[Nanami]

[anulka406]

Temat rzeka, faktycznie... Ale wypowiem się, żeby odpocząć od geografii.

Otóż ja uważam, że makijaż powinno się stosować w miarę potrzeby, ale zawsze ostrożnie. Wiadomo, że jeżeli ktoś ma duże kłopoty ze skórą chce je zakryć podkładem, ale jeśli chodzi o dziewczyny, które ich nie mają - nie powinny używać tego cudeńka, bo więcej sobie krzywdy wyrządzą, niż cokolwiek poprawią. Ja sama stosuję podkład tylko na wielkie wyjścia, a na co dzień wystarczy mi puder. Jednak zanim zaczęłam umiejętnie stosować podkład, miałam liczne wpadki - za ciemny kolor, brak rozmycia... Teraz mam dobrze dobrany podkład i razem z moim pudrem prezentuje piękny efekt, ale wciąż widać, że jest "sztuczny" - wszelakie bardziej naturalne podkłady są nie na moją kieszeń, niestety.

Myślę, że tak naprawdę każda przeciętnej urody kobieta powinna pomagać sobie trochę delikatnym makijażem, żeby było piękniej :) Po co nie wykorzystać szansy, skoro można wyglądać lepiej? Ja generalnie jestem zwolenniczką "no make-up make-up", czyli takiego niewidocznego makijażu, który ma na celu co-nieco poprawić, a nie widać, że jest - po prostu wydajemy się piękni :)

Myślę też, że makijaż powinien być stosowany od pewnego wieku. Źle to naprawdę wygląda, kiedy 10-latki czy 12-latki robią sobie tapety. To nawet niezdrowe. Zwłaszcza, że większość nieumiejętnie dobiera kosmetyki i mogą sobie krzywdę zrobić, pozapychać się i tyle. Ja sama zaczęłam się malować kiedy poszłam do liceum, lat - 16. Wcześniej coś tam próbowałam (z podkładem, o zgrozo), ale szybko zorientowałam się, że mi to nie wychodzi i przestałam się tak pokazywać. Choć jak zaczęłam nie ominęłam tego błędu, jakim jest używanie podkładu bez potrzeby. Teraz jednak więcej trochę wiem na ten temat i widzę, że nie potrzebuję kompletnie. Puder starcza. Natomiast nie żałuję sobie makijażu oczu. Skromnie - kreska u góry, lekkie rozświetlenie i rzęsy - ale widocznie.

[Vodh]

Ja tam szczerze mówiąc nie mam nic do makijażu - przeciwnie, moim zdaniem nawet najpiękniejsza kobieta może dzięki niemu wyglądać jeszcze piękniej - na pewno nie jest tak że jak kobieta jest "wystarczająco piękna" (czego by to nie miało oznaczać) to najlepiej będzie wyglądać jeżeli rano wsadzi głowę do wiadra wody i wysuszy. Z makijażem jak ze wszystkim, trzeba na pewno uważać i mieć pewien umiar, ale korzystać warto i szczerze mówiąc czasami jestem zszokowany widząc efekty pracy kogoś, kto jest w tym naprawdę dobry.

To powiedziawszy, nie zazdroszczę paniom wydatków i konieczności poświęcania czasu. Dobrze jest móc być w pełni gotowym do wyjścia po umyciu się i 2-3 minutach zabawy golarką. Balls, you're the best, thanks!

[Crofesima]

Moja dewiza życiowa (dzięki której jestem frajerem, ale ciii) brzmi: nic na siłę. Tyczy się to także makijażu. Sama zaczęłam malować się baaardzo niedawno, w liceum starczył mi tani puder, mascara i wio. Wówczas byłam też typową chłopczycą, w całym tym "nakładaniu tapety" nie widziałam sensu i nie chciało mi się tracić na taką zabawę czasu oraz pieniędzy. Ba, wówczas obcinałam paznokcie jak najkrócej, JAK MOGŁAM. Ale jak wiadomo charakter człowieka się zmienia, ponoć co 7 lat nawet, i kiedy byłam na... bodajże drugim roku studiów zaczęłam się bardziej tym tematem interesować i eksperymentować, co zawdzięczam głównie siostrze i Wizażowi.

