Dość głośne były też zamieszki w Szwecji i Danii, i jest dość jasne że żadnego rozwiązania tych napięć nie ma i nie będzie.

Problemem lewactwa jest fakt, że poza Berlinem który chwilowo korzysta z przewagi wynikającej z uprzemysłowienia na uwspólnionym rynku, za chwilę dookoła zostaną sami goli bankruci, gotowi rzucić się winnym eurospolegliwości do gardeł... z tego też powodu o żadnej Turcji w unii mowy nie ma i nie będzie, nigdy. Bo nikogo na to nie stać, ani w wymiarze ekonomicznym, ani społecznym.

Nawet przedkryzysowy budżet UE nie wytrzymał zintegrowania ledwie jednej Polski - nasi rolnicy wciąż dostają, na uproszczonych zasadach, jedną czwartą tego, co niemieccy czy francuscy. Próby włączenia w ten skrzypiący mechanizm Turcji nawet nie ma co sobie wyobrażać.

Teoretycznie, można sobie wyobrazić Turcję w strukturach politycznych UE, ale i to wydaje się zauważalnie trudne, bowiem Turcję od Eurokołchozu różni w zasadzie wszystko - nie ma żadnej "wspólnoty"... Turcja potrafiła pokazać Rosjanom środkowy palec, i doprowadzić do rozmów z Gazpromem z pozycji siły, z której to Turcy dyktowali swoje warkunki. W europie coś takiego jest nie do pomyślenia. Tureckie firmy sektora obronnego poczynają sobie coraz śmielej, z wolna kończąc etap podwykonawców dla koncernów z USA, a nawet etap odbiorców "offsetu" z takiej Korei Pd., gdzie ostatnio się zaopatrywała Turcja. Ostatnia wystawa przemyslowa w lipcu pokazała dobitnie, że turcy są coraz bardziej niezależni i innowacyjni... niewielkim kosztem, w odróznieniu od europy, która każdy kroczek na tym polu okupuje miliardami w niezbędnych dotacjach. Wreszcie, Turcja jest uwikłana w szereg potencjalnych konfliktów na niemal wszystkich granicach, od nie tak dawnych incydentów z grekami, przez Izrael, Syrię, Irak... czy my napewno chcemy się w to mieszać?

Polityka USA ostatnich dekad zakłada "eksport" wojny na obce terytoria, i interwencjonizm, ale na jak długo starczy jeszcze cierpliwości społeczeństwa i pieniędzy? Może czas zacząć naśladować ...Rosyjską doktrynę, która dopuszcza restrykcyjną kontrolę nad własnym terytorium, dyskryminację i prewencyjne areszty/deportacje dowolnych przybyszów z "niepolitycznych" kierunków, oraz reakcję zbrojną (aż po prewencyjne, nie tylko odwetowe, uderzenia nuklearne w wypadku zagrożenia terytorium FR)?

[Ysengrinn]

Precz z państwem narodowym - huczą gromko Daniel Cohn-Bendit i Félix Marquardt.

Najwyższy komentarz w zasadzie wyczerpuje temat.

[Urawa]

Sprawa dotyczy i Polski, ale faktycznie międzynarodowa, czyli polski arcybiskup odwołona z nuncjatury w Dominikanie za pedofilię. Sprawa w sumie ciekawa z kilku powodów - po pierwsze, jeśli faktycznie był pedofilem, to powinien zostać tam, gdzie popełnił przestępstwa i tam za nie odpowiedzieć. Po drugie, pytanie, co z nim teraz zrobić, jeśli okaże się, że oskarżenia są prawdziwe (a wątpię, by Watykan decydował się na takie, oficjalne działanie na podstawie kiepskich dowodów)? Odesłać do Polski?

[Morg]

Jest w Watykanie, jako abp jest na pewno jego obywatelem. Niech na podstawie umów międzynarodowych sądzą go Włosi.

Oczywiście może też sam Watykan, może też i Polska, czy Dominikana. To kwestia decyzji Papieża. W prawie karnym (w dużym uproszczeniu) przestępcę sądzi zwykle ten kto pierwszy go złapie.

[Urawa]

[Morg]

Obywatelem polskim jest tak czy inaczej, więc my też go możemy sądzić. Jeśli ktoś go nam przywiezie...

[Urawa]

[Morg]

Najłatwiej by było gdyby zajęli się tym na Dominikanie. Polskiej czy włoskiej prokuraturze trudniej by było zbierać dowody.

[Urawa]

W Wenezueli modlą się do Chaveza. I jak tu nie tęsknić za inkwizycją?

[Tabris]