[Ysengrinn]

[Raul]

[Luksor45]

Ja jestem zdania, że historia jest potrzebna, ponieważ, każdy z nas powinien znać historię sowjego kraju oraz mieć wyrobione w sobie poczucie obywatelstwa. Jednak spójży jak nauczane są nasze dzieci obecnie w szkołach. Coraz obardziej okrajają program a nauczyciele olewają ten przedmiot przez co uczniowie zamiast skupić się na zajęciach, olewają historię i uczą się z przymusu zapamiętając zaraz wszystkiego. Gdyby zmienili program nauczania a nauczyciele swoje podejście to historia na pewno bardziej utkwiłaby w nich przez co lepiej by ją odbierali

[lukim]

Ja pamiętam historię jako najgorzej zagospodarowane godziny mojego szkolnego życia. Lekcje polegały na odsiedzeniu 45 minut. Niektórzy bardziej kreatywni strzelali do sufitu mokrymi kulkami z papieru.

Wg. mnie ten przedmiot powinien istnieć, ale nie może on polegać na kuciu dat i wydarzeń, czego później się naturalnie nie pamięta. Lepszym, moim zdaniem rozwiązaniem byłoby prowadzenie dyskusji. Tzn. uczniowie mają jakiś materiał do zapoznania się i na lekcji wyciągają wnioski, wymieniają się spostrzeżeniami. Przede wszystkim kierowałbym się w stronę rozwoju umiejętności myślenia, bo daty to ja sobie mogę poszukać na googlu.

[Costly]

[shugohakke]

[Costly]

shugohakke, jeżeli tego nie doświadczyłeś sam, to zazdroszczę i sprowadzam jednocześnie na ziemie - "dyskusja" w słowniku wielu nauczycieli jest równoznaczna z "pyskowaniem" i jako taka jest wykluczona. Nie twierdzę, że bez podstaw, ale fakt pozostaje faktem.

[shugohakke]

Nie spotkałem się z takimi człowiekami. Z drugiej strony chodziłem do dość patologicznych szkół ^^

[lukim]

Costly Sam dorabiam sobie jako nauczyciel w prywatnej szkole i nic mnie tak nie drażni jak brak entuzjazmu ze strony ucznia. Dzieci pchane na siłę przez swoich rodziców do rzeczy, których tak na prawdę nie chcą robić. Oczywiście byłem też zły na siebie, bo nie potrafiłem wzbudzić entuzjazmu u takich osobników.

Jeśli prowadzenie historii dla ludzi nią niezainteresowanych, bez wkuwania na blachę podręcznika, jest niemożliwe to może rzeczywiście ograniczenie tego przedmiotu do minimum, jak ma to miejsce ostatnimi czasy jest całkiem rozsądnym rozwiązaniem...
Możliwe, że tylko ja mam jakieś krzywe spojrzenie na ten temat, bo np. nie trafiłem na porządnych nauczycieli.

[Costly]

[Koranona]

I kto ma 5 godzin historii w tygodniu będąc na biol-chem-fizie?
Reforma odnośnie historii mogła przynieść naprawdę pozytywne skutki; piersza klasa liceum, będąca programowo kontynuacją gimnazjum, odkrywała tajemnice historii po I wojnie światowej, druga i trzecia klasa miała zawierać bloki tematycze wybrane wspólnie przez uczniów i nauczyciela. Brzmi utopijnie, prawda?
Otóż pierwsza część jak najbardziej się sprawdziła i przynajmniej część młodzieży potrafi wymienić więcej nize jedno znaczące nazwisko z ostatnich dekad poprzedniego wieku. Co do bloku tematycznego to zależy od nauczyciela. Jeśli takowy nie miał predyspozycji do zaciekawienia nas wcześniej to i reforma nie zmieni tego, że teraz siedzimy i odrabiamy lekcje z innych przedmiotów. Jeśli do nauczyciela, który, kolokwialnie rzecz ujmując, przynudza dodamy nie zainteresowaną kierunkiem młodzież (z rozszerzenia biolchemicznego) i 5 godzin w tygodniu tego przedmiotu (akurat nierozsądny wymysł dyrektora) to wychodzi mieszanka wybuchowa ludzi nawet nie tyle nie zainteresowanych historią, co zwyczajnie do niej zniechęconych. Nasza klasa ma jeszcze szczęście, bo druga trafiła na naprawdę wymagającą nauczycielkę, przez co muszą poświęcić sporą część czasu, którego i tak nie mają za wiele, na "wkuwanie" z przedmiotu, który ich nie interesuje.
Specyfika zawodu nauczyciela niestety jest taka, że czasem trudno zainteresować a łatwo zniechecić. Jedyne na co można liczyć to cud pokroju tego, który zaistniał w "Sposobie na Alcybiadesa".
Jesli chodzi o naukę, to uczenie się historii z mojego, uczniowskiego punktu widzenia zdecydowanie różni od nauki innych. Weźmy z grubsza wszystko pod lupę; matematyka to sztuka logicznego myślenia i ćwiczenia, z fizyką jest podobnie (to przedmioty, do których w zasadzie uczyć sie nie trzeba), język polski jakby nie patrzeć tez na myśleniu i wyciąganiu wniosków się opiera. Chemia to częściowo wkuwanie, ale też wykorzystanie tej wiedzy. Języki obce to samo. Najbardziej do historii podobna by była chyba tylko biologia. W obu po prostu trzeba sie na pamięć pewnych rzeczy nauczyć. Różnica polega na tym, ze na biologii rzeczywicie najpierw sporą część materiału wkuwamy, ale wykorzystujemy ją dalej. Z historią w szkole jest niestety tak, że nawet jak wszystko jest powiązane, to od nas nei wymaga się logicznego myślenia, wycągania wniosków czy gdybania. Wymaga sie od nas dat i konkretnych wydarzeń.

[lukim]

[Koranona]

[Ysengrinn]

[alosza]