Po tym cool story czas na konkrety - jeżeli ktoś czuje, że to nie jego bajka, to nie ma co na siłę próbować. Chociaż wykręcanie się tylko i wyłącznie znikomymi zdolnościami manualnymi to bzdura, może nie wszystkiego, ale autentycznie wielu rzeczy (jak np. malowania paznokci) można się nauczyć. Praktyka czyni mistrza! A to ile kto nakłada tapetki na twarz to już kwestia indywidualna, co kto lubi. Owszem, elementy makijażu czasami komentuję, ale całościowo stylu danej osoby staram się nie krytykować, skoro w tym sie ona odnajduje i czuje dobrze. Co mi do tego, kim ja jestem, żeby się czepiać? Poza tym osobiście uwielbiam podziwiać perfekcyjnie wykonane oczy, o mrrru. Zazdroszczę niesamowicie. Ja już raczej zupełnie z tego zrezygnowałam, albowiem! mam opadające powieki. Istnieją rozwiązania dla takich oczu jak moje, ale dodatkowym bonusem zafundowanym mi przez matkę naturę jest tłusta skóra, przez co makijaż mi się rozmywa i odbija ;d peszek.

A, i stanowczo zgadzam się, że makijażem małe dzieci sobie główek nie powinny zawracać.

[Salva]

Crofesima może dałabyś radę mi doradzić? W kwestii szamponów nabyłam własne opinie, ale w kwestiach makijażu nadal jestem zielona jak trawka na wiosnę. Nie mam bladego pojęcia co na mnie może wyglądać dobrze. W jakiś sposób podkreślić fajne elementy. Matka natura oszczędziła mi przyjemności takich jak trądzik. Filmik który wstawiłaś jest dość mocny, a dziewczyna odważna. Dla mnie to jednak nadal totalna abstrakcja, bo mój największy skórny problem to czarne kropeczki na nosie i błyszczący się po 2 godzinach od upudrowania (i nie ma znaczenia czym) nos. Ale fajnie by było sobie czasem coś nałożyć, byle wiedzieć co, jak i gdzie... Z kosmetyków normalnych używam wesołych zestawów "zrób to sam" z biochemii urody, ciężko powiedzieć czy mają olśniewające efekty, raczej nie. Ale mam poczucie, że są lepsze od tego co można kupić normalnie w drogeriach. Sigh, czasami wolałabym chyba korzystać z metod babć niż stać z wielkim znakiem zapytania w oczach przed półkami w Rossmanie, nie mając pojęcia co jest dobre. Drażni mnie bo jako biolog powinnam, a nie wiem. Zwłaszcza, że chemia zawsze była moja słabą stroną i ucieszyłabym się jakby mnie na tych studiach uczyli naprawdę użytecznych rzeczy. Ale z drugiej strony studia to uczenie się samemu, więc oprócz wiedzy na temat kompletnie abstrakcyjnych PCRów może się sama dokształcę w kwestii chemii.

[krew_na_scianie]

Ja bym jednak uważała z tanimi kosmetykami. Kupiłam kiedyś tanią kredkę do oczu i prędzej bym sobie oko nią wydłubała, niż jakkolwiek umalowała swoje oko. Podobnie z tanimi cieniami do oczu, one nikną mi właściwie od razu po wyjściu z domu.

[Crofesima]

[anulka406]

[Avalia]

Jak dla mnie kwestia pomalowania to prywatna sprawa, jak ktoś potrafi, lubi, potrzebuje itd. to mi to nie przeszkadza. Ja osobiście mam ogromne problemy z cerą i w sumie długo nic z tym nie robiłam bo i po co heh...ostatnio wyposażyłam się w trochę kosmetyków oczyszczających i dostosowanych do mojej cery które mimo iż mnie trochę kosztowały to widzę efekty i na co dzień więcej niż specjalnego korektora nie używam przed wyjściem, bo nie mam czasu, chęci i potrzeby na coś więcej. Jakiś żel i puder mam na okazyjne wyjście ale mało kiedy z tego korzystam, bo nie czuję takiej potrzeby. Co do kredek, tuszy, cieni....może kiedyś mnie ktoś nauczy jak z tego tak skorzystać abym nie wyglądała 20 lat starzej.

[pestis]

Ja nigdy do właściwie nie weszłam w świat mejk-apu, bo przeszkadza mi w tym moja boska fizjonomia. Oczu nie maluję, bo od mamy w genach dostałam opadające powieki i naprawdę ciężko z tym coś sensownego zrobić, a raczej trzeba mieć już w tym kierunku jako takie zdolności (ja nie mam). Do tego moja cera to bardzo wrażliwy suchar. Tak więc większość środków wkładam w to, by utrzymać ją jako tako nawilżoną (ostatnio ratuje mnie Bioderma). Co do podkładów od jakiegoś czasu używam mineralnych z EDM i złe nie są. Poza tym wybór jasnych odcieni jest naprawdę duży, a dla mnie wyszukanie odpowiednio jasnego koloru zawsze stanowiło problem.

A skoro w temacie było już kilka nawiązań do Azjatek - czy któraś z was używała może kremów BB ;]?

[L00ke]

Z porami mogą wygrać tylko nieliczni z delikatną urodą.

[Crofesima]

[anulka406]

[pestis]

[Crofesima]